ตอนที่ 108 ไม่สร้างปัญหาแต่ก็ไม่กลัวปัญหา
เพียะ!
เสียงตบดังขึ้นในห้องผู้จัดการ
วินาทีต่อมาเย่เทียนก็มีรอยตบอยู่บนหน้า
“เย่เทียน? นาย...ทำแบบนี้ทำไม?” เซียวหรงคิดไม่ถึงว่าเย่เทียนจะมาบังฝ่ามือที่ของลุงให้เธอ
พอดูรอยตบบนใบหน้าที่เป็นรอยแดงบวมอย่างรวดเร็ว เธอก็พอเดาได้เลยว่าลุงใช้แรงมากขนาดไหน
นี่คือผู้อาวุโสตระกูลเซียวของเธอ
เฮอะ!
จากนี้ไปเธอขอไม่เป็นคนในครอบครัวกับคนที่ตบหน้าคนอื่น
ตอนแรกเขาแค่อยากสอนบทเรียนดีๆให้เซียวหรงแทนพ่อแม่ของเธอ แต่พอเห็นว่าคนที่ตบเป็นเย่เทียนเขาก็รีบเข้ามาขอโทษทันที
“ฉันขอโทษคุณเย่ คุณเจ็บมากไหม? เพราะเซียวหรงคนนี้ไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำเลยต้องสั่งสอน แต่ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมารับเจ็บแทนเธอแบบนี้ ฉันขอโทษจริงๆ ให้ฉันพาคุณไปตรวจที่โรงพยาบาลดีไหม?” หลังพูดจบลุงก็ไม่ลืมที่จะจ้องคนที่ทำให้เย่เทียนขุ่นเคืองเขา
ถ้าการมองฆ่าคนได้เกรงว่าเซียวหรงคงตายไปหลายพันครั้งแล้ว
ไม่ว่าตอนนี้ลุงจะประจบแค่ไหน เย่เทียนก็ไม่ปล่อยเขาไปแน่!
เย่เทียนพูดด้วยความเย็นชาโดยไม่มองลุงเซียว “เซียวจิ้นไฉ ลุงเซียวผู้ถือหุ้น10%ของบริษัทเซียว มีวิลล่าอยู่ทางตอนใต้ไห่จิง ในเขตชานเมืองมีบ้านเก่าตระกูลเซียว มาเซราติ ปอร์เช่ คาเยนน์และมีเงินฝากอีกไม่เกินหนึ่งล้าน ช่วยบอกฉันทีสิว่าถ้าฉันให้หลิวหรูเยียนโจมตีบริษัทเซียว หุ้นกับทรัพย์สินที่คุณมีจะต่อรองกับบริษัทต้าเฟิงไว้สัก5นาทีได้ไหม? ฮ่าๆ ใช่แล้ว ลุงเซียวช่างมีความสามารถมากจริงๆถึงได้กล้าตบหน้าของฉันที่ดูแลมาตลอดหลายปี!”
“แกพูดเรื่องอะไรน่ะ? แกมันก็แค่ลูกเขยราคาถูกที่ตระกูลเซียวของฉันได้มาโดยไม่ตั้งใจ ตอนนี้คุณย่ายังอยู่แกกล้าเนรคุณแล้วล้มบริษัทเซียวเรอะ ฉันไม่เชื่อหรอกว่ากจะกล้าทำแบบนั้น” ลุงเซียวไม่คิดว่าเย่เทียนจะตรวจสอบตระกูลเซียวมาละเอียดขนาดนี้ อีกฝ่ายถึงกับรู้เรื่องทุกอย่างของตระกูลเซียว ในเมื่ออีกฝ่ายรู้ว่าเขามีผู้หญิงอยู่ข้างนอกอีกกี่คน เขาก็เริ่มหน้าแดงจนไม่สามารถกดอามรมณ์โกรธไว้ได้อีกต่อไป
เขาถือว่าตัวเองเป็นผู้อาวุโสของตระกูลเซียวและเริ่มตำหนิเย่เทียนที่เป็นลูกเขยราคาถูกที่ตระกูลได้มาโดยไม่ตั้งใจ
เขาทำเหมือนเดิมกับเวลาที่เจอเหตุการณ์ไม่คาดฝันในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เขารีบยกคุณย่าตระกูลเซียวมาเป็นโล่ป้องกันให้เขาทันที
เขาคิดว่าตราบใดที่คุณย่ายังอยู่ ตระกูลเซียวกับบริษัทต้องไม่มีทางพบจุดจบแน่นอน
เย่เทียนไม่เคยเจอคนที่หยิ่งผยองแบบลุงเซียวคนนี้มาก่อน เขานวดฝ่ามือเซียวหรงที่พึ่งตบโต๊ะแรงไปและถามเธอที่เป็นคนรู้ดีที่สุดในเรื่องนี้ “ภรรยา เขาคิดว่าตระกูลของเธอมีความสามารถมากมาย ถ้างั้นเธอช่วยบอกเวลาที่น้อยที่สุดในการล้มบริษัทเซียวให้ฟังหน่อยสิ”
เซียวหรงรู้สึกหนาวขึ้นมาจากข้างใน เธอรู้สึกเสมอว่าเย่เทียนที่อยู่ข้างๆมีพลังอำนาจมหาศาล เธอเกร็งมากจนพูดติดอ่าง “หลิว หลิว...ประธานหลิวบริหารบริษัทต้าเฟิงมาหลายปี ถ้าเธอ...ลงมือ บริษัทเซียวคงทนได้ไม่เกินหนึ่งชั่วโมง”
เย่เทียนพึ่งเคยเห็นเธอเชื่องเป็นลูกแกะแบบนี้เป็นครั้งแรก เขาจึงนวดมือเธอต่ออย่างมีความสุข “ถ้าไม่ใช่เพราะภรรยาของฉัน ฉันคงให้หรูเยียนกลืนบริษัทเซียวแล้วให้กลายเป็นบริษัทในเครือของบริษัทต้าเฟิงไปแล้ว พอเป็นแบบนี้แล้วลุงยังกล้าพูดกับฉันแบบนั้นอยู่อีกไหม?”
