Chapter 1420 ยกระดับหอคัมภีร์
เหล่าเจ้านิกายต่าง ๆ ที่ถามหาความยุติธรรม หลังจากรู้ฆาตกรคือนิกายนิรันดร ก็ขอตัวออกจากการประชุมกันจ้าระหวั่น ภายในห้องโถงกลายเป็นโล่งทันที.
นิกายที่แม้แต่นิกายหลิงเหว่ยเจิ้นยังไม่กล้าล่วงเกิน.
ศิษย์ของเจิ้นเหรินตงกู่ก็ไม่สามารถหาเรื่องได้.
เพราะว่าอีกฝ่ายมีเบื้องหลังที่ใหญ่โต ทำให้ไม่มีใครกล้าหาเรื่องนั่นเอง.
อย่างไรก็ตาม.
ยังมีใครบางคนที่รู้สึกไม่พอใจ.
โดยเฉพาะโถงพิภพที่มีหน้าที่ดูแลความสงบสุขของโลก.
การที่ทำลายนิกายฟู่เฉียนง่าย ๆ และประกาศสู่โลก ช่างเป็นการกระทำที่อหังการ ไม่ไว้หน้าพวกเขาเลยแม้แต่น้อย.
แม้นว่าในพิภพเบื้องบนจะป่าเถือนยิ่งกว่าพิภพเบื้องล่าง ทว่ารูปแบบการปกครองนั้นค่อนข้างซับซ้อน การที่ทำลายนิกายใด ๆ ในพิภพเบื้องบนง่าย ๆ แสดงว่าไม่สนใจกฎหมายที่พวกเขาถืออยู่เลย.
“น่ารังเกียจ!”
ภายในห้องโถงชายชราผู้หนึ่งที่เอ่ยด้วยความโกรธ “จุนซ่างเซียวคิดว่ามีเจิ้นเหรินตงกู่หนุนหลัง จึงได้กล้ากระทำอะไรตามใจตัวเองไม่เห็นหัวใครเลย!”
“เพิ่งมาถึงสองปีกว่า ก็ทำลายนิกายไปแห่งหนึ่งแล้ว หากว่ายังไม่สนใจใครเช่นนี้ เกรงว่าโลกจะต้องวุ่นวายแน่!”ใครบางคนที่เอ่ยออกมาด้วยความโกรธเช่นกัน.
“ไม่ได้ ๆ!”
“จะต้องไปหาเจิ้นเหรินตงกู่เพื่อขอคำอธิบายแล้ว!”
นิกายฟู่เฉียนเล็ก ๆ พวกเขาหาได้สงสารแต่อย่างใด.
อย่างไรก็ตาม สำหรับพวกเขา ผู้ถือกฎหมาย การที่อีกฝ่ายทำลายนิกายและประกาศออกมาอย่างไม่สนโลก เป็นการลูบคม ไม่ไว้หน้าพวกเขาไม่ใช่รึ?
หนำซ้ำ.
จุนซ่างเซียวก็คือโจทย์เก่าที่พวกเขาหมายหัวไว้.
เพราะก่อนหน้านี้รับรู้ว่าอีกฝ่ายมีผู้สนับสนุนที่แข็งแกร่ง จึงได้ตัดใจเลิกล้มไป.
หากจุนซ่างเซียวอยู่ที่นี่จะต้องโต้เถียงออกไป นิกายฟู่เชียนที่ใช้แผนยืมมีดฆ่าคนถึงสองครั้ง โดยเฉพาะครั้งที่สอง หากว่าอาจารย์ของข้าเดินทางมาไม่ทัน เกรงว่านิกายนิรันดรคงถูกกวาดล้างไปแล้วไม่ใช่รึ?
เวลานั้น พวกเจ้าที่ดูแลกฎหมายทำอะไรอยู่ ถึงไม่คิดถามหาความยุติธรรมให้กับข้า?
หรือเพราะว่าอีกฝ่ายมีระดับเจิ้น จึงสามารถทำลายล้างนิกายที่ไร้อันดับได้อย่างงั้นรึ?
