ตอนที่ 39

อเล็กซ์ที่พึ่งถูกความร้อนแผดเผามาอย่างรุนแรง พยายามรักษาเพียงอาการที่หนักจนลึกถึงอวัยวะที่สำคัญ เสร็จแล้วเขาก็ปล่อยผิวหนังที่เละเทะเอาไว้ แล้วค่อยรักษามันทีหลัง

เสร็จแล้ว เขาก็ค่อยๆก้าวเท้าเข้าหานักเวทย์ชราอย่างช้าๆ ไร้ซึ่งความกังวลหรือลังเลใดๆ ชายชราตรงหน้าไม่ต่างจากลูกไก่ในกำมือของเขาในเวลานี้

ทำให้ชายชราที่ศึกษาเวทมนต์มานาน ที่เคยสามารถสงบจิตใจได้ในทุกสถานการณ์เกิดความเกรงกลัวขึ้น เขาพยายามหลุกตาไปมา พร้อมคิดหาทางออก

" ไม่ๆๆ ข้าๆๆ ข้ายอมทุกๆๆๆ อย่าง ได้โปรดดดดด …. ข้ามีสมบัติ มีความรู้ หรือว่าข้อมูลใดๆก็ตามที่ท่านต้องการ ขอแค่เพียงไว้ชีวิตข้า "

ชายชรากล่าวด้วยเสียงตะกุกตะกัก พร้อมพยายามทำไม้ทำมือ เพื่อแสดงว่ายอมจำนนทุกอย่าง

" ลองว่ามาสิ ถ้าฟังเข้าท่า ข้าอาจจะซื้อ "

อเล็กซ์กอดอก และก็รู้สึกว่าการต่อสู้ในครั้งนี้ยอดเยี่ยมไม่เลว มันทำให้เขาได้ฝึกตัวเองมาก

แต่ในแง่ของธุรกิจ เขาแทบไม่ได้สิ่งใดตอบแทนจากการลงมือครั้งนี้เลย

ไอเจ้าพวกแก๊งใต้ดินเหล่านี้ พวกมันกำลังส่งสินค้าเถื่อน คือพวกอาวุธที่ทำจากโลหะต่างๆ

คือพวกมันจะทำการขายอาวุธเหล่านี้ให้กับพวกเมืองนอกกฏหมาย ซึ่งอาจจะสามารถทำเงินได้มากกว่าปกติถึง 10 เท่า

ถือเป็นงานที่ผิดกฏหมาย แม้จะเสี่ยงแต่ได้รับค่าตอบแทนที่สูงมาก

แต่อาวุธจำนวนมากเหล่านี้ มันไม่มีประโยชน์กับอเล็กซ์เลย เขาไปจับปลาวิเศษยังได้รับเงินง่ายกว่าอีก

ดังนั้นเวลานี้ ที่เจอปลาตัวใหญ่อย่างเช่น นักเวทย์ชรา เขาก็อยากจะหาผลประโยชน์ซักหน่อย

" ข้ามีเงิน 500 เหรียญทองอยู่ในเมือง เรดโรสัน แถมยังมีคลาสนักเล่นแร่แปรธาตุ สามารถเป็นประโยชน์กับท่านได้ … "

" …. เหอะ คิดว่าการเลี้ยงงูพิษไว้ พวกมันจะมีประโยชน์ได้จริงๆหรือ ? "

" ไม่ๆๆ ข้าไม่กล้าทรยศท่าน ข้าเต็มใจติดตามท่าน ท่านเต็มไปด้วยพรสวรรค์และความสามารถ ข้าเชื่อว่าท่านซักวันจะต้องเป็นผู้กล้าแห่งยุ… "

" พอๆ เลิกสอพลอ เงิน 500 เหรียญทองในอยู่ในเมือง มันคงมาใช้ต่อรองชีวิตเจ้าตรงนี้ไม่ได้หรอกนะ "

อเล็กซ์ไม่อยากเสียเวลา แม้เงิน 500 เหรียญทองจะค่อนข้างมาก แต่มันก็ไม่ใช่ว่าเขาจะหาไม่ได้ ถ้าลากจูงอีกฝ่ายเข้าเมืองไปมา มันก็มีแต่จะเสียเปล่าๆ

