ตอนที่แล้วChapter 1015 เพื่อทวีปชิงหยุน ต่อให้ต้องปีนภูเขากระบี่ ลุยทะเลเพลิงก็ไม่หวั่น
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 1017 เหล่ากลุ่มยอดนักแสดง

Chapter 1016 จำเป็นต้องรักษาศักดิ์ศรีของศิษย์พี่หญิงใหญ่ด้วย.


จดหมายที่ส่งถึงทวีปหลิงหยวน เข่อจินหนานที่ตอบรับอย่างไม่มีปัญหา.

“ทุกท่าน.”

จุนซ่างเซียวเรียกเจ้าเมืองหานและคนอื่น ๆ ขณะยื่นมือขัดหลังเอ่ยออกมาว่า“สามวันหลังจากนี้ ทวีปชิงหยุนของพวกเขาจะเข้าสู่สนามรบ เมื่อถึงวันนั้นหวังว่าทุกคนจะสามารถรักษาเนื้อรักษาตัวกลับมาได้ อย่าได้ประมาทโดยเด็ดขาด!”

การแกล้งตายด้วยเม็ดยาน้ำพุเหลือง ไม่เพียงแค่การซ่อนความจริงจากพิภพเบื้องบน ยังต้องซ่อนความจริงเหล่าผู้ชมของพิภพอื่นในพิภพสงครามแห่งนี้ด้วย

“เจ้านิกายจุน โปรดวางใจ!”

มู่ซ่างหงเอ่ย “พวกเราซ้อมกันมาเป็นอย่างดี ไม่มีผิดพลาดแน่!”

สองเดือนขณะศิษย์นิกายนิรันดรวุ่นวายเกี่ยวกับการก่อสร้าง พวกเขาก็ศึกษาและซ้อมการแสดง แกล้งตายไปหลายสิบครั้งแล้ว รอแค่ขึ้นเวทีจริงเท่านั้น!

คนของทวีปชิงหยวนเองก็เป็นเหมือน ๆ กัน.

เพื่อป้องกันความผิดพลาด ทุกคนที่ซ้อมบทการตายอย่างหนักกันเลยทีเดียว.

ไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลย.

กล่าวได้ว่าทุกคนที่ซ้อมการตาย ครั้งแล้วครั้งเหล่า แม้แต่วิธีการโจมตี รูปแบบการบาดเจ็บและแม้แต่โลหิตเทียม.

“ชิงหยาง.”

จุนซ่างเซียว “ส่งข่าวออกไป ให้ผู้ฝึกยุทธ์พิภพอื่น ๆ รู้ด้วยว่า ทวีปชิงหยุนของพวกเราและทวีปหลิงหยวนจะเข้าสู่เขตแดนสังหารอาชูร่า.”

“รับทราบ.”

หลี่ชิงหยางที่ถอยออกไป.

เหล่าติงที่สงสัยเป็นอย่างมาก“เจ้านิกาย พวกเราจะต้องแกล้งตาย ให้คนมาชมเยอะ ๆ ไม่ใช่ว่าจะยิ่งเสี่ยงที่จะทำให้ทุกคนมองเห็นความจริงไม่ใช่รึ?”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “มีเพียงแค่ให้ทุกคนได้เห็นมาก ๆ การแสดงครั้งนี้ถึงจะสมบูรณ์.”

เพื่อที่จะไม่ให้พิภพเบื้องบนส่งคนลงมาตรวจสอบอย่างจริงจัง.

ในเมื่อจะแสดง แน่นอนว่าย่อมต้องทำให้ ไม่ให้เกิดข้อสงสัยไปเลย.

นักแสดงที่แท้จริง ไม่ใช่แค่แสดงต่อหน้ากระจก มีเพียงแค่ขึ้นเวที แสดงให้ผู้คนจำนวนมากดูเท่านั้น ถึงจะได้รับการยอมรับและประสบความสำเร็จ.

......

ในคืนนั้น.

จุนซ่างเซียวที่นั่งอยู่ในห้องโถง ขณะทำการควบคุมฝึกฝนการแสดงด้วยตัวเอง.

“เจ้านิกาย.”

ลู่เชียนเชียนเอ่ย “ข้าไม่เข้าร่วมได้หรือไม่?”

“ทำไม?”

“เพราะว่า.....ข้าไม่สามารถแกล้งตายได้.”

สำหรับนางที่มีใบหน้าเย็นยะเยือบราวกับน้ำแข็งหมื่นปี ตั้งแต่เมื่อครั้งหอคอยสิบชั้นสะบั้นชีวิตแล้ว ยังทำให้นางลำบาก ตอนนี้ให้แกล้งตาย ยิ่งยากเข้าไปใหญ่.

จุนซ่างเซียวที่ปิดหนังสือเอ่ยออกมว่า“ชีวิตก็เหมือนกับการแสดง ทุกอย่างล้วนแต่เป็นการแสดง หากไม่สามารถปรับเปลี่ยนตัวเองได้ แล้วจะปรับตัวเข้ากับโลกได้อย่างไร.”

ลู่เชียนเชียน.“......”

การให้ทุกคนแกล้งตาย คือการปรับตัวเข้ากับโลกอย่างงั้นรึ?”

“ที่จริงเปิ่นจั้วรู้ว่าเจ้ากลัวจะทำให้แผนการพัง.”จุนซ่างเซียวที่ยืนขึ้นก้าวเข้าไปใกล้เอ่ยออกมาว่า“เชียนเชียน เจ้าที่คิดถึงนิกายของพวกเรา เปิ่นจั้วรู้สึกซาบซึ้งยิ่งนัก.”

ลู่เชียนเชียนที่ตื่นตะลึง.

หลายปีที่รู้จักเจ้านิกาย นี่นับเป็นครั้งแรกที่เห็นอีกฝ่ายกล่าวอะไรจริงจัง.

“แต่ว่า.....”จุนซ่างเซียวเอ่ย “วิถียุทธ์นั้นเต็มไปด้วยอันตรายไร้ที่สิ้นสุด หลังจากนี้ไม่สามารถบอกได้ว่ามีอันตรายหรือความยากลำบากใดรอพวกเราอยู่ เจ้าควรต้องเรียนรู้ทุกเรื่อง เพราะเจ้าคือศิษย์หญิงใหญ่ของนิกาย จำเป็นต้องรักษาศักดิ์ศรีของศิษย์พี่หญิงใหญ่ด้วย.”

“จงเปลี่ยนตัวเอง.”

“ให้ดีกว่าเดิมกว่าที่เจ้าเคยเป็น.”

หากเปลี่ยนเป็นเปปป้า เมื่อได้ยินคำพูดของเจ้านิกาย จะต้องแววตาลุกโชนด้วยเปลวเพลิงไปแล้วแน่นอน.

อย่างไรก็ตามลู่เชียนเชียนที่ยืนนิ่ง กล่าวออกมาเล็กน้อย“ข้าจะปกป้องศักดิ์ศรีของศิษย์พี่หญิงใหญ่ตามวิถีของข้า หลังจากนี้จะศึกษาการแกล้งตายเอง.”

นางไม่ได้ทิ้งสถานะของนาง นางไม่ต้องการละทิ้งหน้าที่ ทว่าการแสดงสำหรับนางมันเป็นเรื่องค่อนข้างยาก.

“เชียนเชียน.”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “ตายนั้นมีหลายวิธี หากแต่ไม่ว่าเรื่องอะไร ต้องคิดถึงความปลอดภัยของตัวเองด้วย เมื่อครั้งออกไปหาประสบการณ์ เจ้าย่อมเคยเห็นมาบ้าง สามารถนำมันมาใช้และฝึกฝนได้.”

“งั้นศิษย์ก็ไม่ต้องไปก็ได้อย่างงั้นรึ?”ลู่เชียนเชียนเอ่ย.

“ต้องไป.”

จุนซ่างเซียวที่กล่าวอย่างหนักแน่น เพื่อต้องการให้ศิษย์หญิงใหญ่เปลี่ยนแปลงตัวเองนั่นเอง.

เพราะนิสัยที่เย็นชาของนางทำให้ยากจะเข้าร่วมกิจกรรมเช่นคนอื่น ซึ่งต่างกับเย่ซิงเฉินแม้นว่าจะอหังการแต่เพราะต้องการอาวุธเทวะจึงทนลำบากเข้าร่วมงานก่อสร้างพร้อมกับคนอื่น ๆ.

ศิษย์พี่หญิงใหญ่!

เป็นความบังเอิญที่เหลือเชื่อที่เขารับนางเข้ามาได้!

“ตกลง.”

ลู่เชียนเชียนเอ่ย “ในเมื่อเจ้านิกายบอกว่า ศิษย์เข้าร่วมกิจกรรมกับคนอื่น ๆ ไม่ได้ เช่นนั้นคงทำได้แค่เพียงต้องเข้าสู่เขตแดนสังหารอาชูร่า.”

“เอาล่ะ.”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “มา เปิ่นจั้วจะสอนเจ้าแสดงเป็นการส่วนตัว.”

“ไม่จำเป็น.”

ลู่เชียนเชียนเอ่ย “ตอนนี้ดึกมากแล้ว ศิษย์ขอกลับไปพักก่อน.”

เห็นศิษย์หญิงใหญ่ที่จากไป จุนซ่างเซียวที่ได้แต่ส่ายหน้าไปมา เอ่ยออกมาว่า“ต้องการเปลี่ยนสตรีผู้นี้ นับว่ายากราวกับขึ้นสวรรค์.”

ระบบเอ่ย “ตอนนี้หลี่ชิงหยาง เซียวจุ้ยจื่อและอีกหลายคน เริ่มเรียนรู้ เลียนแบบโฮสน์ หากศิษย์พี่หญิงใหญ่เปลี่ยนไปอีกคน นิกายนิรันดรคงจะไม่มีคนปรกติแล้วล่ะ.”

......

“ข่าวใหญ่! อีกสามวัน ทวีปชิงหยุนและทวีปหลิงหยวน จะตัดสินเป็นตายกันที่ดินแดนสังหารอาชูร่า!”

“คาดไม่ถึงเลยว่าทวีปหลิงหยวนจะล่วงเกินจุนซ่างเซียว คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกประกาศสงคราม?”

“เพียงแค่พิภพระดับ 5 กล้ายอมรับง่าย ๆ เลยรึ?”

“ข้าได้ยินมาว่า จุนซ่างเซียวพาคนไปยังฐานที่มั่นทวีปหลิงหยวน ตะโกนด่าสามวันสามคืน จนทำให้เจ้าหุบเขาไป่เย่ทนไม่ไหว เลยยอมรับคำท้าทาย!”

“เกินไปแล้ว ข่มเหงกันมากไปแล้ว!”

“เฮ้อ บางทีก็น่าสงสารทวีปหลิงหยวน ที่ถูกทวีปชิงหยุนรังแก.”

ข่าวเรื่องทวีปชิงหยุนและทวีปหลิงหยวนจะเข้าไปต่อสู้กันในเขตแดนสังหารอาชูร่า ได้กระจายไปทั่วเรียบร้อยแล้ว.

“เจ้าเมือง.”

อาวุโส ทวีปจิวเทียนเอ่ย “ท่านมีความคิดเห็นเรื่องนี้อย่างไร?”

โม่ซ่างเซิ่งเผยท่าทางสงสย “การที่เข่อจินหนานยอมรับคำท้านี่ สมองเขาอาจจะมีปัญหาอย่างงั้นรึ? เป็นไปได้ไหม ว่าเพียงแค่อดทนแบกรับความโกรธเกรี้ยวและละอายไม่ได้จริง ๆ รึ?”

“เว้นแต่.....”

เขาที่เงยหน้า เผยท่าทางจริงจัง“ตามกฎเกณฑ์พิภพแล้ว ทวีปชิงหยุนยังไง ๆ ก็ต้องเข้าไปในเขตแดนสังหารอาชูร่าสักครั้ง!”

อาวุโสคนดังกล่าวที่ราวกับนึกอะไรได้ “ความหมายของเจ้าเมือง เพื่อให้เป็นไปตามกฎพิภพ ทวีปชิงหยุนต้องเข้าสู่เขตแดนสังหารอาชูร่า พิภพอื่น ๆ ไม่กล้ายอมรับคำท้า ทำให้ทวีปหลิงหยวนถูกกดดันให้รับการท้าครั้งนี้อย่างงั้นรึ?”

“ไม่ผิด.”

โม่ซ่างเซิ่งที่กล่าวอย่างจริงจัง.

ด้วยการเติบโตของทวีปชิงหยุนรวดเร็วเกินจะกล่าว แม้นแต่ได้รับการสนับสนุนจากกฎ พวกเขาย่อมคาดเดาว่าพิภพเบื้องบนคงกำลังช่วยอีกฝ่ายกดดันให้ยอมรับคำท้าทายครั้งนี้.

“ทวีปชิงหยุนนี้ไม่ธรรมดาจริง ๆ”อาวุโสคนดังกล่าวเอ่ยด้วยท่าทางหวั่นเกรง.

“เฮ้อ.” โม่ซ่างเซิ่งกล่าวด้วยความอิจฉา “การมีคนที่พิภพเบื้องบนช่วยเหลือช่างน่าอิจฉาจริง ๆ.”

“สามวันหลังจากนี้ พวกเราควรจะไปสังเกตการณ์หรือไม่?”

“ไม่!”

โม่ซ่างเซิ่งที่กล่าวอย่างจริงจัง “เมื่อครั้งการต่อสู้กับอสุรกายสงคราม พิภพต่าง ๆ ที่ไปดูด้วยความสนุก ล้วนแต่ถูกไถเงินไปตาม ๆ กัน หากครั้งนี้มีแผนการร้ายซ่อนอยู่ จะต้องมีคนเสียเงินอีกเป็นแน่!”

“คงจะเป็นเหมือนดั่งที่เจ้าเมืองคาดเดา!”

คนของทวีปจิวเทียนไม่มีใครกล้าไปดูเพื่อความสนุก ต่างจากยอดฝีมือพิภพอื่นที่ลืมเรื่องราวก่อนหน้าไป ตัดสินใจว่าสามวันหลังจากนี้จะไปชม.

แน่นอนว่า พวกเขาย่อมกังวลกลัวจุนซ่างเซียวไถเงินอีกครั้งเช่นกัน แต่เมื่อตัดสินใจแล้ว ไปก่อนจากนั้นค่อยตัดสินใจอีกที.

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด