ตอนที่แล้วตอนที่ 35 Nebula Restaurant สาขาเชียงใหม่
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 37 งานวันแรกในบริษัท

บทที่ 36 บริษัท Nebula Technology


วันจันทร์ 16.00 น. กรุงเทพ บริษัท Nebula Technology

“สวยตามที่ผมคิดไว้เลยครับลุงมาโนช”

“ฮ่าฮ่า แน่นอนๆงานนี้พวกเราทำเต็มที่และยังใช้คนมากฝีมือจำนวนมากมาก่อสร้างเลยนะครับ ต้องขอบคุณความพยายามของพวกเขาและเงินทุนของหลานดนัยที่ทำให้มันเสร็จแล้วอย่างนี้”

“เราเข้าไปดูข้างในกันดีกว่าไหมครับ”

“ได้สิๆ ลุงก็อยากเข้าไปดูเหมือนกันเพราะตั้งแต่สร้างเสร็จก็ยังไม่ได้เข้าไปเลย”

“ดีเลยครับ”

ดนัย ซินหราน และ มาโนชทั้งสามได้เดินเข้าไปไล่ดูทีละชั้นแม้มันจะมีขนาดที่ใหญ่มากแต่พวกเขาก็ไม่หวั่นและสำรวจด้วยความสนใจ

‘ระบบ เธอสามารถทำอะไรกับตึกนี้ได้ไหม’ดนัยถามลองเชิงดูขณะสำรวจตึกบริษัทตน

[ได้ค่ะ]

‘เธอทำอะไรได้บ้างล่ะ่

[ตรวจสอบความสมบูรณ์ ตรวจสอบสถานะต่างๆ และตรวจสอบผู้พักอาศัยค่ะ แต่มาสเตอร์จะต้องจ่ายค่าตอบแทนตามขนาดของสิ่งปลูกสร้าง]

‘แล้วตึกนี้ใช้เท่าไหร่กัน’

[100 ล้านคะแนนค่ะ]

‘ไม่ได้แพงเว่อร์เกินไป ฉันซื้อเลย’

[ดำเนินการหักคะแนนเสร็จสิ้น]

[เริ่มวิเคราะห์โครงสร้างอนุภาคมานาภายในสิ่งปลูกสร้าง….]

[เสร็จสิ้น!]

[วิเคราะห์สภาพแวดล้อม….]

[เสร็จสิ้น!]

[ทำการเชื่อมต่อเข้ากับระบบ…..]

[เสร็จสิ้น!]

[ปัจจุบันมาสเตอร์สามารถเอ่ยคำว่า “ตรวจสอบสิ่งปลูกสร้าง” เพื่อเช็คสิ่งต่างๆได้ค่ะ]

“ตรวจสอบสิ่งปลูกสร้าง”ดนัยเอ่ยขึ้นมาเบาๆ

ติ๊ง!!

[ชื่อสิ่งปลูกสร้าง : ตึก Nebula Technology

จำนวนผู้อยู่อาศัย : 3 คน

ความสมบูรณ์ของสิ่งปลูกสร้าง : 98%

บัฟพิเศษ : ไม่มี]

‘มีอะไรผิดพลาดงั้นเหรอระบบ ทำไมความสมบูรณ์ถึงเป็น 98%’

[บริเวณชายโครงตึกทางด้านขวามือจากหน้าตึกมีความไม่สมบูรณ์เล็กน้อยจากการเชื่อมวัสดุค่ะ]

‘แล้วบัฟนี่คืออะไรกัน’

[มาสเตอร์สามารถทำภารกิจพิเศษ หรือ ซื้อบัฟพิเศษได้โดยตรงจากระบบค่ะ]

[ความสามารถของมันก็คือการสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีให้แก่สิ่งมีชีวิตภายในสิ่งปลูกสร้าง โดยการควบคุมอนุภาคมานาผ่านตัวระบบเอง]

‘ขอดูบัฟเกี่ยวกับการทำงานของมนุษย์หน่อยสิ’

[ร้านค้าบัฟพิเศษ]

ลดความเหนื่อยล้า 1,000,000 คะแนน

เพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของสมอง 10,000,000 คะแนน

แปลงอากาศบริสุทธิ์ 3,000,000 คะแนน

เพิ่มพละกำลัง 5,000,000 คะแนน

เพิ่มความสุขในการใช้บริการ 6,000,000 คะแนน

‘มีเยอะเหมือนกันนะเนี่ย….พวกนี้จะใช้ได้เฉพาะจุดหรือทั่วตัวอาคารล่ะ’

[สามารถกำหนดขอบเขตได้ค่ะ แต่มาตรฐานจะอยู่ที่ 10x10 ค่ะหากต้องการมากกว่านี้จำเป็นต้องใช้แต้มเพิ่ม]

‘งั้นซื้อทั้งหมดเลยแล้วกัน จากนั้นก็จัดตามนี้นะ…….’

