ตอนที่ 109 เลือกฉันหรือปรสิตตระกูลเซียว

เย่เทียนมองลุงเซียวที่เปลี่ยนหน้าเร็วยิ่งกว่าพลิกหนังสือ ครั้งนี้ถือว่าได้เห็นความหมายของการยืดหดได้  นี่เป็นเรื่องน่าทึ่งในควมเข้าใจของเขา!

ปากเย่เทียนยกขึ้นด้วยความตลก เขาขัดจังหวะลุงพูดขอโทษเพราะมันดูปลอมเกินไป “เซียวจิ้นไฉ คุณไม่ได้ทำให้ฉันขุ่นเคือง ไม่ต้องขอโทษแล้ว!”

เมื่อพูดจบเย่เทียนก็ก้มหน้ามองเซียวหรง เขาต้องการให้ลุงเซียวขอโทษเซียวหรง!

“อย่ามันให้มากเกินไปเย่เทียน ครอบครัวน้องคนโตของฉันเป็นคนเสียเงินให้เซียวหรง จะให้ผู้อาวุโสอย่างฉันไปขอโทษหลานสาวเนี่ยนะ เพ้อเจ้อจริงๆ” ลุงเซียวยกมือชี้นิ้วใส่หน้าเซียวหรงและเริ่มต่อว่า “ยัยเด็กน่าตายเซียวหรง เธอกล้าดียังไงถึงร่วมมือกับคนนอกสร้างเรื่องให้ลุงขายหน้า” ขณะที่ลุงเซียวพูดเขาก็เตรียมเดินไปหาเซียวหรงเพื่อสั่งสอนเธอที่ไม่ช่วยเหลือญาติ

แต่ทันทีที่ก้าวขาไปข้างหนึ่งเขาก็ถูกลุงสองกับป้าสองคว้าชายเสื้อดึงกลับมา

ลุงสองจ้องเขม็งที่พี่ชายสมองหมู เขาอยากจะบีบคออีกฝ่ายให้ตายจริงๆ “พี่ใหญ่”

ป้าสองมองพี่ชายคนโตของเธอเหมือนคนโง่ เธออยากเตะเขาให้ตาย “พี่ใหญ่”

เมื่อเซียวเฟิงที่บอกว่าตัวเองเป็นหญิงแกร่งเห็นว่าพ่อของเธอเป็นเหมือนวัวคลั่งเธอก็ไม่อาจอยู่เฉยได้อีกต่อไป เธอลุกขึ้นดึงพ่อเธอออกจากห้องทำงานผู้จัดการของเซียวหรง...

“อย่าดึงพ่อสิเซียวเฟิง จะพาพ่อไปไหนเน่ยบ อย่าลืมนะว่าฉันเป็นพ่อของเธอ...” ขณะที่เซียวเฟิงดึงพ่อของเธอออกจากห้องทำงานผู้จัดการของเซียวหรง เสียงเบาลงเรื่อยๆจนกระทั่งเธอหายเข้าไปในลิฟต์

เมื่อเห็นว่าพี่ชายคนโตถูกลากออกไป ลุงสองก็มองเย่เทียนและกำลังจะจากไป “หรงหรงช่วยไปคุยกับคุณเย่ให้หน่อยนะ ถึงจะเป็นญาติห่างๆแต่เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ ต่อให้ครอบครัวกระดูกหักแต่ก็ยังมีเส้นเอ็นที่เชื่อมอยู่ ตราบใดที่เราสามัคคีกันจะมีอุปสรรคไหนที่เราฝ่าไปไม่ได้? ตระกูลเซียวของเราที่มีมหาเทพอย่างเย่เทียนอยู่ด้วยก็เหมือนเสือติดปีก สามีภรรยาอย่างพวกเธอร่วมมือกัน ในอนาคตใครจะกล้ามาขวางทางบริษัทเซียวของเรา?”