เซียวหรงรู้สึกว่าไม่ใช่แค่เธอรู้สึกหนาวไปทั้งตัวแต่ตอนนี้ยังมีเหงื่อไหลออกมาจากหน้าผากด้วย
เผชิญหน้ามหาเทพเย่เทียนที่กดดันคนอื่นจนหายใจไม่ออก ถ้าเขาอยากใช้เงินกำจัดลุงเซียวมันก็เป็นเรื่องง่ายราวกับบี้มด
“ยัยเด็กน่าตายเซียวหรง เธอกล้าหันข้อศอกออกเรอะ คอยดูแล้วกันว่าฉันจะจัดการยังไง...” เดิมทีลุงเซียวต้องการต่อว่าเซียวหรงต่อหน้ามหาเทพเย่เทียนที่ปล่อยแรงกดดันอยู่
แต่เขายังพูดไม่ทันหมดทุกอย่างก็จบลงด้วยการชำเลืองมองจากเย่เทียน เขากลัวจนแทบกัดลิ้นตัวเอง เขาอยากพูดออกมาแต่ก็ไม่กล้าพูดจนมีเส้นเลือดขึ้นบบหน้าผาก
เงินทำให้ผีเปิดโรงสีได้?
ผิดแล้ว
ตราบใดที่คุณมีเงินมากพอ คุณสามารถให้ผีเป็นเครื่องจักรแทนก็ยังได้
การอวดความร่ำรวยที่แย่ที่สุดคือการแสดงว่าตัวเองเหนือกว่าคนอื่น
ลุงเซียวทำตัวไร้เหุตผลต่อหน้าเขาเพียงเพราะอาศัยภูมิหลังของตระกูลกับตัวเองที่มีเงินไม่ถึงสิบล้าน เขาแค่พูดไม่กี่คำก็สามารถดับความหยิ่งผยองของอีกฝ่ายได้อย่าง่างยดาย!
ปกติเย่เทียนไม่ใช่คนที่ชอบมีปัญหา แต่ถ้ามีใครมาหาเรื่องเขาก่อน ต่อให้ใหญ่มาจากไหนเขาก็ไม่กลัว!
ไม่สร้างปัญหาแต่ก็ไม่กลัวปัญหา!
“พี่ใหญ่พูดอย่างนั้นออกไปได้ยังไง?” ลุงสองเห็นปฏิกิริยาลับๆระหว่างเย่เทียนกับเซียวหรงจึงรู้ว่าที่เย่เทียนพูดมานั้นเป็นเรื่องจริง มหาเทพทำตัวติดดินคนนี้สามารถกลืนบริษัทเซียวได้ภายในไม่กี่นาที
ถ้าเป็นเซียวหรงที่เป็นคนในตระกูลเซียวคงไม่เป็นปัญหาอยู่แล้ว แต่พี่ชายคนโตที่เป็นผู้อาวุโสตระกูลเซียวดันไปรุกรานเย่เทียน เกรงว่าวันนี้ทุกคนคงต้องถูกฝังไปพร้อมพี่ใหญ่ซะแล้ว
เขาเดินไปหาพี่ชายและคว้าชายเสื้อของอีกฝ่ายแล้วบอกให้เขาควบคุมอารมณ์ไว้ “ต้องเป็นเพราะพี่ดื่มเมื่อเช้าแน่เลยถึงได้เมาแล้วพูดจาไร้สาระแบบนี้ ต้องให้คุณเย่เห็นเรื่องตลกเข้าแล้ว รีบขอโทษคุณเย่เร็วสิ”
ลุงเซียวเห็นว่าน้องสองกำลังดึงเสื้อผ้าของเขาและต้องการให้เขาขอโทษต่อหน้ารุ่นเยาว์ตระกูลเซียวมากมาย ด้วยความเป็นผู้อาวุโส เขาจึงพูดอ้ำอึ้งไปอยู่ครู่หนึ่ง “ฉัน ฉัน...”
“พี่ใหญ่เป็นคนปากแข็งน่ะคุณเย่ เราก็โตๆกันแล้วอย่าไปใส่ใจเลย ยังไงเขาก็เป็นลุงทางสายเลือดของหรงหรง” ลุงสองยังคงดึงแขนเสื้อพี่ชายให้เขารู้ถึงสถาณการณ์ปัจจุบันเป็น ดังนั้นเขาต้องให้พี่ชายขอโทษเย่เทียนไม่อย่างนั้นตระกูลเซียวคงถูกทำลายด้วยมือเขาแน่
“พ่อ...”
“คุณลุง...”
“คุณลุง...”
เซียวเฟิง เซียวหนาน เซียวหลัน เซียวจิน รุ่นเยาว์ของตระกูลเซียวต่างตะโกนเรียกเซียวจิ้นไฉให้ขอโทษที่ตบแก้มซ้ายเย่เทียนจนบวม ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษพวกเขาที่ฆ่าญาติโดยชอบธรรม ก่อนจะตัดขาดความสัมพันธ์กับเขา
“ฉันขอโทษคุณเย่ เป็นฉันเองที่เมาเพราะไปกินเหล้ามา…” เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี ลุงเซียวเปลี่ยนหน้าและอ้อนวอนเหมือนหมาปั๊กทันที เขาทำเหมือนเรื่องก่อนหน้านี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน……