Chapter 1017 เหล่ากลุ่มยอดนักแสดง
สามวันหลังจากนั้น.
ทางเข้าเขตแดนสังหารอาชูร่า.
จุนซ่างเซียวที่นำศิษย์และคนระดับสูงนิกายนิรันดร ตลอดจนยอดฝีมือทวีปชิงหยุนมา.
ไม่นานหลังจากนั้น.
ทวีปหลิงหยวนก็นำคนหลายพันมา นำโดยเข่อจินหนาน.
ทั้งสองฝั่ง ที่จ้องเขม็ง.
เหล่ายอดฝีมือพิภพอื่น ๆ ที่ซ่อนตัวอยู่ไกลออกมาเห็นจิตสังหารที่คละคลุ้ง สามารถบอกได้ว่าทั้งสองพิภพต้องเกลียดชัง พร้อมจะสู้กันให้ตกตายไปพร้อมกันอย่างแน่นอน.
“เจ้าหุบเขาเข่อ.”
จุนซ่างเซียวแค่นเสียงกล่าวหยัน “เปิ่นจั้วคิดว่าเจ้าจะไม่กล้ามา.”
“ชิ.”
เข่อจินหนานเอ่ย “ทวีปหลิงหยวนของข้า แม้นว่าจะไม่ใช่พิภพอันดับหนึ่ง ทว่าก็เป็นคนรักษาคำพูด ในเมื่อรับคำท้า แน่นอนว่าย่อมไม่หลบเลี่ยงแน่.”
จุนซ่างเซียวที่ยกนิ้วขึ้นส่ายไปมา “ในเมื่อมาแล้ว ก็อย่าหนีล่ะ.”
เป็นการทักทายกันที่โอหังเป็นอย่างมาก.
และยังดูเหมือนจริงอย่างที่สุด.
หลี่ชิงหยางและคนอื่น ๆ ต่างก็เผยความประหลาดใจ ทักษะการแสดงของเจ้านิกายนั้น เหมือนจริงเป็นอย่างมาก.
หากเทียบกับฝ่ายตรงข้าม.
การแสดงของเข่อจินหนาน แม้นว่าจะถือว่าไม่เลว ทว่าก็ยังแตกต่างกันมากมายนัก.
เหล่ายอดฝีมือพิภพต่าง ๆ ที่ลอบมองอยู่ไกล ๆ แน่นอนว่าย่อมไม่สามารถมองเห็นรายระเอียดได้อย่างชัดเจน เหมือนกับทวีปถูเติ้งและทวีปซิงเย่ที่เคยพูดคุยกันก่อน นานสองนานก่อนที่จะเริ่มปะทะกัน พวกเขาก็ไม่รู้รายระเอียดอะไรเลย.
ฮ่าอ่าฮ่าฮ่า!
ดูเหมือนว่าจะมีการแสดงที่ดีให้ดูแล้ว!
แม้นว่าเหล่ายอดฝีมือจะให้ทวีปชิงหยุนเป็นต่อ ทว่าในใจก็คาดหวังว่าทวีปหลิงหยวนจะสามารถสร้างปัญหาให้อีกฝ่ายได้บ้าง ถึงผลสุดท้ายจะไม่ได้รับชัยชนะก็ตาม.
กล่าวให้ถูกต้อง ในพิภพสงครามแห่งนี้ โกวเซิ่งนั้นมีศัตรูมากมาย.
เพราะว่าหวั่นเกรงพลังของอีกฝ่าย ทำให้พวกเขาไม่กล้าจะออกไปท้าทายตรง ๆ ได้แต่แอบเชียร์เหล่าคนที่กล้าเท่านั้น.
“ชิ.”
เข่อจินหนานแค่นเสียงเย็นชา“พูดไปก็เปล่าประโยชน์ สู้กันเลยดีกว่า!”
จุนซ่างเซียวไม่เอ่ยอะไรต่อเช่นกัน ก่อนที่จะยกมือขึ้นประทับม่านเขตแดน.
เพื่อที่จะประกาศสงครามอย่างเป็นทางการ เจ้าฐานที่มั่นจะเป็นคนประทับฝ่ามือลงบนม่านพลังเพื่อให้พิภพเบื้องบนยอมรับ จากนั้นถึงจะเข้าสู่เขตแดนสังหารอาชูร่าได้.
“เจ้าหุบเขาเข่อ.”
จุนซ่างเซียวที่ส่งเสียงผ่านวิญญาณ “ทุกอย่างเรียบร้อยดีตามแผนใช่หรือไม่?”
“อืม.”เข่อจินหนานที่กล่าวรับ.
แม้นว่าทั้งสองจะทักทายกันอย่างโกรธเกรี้ยวเปี่ยมด้วยจิตสังหาร.
ทว่าทุกอย่างนั้นแล้วนแต่เป็นการแสดงทั้งนั้น.
“วูซซซซซ!”
จากนั้น ม่านพลังค่ายกลที่ส่องประกายแสงวับว่าว ห้วงมิติที่แยกออกจากกัน เปิดทางให้พวกเขาเข้าไปด้านใน.
“เปิดแล้ว!”
เหล่ายอดฝีมือพิภพต่าง ๆที่ซ่อนตัวอยู่ เข้าใจทันทีว่าทั้งสองพิภพนั้นประกาศสงครามกันเสร็จแล้ว ในเวลานี้ไม่มีใครสามารถถอนตัวได้แล้ว.
“ไป.”
จุนซ่างเซียวที่นำคนของทวีปชิงหยุนก้าวเข้าไป เข่อจินหนานก็นำคนของทวีปหลิงหยวนก้าวเข้าไปด้านในเช่นกัน.
ทั้งสองที่ก้าวเข้าไปในม่านที่แยกเปิดออก.
“รีบแจ้งไปยังเจ้านิกาย กำลังจะเริ่มสังหารกันแล้ว!”เหล่ายอดฝีมือที่ซ่อนตัวอยู่ไกลออกไป ได้ให้เพื่อนร่วมทีมออกไปส่งข่าวทันที.
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
ในเวลานั้น ยอดฝีมือมากมายที่บินไปยังทิศทางต่าง ๆ กัน ไปยังตำแหน่งที่สามารถมองผ่านเข้าไปด้านในม่านพลังได้อย่างชัดเจนนั่นเอง.
ในกลุ่มมีหงเหยาทวีปฉีไห่ด้วย ตลอดจนเจ้านิกายของทวีปหลิงหยุนด้วย.
สามวันที่แล้ว ทั้งสองได้ยินว่าทวีปชิงหยุนได้ประกาศสงครามกับทวีปหลิงหยวน ทำให้พวกเขาดีใจแทบเต้น.
มีเงินนี้มันดีจริง ๆ.
ไม่เช่นนั้นแล้ว อีกฝ่ายคงมาวอแวที่จะประกาศสงครามกับพวกตนแน่!
ทั้งสองที่คิดมากเกินไป แม้แต่เร่งรีบส่งเงินให้กับจุนซ่างเซียวก่อน ไม่ให้อีกฝ่ายประกาศสงครามกับพวกเขา.
มีสิ่งที่พวกเขาไม่รู้ ไม่จำเป็นต้องจ่ายพวกเขาเองก็ปลอดภัย.
“ฮึ ฮึ.”
หงเหยาที่กอดอก จดจ้องมองทั้งสองฝ่ายที่เริ่มชักอาวุธออกมาแล้ว “ดูเหมือนใกล้จะเปิดการต่อสู้กันแล้ว.”
อาวุโสคนหนึ่งเอ่ย “ก่อนหน้านี้ จุนซ่างเซียวคนเดียวก็สังหารคนไปเป็นหมื่นแล้ว ทวีปหลิงหยวนเพียงไม่กี่คน คงไม่พอให้เขาสังหาร.”
หงเหยาเอ่ย “เจ้าเด็กนั่นเวลานั้นได้ใช้อาวุธเทวะที่ทรงพลัง หากไม่ใช้สิ่งนั้น ก็ยากจะทำสำเร็จ.”
เกี่ยวกับเรื่องที่จุนซ่างเซียวใช้อาวุธที่ทรงพลัง เมื่อครั้งแย่งชิงสมบัตินั้น พวกเขายังจำได้ดี เพียงแค่อีกฝ่ายนำมีดสั้นออกมา พวกเขาก็ตื่นตกใจวิ่งหนีเหมือนกับหนูเห็นแมวแล้ว.
......
ในเขตแดนสังหารอาชูร่า สามารถมองดูได้ แต่ไม่มีใครได้ยินเสียง.
เหล่ายอดฝีมือที่เฝ้ามอง เห็นเพียงการขยับและใช้พลัง เหมือนว่าทั้งสองฝ่ายเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรง.
ทุกอย่างเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง.!
จุนซ่างเซียวที่จ้องมองหน้ากันและกัน กล่าวกล่าวยั่วยุกันและกัน ท่าทางที่ราวกับโกรธกันมาช้านาน ราวกับอีกฝ่ายได้สังหารบิดามารดากันมาก่อน.
หลี่ชิงหยาง เซียวจุ้ยจื่อ ตลอดจนคนอื่น ๆ ที่กำลังเผยอารมณ์โกรธมากล้นออกมาเช่นกัน.
แน่นอน.
ถึงนี่จะเพียงเริ่มต้น.
ทว่าพวกเขาก็ต้องเผยความสามารถทางการแสดงออกมาเช่นกัน.
“เจ้าหุบเขาเข่อ.”
จุนซ่างเซียวที่ส่งเสียงผ่านวิญญาณ “ดูเหมือนว่าผู้ชมทนไม่ไหวแล้ว พวกเราเริ่มแผนการกันได้เลย.”
“ตกลง.”
เข่อจินหนานที่ยกมือขึ้น.
เหล่ายอดฝีมือเตรียมพร้อม เข้าปะทะ.
“บุก!”
จุนซ่างเซียวทีเอ่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา เข้าสู่การแสดงทันที!
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
ในเวลานั้น ราชาสัตว์จื่อหลินที่ระเบิดพลังพุ่งขึ้นท้องฟ้า จับจ้องมองคนระดับสูงของทวีปหลิงหยวน.
หลี่ชิงหยาง เซียวจุ้ยจื่อและศิษย์คนอื่น ๆ ที่จับจ้องมองไปยังยอดฝีมือระดับเหลืองและระดับลึกล้ำ.
แน่นอน.
เจ้าเมืองหาน มู่ซ่างหงและคนอื่น ๆ ก็ไม่ว่างเว้นเช่นกันเข้าสู่การแสดงทันที พร้อมกับระเบิดพลังบ่มเพาะออกมา.
แม้นว่าจะเป็นการแสดง ทว่าเพื่อทวีปชิงหยุน เขาก็ต้องแสดงให้ดู ไม่หวาดหวั่นแม้นว่าจะได้บาดแผลกลับมาบ้าง.
พลังวิญญาณที่สาดกระจายไปทั่วทิศ เกิดเป็นระลอกคลื่นสาดซัดไปรอบ ๆ.
“เริ่มแล้ว!”
แววตาของทุกคนที่ร้อนรุ่มขึ้นมาทันที.
สำหรับผู้ฝึกยุทธ์แล้ว การเห็นยอดฝีมือปะทะกัน ย่อมเป็นสิ่งที่พวกเขาปรารถนา.
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
ในเขตแดนสังหารอาชูร่า เหล่ายอดฝีมือนับพันที่บินวิ่น แต่ะละคนที่เข้าปะทะกันเสียงดังสนั่น ภายนอกที่ไม่ได้ยินเสียง เห็นเพียงแสงที่สว่างเจิดจ้าไปทั่ว!
“นั่นวิชาลับอย่างงั้นรึ?”
จุนซ่างเซียวผู้เป็นเจ้าฐานที่มั่น ในมือถือกระบี่มังกรหยกถามสวรรค์ พร้อมกับปล่อยปราณกระบี่ที่สว่างเจิดจ้าออกไป.
“ตูมมม!ตูมมม!ตูมมม!”
เข่อจินหนานที่นำดาบสีทองออกมา พร้อมกับเข้ารับปราณกระบี่ ภายในใจของเขาแทบจะอุทานออกมาไม่ได้ “นี่เจ้าเด็กนี่เข้าใจวิถีกระบี่ได้ลึกล้ำเพียงนี้เลย!”
“ตูมมม!!”
“ตูมมม!!”
อีกฝั่ง ราชาสัตว์จื่อหลินที่ต่อสู้กับยอดฝีมือระดับปฐพีห้าคน ถึงแม้นว่าจะเป็นการแสดงทว่าเขาก็ลงมือเต็มที่.
เพื่อที่จะไม่ให้เกิดปัญหา การแสดงนี้จึงค่อนข้างสมจริง จนเหล่าผู้ชมไม่มีทางที่จะแยกออกได้.
“พวกเขาลงมือกันรุนแรงมาก!”
“ดูเหมือนว่าจะสู้ตายให้สลายกันไปทั้งสองเลย!”
“มารดาเถอะ มันยอดเยี่ยมเกินไปแล้ว!”
เหล่าผู้ชมที่เวลานี้ต่างก็ทึ่งและตื่นตะลึงที่คนของทวีปชิงหยุนและทวีปหลิงหยวนเข้าปะทะกันรุนแรงมาก ไม่มีใครมองออกว่าพวกเขานั้นกำลังแสดงกันอยู่.