ดนัยได้ลงคะแนนถึง 1 ใน 3 ของทั้งหมดที่มีไปกับการเพิ่มบัฟให้ตึก Nebula Technology แห่งนี้ เพื่อพนักงานจะได้มีความสุขและงานออกมาคุณภาพดี

“หืมมม…ทำไมจู่ๆที่ดีก็รู้สึกสดชื่นแปลกๆ”มาโนชกล่าวขึ้นมา

“ฉันก็ด้วยค่ะ มันปลอดโปร่งกว่าเดิมเยอะเลย”ซินหรานมองไปรอบๆ

“นั่นก็เป็นเรื่องที่ดีดย่าไปสนใจมันมากเลยเราเดินดูต่อดีกว่า”ดนัยเอ่ยเพื่อเบนความสนใจ

หลังจากใช้เวลานานถึง 5 ชั่วโมงในการตรวจสอบพวกเขาก็ปิดไฟและปิดตึกลงเพื่อรอวันที่บริษัทจะเปิดทำงานจริงๆ ดนัยและซินหรานขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนสุดที่เป็นห้องพักและนอนหลับไปโดยแยกเตียงกัน

………….

20 วันต่อมา

วันจันทร์ 08.00 น. บริษัท Nebula Technology

การโพสต์รับสมัครพนักงานของบริษัท Nebula Technology เป็นที่ฮือฮามากในโลกออนไลน์และโลกธุรกิจ ทั้งเรื่องที่บริษัทแม่อยู่ในประเทศไทยรวมถึงเรื่องที่ใครคือเจ้าของบริษัทนี้

มีคนจำนวนมากเข้าสมัครมาทำงานและมีบางส่วนเป็นสายจากบริษัทอื่นๆเป็นจำนวนหลายร้อยคน

แน่นอนว่าดนัยได้รับความสามารถที่เห็นความภักดีต่อตนเองได้จึงสามารถไล่พวกไม่ประสงค์ดีออกไปได้ทั้งหมด

ในการรับสมัครพนักงานครั้งแรกบริษัทจะรับเพียง 1000 คนเท่านั้น แต่มีผู้สมัครเข้ามามากกว่า 50,000 คนเลยทีเดียวแถมพวกที่มายังมีพรสวรรค์ต่ำที่สุดคือ 2 ดาวอีกต่างหาก

ในรอบแรกดนัยจะเป็นคนคัดเลือกด้วยตนเองก่อนโดยจะเน้นพรสวรรค์ระดับ 4 ดาวเป็นหลักเพราะเขาไม่ได้หวังว่าจะมี 5 ดาวมาโผล่แถวนี้หรอก

ทว่าพอเดินไปได้สักพักสิ่งที่น่าเหลือเชื่อก็เกิดขึ้น

ดนัยเจอผู้มีพรสวรรค์ระดับ 5 ดาวเข้าแบบงงๆ

[ชื่อ : เก่ออี้หลาง

อายุ : 26 ปี

พรสวรรค์ : วิศวกร 5 ดาว]

ดนัยเรียกคนของตนเองเข้ามาแบบเนียนๆก่อนจะให้คนไปรับเขาคนนั้นเข้าสู่รอบต่อไป

ดนัยเดินตรวจสอบคนต่อไปโดยที่คนอื่นๆคิดเพียงว่าเขาเป็นเด็กมาสมัครงานเพียงเท่านั้น

มีระดับ 4 ดาวอยู่มากกว่าร้อยคนซึ่งคนพวกนี้ได้เข้าสู่รอบต่อไปอย่างง่ายดาย แม้จะมีคนที่ไม่พอใจที่จู่คนกลุ่มนั้นก็ถูกเรียกเข้าไปรอบต่อไปได้เลยแต่ก็ไม่มีใครกล้าทำอะไร

หลังจากวนเวียนอยู่อีกไม่นานดนัยก็พบเข้ากับเพชรเม็ดงามเข้าอีกครั้ง

[ชื่อ : โอลิเวีย

อายุ : 25 ปี

พรสวรรค์ : การตลาด 5 ดาว การบริหาร 3 ดาว]

หลังจากที่เดินวนจนครบทุกคนเขาก็ได้ระดับ 4 ดาวมา 187 คน และ 5 ดาวอีก 2 คน ส่วนที่เหลือเป็นระดับ 3 และ 2 ดาว โดยดนัยจะคัดโดยใช้ประสบการณ์เป็นหลัก

ใช้เวลามาทั้งวันในที่สุดทีมงานของดนัยก็สามารถคัดคนจนเหลือ 1,100 คนได้เป็นผลสำเร็จ สาเหตุที่รับเกินมา 100 คนนั้นก็เพราะอาจจะมีบางคนออกไปตอนฝึกอบรม

