Chapter 1421 ความเสียใจของเจิ้นเหรินตงกู่
นามเจิ้นเหรินชิงเหว่ยนั้น มีชื่อเสียงไม่ได้ด้อยกว่าเจิ้นเหรินตงกู่และเจิ้นเหรินกู่หงเลย นอกจากนี้ยังถือว่าเป็นสุดยอดฝีมือในหมู่ยอดฝีมืออีกด้วย.
จักรพรรดินิหลิงเหยาเป็นศิษย์ของนาง ถือว่ามีเบื้องหลังที่ใหญ่โต ไม่ได้ด้อยกว่าจุนซ่างเซียวเช่นกัน.
“ไม่ใช่สิ!”
เจิ้นเหรินตงกู่เอ่ย “สตรีนางนั้นถูกพวกเขาหมายหัวว่าเป็นกบฏ แล้วจะให้ศิษย์ไปช่วยโถงพิภพทำไม?”
พวกเขาที่คุ้นเคยกันดี เป็นคนที่อยู่ในยุคเดียวกัน.
กล่าวได้ว่า.
พวกเขาโด่งดังมาด้วยกัน.
ซึ่งมีเจิ้นเหรินฉีเยว่ เจิ้นเหรินกู่หง เป็นอีกตัวตนที่น่าเกรงขามในยุคเดียวกัน กล่าวได้ว่าเป็นกลุ่มพรสวรรค์อันดับต้น ๆ ของพิภพเบื้องบน เป็นที่รู้กันทั่วพิภพ.
ก็เหมือนกับจุนซ่างเซียว.
ตอนนี้เขายังเด็ก มียุคของตัวเอง รอให้แก่ตัวมากลายเป็นคนชราที่น่าเกรงขาม มีพลังบ่มเพาะที่สูงส่ง แน่นอนย่อมต้องมีคนยกย่อง แม้แต่เรียกเขาอย่างสุภาพด้วยคำว่าอาวุโส.
อย่างไรก็ตาม สำหรับโกวเซิ่งแล้วยังอีกนาน เพราะว่าเพิ่งเริ่มต้นใหม่ แม้นว่าจะมีระดับหมุนแกนแล้ว หากเทียบกับในพิภพเบื้องบน เขาคงเทียบได้ในระดับกษัตริย์ยุทธ์หรือจักรพรรดิยุทธ์ในพิพภพเบื้องล่างเท่านั้น.
แต่เพราะว่าความสัมพันธ์กับเจิ้นเหรินตงกู่และเจิ้นเหรินชิงเหว่ย จุนซ่างเซียวและจักรพรรดินิหลิงเหยาก็อาจนับเป็นคนรุ่นเดียวกันได้ แน่นอนว่าเรื่องความสัมพันธ์ของอาหนิวนั้นจะสรุปอย่างไรคงต้องดูกันไปในวันข้างหน้าอีกครั้ง.
ปัญหานี้ไม่ได้ใหญ่นัก.
เย่ซิงเฉินที่เป็นศิษย์ของจุนซ่างเซียว ซึ่งอาจถูกนับเป็นอีกรุ่น.
ไม่สิ.
เกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างรุ่น เกี่ยวกับอาหนิวมันช่างซับซ้อนเป็นอะไรที่ยากจะกล่าวจริง ๆ.
ย้อนกลับมายังหัวข้อหลัก.
แม้นว่าเจิ้นเหรินชิงเหว่ยจะถูกนับว่าเป็นสตรี ทว่าการกระทำของนางนั้นเรียกว่า โหดร้ายและไร้ปราณี.
ในอดีตเมื่อครั้งที่นางเฉิดฉายโดดเด่น พบเข้ากับพวกที่หาเรื่องและก่อกวน สุดท้ายคนเหล่านั้นถูกสังหารทั้งครอบครัว แม้แต่นิกายที่อีกฝ่ายสังกัดยังถูกกวาดล้างไปด้วย กล่าวได้ว่านางมีอารมณ์ที่รุนแรงมาก.
โถงพิภพเองได้ส่งคนไปจัดการเรื่องนี้ ทำให้เกิดการต่อสู้หนักสามวันสามคืน สุดท้ายยอดฝีมือระดับหมุนแกนมากมายก็ไม่สามารถทำอะไรได้ และไม่สามารถดำเนินการต่อได้.
เรื่องนี้ยังคงหมักหมมมาเป็นเวลานาน เป็นหนึ่งเรื่องที่ดังกระฉ่อนไปทั่วพิภพ.
กล่าวได้ว่าโถงพิภพไม่สามารถทำอะไรนางได้เลย ด้วยเหตุนี้จึงทำได้เพียงแค่ขนานนามนางเป็นคนทรยศ และติดป้ายประกาศจับของนางเอาไว้มาหลายพันปีแล้ว.
เรื่องที่เกิดขึ้นนี้ เจิ้นเหรินตงกุ่และเจิ้นเหรินฉีเยว่ต่างก็เป็นพยานรู้เห็นมาตลอด.
เจิ้นเหรินชิงเหว่ยนั้นมีพรสวรรค์ที่สูงล้ำ แม้นว่าจะถูกไล่ล่าจากโถงพิภพ ทว่าก็สามารถหลบหนีได้ตลอด ซ้ำยังแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ จนยกระดับไปถึงเขตแดนตามหาความจริง ทำให้เหล่าโจทย์ต่าง ๆ ตัดใจสลายความขัดแย้งไปเอง.
กล่าวได้ว่าเรื่องที่นางกวาดล้างตระกูลและนิกายไปนั้นใครเป็นคนผิด ก็ยากจะบอกได้ ทว่าเมื่อนางมีอำนาจมีพลังก็ย่อมไม่มีใครกล้าหาเรื่องนางเป็นธรรมดา.
ส่วนจุนซ่างเซียวที่ยังกอดต้นขาอาจารย์อยู่ การที่กวาดล้างนิกายหนึ่งไปและยังประกาศต่อหน้าทุกคน แน่นอนว่าเป็นการหาเรื่องโถงพิภพแน่ ปัญหาจึงค่อนข้างหนัก แม้แต่อาจถูกตีตราเป็นกบฏก็ได้.
“อาวุโส.”
จักรพรรดินิหลิงเหยากล่าวอธิบาย “อาจารย์ไม่ได้จำกัดหรือห้ามให้ผู้เยาว์ทำอะไร แม้แต่สนับสนุนให้ข้าเป็นหนึ่งในคนของโถงพิภพ.”
เจิ้นเหรินตงกู่ที่หรี่ตาเล็ก “เด็กน้อย อาจารย์ของเจ้านั้นเป็นคนใจแคบ แล้วจะยอมให้เจ้าไปเป็นมือเป็นเท้าโถงพิภพได้อย่างไรกัน.”
จักรพรรดินิหลิงเหยาเอ่ย “อาวุโสเข้าใจผิดแล้ว โถงพิภพและผู้เยาว์นั้น ไม่ได้แน่นแฟ้นอะไรขนาดนั้น ตำแหน่งที่ข้าได้นั้นล้วนแต่ไม่ได้มีอำนาจอะไร ทำงานส่ง ๆ ไม่ได้ทุ่มเทให้กับพวกเขาแต่อย่างใด.”
“โถงพิภพไม่ได้ใจกว้างขนาดนั้น ในเมื่อพวกเขากล้าใช้เจ้า บางทีคงไม่รู้ด้วยว่าเจ้าเป็นศิษย์เจิ้นเหรินชิงเหว่ยงั้นรึ?”เจิ้นเหรินตงกู่ที่หรีตาจ้องมอง ราวกับมองเห็นความจริง.
“ย่อมไม่รู้.”
จักรพรรดินิหลิงเหยากล่าวออกมาตามจริง.
“หึหึ.”
เจิ้นเหรินตงกู่เอ่ย “อาจารย์ของเจ้าและโถงพิภพนั้น แม้นว่าจะพักเรื่องความแค้นกันอยู่ ทว่าแต่ละฝ่ายต่างก็ขุ่นข้องหมองใจกันอยู่ไม่น้อย การที่เจ้าไปทำงานที่นั่น บางทีคงมีเจตนาอื่น.”
“ในอดีต เมื่อครั้งที่อาจารย์เริ่มท่องยุทธภพ กล่าวได้ว่าเป็นคนที่เลือดร้อน หากโกรธก็พร้อมจะทำลายทั้งตระกูลคนที่หาเรื่อง จึงถูกตีตราเป็นกบฏโดยโถงพิภพ ความแค้นที่มีอาจารย์มีจะสามารถกลืนมันลงคอได้รึ? ข้าที่เป็นศิษย์ก็ย่อมยากที่จะเก็บมันเอาไว้ได้เช่นกัน.”จักรพรรดินิหลิงเหยาเอ่ย.
“วุ่นวาย น่าปวดหัว.”
เจิ้นเหรินตงกู่เกาศีรษะไปมา “เจ้ากล่าวออกมาตรง ๆ เถอะ.”
“ด้วยพลังบ่มเพาะของอาวุโส ย่อมต้องเข้าใจปัญหาได้ ผู้เยาว์ไม่ได้เอ่ยอะไรอ้อมค้อม การที่แฝงตัวเขาไปนั้นก็เพื่อล้มล้างพวกเขา ทวงคุณธรรมให้อาจารย์.”จักรพรรดินิหลิงเหยาเอ่ย น้ำเสียงที่ไร้ซึ่งพิรุธใด ๆ.
เจิ้นเหรินตงกู่ถึงแม้นว่าจะคาดเดาได้ถูก ทว่าก็ยากจะคาดเดาเจตนาของนางได้อย่างชัดเจน จึงเอ่ยออกมาด้วยความสงสัย“เช่นนั้น การที่เจ้ามาหาข้ามีเจตนาใด?”
“ทั่วโลกรู้เพียงว่าโถงพิภพนั้นเป็นองค์กรผู้ดูแลพิภพ แต่แท้จริงแล้วพวกเขาไม่รู้ว่ามีนิกายระดับเซียนสิบนิกายกำลังควบคุมโถงพิภพอยู่ ผู้เยาว์หวังใช้ความลับนี้เพื่อขอความสนับสนุนจากอาวุโส.”จักรพรรดินิหลิงเหยาเอ่ย.
“เด็กน้อย.”
เจิ้นเหรินตงกู่เอ่ย “เจ้ารู้ว่าข้าคือผู้ฝึกตนไร้สังกัด สามารถที่จะโต้แย้งกับสิบนิกายระดับเซียนได้อย่างงั้นรึ?”
“คนเดียวทำไม่ได้ แต่หลายคนก็มีโอกาส.”
“ฮ่า อ่า ฮ่าฮ่า.”
เจิ้นเหรินตงกู่หัวเราะ “เหล่าฟู่อยู่มานานแล้ว ไม่เคยเห็นเด็กที่โอหังเช่นนี้!”
“เจ้า.”
เขาหยุดและเอ่ยออกมาว่า“ไม่กลัวว่าข้าจะนำเรื่องนี้ไปแจ้งโถงพิภพรึ?”
“ไม่เลย.”
“ทำไม?”
“เพราะศิษย์ของท่านจุนซ่างเซียว หลังจากนี้จะต้องมีเรื่องกับโถงพิภพแน่ ก่อนหน้าอาวุโสที่ไม่สนใจที่จะออกไปปะทะกับกลุ่มชาติพันธ์มากมาย และครั้งนี้ก็อาจจะต้องออกไปปะทะกับสิบนิกายระดับเซียนด้วยเช่นกัน.”
“......”
เจิ้นเหรินตงกู่ที่มุมปากกระตุก.
เขาไม่ได้หวาดกลัวโถงพิภพ ต้องไม่ลืมว่าความแข็งแกร่งของเขานั้นเหนือกว่า ทว่าสิบนิกายระดับเซียน แต่ละนิกายนั้นย่อมมีความแข็งแกร่งไม่ด้อยกว่าเขา เขาคนเดียวยากจะรับมือได้เช่นกัน หากเจ้าสารเลวน้อยนั่นไปหาเรื่องอีกฝ่าย แน่นอนว่าคงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เขาจะต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วย.
นิกายระดับเซียนแห่งเดียวอาจจะไม่ได้หนักหนานัก ทว่าพวกเขาที่ร่วมมือกัน นับว่าเป็นเรื่องใหญ่จริง ๆ.
“อาวุโส.”
จักรพรรดินิหลิงเหยาเอ่ย “ศิษย์ของท่านกวาดล้างนิกายฟู่เฉียนต้นเหตุมาจากเรื่องเหมืองแร่ ผู้เยาว์ได้สืบสวนมาดีแล้ว โถงพิภพไม่สามารถที่จะเอาเรื่องเขาได้ ดังนั้นเรื่องนี้วางใจได้.”
“......”
ในเมื่อสืบสวนดีแล้ว ยังมาพบเขาอีก ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายต้องการจัดการกับโถงพิภพจริง ๆ ศิษย์ของเจิ้นเหรินชิงเยว่ดูเหมือนว่าจะบ้าคลั่งไม่ต่างจากนางในอดีตเลย.
“แน่นอน.”
จักรพรรดินิหลิงเหยาเอ่ย “ผู้เยาว์ไม่ได้ต้องการให้อาวุโสเข้าร่วมกลุ่มแต่อย่างใด ทว่ามาครั้งนี้ต้องการจะมาแจ้งข่าว พวกเรานั้นอีกไม่ช้าก็นานย่อมต้องเผชิญหน้ากับศัตรูเดียวกันแน่.”
“เจ้าบอกว่าศิษย์ของข้าจะต้องตกอยู่ในมือของโถงพิภพอย่างแน่นอนงั้นรึ?”เจิ้นเหรินตงกู่เอ่ย.
“อาวุโสเคยได้ยินป้อมปราการซิงกงหรือไม่?”
“เคยได้ยิน.”
“ศิษย์ของท่านได้ระเบิดมันไปแล้ว.”
“หะ?”
เจิ้นเหรินตงกู่ที่ดวงตาเบิกกว้างขึ้นมาในทันที.
จักรพรรดินิหลิงเหยาเอ่ยต่อ“ทุกคนต่างรู้ดี โถงพิภพได้สร้างป้อมปราการซิงกงแล้วส่งไปยังพิภพเบื้องล่าง เพื่อคุมขังเหล่ากบฏ จุนซ่างเซียวได้ระเบิดมันไป เท่ากับว่าได้ท้าทายอำนาจโถงพิภพ หากสิบนิกายระดับเซียนสืบสวน ปัญหาก็นับว่าใหญ่ทีเดียว.”
“......”
เจิ้นเหรินตงกู่ที่เผยท่าทางงงงวยเหรอหราขึ้นมาทันที.
“โถงพิภพ เพราะว่าหวั่นเกรงชื่อเสียงอาวุโส ตอนนี้จึงเปลี่ยนเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็กอยู่.”
จักรพรรดินิหลิงเหยาเอ่ย “ทว่าหลังจากนี้หากจุนซ่างเซียวยังคงก่อเรื่องไม่หยุดท้าทายพวกเขาซ้ำ ๆ เมื่อความอดทนระเบิดออกมา เกรงว่าสิบนิกายระดับเซียนจะต้องลงมือแน่.”
“......”
เจิ้นเหรินตงกู่ที่ลอบคิดในใจ“ข้าเริ่มรู้สึกเสียใจที่รับเขาเป็นศิษย์แล้ว!”