แม้ว่าเย่เทียนจะไม่ได้เป็นแบบนั้นก็ตาม

หลังจากนั้นป้าสองกับรุ่นเยาว์ทั้งหมดก็ออกจากห้องทำงานผู้จัดการของเซียวหรงไป และปล่อยเรื่องที่เหลือให้เซียวหรงไปจัดการ

วันนี้ไม่ว่าเซียวหรงจะใช้มารยาหญิงหรือวิธีไหนก็ตาม ตราบใดที่เธอเกลี้ยกล่อมเย่เทียนที่ขุ่นเคืองเรื่องโดนลุงเซียวตบหน้าได้ พวกเขาก็สามารถพักผ่อนได้อย่างสบายใจและใช้อำนาจของตระกูลเซียวต่อไปได้...

“เย่เทียน เรื่องนี้...” เมื่อเห็นว่าห้องนั้นเงียบมากเธอจึงพูดช้าๆเพื่อทำลายความเงียบระหว่างพวกเขา

“ไม่เป็นไร ยังไงเธอก็ยังเป็นผู้หญิงของฉัน!” เย่เทียนเดินไปหยิบเอกสารที่กระจายอยู่บนพื้นจากนั้นจัดเรียงเอกสารแล้ววางไว้บนโต๊ะเซียวหรง

เซียวหรงหยิบเอกสารที่เย่เทียนจัดด้วยความรวดเร็วขึ้นมา เอกสารทั้งหมดในมือเธอเป็นภาษาอังกฤษแต่ไม่มีหน้าไหนที่เรียงผิดเลย?

เรื่องนี้ทำให้เธอแปลกใจมาก แม้ว่าเย่เทียนไม่เคยพูดภาษาอังกฤษแม้แต่คำเดียวในหนึ่งปีที่ผ่านมาและไม่เคยมาทำงานในบริษัทเซียว ทุกวันเขาแค่ขี่สามล้อพังๆไปขายเครปยามเช้าแล้วกลับมาตอนเย็นซึ่งทำให้ครอบครัวของเธอเสียหน้าไปหมด แต่หลังจากได้ดูเอกสารในมือแล้วเธอก็พบว่าเย่เทียนฉลาดพอๆกับนักศึกษาที่จบจากมหาลัยมีชื่อเสียง อย่างน้อยเขาต้องผ่านภาษาอังกฤษระดับ8ไม่อย่างนั้นเขาคงจัดเรียงเอกสารภาษาอังกฤษจำนวนมากแบบนี้ไม่ได้แน่

“พูดตามตรงนะเย่เทียน นายไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้เพื่อฉันเลย เมื่อกี้นายมาขวางไว้เพราะอยากให้ติดหนี้บุญคุณล่ะสิ เพื่อหยามศักดิ์ศรีของฉันนายคงอยากเห็นฉันก้มหัวขอความเมตตาจากนายแล้วอยากให้ฉันลิ้มรสการโดนดูหมิ่นว่าเป็นคนไร้ประโยชน์เหมือนกับที่นายโดนมาตลอดหนึ่งปีสินะ นายไม่คิดจะหย่ากับฉันจนกว่านายจะคืนให้ฉันสองเท่าใช่ไหม?”

ฮ่าฮ่า!

ดูเหมือนผู้หญิงคนนี้จะไม่ได้โง่!

เธอรู้จุดประสงค์แท้จริงที่เขาช่วยเธอก่อนหน้านี้!

ถูกต้อง พอรับสายจากเลขาของหวงอิงเขาก็รีบมาทันทีด้วยความคิดที่จะได้ดูการแสดงดีๆจากแถวหน้า เขาคิดไม่ถึงว่าคนตระกูลเซียวจะเย่อหยิ่งไร้ความสามารถและมีอารมณ์ฉุนฉียวแบบนี้ ถ้าวันนี้เขาไม่มาเซียวหรงคงถูกคนพวกนั้นกินไปแล้ว

ถ้าเขาไม่ได้บังเธอไว้ เธอคงโดนตบหน้าหันไปแล้ว

แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่เซียวหรงคิดว่าตัวเองติดหนี้เขาแบบนี้ ในอนาคตเธอจะทำตัวหยิ่งอีกไหม

จนกว่าจะหย่ากัน เซียวหรงคือภรรยาของเขา เป็นผู้หญิงของเขา!

สำหรับความอัปยศที่เซียวหรงมอบให้เขาในช่วงที่ผ่านมา เขาจะค่อยๆคืนมันให้เธอ!

“เย่เทียน ก่อนหน้านี้นายบอกว่าหลิวหรูเยียนจากบริษัทต้าเฟิงจะโจมตีบริษัทเซียว ฉันไม่รู้ว่านั่นใช่…”

“ใช่เรื่องจริงไหม?”

เซียวหรงพยักหน้า เธอเดาไม่ออกจริงๆว่าเย่เทียนคิดอะไรอยู่

แม้ว่าทุกวันนี้ตระกูลเซียวจะยุ่งเหยิง แต่คนรุ่นเยาว์ที่เป็นเพลย์บอลอย่างเซียวไค่ก็ยังสร้างปัญหาให้ตระกูลเซียวเสื่อมเสียอยู่ทุกวัน แม้แต่ลูกพี่ลูกน้องที่เธอไม่รู้ว่าช่วยตามเก็บกวาดกี่ครั้งแล้ว แต่สุดท้ายเขาก็ทำเงินไม่ได้สักหยวนและรู้จักแต่ซื้อรถไปรับผู้หญิง

ในช่วงที่เธอเป็นผู้จัดการบริษัทเซียวไม่กี่ปีที่ผ่านมา ไม่ใช่แค่บริษัทจะไม่ถดถอยแต่ยังทำให้บริษัทก้าวหน้าขึ้นและยังครอบครองย่านธุรกิจของไห่จิง...

แต่ด้วยคำพูดของเย่เทียนคำเดียว สิ่งต่างๆที่เธอทำมาไม่ใช่ว่าจะไร้ผลเหรอ?

เย่เทียนเห็นเซียวหรงมีใบหน้าซับซ้อน เขาเอื้อมมือไปลูบผมของเซียวหรง “ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่เป็นเรื่องบังเอิญ เธอเลือกมาระหว่างฉันกับปรสิตตระกูลเซียวพวกนั้น !”

ตระกูลเซียวบอกว่าเธอหันศอกออก ดังนั้นเย่เทียนจึงให้เธอเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เธอจะเลือกไม่ได้เหรอ?

เธอเป็นคนมีความสามารถ ทำไมต้องถูกคนอื่นควบคุมในทุกๆที่ที่เธอไป?

ตระกูลเซียวคอยดูดเลือดเธอและถือว่าเธอเป็นวัวเงินและเครื่องผลิตทำเงิน

เย่เทียนช่วยเธอก็เพราะเพื่อความสนุกและการแก้แค้น

ตระกูลเซียวประสบปัญหามาหลายปีแล้ว ถ้าหลิวหรูเยียนจากบริษัทต้าเฟิงลงมือ ใช้เวลาแค่ชั่วโมงเดียวบริษัทเซียวคงประกาศล้มละลาย

“ตัดสินใจเลือกให้ดีนะ สำหรับฉันเธอจะทำอะไรกับบริษัทเซียวก็ได้เพราะนั่นเป็นธุรกิจเธอ ฉันไม่มีความสามารถพอที่จะตัดสินใจแทนเธออยู่แล้ว” จากนั้นเซียวหรงก็เปิดเอกสารสัญญาด้วยความใจเย็นและลงนามด้วยความสงบ เธอไล่เย่เทียนออกไปโดยไม่เงยหน้ามอง “คุณเย่เดินทางกลับดีๆ ฉันไม่ส่ง!”