การฝึกอบรมจะถูกจัดขึ้นที่โรงยิมและจะเรียนรู้เกี่ยวกับกฎข้อห้ามของบริษัท สิ่งที่ต้องทำและความรู้พื้นฐานจากดนัย

ขอแค่เพียงเข้ามารอบนี้ได้แม้จะออกไปก็ยังคุ้มค่าอยู่ดีเพราะมีความรู้จากดนัยอยู่ส่วนหนึ่ง และแน่นอนว่าหากมาที่โรงยิมนรกแห่งนี้แล้วการฝึกอบรมก็ต้องนรกตามชื่อ

…………

7 วันต่อมา

เป็นเวลา 1 สัปดาห์แล้วที่พนักงานใหม่ได้เข้ามาอบรมยังยิมที่จังหวัดชลบุรี

มีคนขอออกไปทั้ง 82 คนซึ่งน้อยกว่าที่ดนัยคิดเอาไว้เพราะการฝึกอบรมมันโหดจริงๆ แต่พวกเขาก็ยังอยู่มีพรสวรรค์ระดับ 4 ดาวออกไปเพียง 3 คนเท่านั้นที่เหลือเป็นระดับ 3 ดาวทั้งหมด

ผลลัพธ์เช่นนี้สร้างความพึงพอใจให้แก่ดนัยไม่น้อยเลยทีเดียวโดยเฉพาะพรสวรรค์ระดับ 5 ดาวทั้งสองคนนั้นเป็นคนที่มีจิตใจเข้มแข็งมาก

โดยเฉพาะเก่ออี้หลางที่เรียกได้ว่าเป็นคนบ้าเทคโนโลยีอย่างแท้จริง แม้จะมีพรสวรรค์วิศวกรระดับ 5 ดาวแต่สิ่งที่เขาชื่นชอบและถนัดมากที่สุดคือด้านวิศวกรรมคอมพิวเตอร์

ส่วนโอลิเวียเธอมีความอดทนอดกลั้นต่อสิ่งต่างๆได้ดีและมีการตัดสินใจที่เยือกเย็น เธอเป็นเหมือนซินหรานที่เชี่ยวชาญในด้านอื่นเลยล่ะ

คนจำนวน 1,018 คนได้ถูกพากลับมายังบริษัทเพื่อเข้าร่วมอย่างเป็นทางการโดยมีรถทัวร์ถึง 25 คันในการมาส่ง

หลังจากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็ได้ตามคนของ The Protector เข้าไปยังหอประชุมขนาดใหญ่ข้างตึกหลัก

“ได้ข่าวว่าวันนี้พวกเราจะได้เห็นท่านประธานด้วยล่ะ”

“ฉันรู้แล้วน่า ผู้ที่สร้างโปรแกรมและเกมเจ๋งๆแบบนั้นได้ต้องไปธรรมดาแน่นอน”

“แต่จากข่าวที่ฉันเคยได้ยินจากคนกลุ่มนั้นบอกมาว่าท่านประธานยังเป็นเด็กอยู่เลยนะ”

“ถ้าอย่างนั้นเขาก็คืออัจฉริยะของจริงน่ะสิ”

คนที่มาจากประเทศเดียวกันได้จับกลุ่มคุยกันขณะเดินเข้าห้องโถง

ในการฝึกอบรมนั้นใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารและทุกคนที่ผ่านการคัดเลือกล้วนมีความสามารถทำให้การสื่อสารเป็นเรื่องง่ายๆแต่การใช้ภาษาเกิดในการสื่อสารย่อมดีกว่าอยู่แล้ว

คนนับพันเข้ามาในโถงใหญ่โดยที่ไม่มีความแออัดเลยแม้แต่น้อยเพราะดนัยคิดว่าในอนาคตขณะประกาศสินค้าตัวใหม่จะต้องมีคนมาเยอะกว่านี้แน่ๆ

พรึ่บบ พรึ่บบ พรึ่บบ

ไฟค่อยๆดับลงทั่วทั้งโถงจนเหลือแต่แสงบนเวที

คนนับพันได้เงียบลงพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมายและจ้องไปที่เวทีอย่างไม่วางตา ก่อนที่สักครู่จะมีคนเดินออกมา

มีจำนวน 11 คนซึ่งพวกเขาเหล่านี้คือทีมแรกของดนัย แต่ละคนมีป้ายชื่อติดอยู่ที่อกและออกไปยืนตามนำแหน่งจนเหลือเพียงตรงกลางเท่านั้น

ตึกก…ตึกก…ตึก

เสียงฝีเท้าค่อยๆก้าวดังขึ้นบนเวทีอย่างช้าๆเรียกความสนใจจากคนจำนวนมากได้เป็นอย่างดี

ก่อนที่สักพักชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลารูปร่างดูดีก็ปรากฏขึ้นท่ามกลางสายตาของคนนับพัน

“สวัสดีครับทุกท่าน….ผม ดนัย ภัทรภพ ประธานบริษัท Nebula Technology”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด