ตอนที่ 1368 วันอาหารหมาป่าฟ้า?
“ปรากฏว่านี่คือความหมายของการประลองชะตาที่แท้จริง”เจี้ยนจางเซิงและชี่ตันจื้อจ้องมองร่างของเย่ว์หยางที่สูงตระหง่านหมื่นเมตรและบัลลังก์เทพนิรันดร ซึ่งมีพลังกฎสวรรค์ที่ไม่เหมือนใครอยู่เป็นเวลานาน พวกเขาลังเลที่จะเบนสายตาออกความอิจฉาเอ่อท้นจนเห็นจากสีหน้าจากนั้นไม่นานพวกเขากลับคืนสภาพปกติและถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า “ถ้าข้าไม่เห็นด้วยตาตนเองข้าไม่อยากเชื่อเลยว่าจะมีความไปได้ที่โลกนี้มีคนประสบผลสำเร็จได้ขนาดนี้จริงๆนี่เป็นโชคชะตาเหนือโลกและสวรรค์ เหนือทั้งมนุษย์และเทพ”
“ยอดเยี่ยมเป็นบ้า” มังกรปีศาจยินดีระคนตกใจ “อย่างไรก็ตามแม้ว่าข้าจะโดนแขวนอยู่ข้างบนแต่ข้าก็ยังเป็นพี่ใหญ่ของเขา ฮ่าฮ่า!”
มังกรปีศาจสภาพยังไม่ดีเท่ากับเจี้ยนจางเซิงและชี่ตันจื้อ
เขายังมีเวลาดูอาการตอบสนองของทุกคน
พวกเทพฝ่ายทะเลมรณะไม่จำเป็นต้องมอง
นอกจากพวกหัวหน้าที่มีจำนวนจำกัดเช่นชายชราหน้าทารกถือไม้เท้าเทพมังกร และคนอื่นๆ ที่เก่งกว่าเล็กน้อยที่เหลือต่างหวาดกลัวการต่อสู้นี้จนแตกฮือหลบหนี
ถ้าไม่ใช่เพราะเทพพิทักษ์เขากวงหมิงทำหน้าที่สั่งการด้วยตนเองบางทีปีศาจเฒ่าที่เหลือคงเผ่นหนีกลับทะเลมรณะไปนานแล้วต่อให้ภายนอกวุ่นวายแค่ไหนพวกเขาตั้งใจจะไม่ปรากฏตัวออกมาอีก ไม่มีความหวังที่พวกเขาจะก้าวหน้า พวกเขายิ่งมีร่างเทพเล็กกว่าก็ยิ่งเสียเปรียบมากกว่า พวกเขาไม่ต้องการเข้าร่วมประลองชะตา ก่อนนั้นเป็นจื้อจุน ผู้เยาว์ที่ดูอ่อนแอนางต่อสู้อย่างดุเดือดด้วยร่างเทพที่มีความสูงหกพันเมตรทำให้พวกเขาได้รับความยากลำบากเกินบรรยาย ตอนนี้กลับมีเย่ว์หยางที่ระเบิดพลังออกมาอย่างยิ่งใหญ่มีร่างเทพสูงหมื่นเมตรและมีบัลลังก์เทพนิรันดร์ คู่ต่อสู้คนที่สองมีพลังสูงส่งไร้เทียมทานปีศาจเฒ่าเหล่านี้ยังจะมีความกล้าลุกขึ้นต้านทานอีกหรือ?
ส่วนเทพพิทักษ์กวงหมิงไม่เป็นเช่นนั้นเขายังสงบนิ่งมาก
แม้ว่าเย่ว์หยางจะระเบิดพลังออกมาแต่เขาก็ยังไม่น่ากลัวมากจนเกินไป แม้แต่มังกรปีศาจก็ยังสังเกตผู้นี้ออกว่าคนผู้นี้ดูเหมือนจะมีกลยุทธ์บางอย่างอยู่ในมือ และดูเหมือนว่าเขาจะมีความมั่นใจหรือเปล่า?
ในอีกด้านหนึ่งเทพพิทักษ์ทะเลมรณะเพียงแต่หันมามองดู จากนั้นหัวกลับไปพยายามหยุดจักรพรรดิไร้เทียมทานจิ๋วซื่อ
เย่ว์หยางไม่ใช่ศัตรูชะตาของเขา
เทพพิทักษ์ทะเลมรณะไม่สนใจความเปลี่ยนแปลงในตัวเย่ว์หยาง
เขาเพียงแต่สนใจเพียงคนเดียวนั่นคือจักรพรรดิไร้เทียมทานจิ๋วซื่อที่กำลังแบกภูเขาเทพศักดิ์สิทธิ์เตรียมใช้ถมทะเลมรณะ
“ระวัง เจ้าผู้นี้ต้องการใช้เลห์เพทุบาย!” มังกรปีศาจเตือนเย่ว์หยางที่กำลังโกรธว่าช่วงเวลานี้ไม่ใช่เวลาหัวร้อน ตอนนี้ไม่ควรจะตกลงไปอยู่ในกลอุบายของคู่ต่อสู้ในช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อแบบนี้
“ฉลาดมากสมแล้วที่เป็นมังกรปีศาจ” เทพพิทักษ์เขากวงหมิงได้ยินแล้วถึงกับหัวเราะ “ภายในเวลาไม่กี่วันเจ้าก็ได้ร่างเทพสูงหมื่นเมตร ทั้งได้บัลลังก์เทพที่ดีอีกด้วย แม้ว่าจะเกินคาดของเราผู้เป็นเทพไปบ้างแต่ทุกอย่างก็ยังอยู่ภายใต้การควบคุม เย่ว์ไตตัน เราผู้เป็นเทพนี้ไม่รู้ว่าเลยว่าปีศาจเฒ่าแห่งหอทงเทียนและอาจารย์ของเจ้า ต้องทุ่มให้การสนับสนุนเจ้ามากขนาดไหนถึงพาเจ้ามาได้ในระดับนี้ทันที อย่างไรก็ตาม เราผู้เป็นเทพต้องการจะบอกว่า สิ่งที่คนอื่นให้ไม่มั่นคงเท่ากับสิ่งที่ตนเองฝึกฝนได้มา เข้าใจไหม? ตอนนี้ดูเหมือนว่าเจ้าถึงขีดจำกัดใหญ่ที่สุดแล้ว”
“อย่าไปฟังเขาพูดไร้สาระ..มีพลังงานผันผวนในพื้นที่ ระวังการลอบโจมตี!” พี่ใหญ่อย่างมังกรปีศาจไม่สามารถช่วยได้ในตอนนี้ และเขากังวลในใจจริงๆทันทีที่เขารู้สึกได้ถึงพลังงานผันผวนข้างนอกประตูโบราณ เขารีบเตือนทันที
ประตูเทพโบราณเปิดอีกครั้ง
มันไม่ได้ปิดทันทีเหมือนเมื่อก่อนเรื่องนี้ควรจะเกี่ยวข้องกับการประลองตัดสินชะตา
ข้างนอกประตูเทพปีศาจเฒ่าเทพพิทักษ์แห่งเขากวงหมิงอาจจะยืมพลังกฎสวรรค์และคงเตรียมการบางอย่างปรับใช้ล่วงหน้า
ผู้พิทักษ์แห่งเขากวงหมิงรังเกียจคำเตือนของมังกรปีศาจ เขาทำหยิ่งยโสและชี้ไปที่เทพพิทักษ์ทะเลมรณะกับจักรพรรดิไร้เทียมทานจิ๋วซื่อ “เตือนไปก็ไม่มีประโยชน์! มังกรปีศาจ! เจ้ารู้จักพลังที่แท้จริงของเราผู้เป็นเทพนี้หรือไม่? คิดจริงๆหรือว่าร่างเทพสี่หมื่นเมตรนี้คือขนาดร่างที่แท้จริงของข้าผู้เป็นเทพ? ความจริงผู้เป็นเทพนี้ได้แบ่งร่างออกไปหลายปีมานี้ข้าได้ผสานร่างเทพขนาดสองหมื่นเมตรเข้ากับเส้นทางโบราณตั้งแต่เขากวงหมิงแดนสวรรค์จนถึงจัตุรัสเวลาแห่งแดนล่มสลายแห่งทวยเทพ”
มังกรปีศาจส่ายหน้า“ไม่ เป็นไปไม่ได้ แดนล่มสลายแห่งทวยเทพเป็นพื้นที่ซึ่งพลังเทพใดๆไม่สามารถทำลายได้ เจ้าสามารถยึดเส้นทางโบราณไปจนถึงจัตุรัสเวลาทำไมไม่ผ่านเข้าประตูโบราณและช่วยผู้พิทักษ์ทะเลมรณะออกมา?ความยากอาจจะน้อยลงก็ได้!”
อย่างไรก็ตามเย่ว์หยางเปลี่ยนอารมณ์จากโกรธกลับมาครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว
เขารู้สึกว่าศัตรูไม่ใช่พวกไร้จุดหมาย
มีเรื่องแปลกแน่นอน
เทพพิทักษ์เขากวงหมิงหันมามองเย่ว์หยางอย่างจริงจังขึ้นจากนั้นหันกลับไปยิ้มลำพองใส่มังกรปีศาจ “ด้วยหัวใจที่ขาดเขลาอย่างเจ้าเจ้าจะเข้าใจถึงความตั้งใจที่แท้จริงของข้าผู้เป็นเทพได้อย่างไร? จากด้านในของแดนล่มสลายแห่งทวยเทพคิดจะบังคับสร้างเส้นทางผ่านไปให้ได้นั้นเป็นไปไม่ได้ แต่ทำไมเราผู้เป็นเทพถึงต้องทำเรื่องโง่เขลาเช่นนี้? เราผู้เป็นเทพแค่ต้องการไปให้ถึงจัตุรัสเวลาแค่นั้นก็เพียงพอแล้ว”
เย่ว์หยางได้ยินเช่นนี้ก็ตระหนักได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น “ปรากฏว่าเจ้าต้องการย้ายสนามประลองชะตาไปที่จัตุรัสเวลานั่นเอง!”
“ยังคงเป็นเย่ว์ไตตันที่ฉลาดกว่า”เทพพิทักษ์เขากวงหมิงหัวเราะ “แต่ยังเดาความตั้งใจที่แท้จริงของข้าไม่ถูกเราผู้เป็นเทพทิ้งร่างที่มีขนาดความสูงสองหมื่นเมตรและผสานเข้ากับเส้นทางโบราณเพื่อเป็นการปูทางสำหรับการประลองชะตาตอนนี้กำลังจะเชื่อมต่อกับโลกแห่งแกนสมดุลโลกและจัตุรัสเวลาไม่ว่าผลการต่อสู้จะออกมาอย่างไรก็ตาม หอทงเทียนไม่มีทางรอดพ้นหายนะของการทำลายล้างได้ และเย่ว์ไตตันเจ้าผู้มีคุณสมบัติเหนือผู้มีสิทธิ์เข้าร่วมประลองชะตาเจ้าจะเป็นศิลาให้เทียนอี้ผู้ผ่านการฝึกตัวมาเป็นเวลาหลายหมื่นปีได้ก้าวย่างไปสู่ระดับที่สูงส่งยิ่งกว่า นางพญาเฟ่ยเหวินหลีอาจารย์เจ้าจักรพรรดิไร้เทียมทานผู้อาวุโสของเจ้ารวมทั้งมังกรปีศาจสหายของเจ้าล้วนกระโดดลงกับดักวังวนนี้บางคนจะต้องติดอยู่ในโลกแห่งแกนสมดุลโลกแห่งนี้ไม่มีทางออกไปได้”
ถ้าจัตุรัสเวลาและแกนสมดุลโลกเชื่อมถึงกัน
ผลที่ตามมา
คงเป็นเรื่องสุดคาดคิด
ถ้าเขาแพ้ในการต่อสู้ครั้งนี้อย่างต่ำที่สุดจะต้องติดอยู่ในโลกแกนสมดุลโลกตลอดไปที่น่ากลัวยิ่งไปกว่านั้นสองปีศาจเฒ่าผู้น่ากลัว เทพพิทักษ์เขากวงหมิงและและเทพพิทักษ์ทะเลมรณะจะถูกแทนที่โดยจักรพรรดิไร้เทียมทานจิ๋วซื่อและนางพญาเฟ่ยเหวินหลีและถือโอกาสปลดปล่อยตนเองหลบหนีออกไปนอกประตูเทพ
“อย่าเพิ่งคิดอะไรตอนนี้ไม่มีประโยชน์ที่จะคิดอะไร รีบๆ ทำสิ่งที่เกิดประโยชน์มากที่สุดตราบใดที่เจ้าฆ่าเขาได้ ทุกอย่างจะพลิกฟื้นได้” มังกรปีศาจกลัวว่าเย่ว์หยางจะคิดเรื่องนี้ต่อไปอีกและสุดท้ายก็คิดไม่ออกและมีแต่จะเสียเวลาออกไป จึงรีบกระตุ้นเตือนเย่ว์หยางให้สู้
“อย่าเพิ่งรีบร้อนหาวิธีแก้ปัญหาก่อน” เจี้ยนจางเซิงเมื่อได้ยินแล้วเหลือกตาทันที จะฆ่าเทพพิทักษ์แห่งเขากวงหมิง? พูดออกมาง่ายๆ แต่มีความสามารถพอทำได้หรือไม่?
“ถ้าซ้ายเลือกไม่ได้ขวาก็เลือกไม่ได้ แล้วเจ้าจะทำยังไง?” ชี่ตันจื้อรู้สึกว่าหัวของเขากำลังจะระเบิด
“หุบปาก!” จื้อจุนโมโห
ปกติแล้วเวลาไม่โกรธนางก็น่ากลัวพอสมควรตอนนี้พอนางโกรธ แม้แต่มังกรปีศาจก็ยังสะดุ้งและหุบปากอย่างรวดเร็วไม่มีใครต้องการตอแยจื้อจุน
จื้อจุนมองดูเย่ว์หยางด้วยสีหน้าจริงจังเป็นพิเศษ “ข้าไม่มีอะไรจะพูด แค่อยากจะบอกกับเจ้าเราไม่กังวลเรื่องของเจ้าเลย!” คำพูดของนางไม่เพียงแต่หมายถึงนางเท่านั้น แม้แต่นางพญาเฟ่ยเหวินหลีก็นับรวมไว้ด้วยเช่นกัน แม้ว่านางจะไม่รู้ว่าสถานการณ์การต่อสู้ของนางพญาเฟ่ยเหวินหลีนั้นดุเดือดเพียงใดหรือเลวร้ายเพียงใด แต่นางรู้สึกเพียงอย่างเดียวว่าที่เย่ว์หยางต้องทำคือการเข้าปะทะในศึกนี้เรื่องอื่นๆ ไม่จำเป็นต้องคิด
เทียบกับเจ้าตำหนักสูงสุดเทียนอี้แล้วเทพพิทักษ์เขาหมิงกวงที่อยู่ข้างหน้าพวกเขาก็นับว่าไม่ธรรมดาเลย
จะสู้กับเทียนอี้ก็ต้องผ่านเขาให้ได้ก่อน
“เจ้ายังมีเวลาอีกสามชั่วโมง” เทพพิทักษ์เขากวงหมิงชูนิ้วพูด้วยความหยิ่งยโส “ถ้าเจ้าสามารถฆ่าเราผู้เป็นเทพได้ภายในสามชั่วโมงเจ้าจะมีเวลาสู้กับเทียนอี้รอบสุดท้าย”
ภายในสามชั่วโมง
ต้องฆ่าเทพพิทักษ์แห่งเขากวงหมิง
นี่คือภารกิจที่ยากลำบาก
อย่างไรก็ตามถ้าเทพพิทักษ์แห่งเขากวงหมิงนี้ถูกฆ่าภายในสามชั่วโมง และเมื่อเทียนอี้มาถึงทั้งสองคนร่วมมือกัน อย่างนั้นการต่อสู้นี้ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะพลิกสถานการณ์
“บัดซบข้าขอกลับไปแบกภูเขาดีกว่า” มังกรปีศาจตอนนี้รู้สึกได้ทันทีว่าจักรพรรดิไร้เทียมทานจิ๋วซื่อทำงานที่ง่ายกว่า แม้ว่าจะมีเทพพิทักษ์แห่งทะเลมรณะอยู่ข้างหน้าแต่เขาเผาผลาญพลังชีวิตทั้งหมดอย่างทุ่มเทแต่ก็ยังสามารถเดินหน้าได้ จะฆ่าเทพพิทักษ์แห่งเขากวงหมิงจำกัดเวลาเพียงสามชั่วโมง นั่นเป็นเรื่องน่าสิ้นหวังนัก
“สามชั่วโมง....”เย่ว์หยางกอดจื้อจุน เสียงของเขาอ่อนโยนอย่างน่าประหลาดใจ และปลอบนาง “กลับไปพักก่อนหลังจากข้าเอาชนะเทพพิทักษ์เขากวงหมิงนี้ได้ ท่านค่อยออกมาช่วยข้า”
“ข้าใช้เวลาเพียงหนึ่งชั่วโมง”จื้อจุนพยักหน้า นางไม่ถือสาเอาผิดท่าทีเอาเปรียบของเย่ว์หยาง แต่ตบหลังเขาเบาๆ
จากนั้น
กลายเป็นแสงเทพ
เข้าไปยังโลกคัมภีร์ของเขาภายใต้การนำทางด้วยเจตจำนงของเขา
ศัตรูแข็งแกร่งที่อยู่ข้างหน้านี้และศัตรูแข็งแกร่งที่จะตามมาข้างหลังนางต้องการเวลาเร่งด่วนในการฟื้นฟูทำความเข้าใจ และบรรลุระดับใหม่มิฉะนั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะช่วยเขาในช่วงเวลารบที่สำคัญที่สุด
มังกรปีศาจสูดหายใจหนาวเหน็บ “เอาจริงหรือ? โค่นล้มเทพพิทักษ์กวงหมิงภายในสามชั่วโมงนี่น่ะหรือ?
เจี้ยนจางเซิงและชี่ตันจื้อรู้สึกว่าไม่มีทางทำอะไรอย่างอื่นได้นอกจากสงบจิตใจภาวนาในสภาพจิตใจตื่นเต้นเต็มที่
เทพพิทักษ์แห่งเขากวงหมิงรอคอยอยู่เงียบ
เขาสงบเยือกเย็นมาก
เขาไม่เชื่อว่าเย่ว์หยางจะพลิกสถานการณ์ได้
ไม่ต้องพูดถึงเขาแต่กลุ่มเทพที่ชมดูเหตุการณ์ ไม่มีใครมั่นใจในเย่ว์หยางเลย
“เฮอะ,เจ้าคิดว่าเจ้าจะกินเราคุณชายได้ง่ายๆ งั้นหรือ? เวลาตั้งสามชั่วโมง เชื่อไหมว่าเราคุณชายสามารถทุบจนเจ้าห้องไห้หาแม่ทั้งชั่วโมงก็ยังได้!” เย่ว์หยางโมโห เสือเฒ่าไม่ต้องมาโอ้อวดพลังเลย เขามองเห็นเป็นแค่แมวน้อยเท่านั้น! เจ้าสามารถใช้ร่างเทพสูงสี่หมื่นเมตรหรือ? แสดงออกมาตอนนี้ได้เลยข้าจะให้เจ้าดูเลยว่าการฝึกฝนมาอย่างแท้จริงคืออะไร เราคุณชายไม่ได้รับการเลี้ยงดูมาจากคนอื่นเลยข้าฝึกฝนมาทุกอย่างด้วยตัวเอง เจ้าคิดว่ามีแต่เพียงเทียนอี้หรือที่ทำได้? นั่นมันความคิดเด็กๆ
แน่นอนว่ามองผิวเผินเย่ว์หยางดูถูก
แต่ในใจของเขานั้นยังหวั่นไหว
ที่สำคัญนี่คือปีศาจเฒ่าที่มีร่างเทพสูงอย่างน้อยสี่หมื่นเมตรเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าสามารถฆ่าให้ตาย หรือจะพลิกสถานการณ์ก็ทำไม่ได้เช่นกัน...
เย่ว์หยางคาดการณ์ไว้นานแล้วว่าอีกฝ่ายหนึ่งกำลังจะเล่นลูกไม้และเขาเตรียมพร้อมในใจแล้ว เพราะอีกฝ่ายหงายไพ่มาแล้วแม้ว่าสถานการณ์จะร้ายแรงมาก แต่เขาก็สามารถผ่อนคลายในใจได้บ้าง ก่อนนั้นเขาไม่กล้าพูดแต่ตอนนี้คัมภีร์เทพอยู่ในมือของเขา เขาควบคุมโลกใหม่ได้ขณะเดียวกันก็ควบคุมบัลลังก์เทพนิรันดร์สิ่งเดียวที่เขารู้สึกเบาใจเล็กน้อยก็คือแสงเทพห้าสีและสมบัติเทพหกชิ้นยังมิได้ประกอบกันอย่างสมบูรณ์ไม่อย่างนั้นเทียนอี้จะมาปรากฏพร้อมกันและลงมือสู้!
ให้ตายเถอะตอนนี้ยังจะรออาหารมือค่ำหรือ?
ถ้าข้ากลัวเจ้าก็คงแปลกไปล่ะ
“หกมังกรหวน” เย่ว์หยางตะโกนออกมา มังกรปีศาจประหลาดใจทันทีเขารำพึงลับๆ ไม้ตายของเขาจะให้เจ้าเด็กนี่เลียนแบบหรือ? อย่างไรก็ตามการโจมตีของเย่ว์หยางดึงเอาหมาป่าฟ้าจากบัลลังก์เทพ และยิงขึ้นไปในอากาศ ขณะใช้เท้าโจมตีศัตรู
“โชคดีที่วันนี้หมาป่าฟ้าจะได้กินอาหารเสียที” มังกรปีศาจตบหน้าอกหากมองว่าเย่ว์หยางเลียนแบบไม้ตายที่ไม่เหมือนใครของเขา ตัวเขาเองคงยากบากหน้ามีชีวิตต่อไปได้เพราะเขาใช้เวลาศึกษาห้าสิบปี และใช้เวลาห้าร้อยปีจึงได้รับผลการฝึกที่น่าพอใจฝ่ายเทพพิทักษ์เขากวงหมิงก็ตกใจเช่นกัน หกมังกรหวน ทำให้เกิดบาดแผลในใจของเขาแต่เมื่อเขามองไม่เห็นมัน เขาแอบโล่งใจทันที
แม้ว่าท่านี้ของเย่ว์หยางจะไม่มีพลังของท่าหกมังกรหวน
แต่ระหว่างโลกและสวรรค์
พลันมีปากสัตว์ประหลาดอย่างหนึ่งอ้ากว้าง
เมื่อพ้นขึ้นมาจากพื้นโลกทุกสิ่งทุกอย่างก็อยู่ในปากของมัน
***** *** *****