ที่จริงแล้วความแค้นระหว่างนิกายแม้นว่าจะรุนแรงจนถึงกับถูกกวาดล้าง ขอเพียงไม่ได้มากจนเกินไป โถงพิภพก็ไม่ค่อยสนใจนัก ส่วนครั้งนี้เพราะว่าจุนซ่างเซียวประกาศสู่สาธารณะ ทำให้พวกเขาค่อนข้างเสียหน้า.
หากพวกเขาทำเป็นนิ่งเฉย จะมองหน้านิกายอื่น ๆได้อย่างไร? แล้วคนทั่วโลกจะเห็นหัวพวกเขาอย่างงั้นรึ?
“ไป!”
“ต้องไปขอคำอธิบาย!”
คนของโถงพิภพที่ตัดสินใจร่วมกันว่าจะไปหาคำอธิบายกับเจิ้นเหรินตงกู่.
ศิษย์ของเขาที่สร้างปัญหา หากพวกเขาไม่กระทำอะไรเลย แล้วจะบริหารพิภพเบื้องบนได้อย่างไร?
“ทุกท่าน.”
ชายชราผู้อหังการ เอ่ยออกมาว่า“แล้วใครจะเป็นคนไปยังถ้ำสวรรค์จื่อเต๋า?”
“......”
พริบตานั้น ทุกคนที่เงียบเป็นเป่าสาก
ก่อนหน้านี้มีคนเห็นดีเห็นงามกันหมด แต่พอให้ลงมือกับเงียบกริบ แน่นอนเมื่อสองปีที่แล้ว เมื่อครั้งที่เจิ้นเหรินตงกู่และกลุ่มชาติพันธ์จำนวนมากปะจันหน้ากันพวกเขาก็ไม่มีใครกล้าเอ่ยอะไรออกมาเช่นกัน.
“ข้าไปเอง.”
ที่ด้านนอกห้องโถง เสียง ๆ หนึ่งที่ดังขึ้น.
ทุกคนที่หันหน้าไปมอง ก่อนที่จะเห็นจักรพรรดินิหลิงเหยาที่อยู่ภายใต้หมอกปกคลุมก้าวเข้ามาด้านใน.
“ตกลง.”
“ไม่มีข้อโตแย้ง!”
ทุกคนในห้องประชุมที่เห็นดีเห็นงามกันหมด.
แม้นว่าพวกเขาจะไม่ชอบใจสตรีนางนี้เท่าใดนักแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ และพอรู้ว่าอีกฝ่ายที่ขึ้นมาจากเบื้องล่างเมื่อสองสามพันปีก่อน ไม่เพียงแค่มีระดับเก้าแกนหมุน แต่ยังมีเส้นสายที่ไม่ธรรมดาอีกด้วย.
ในวันนั้น.
โถงพิภพที่ได้ทำการประกาศสู่สาธารณะชน กำลังสืบสวนเกี่ยวกับนิกายฟู่เฉียนที่ถูกกวาดล้าง บอกกล่าวต่อชาวโลกว่าพวกเขาไม่ได้นิ่งนอนใจ ไม่ได้อยู่เฉยเพราะหวั่นเกรงต่อเจิ้นเหรินตงกู่ที่เป็นอาจารย์ของจุนซ่างเซียวแต่อย่างใด!
“กล้าเหมือนกันนิ!”
“พวกเราจะรอคอยดูผล!”
......
นิกายนิรันดร.
จุนซ่างเซียวที่นั่งอยู่ในห้องโถงรู้สึกเศร้าเล็กน้อย เพราะว่าทำลายนิกายแห่งหนึ่งไป ได้ศิลาเสวียนมาเพียงสิบล้านเท่านั้น.
กล่าวได้ว่าสมบัติที่เคยมีเป่ยซือลี่ได้ขายส่งมอบให้กับนิกายหลิงเหว่ยเจี้ยนเพื่อระงับความโกรธของพวกเขา กลายเป็นว่าพวกเขาถังแตก สองปีมานี้แทบไม่มีอะไรในคลังเลย.