" เอ่อ … งั้นข้ามีข้อมูลลับของพวกมีอิทธิพลใต้ดิน เจ้ากระทิง ดาบพยัคฆ์ ค้างคาวโลหิต และกระบองเหล็ก … แต่ข้าจะบอกข้อมูลท่านก็ต่อเมื่อท่านสาบานมาว่าจะปล่อยข้าไปเท่านั้น "

" ข้า !!!! ไม่ชอบสาบาน !! "

" งั้นเพียงแค่ท่านสัญญากับข้า ข้าจะขอเดิมพันกับศักดิ์ศรีของท่าน "

นักเวทย์ชราได้แต่ทำหน้าขมขื่น และเลือกที่จะลองถือเชือกเส้นสุดท้าย โดยการใช้ศักดิ์ศรีอีกฝ่ายมาต่อรอง

" หึ ก็ได้ ข้าสัญญา "

อเล็กซ์ที่มีใบหน้าเละเทะ แต่ทำหน้าให้ดูใจดี มันจึงเกิดเป็นภาพที่น่ากลัวมากเกินกว่าที่จะเป็นมิตร

สำหรับอเล็กซ์มันไม่มีปัญหา แม้การจะปล่อยชีวิตอีกฝ่ายไป อาจจะเกิดผลเสีย แต่ชีวิตอีกฝ่ายกับข้อมูล เขาเลือกข้อมูลดีกว่า แต่าขึ้นอยู่ที่ว่า อีกฝ่ายจะมอบข้อมูลให้ดีแค่ไหน

หลังจากนั้นเขาก็ได้รับข้อมูลของพวกมีอิทธิพลสูงสุดในโลกสีเทา ในแบบที่ลึกกว่าทั่วไป

เพราะนักเวทย์ชราตรงหน้า ก็ไม่ใช่ตัวตนธรรมดา เขามีฐานะและข้อมูลที่ลึกกว่าคนทั่วไปอยู่แล้ว รวมถึงเจ้านักสู้หัวโล้น และนักฆ่าเงาคนนั้น ที่อเล็กซ์เคยรีดข้อมู

แถมยังรู้ถึงธุรกิจของพวกมันบางส่วน ว่ามีความเชื่อมโยงในเรื่องราวส่วนไหนบ้าง มีเงินทุนและผู้สนับสนุนไหม

" พวกมันภายนอกดูเหมือนจะแบ่งเขตกันปกครอง แต่แท้จริงแล้ว ผู้มีอิทธิพลทั้ง 4 ก่อตั้งสภากองกำลังใต้ดินขึ้นมา ซึ่งการที่ขัดแย้งผลประโยชน์โดยรวมของพวกมัน พวกมันก็พร้อมจะร่วมมือกำจัดสิ่งที่ขวางทางทันที…. "

" …. แถมยังมีขุนนางในเมืองคอยช่วยเหลือ และมีพวกทหารที่คอยรับส่วยจากพวกมันด้วย แต่ข้าก็ไม่รู้ว่าพวกนั้นเป็นใคร "

อเล็กซ์ที่ได้ฟังก็เข้าใจ และคิดว่าตัวเองควรระวังเรื่องข้อมูลตัวเองในเมืองเอาไว้ด้วย เพราะข้อมูลบางอย่างอาจจะรั่วไหลจากคนในไปได้

' กระทิง ดาบพยัคฆ์ ค้างคาวโลหิต กระบองเหล็ก พวกมันล้วนเป็นศัตรูที่น่าสนใจให้เราก้าวผ่าน แต่เราคงต้องฝึกฝนให้มากกว่านี้ เพราะถ้าเทียบสมัยเป็นผู้เล่น เจ้าพวกนี้ล้วนเป็นบอสที่น่าเกรงขาม '

เขาก็พอคาดเดาได้ ว่าเจ้าพวกมีอิทธิพลระดับสูงใต้ดินจะต้องเก่งกาจกว่าปกติแน่ๆ แถมพวกมันก็ยังก่อตั้งสภาใต้ดินขึ้นมา สิ่งพวกนี้เกิดขึ้นไม่บ่อยในหลายๆเมือง

บางอย่างอาจจะไม่ใช่เรื่องของคลาส แต่เป็นความสามารถระดับสูง ที่เกิดจากประสบการณ์อันบ้าคลั่งของพวกเขา

คล้ายอเล็กซ์ที่ความสามารถแต่ละอย่าง ต้องผ่านเรื่องบ้าๆมาทั้งนั้น

" ท่านจะปล่อยข้าไปหรือไม่ ? "

" เอาเป็นว่า ข้าซื้อก็แล้วกัน แต่เจ้าควรฟังให้ดี เจ้าควรจะออกเดินทางไปให้ไกลจากข้า เพราะหากข้าเห็นเจ้าอีกครั้ง… อีกแค่ครั้งเดียว เจ้าจะได้ลิ้มรสความทรมานของเจ้า เฟล … "

" …. อ้อ แล้วก็ใช้เวทของเจ้า กำจัดทุกสิ่งที่นี้ซะ แล้วอยากจะไสหัวไปไหนก็ไปซะ แต่เจ้าอยากจะกลับไปอยู่กับพวกมันก็ได้นะ ตอนข้าไปจัดการพวกมันจะได้จัดการเจ้าด้วย… "

" …. อ๊ะ จริงสิ Spell slot เจ้าคงกลับมาแล้ว อยากจะลองโจมตีอีกซักครั้งไหม ? "

อเล็กซ์ทำท่าทางยียวนครั้งสุดท้าย เมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่ตอบสนอง เขาจึงออกจากเรือที่กำลังรั่วนี้ไป

นักเวทย์ชราเจอคำขู่และการท้าทายเข้าไป แต่ก็ไม่กล้าตอบโต้ เขารู้สึกเหมือนตัวเองแก่ขึ้นอีกหลายปี ความอวดดีในเวทมนต์ก็ถดถอยลง

เขารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นไม้ใกล้ฝั่ง ควรจะเลิกหวังถึงลาภยศและออกเดินทางหาความสงบให้ตัวเอง เขาจึงเลือกที่จะฟังคำของอเล็กซ์และห่างจากปีศาจนี้ให้ไกลที่สุด

เขาเคยคิดเรื่องนี้มานานแล้ว ในที่สุดก็มีเรื่องมาทำให้ได้ตัดสินใจเสียที

ได้แต่หวังว่าในอนาคตจะได้สงบสุขในบั้นปลายชีวิต

….

อเล็กซ์เหยียบลงบนพื้นดิน พร้อมหอบหายใจเล็กน้อย เขาไม่ได้เดินทางกลับเมืองในทันที แต่เขารีบหาต้นไม้ใหญ่และแอบตัวเองด้านใน

เขาถือได้ว่าบาดเจ็บหนักและมีอาการเหนื่อยล้าหนักจริงๆในศึกนี้ แต่มันเป็นเพราะความสามารถมากมายที่ได้ฝึกฝนมาจึงยังยืนหยัดได้อยู่

ในเวลานี้เขาจึงมีความทนทานที่จะต่อสู้กับศัตรูเป็นจำนวนมาก แต่ในศึกนี้ก็เกินเลยไปมากจริงๆ

แถมตอนจบยังโดนปืนใหญ่เพลิงที่รุนแรงมากๆอีก แต่เพราะเขาค่อนข้างมั่นใจในการเอาตัวรอด

เปลวเพลิงจะรุนแรงขนาดไหน มันจะเผาได้แค่ผิวภายนอกเท่านั้น หากปกปิดช่วงดวงตาหรืออวัยวะภายนอกที่บอบบาง

เขาก็จะสามารถเอาชีวิตรอดได้ ส่วนพวกเนื้อที่ไหม้และพอง คนอื่นอาจจะคิดว่ามันร้ายแรงและรักษาได้ยาก  แต่เขาสามารถใช้ทักษะ จักระค่อยๆฟื้นฟูมันขึ้นมาเหมือนเดิมได้

แถมความสามารถ กายแห่งความโกลาหลก็เพิ่มประสิทธิภาพความสามารถต้านทานทั้งหมดขึ้น ทำให้เขาทนทานต่อพลังธาตุมากๆ

แถมด้วยความสามารถต้านทานไฟ ( II ) ผิวหนังของเขาจึงมีคุณสมบัติที่ช่วยให้จักระฟื้นฟูแผลที่เกิดจากไฟได้อย่างรวดเร็ว

ส่วนหนึ่งที่เขายอมรับการโจมตีนี้ เขาหวังว่ามันจะช่วยในการฝึกความสามารถต้านทานธาตุไฟ แต่สุดท้ายมันก็ไม่ง่ายเช่นนั้น

' อย่างน้อยเราต้องโดนอีกซักหลายๆครั้ง '

แต่เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน เขาจะต้องรีบรักษาตัวเองให้หาย เพราะในรุ่งเช้า เขาจะต้องไปรวมตัวเดินทางเพื่อไปบุกวังเบฟอกกับคนอื่นๆ

เมื่ออเล็กซ์ฟื้นฟูได้เล็กน้อย แสงสว่างก็ปรากฏขึ้นที่ผิวหนัง แสดงว่าคลาส นินชูพัฒนาขึ้นอีกครั้ง

[ ได้รับ ความสามารถ : นักสู้ผู้ผดุงธรรม ]

คำอธิบาย : เมื่อใช้ทักษะของคลาส นักสู้ โจมตีคลาสที่มีค่า Goodness ติดลบ จะรุนแรงขึ้น 20%

( แต่จะดึงดูดความโกรธของพวกอาชญากรง่ายมาก )

โบนัสค่าสถานะร่างกาย พละกำลัง + 3.5 ว่องไว + 2 Goodness + 100

แถมยังได้รับความสามารถนักสู้อีกอย่าง ซึ่งตลอดมาเขาก็ตั้งตัวเป็นศัตรูกับพวกอันธพาลและอำนาจมืดตลอด

ครั้งนี้ลงมือครั้งใหญ่ ในที่สุดก็ได้ความสามารถพิเศษมาจนได้

ด้วยรางวัลพวกนี้ มันก็ทำให้การต่อสู้ครั้งนี้คุ้มค่าแล้ว แม้จะไม่ได้เงินหรือของมีค่าตอบแทนมา

เพราะถึงยังไงทุกสิ่งก็สามารถใช้พลังที่มากพอ หามาได้อยู่แล้ว

ดังนั้นทุกเลเวลที่เพิ่มขึ้น เขาก็รู้สึกยินดีกลับมัน และเข้าใกล้การเป็นตัวตนสุดยอดในโลกนี้เข้าไปอีก

อเล็กซ์เต็มไปด้วยความทะเยอทะยานและความต้องการที่จะต่อสู้ แม้จะต้องตายในการต่อสู้ในซักวัน เขาก็จะลุยมันเข้าไปอย่างไม่คิดเกรงกลัว….

….

อเล็กซ์รักษาตัวเองช่วงใบหน้าเสร็จก่อน และรีบเดินทางกลับมาที่เมืองก่อนรุ่งเช้า แต่ก็ไม่สามารถเข้าเมืองได้จนกว่าประตูเมืองหลักจะเปิด

แน่นอนเขาเคยปีนกำแพงออกจากเมือง แต่การปีนเข้ากับปีนออกแตกต่างกันสิ้นเชิง ทั้งมุมและการเคลื่อนไหว

แถมการลักลอบเข้าไป จะกลายเป็นเรื่องใหญ่เอาซะเปล่าๆ ถ้าถูกจับได้

ในขณะที่การข้ามกำแพงออกไป เรื่องราวก็จบไม่มีใครอยากสืบสาวต่อ แต่การลักลอบเข้าไป นี้ส่งผลต่อความมั่นคงของเมืองอย่างร้ายแรง พวกเขาจึงต้องตามผู้ลักลอบให้พลิกแผ่นดิน

แต่ถึงอย่างนั้น ในเวลานี้อเล็กซ์ก็ไม่จำเป็นต้องเดินเข้าประตูหลักของพวกสามัญชนคนธรรมดา

เขามีบัตรสมาชิกระดับเงิน ถือเป็นพลเมืองชนชั้นพิเศษ เขาจึงขอเข้าช่องทางของพวกทหารเข้ามาในเมืองได้ตลอดเวลา แต่อาจจะต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมเล็กน้อย

หลังจากเข้าเมืองได้ เขาเร่งรีบเดินทางกลับมาถึงโรมแรม เพราะเขามีภาระต้องเลี้ยงดูถึงสองตัว การจะพกมันไปไหนตอนนี้ยังไม่ค่อยเหมาะ เพราะพวกมันอ่อนแอเกินไป

" มากินอาหารได้แล้ว "

อเล็กซ์นำเจ้าเฟลและอควาออกมาจากโหลแก้ว เจ้าเฟลแน่นอน เขาให้มันกินยาล้มเหลวที่ใช้เงินไปซื้อมา

ส่วนเจ้าอควา เขาสร้างมันมาเพื่อเป็นที่ไว้ใช้เก็บปลาเท่านั้น จึงไม่ได้เลี้ยงมันด้วยวิธีพิเศษ

เพียงแค่ซื้อพวก ยางไม้ ดินเหนียว อาหารปลา และปลาตัวเล็กๆ เพราะสไลม์ในธรรมชาติ กินของพวกนี้เป็นเรื่องปกติ

เพียงแต่เขาจะมอบของคุณภาพที่ค่อนข้างดีให้ เพื่อให้มันเติบโตอย่างมีประสิทธิภาพ

" เจ้าเฟลเติบโตเร็วมาก ต่างจากเจ้าตู้ปลา ( อวาเรี่ยม ) น่าจะเป็นเพราะรูปแบบอาหารที่ต่างกัน "

อเล็กซ์ใช้ดวงตาจักระ มองเข้าไปยังรูปร่างของเหลวของทั้งคู่ เจ้าเฟลมีการเติบโตทางด้าน พลังชีวิตและพลังกายค่อนข้างสูง

ในขณะที่เจ้าอควา เพียงแค่เติบโตอย่างช้าๆ แต่จุดประสงค์ของอเล็กซ์ที่สร้างพวกมันมาก็ไม่ใช่การต่อสู้อยู่แล้ว พวกมันมีประโยชน์ด้านส่งเสริมในตัวของมันเอง

แม้จะไม่มีพลังต่อสู้ก็ไม่เป็นอะไร

' ใกล้ถึงเวลาแล้ว เราเดินทางเลยละกัน '

อเล็กซ์ตรวจสอบเจ้าสไลม์สองตัวเรียบร้อย ท้องฟ้าก็เริ่มสว่าง เขาจึงเดินทางไปที่สมาคมนักตกปลาต่อ

…..

เมื่ออเล็กซ์มาถึงด้านหน้าสมาคม นักตกปลา เขาก็เห็นมีรถม้าที่มีม้าตัวใหญ่ทำหน้าที่ลากรถ

พวกมันน่าจะเป็นม้าเลเวล 20 ระดับพิเศษ กำลังไม่ธรรมดาแถมมีความเร็วที่น่าประทับใจอย่างแน่นอน สามารถลากรถที่มีน้ำหนักเป็นตันได้เลย

เป็นถึงหนึ่งในสมาคมขนาดใหญ่ การมีเจ้าพวกนี้มาใช้งานก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

" เจ้าหนู กว่าเจ้าจะมาได้ "

ในบริเวณจุดรถม้า รองหัวหน้าสมาคมก็มาคุมสั่งงาน พร้อมรอให้อเล็กซ์เดินทางมาถึง

เขาขมวดคิ้วราวกับกำลังจะตำหนิ แต่เสร็จแล้วก็เปลี่ยนเป็นยิ้มแย้มออกมา

" พวกท่านยังเตรียมของไม่เสร็จหรือ ? "

" มันมีบางสิ่งที่เตรียมการยากไปนิดหน่อย เอาเถอะ เจ้าเข้ามาด้านในก่อน ไปพบหัวหน้าสมาคมกันหน่อย "

" โอ้ "

อเล็กซ์ที่ได้ฟังก็พยักหน้าและติดตามรองหัวหน้าสมาคม เอมิล เข้าไปด้านในจนมาถึงห้องหัวหน้าสมาคม

" ก๊อกๆ "

" เข้ามา "

