สุดยอดอัศวิน บทที่ 20 : คู่ซ้อม
สุดยอดอัศวิน บทที่ 20 : คู่ซ้อม
“ฌอน?”
เมื่อได้ยินแบบนี้ มัวร์ก็ตกใจและหันกลับมามองฌอนทันที พร้อมสีหน้าเป็นกังวล
แธ็คเกอร์เรย์นั้นต่างจากเบนสัน ความแข็งแกร่งของเบนสันอยู่ในระดับปานกลาง แต่แธ็คเกอร์เรย์ต่างออกไป เขาครองอันดับหนึ่งของห้อง 6 มาตลอดทั้งปี ความแข็งแกร่งของเขาเป็นที่ประจักษ์แก่สายตาทุกคน มีข่าวลือว่าผู้อำนวยการชั้นปีอาจย้ายเขาไปเรียนห้อง 1 ในปีหน้า
การเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้แบบนี้ แม้ความแข็งแกร่งของฌอนจะเพิ่มมากขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ แต่มัวร์ก็ไม่ได้มองโลกในแง่ดีขนาดนั้น
“ไม่เป็นไร ก็แค่ซ้อมน่ะ”
ฌอนพูดด้วยสีหน้าผ่อนคลาย
ถ้าคาดเดาถึงจุดประสงค์ที่แธ็คเกอร์เรย์มาชวนเป็นคู่ซ้อม ฌอนเดาได้ง่ายมากว่ามันไม่มีอะไรนอกจากการทำให้เขาอับอายต่อหน้านักเรียนในห้อง 6 ทุกคน
แต่เขาไม่กลัวอยู่แล้ว ถ้าเป็นฌอนคนเก่า คงจะปล่อยให้อีกฝ่ายทำตามอำเภอใจ ต่างจากฌอนคนปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นพรสวรรค์ด้านฝีมือดาบหรือพลังทางกายภาพก็ไม่เหมือนเมื่อก่อน สุดท้ายนี้เขาจะต้องอับอายหรือไม่ คงจะรู้ผลภายหลังการซ้อมในครั้งนี้เท่านั้น
“ก็ได้!”
เมื่อเห็นว่าฌอนตัดสินใจแล้ว มัวร์ก็ไม่ห้ามปรามเขาอีก แล้วพูดต่อว่า
“ระวังตัวด้วย!”
“อืม!”
ฌอนพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม แม้การเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้อย่างแธ็คเกอร์เรย์อาจเป็นเรื่องยากที่จะเอาชนะ แต่มันก็ไม่ง่ายที่อีกฝ่ายจะได้ทำตามอำเภอใจ
“ให้มันได้อย่างนี้!”
เมื่อได้ยินคำพูดของฌอน ดวงตาของแธ็คเกอร์เรย์เบิกกว้างโดยไม่รู้ตัว เดิมทีเขาคิดว่าฌอนจะหาวิธีบ่ายเบี่ยงทุกทางที่เป็นไปได้ แต่คาดไม่ถึงว่าฌอนจะยินยอมง่ายแบบนี้
เขารู้สึกประหลาดใจไม่น้อย แต่เขาก็ไม่ได้สนใจว่าก่อนหน้านี้ฌอนจะใช้ยาตามข่าวลือหรือไม่ ในความคิดของแธ็คเกอร์เรย์ ความแข็งแกร่งของเขามากพอที่จะเอาชนะฌอนได้ง่าย ๆ หลังจากคาดเดาผลการต่อสู้เสร็จแล้ว ไม่ว่าฌอนจะทำอะไรก็เปล่าประโยชน์
เมื่อเห็นแธ็คเกอร์เรย์กับฌอนกำลังจะซ้อมดวลกัน นักเรียนบางคนที่อยู่รอบ ๆ ต่างรีบถอยออกมา เพื่อให้มีพื้นที่ว่างมากพอสำหรับทั้งสอง ในขณะเดียวกัน นักเรียนที่เหลือต่างมองมาทางพวกเขาอย่างตื่นเต้น
คนแรกคือผู้ที่ถือครองอันดับหนึ่งของห้องมาตลอดทั้งปี และอีกคนคือผู้ที่เคยได้รับคำชี้นำจากเลดี้สการ์เล็ต เซร่า ซึ่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ ความแข็งแกร่งของฌอนเพิ่มขึ้นสูงมาก และเขายังเอาชนะเบนสันที่อยู่ในระดับปานกลางของห้องอีกด้วย การที่สองคนนี้ได้มาสู้กัน เป็นอะไรที่ค่อนข้างน่าสนใจ
ถึงอย่างนั้นการต่อสู้ในครั้งนี้ก็ไม่ได้พิเศษมากนัก ในมุมมองของนักเรียนคนอื่น การเผชิญหน้ากับแธ็คเกอร์เรย์ ฌอนจะได้รับความพ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัย เพราะเขาจะเอาชนะอันดับหนึ่งของห้องได้ยังไง?
“อา?”
อาจารย์เชาเซอร์เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยแล้วมองไปที่ทั้งสอง แต่ก็ไม่ได้เข้าไปห้ามให้พวกเขาต่อสู้กัน เพราะทั้งสองไม่ได้ฝ่าฝืนคำสั่ง เนื่องจากการต่อสู้ในครั้งนี้เป็นแค่การซ้อมเท่านั้น นอกจากนี้ ด้วยพละกำลังของเชาเซอร์เอง เขาสามารถหยุดทั้งสองได้ทันเวลาอยู่แล้ว ถ้ามีใครบางคนทำผิดกฎและใช้ความรุนแรงมากเกินไป
ชิ้ง!
เสียงดาบอัศวินถูกชักออกจากฝักดังขึ้น ฌอนและแธ็คเกอร์เรย์ยืนจ้องหน้ากันหลังชักดาบออกมาพร้อมกัน
ฟิ้ว!
ฌอนเป็นฝ่ายเริ่มโจมตีก่อน แม้ต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้อย่างแธ็คเกอร์เรย์ที่ดูเหมือนถือไพ่เหนือกว่า ฌอนก็ไม่ลังเล เขารีบพุ่งตัวออกไป จากนั้นดาบในมือก็สะท้อนแสงสีขาวราวกับมีน้ำแข็งห่อหุ้มตัวดาบ เขาฟันดาบจากบนลงล่างซึ่งเป็นรูปแบบของกระบวนท่า ‘เหมันต์สีเงิน หิมะเยือกแข็ง’ ของวิชาดาบอัศวินเหมันต์สีเงิน
“เคร้ง!”
เมื่อเห็นว่าฌอนเป็นฝ่ายบุกก่อน แธ็คเกอร์เรย์ก็ไม่ได้กังวล เขากดดาบในมือลงเป็นแนวนอน แล้วปะทะกับดาบของฌอนเป็นรูปกากบาท
ชิ้ง!
เสียงคมดาบปะทะกันดังขึ้น ฌอนและแธ็คเกอร์เรย์ถอยหลังไปคนละสามก้าว พร้อมแสดงแววตาประหลาดใจ
ฌอนรู้สึกประหลาดใจทั้งที่คิดว่าตัวเองน่าจะได้เปรียบอีกฝ่าย แต่แท้จริงก็ยังไม่ได้เปรียบขนาดนั้น ถึงอย่างไร เขาจะมามัวตกใจกับเรื่องนี้ไม่ได้
ส่วนแธ็คเกอร์เรย์ก็ประหลาดใจเหมือนกันที่ฌอนทำได้ถึงขนาดนี้
แม้ดาบนี้จะพุ่งเข้ามาโจมตีอย่างรวดเร็ว แต่เขาสัมผัสได้ว่าฌอนยังไม่ได้ใช้กำลังทั้งหมด ในฐานะที่แข็งแกร่งที่สุดในห้องหก แม้อีกฝ่ายยังไม่ได้โจมตีสุดแรง ถ้าเป็นนักเรียนคนอื่นคงกระเด็นไปแล้ว ต้องยอมรับเลยว่าฌอนทำให้เขารู้สึกทึ่งไม่น้อย
“นายมันน่าสนใจจริง ๆ!”
แธ็คเกอร์เรย์ยิ้มเยาะเย้ยและมองไปที่ฌอนราวกับเสือกำลังมองเหยื่ออันโอชะ
แม้เขาจะรู้สึกประหลาดใจกับความแข็งแกร่งของฌอนในปัจจุบัน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เชื่อมั่นว่าความแข็งแกร่งของตัวเองนั้นเหนือกว่าอีกฝ่ายมาก
ชัวะ!
ดาบถูกแกว่งไปด้านหน้าอย่างรวดเร็วจนเกิดแสงสะท้อนวิบวับ
คราวนี้แธ็คเกอร์เรย์เป็นฝ่ายบุกบ้าง แม้จะเป็นการเคลื่อนไหวที่ดูเหมือนไม่รุนแรง แต่ความจริงแล้วมันทรงพลังกว่าฌอนถึงสามเท่า
“เร็วมาก!”
คาดไม่ถึงเลยว่าแธ็คเกอร์เรย์ฟันดาบได้เร็วขนาดนี้ ฌอนรีบยกดาบขึ้นเตรียมป้องกันอย่างร้อนรน
ชิ้ง!
ฌอนยกดาบขึ้นในขณะที่เหยียบพื้นได้ไม่เต็มเท้า ทำให้ตั้งหลักและออกแรงไม่ได้เต็มที่ เขาถูกกระแทกจนกระเด็นออกไปไกลทันทีด้วยพลังอันมหาศาลจากดาบของแธ็คเกอร์เรย์
“เอาแล้วไง!”
เมื่อเห็นแธ็คเกอร์เรย์ฟันฌอนจนกระเด็น นักเรียนหลายคนอุทานออกมาด้วยความตกใจ
แต่การปะทะกันครั้งแรก ก็ทำให้พวกเขายังรู้สึกงงงวยว่าทำไมฌอนถึงสู้แรงของแธ็คเกอร์เรย์ได้?
แต่ตอนนี้พวกเขาเข้าใจแล้วว่า ฌอนไม่ได้แข็งแกร่งพอที่จะต้านพลังดาบของแธ็คเกอร์เรย์ไหว แต่เป็นเพราะเขายังไม่ได้เอาจริงต่างหาก
เช่นเดียวกับในตอนนี้ ฌอนไม่สามารถรับดาบของแธ็คเกอร์เรย์เอาไว้ได้
“โง่มากที่ไปสู้กับแธ็คเกอร์เรย์”
ข้างสนามฝึก เบนสันยืนมองไปที่ฌอนอย่างเย็นชา และดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความดูถูก
ในความคิดของเบนสัน คงเป็นโชคดีของฌอนที่เอาชนะเขาได้ก่อนหน้านี้ ในแง่ความแข็งแกร่งแล้ว เขายังเชื่อมั่นว่าฌอนยังคงด้อยกว่าตัวเอง
ตอนนี้คู่ต่อสู้ถูกแทนที่ด้วยแธ็คเกอร์เรย์ และเขาไม่คิดว่าฌอนจะโชคดีเหมือนคราวก่อน
เก่งชะมัด!
หลังจากกระเด็นไปไกล ฌอนก็สามารถตั้งหลักได้ แล้วมองไปที่แธ็คเกอร์เรย์ด้วยความกลัว
“ฉันประเมินเขาต่ำไป!”
ฌอนสังเกตเห็นว่าแธ็คเกอร์เรย์จับดาบไม่ค่อยแน่นมือ แต่พลังดาบของเขากลับสร้างพลังทำลายได้ถึงระดับนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าตัวเองประเมินความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายต่ำไปเล็กน้อย
ฟิ้ว ชิ้ง!
ร่างหนึ่งพุ่งเข้าไปหาฌอนอย่างรวดเร็ว ตามด้วยดาบที่สะท้อนแสงจ้าแทงเข้ามา
แม้ฌอนครั้งนี้ฌอนจะป้องกันเอาไว้ได้ แต่แธ็คเกอร์เรย์ยังไม่พอใจ เพราะนี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ
เขาต้องการเอาชนะฌอนด้วยการฟันดาบเพียงครั้งเดียว แต่ฝีมือดาบของฌอนนั้นอยู่เหนือความคาดหมายเล็กน้อย จนทำให้เขาคาดไม่ถึงเลยว่าจะต้องรีดพลังออกมาทั้งหมดในการฟันดาบ
ก่อนหน้านี้ในการต่อสู้ระหว่างฌอนและเบนสัน ฌอนเคยใช้วิชาดาบอัศวินที่ยอดเยี่ยมนี่มาแล้ว แต่แธ็คเกอร์เรย์ไม่ได้มาเห็น
ประกายแสงสีเงินจากดาบของแธ็คเกอร์เรย์ยังคงกวัดแกว่งอย่างต่อเนื่อง การฟันแต่ละครั้งทรงพลังและหนักอึ้ง แม้วิชาดาบอัศวินของเขาจะด้อยกว่าฌอนเล็กน้อย ซึ่งทำให้พลังทำลายลดลงถึงสิบเท่า เขาจึงรีดพลังออกมามากกว่าเดิม เกิดเป็นพลังอันมหาศาลที่น่าสะพรึงกลัวห่อหุ้มตัวดาบเอาไว้
ชิ้ง ชิ้ง ชิ้ง!
ดาบของแธ็คเกอร์เรย์ในตอนนี้ไม่ต่างไปจากค้อนขนาดใหญ่ ที่ฟาดฟันใส่ฌอนอย่างต่อเนื่อง ฌอนพยายามอย่างเต็มที่เพื่อป้องกันการโจมตี แต่เขาก็ถูกดาบของอีกฝ่ายฟาดฟันครั้งแล้วครั้งเล่า จนเดินเซไปข้างหลัง
เขาถอยห่างออกไปสิบกว่าเมตร จนกระทั่งใกล้กับพื้นที่ฝึกซ้อมของนักเรียนคนอื่น ๆ แต่โชคดี ในขณะที่นักเรียนเหล่านี้กำลังฝึกซ้อม สายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่แธ็คเกอร์เรย์และฌอนอยู่บ่อยครั้ง ทุกคนจึงถอยหลบได้ทันเวลา
หนีอยู่ได้!
เมื่อมองไปยังฌอนที่เอาแต่ถอยหนี แธ็คเกอร์เรย์ก็รู้สึกไม่พอใจ ก่อนเปลี่ยนรูปแบบดาบเป็นการจ้วงแทง แล้วกระหน่ำแทงฌอนด้วยความเร็วที่เร็วกว่าตอนแรก ในขณะที่ฌอนยังไม่ทันได้พักหลังจากป้องกันการฟาดฟันอันดุเดือดก่อนหน้านี้