อย่างไรก็ตาม.
หอตำรานิกายฟู่เฉียนก็มีตำราวิชาอยู่มากมาย แม้นว่าจะไม่ได้ร้ายกาจ แต่ก็สามารถนำมาแลกเปลี่ยนกับฟังก์ชันหอตำราของระบบได้.
“ใช่แล้ว.”
จุนซ่างเซียวที่ตบหน้าผากตัวเองเสียงดัง“ยังมีอำนาจยกระดับฟังก์ชันอยู่นี่นา ตอนนี้ยกระดับฟังก์ชันหอคัมภีร์ดีกว่า!”
เขายังมีหอฟังก์ชันรวมจิตวิญญาณที่ต้องยกระดับ!
ฟังก์ชันดังกล่าวจะทำให้สามารถเพิ่มจิตวิญญาณลงไปในอาวุธ ในเวลานี้ศิษย์ของเขายังไม่มีอาวุธใหม่ครบกันทุกคนเลย ถึงยกระดับเวลานี้ก็ไม่ได้มีประโยชน์มากมายนัก.
ส่วนฟังก์ชันหอตำรานั้นแตกต่างกันไป เมื่อยกระดับให้กลายเป็นฟังก์ชันที่แข็งแกร่ง เขาก็จะสามารถหาวิชายุทธ์ที่ร้ายกาจนำมายกระดับพลังบ่มเพาะของศิษย์ของตัวเองได้แน่นอน.
“ติ๊ง! ฟังก์ชันหอตำราได้ยกระดับเป็นเวอร์ชันที่แข็งแกร่งแล้ว!”
หลังจากยกระดับแล้ว จุนซ่างเซียวที่เร่งรีบเปิดคอนโซนระบบออกมา ก่อนที่จะเผยยิ้มอย่างมีความสุข.
ฟังก์ชันหอตำราไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก ทว่าวิชาต่าง ๆ ที่อยู่ในนั้นยกระดับให้สูงขึ้น นอกจากนี้ยังมีอักขระ[แข็งแกร่ง] ห้อยอยู่ด้วย ราวกับว่าวิชาดังกล่าวนั้น ถูกยกระดับวิวัฒนาการขึ้นไปอีกขั้น.
“สุดยอด!”
จุนซ่างเซียวที่เผยยิ้มเจ้าเล่ห์.
ด้วยการยกระดับ วิชายุทธ์ของเขาที่มีมาก่อนได้ถูกวิวัฒนาการจากเดิมให้ดีขึ้นไปอีกระดับ ยกตัวอย่าง วิชาคันฉ่องสวรรค์ห้าธาตุ ฝ่ามือผนึกเก้าสวรรค์และทักษะยุทธ์อื่น ๆ มันได้วิวัฒนาการเป็นเวอร์ชันที่แข็งแกร่งเรียบร้อยแล้ว!
“ลองดูหน่อย!”
จุนซ่างเซียวที่นั่งสมาธิลง ลองโคจรวิชาครรฉ่องสวรรค์ห้าธาตุ พริบตานั้นพลังธาตุทั้งห้าที่ไหลบ่า ไปรอบ ๆ ร่างดูดซับเข้ามาอย่างบ้าคลั่งมากกว่าเดิมถึงสิบเท่า!
บัดซบ บ้าไปแล้ว!
หากรู้แบบนี้แทนที่จะยกระดับฟังก์ชันหอสัตว์วิญญาณ ควรยกระดับหอคัมภีร์ก่อนซะมากกว่า...
......
“กึก ซี่!”
เย่ซิงเฉินที่เข้าไปห้องปั้นกล้ามเนื้อ ลากร่างที่เมื่อยล้ากลับที่พัก ในเวลานั้นเขาที่เริ่มนั่งสมาธิบ่มเพาะวิชาลับคันฉ่องสวรรค์ห้าธาตุ.
แม้ว่าจะมีวิชาบ่มเพาะพระสูตรหัวใจรุ่งโรจน์ที่ร้ายกาจกว่า ทว่าเขาก็ไม่ได้ทิ้งวิชาบ่มเพาะเดิม ต้องไม่ลืมว่าเขานั้นต้องการรวมพลังห้าธาตุเข้ามาในร่าง.
“ซูมมมมมม!”
ทว่าหลังจากโคจรพลังแล้ว ทำให้ใบหน้าของเย่ซิงเฉินกลายเป็นแข็งค้างไปในทันที.
เขาที่สามารถดูดซับพลังห้าธาตุได้มากกว่าเดิมถึงสิบเท่า ทำให้เขาตกใจเป็นอย่างมาก “เกิดอะไรขึ้น?!”
หลังจากที่จุนซ่างเซียวยกระดับฟังก์ชันหอตำรา วิชาต่าง ๆ ที่ถูกยกระดับขึ้น ทำให้ศิษย์แต่ละคนต่างก็งงไปตาม ๆ กัน.
......
เช้าวันถัดมา.
ศิษย์ของเขาที่มารวมตัวกันที่ลานยุทธ์.
“ใช่แล้ว!”
จุนซ่างเซียวที่ยืนอยู่หน้าห้องโถง พร้อมกับยกมือประสานคารวะไปยังป้ายนิกาย“ไท่กู่เจิ้ง”กล่าวอย่างเคร่งขรึม“ขอบคุณบรรพชนที่ได้ทำให้พวกเราเข้าใจวิชาบ่มเพาะได้ลึกล้ำมากขึ้น!”
“เป็นแบบนี้นี่เอง!”
ศิษย์ของเขาที่ราวกับตระหนักได้ทันที.
ไม่แปลกใจที่เมื่อวานนี้ เข้าใจวิชาลับคันฉ่องสวรรค์ห้าธาตุและอีกหลายวิชาได้มากขึ้น ดูลึกล้ำยิ่งขึ้น ที่แท้เป็นบรรพชนรุ่นก่อนคอยช่วยเหลือพวกเขาอยู่เบื้องหลังนี่เอง!
“ขอบคุณบรรพชน!”
เหล่าศิษย์ต่างก็ตะโกนเป็นเสียงดังด้วยความเคารพ.
แน่นอนเหออู๋ตี้ไม่เชื่อ บรรพชนจะมาช่วยอย่างไร จะมีวิชาใดที่ทำให้เข้าใจวิชายุทธ์ได้มากขึ้น ยิ่งคิดก็ยิ่งสงสัย “บางทีคงเป็นฝีมือปราชญ์จ้าวเจ็ด นิกายมีความแข็งแกร่งอ่อนด้อยในพิภพเบื้องบน จึงใช้ทักษะเทวะเพิ่มความแข็งแกร่งให้อย่างงั้นรึ?”
“ร้ายกาจ ร้ายกาจจริง ๆ!”
“ควรค่าที่ก้าวไปถึงดินแดนจ้าวปราชญ์แล้ว!”
หนึ่งในเหล่าสามมโนที่ครุ่นคิดไปไกล เหออู๋ตี้ที่คิดว่าทุกอย่างที่มีมาล้วนแต่เกี่ยวกับปราชญ์จ้าวเจ็ดในทุกครั้งและสรุปไปเองในเรื่องที่ไม่สามารถอธิบายได้!
“เจ้านิกาย!”
ในเวลานั้น ศิษย์ของเขาที่ก้าวเข้ามารายงาน“เจ้านิกายหลิงเหว่ยเจิ้นมาขอพบ!”
“หืม?”
จุนซ่างเซียวที่เผยท่าทางประหลาดใจ “เขามาได้อย่างไร?”
......
ภายในห้องโถง.
เหมยเซียนที่เผยยิ้ม พร้อมกับนำแหวนมิติสองสามวงมาวางบนโต๊ะ เอ่ยออกไปว่า“ก่อนหน้านี้เจ้านิกายจุนไม่อยู่ เหมยโหมวจึงไม่ได้มาพบ ดังนั้นวันนี้จึงเดินทางมาพบแสดงความจริงใจโดยเฉพาะ หวังว่าความแค้นที่เคยมีมาจะสลายหายไปหมด.”
จุนซ่างเซียวที่กวาดล้างนิกายฟู่เฉียนไป แม้แต่โถงพิภพยังเงียบ ทำให้เขากลัวว่าอีกฝ่ายจะใช้เหตุผลเกี่ยวกับเหมืองแร่ครั้งก่อนไปโจมตีเขาบ้าง.
นอกจากนี้ต้นเหตุที่ลึกลงไปที่นิกายนิรันดรกวาดล้างนิกายฟู่เฉียนคนในพิภพเบื้องบนอาจไม่รู้ แต่เจ้านิกายเหมยนั้นรู้ดี ดังนั้นเขาจึงไม่อาจวางใจได้ คิดแล้วคิดอีก จึงได้ตัดสินใจนำเงินทั้งหมดมาให้อีกฝ่ายเพื่อสลายความแค้นเป็นการดีกว่า.
รู้หลบเป็นปีกรู้หลีกเป็นหาง!
“เรื่องนี้....”
จุนซ่างเซียวที่เผยท่าทางขัดเขิน ยกมือประสานไปด้านหน้า “จุนโหมวหาใช่คนใจร้ายชอบผูกความแค้นใด ๆ.”
“ให้คนเข้ามา เตรียมสุราอาหาร!”
จู่ ๆ ก็มีคนส่งทรัพยากรมาให้ แน่นอนจะต้องต้อนรับอย่างดี.
อาหารที่ถูกจัดเตรียมเต็มโต๊ะ โกวเซิ่งที่ยกสุราขึ้น เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “เจ้านิกายเหมย พวกเราสองนิกายจะเป็นพันธมิตรกันตลอดไป!”
“ตลอดไป!”
......
ถ้ำสวรรค์จื่อเต๋า.
เจิ้นเหรินตงกู่ที่นั่งสมาธิอยู่ใต้ต้นสน พลางขมวดคิ้วไปมาในทันที.
หากไม่เพราะว่าที่ด้านหน้ามีหญิงสาวอยู่ คงต้องตะโกนดังลั่นแน่“เจ้าสารเลวน้อยนั่น หาเรื่องมาให้อาจารย์อีกแล้ว!”
“อาวุโสตงกู่.”
จักรพรรดินิหลิงเหยาที่กล่าวด้วยความเคารพ “กล่าวตามจริง ผู้เยาว์และศิษย์ของท่านมาจากพิภพเบื้องล่างเดียวกัน.”
“โอ้ว?”
เจิ้นเหรินตงกู่ที่เผยยิ้มด้วยความสมใจ“เมื่อเป็นเช่นนี้เจ้าเป็นตัวแทนของโถงพิภพ ไม่ได้มาหาข้าเพื่อขอคำอธิบายสินะ ถึงได้เอ่ยเกี่ยวกับความสัมพันธ์นี้ออกมา?”
“ไม่ผิด.”
จักรพรรดินิหลิงเหยาเอ่ย.
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า.”
เจิ้นเหรินตงกู่ที่หัวเราะเสียงดัง เอ่ยออกมาว่า“หายากนักที่จะพบเจอกับผู้เยาว์ที่จริงใจเช่นนี้.”
“ที่จริงไม่เพียงแค่ข้าเป็นคนที่มาจากที่เดียวกับจุนซ่างเซียว เพียงแค่สถานะศิษย์ของเจิ้นเหรินชิงเหว่ย ผู้เยาว์ควรจะเรียกท่านว่า ลุงอาวุโส.”จักรพรรดินิหลิงเหยาเอ่ย.
เจิ้นเหรินตงกู่ที่เผยท่าทางประหลาดใจ“นี่เจ้าเป็นศิษย์นังผู้หญิงบ้านั่นนะรึ?”