เมื่อได้สัญญาณจากด้านใน พวกเขาก็เปิดประตูเข้าไปด้านใน อเล็กซ์ที่ติดตามมาด้านหลัง เมื่อเข้ามาถึง

เขาก็เห็นชายที่อยู่ในช่วงวัยกลางคน แต่ดูไปแล้วเขามีรูปร่างผอมบาง ส่วนที่เด่นสะดุดตา คือเขาสวมผ้าปิดตาเหมือนพวกโจรสลัด และเผยดวงตาที่อีกข้างที่ค่อนข้างดูอบอุ่นไร้พิษภัย

" เจ้ามาแล้วสินะ อเล็กซ์ ยินดีที่ได้พบ "

" ยินดีที่ได้พบเช่นกันขอรับ ท่านหัวหน้าสมาคม "

" เป็นเรื่องน่ายินดี ที่สมาคมนักตกปลาของเรา จะมีผู้มีพรสวรรค์เติบโตขึ้น เจ้ารู้ไหม เอมิล พูดชมเจ้าให้ข้าฟังจนหูชาไปหมดแล้ว "

" ต้องขอบคุณท่านทั้งสอง "

อเล็กซ์ก็โค้งตัวเล็กน้อยเพื่อเป็นการขอบคุณตามมารยาท หลังจากนั้นพวกเขาก็เริ่มเข้าประเด็น

" ด้วยความที่ว่า เอมิลเป็นคนรับรองความสามารถของเจ้า เราคงไม่สงสัยในเรื่องนี้ แต่ภารกิจของเจ้าสำคัญมาก เราจึงอยากสนับสนุนเจ้าซักหน่อย "

หัวหน้าสมาคมกล่าวจบ รองหัวหน้าสมาคม เอมิลก็เดินเข้าไปหยิบกล่องเหล็กใบหนึ่งออกมา

เสร็จแล้วเขาก็รีบไขเปิด จนเผยให้เห็นชุดเกราะสีสันและลวดลายที่สวยงาม

ซึ่งสีสันประกอบไปด้วยสีทองและสีน้ำเงินที่ตัดกันเป็นลวดลาย แค่อเล็กซ์มองเห็นก็ทราบแล้วว่าไม่ใช่ของธรรมดาแน่นอน

" เราจะให้เจ้ายืมชุดเกราะ ราตรีแห่งสมุทร มันมีโลหะใต้น้ำทะเลเลเวล 30 ที่ผ่านการเล่นแร่แปรธาตุเป็นส่วนประกอบ พร้อมทำขึ้นจากช่างตีเหล็กระดับสูง ซึ่งมันมีคุณสมบัติที่ช่วยเคลื่อนไหวใต้น้ำให้ง่ายขึ้น อาจจะทำให้คลาส นักดำน้ำ ของเจ้าสะดวกขึ้น… "

" …. แถมยังลงพวกอักขระรูนที่ช่วยเพิ่มพละกำลังให้กับเจ้าด้วย แถมตัวโลหะก็มีความทนทานสูง เรียกได้ว่าสิ่งนี้คือสมบัติอย่างแท้จริง "

อเล็กซ์ที่ได้ฟัง เขาก็เข้าใจได้ทันทีว่าเจ้าชุดเกราะนี้คือสมบัติอย่างแท้จริง เขาจึงเดินเข้าไปตรวจสอบพร้อมเงยหน้าขึ้นมาพูด

" เมื่อมีสิ่งนี้ ผมจะทำหน้าที่ได้อย่างดีแน่นอน "

" ฮ่าๆๆๆ ด้วยชุดเกราะนี้ เจ้าจะเหมือนเสือติดปีก "

เอมิลพยักหน้าและดูชอบใจมาก แม้เขาจะไม่ได้เป็นคนสวมใส่ชุดเกราะนี้ แต่เขาก็รู้สึกยินดีที่อเล็กซ์เป็นคนใส่

เขาเป็นคนง่ายๆ ที่ถ้าชื่นชอบใคร ก็จะเข้าข้างจนถึงขั้นสปอยตามใจ

อเล็กซ์เป็นคนของสมาคม นักตกปลา แถมมีพรสวรรค์ที่หายากมากในโลก เขาจึงสปอยก็ไม่แปลก