โลกมนุษย์จิ๋ว: ตอนที่ 3 สเปรย์ไล่แมลง

ตอนที่ 3 สเปรย์ไล่แมลง

แน่นอนเซี่ยชวนไม่รู้ว่าแค่เขาพูดคำหนึ่งด้วยความประหลาดใจ คลื่นเสียงก็เพียงพอที่จะเขย่าแก้วหูของทหารจิ๋วเหล่านี้ จนพวกเขาเกือบจะหูหนวกทั้งสองข้าง

เขาต้องการกำจัดแมลงที่น่ารำคาญมากในป่าเหล่านี้

ในวินาทีต่อมา เซี่ยชวนหยิบขวดสเปรย์ไล่แมลงออกจากร่างกายของเขา นี่คือสเปรย์ไล่แมลงเพียงแค่ฉีดสเปรย์ ยุงและแมลงที่อยู่รอบๆ จะไม่กล้าเข้าใกล้

นี่เป็นของใช้ที่เขาเตรียมไว้สำหรับการเอาชีวิตรอดในป่า

ทันทีที่เซี่ยชวนนำสเปรย์ไล่แมลงฉีดใส่กลุ่มแมลง ฝนและหมอกขนาดใหญ่ก็ตกลงมาในทันที

............

ในตอนนี้ กลุ่มทหารและแม่ทัพเฉินต่างตกตะลึง ในสายตาของพวกเขา เทพบรรพกาลหยิบอาวุธศักดิ์สิทธิ์ออกจากร่างกายแล้วโจมตีพวกเขา

ทันทีหลังจากนั้น ท้องฟ้าทั้งหมดก็ถูกปกคลุมด้วยฝนตกขนาดมหึมาและหมอกนับไม่ถ้วนครอบคลุมหลายร้อยไมล์มันช่างท่วมท้นเหลือเกิน

ดูเหมือนว่าหมอกนี้จะปกคลุมป่าในทันทีและทหารเกือบทั้งหมดถูกหมอกนี้ห่อหุ้มไว้

ตุบ ตุบ ตุบ! ! !

วินาทีถัดมา ทหารเฉินเหล่านี้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาได้กลิ่นในอากาศเพียงครู่หนึ่งและล้มลงกับพื้นทันที น้ำลายฟูมปากและเลือดไหลออกจากรูทวารทั้งเจ็ด

ในเวลาเพียงชั่วขณะ ทหารหลายพันคนอาเจียนเป็นเลือดและตายคาที่เพราะสูดสารพิษทีละคน

“แย่แล้ว นี่มันหมอกพิษ หมอกพิษ อ่าคิโมจิ~”

“หุบปาก หุบปากห้ามหายใจ~”

“ไม่มีประโยชน์! แค่มันสัมผัสกับผิวหนัง เราจะถูกพิษถึงตาย”

“จบแล้ว เราทำให้เทพบรรพกาลขุ่นเคือง ฝนพิษตกลงมาและเราต่างก็โดนพิษจนตาย นี่คือการลงโทษจากทวยเทพ”

"ไอ้แม่ทัพ! เจ้าฆ่าเรา! ฆ่าเราอย่างสมบูรณ์!”

ทหารหลายคนของราชวงศ์เฉินกรีดร้องด้วยความสยดสยองและเสียใจอย่างสุดขีด ทำไมพวกเขาถึงโจมตีเทพบรรพกาลอย่างโง่เขลา ถ้าพวกเขาไม่โจมตี พวกเขาอาจจะยังรอด

แต่บัดนี้เนื่องจากพฤติกรรมของพวกเขา พวกเขาได้ดูหมิ่นทวยเทพไปแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงได้รับการลงโทษจากทวยเทพ

“หนี!” แม่ทัพเฉินกลัวจนฉี่ราด เขาสูดลมหายใจเข้าและรู้สึกว่าเขากำลังจะตาย

ถ้าเขาไม่ใช่นักสู้ขั้นทองและมีพลังต้านทานพิษในร่างกาย เขาคงถูกพิษตายไปนานแล้ว

ในตอนนี้ เขาไม่มีการต่อต้านใดๆ เลย เขาหันหลังและวิ่งหนีไปโดยไม่สนใจทหารและองครักษ์ของเขา เขาแค่ไม่อยากตาย

เขาถึงกับกล้าที่จะตะโกนฆ่าทวยเทพ ที่นี่เทพบรรพกาลไม่ได้ทำอะไรเลย แค่เรียกฝนพิษออกมา กองทัพทหารนับแสนนายของเขาก็ตายทั้งเป็น

ถ้าเขายังคงต่อสู้อยู่ คาดว่าเขาจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย

…………

“หือ? สเปรย์ไล่แมลงออกฤทธิ์ดีขนาดนี้เลยหรอ?” ในเวลานี้ ดวงตาของเซี่ยชวนเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจอย่างมาก

ถ้าอยู่ในดาวซวนหวงแม้ว่าขวดสเปรย์ไล่แมลงจะมีผลในการไล่แมลงดี แต่ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น ระยะเวลาที่ใช้ได้มากที่สุดคือ 7 ชั่วโมง สามารถขับไล่แมลงได้เท่านั้น แต่ไม่สามารถฆ่าได้

แต่ในโลกนี้ ผลกระทบของสเปรย์ไล่แมลงนั้นไม่ธรรมดา

แต่นี่ก็เป็นเรื่องของวิทยาศาสตร์เช่นกัน

สำหรับมนุษย์ สเปรย์ไล่แมลงเป็นเพียงน้ำหอมที่เย็นและสดชื่น แต่ไม่อาจมองข้ามได้ว่ากลิ่นน้ำหอมนี้มีร่องรอยของสารพิษ

แน่นอน สารพิษชนิดนี้ไม่มีผลกระทบมากมายต่อมนุษย์โดยธรรมชาติ

แต่สำหรับสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กเหล่านี้ที่มีขนาดเล็กเท่ามด มันเป็นเพียงพิษที่น่ากลัวที่สุด ซึ่งเทียบเท่ากับมนุษย์ที่กินยาเบื่อหนูหรือได้กลิ่นก๊าซพิษ เช่น คาร์บอนไดออกไซด์มากๆ

มนุษย์จิ๋วในโลกนี้อ่อนแอต่อพิษอย่างมากเช่นกันดังนั้น นี่เป็นเพียงความตาย แค่ถูกมันสัมผัสเพียงนิดเดียว มนุษย์จิ๋วส่วนใหญ่ตายและส่วนเล็ก ๆ กำลังจะตาย มีเพียงมนุษย์จิ๋วเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่มีโอกาสหลบหนี

แต่เหล่ามนุษย์จิ่วที่รอดชีวิตเหล่านี้ก็ได้รับบาดเจ็บอย่างคาดไม่ถึงเช่นกัน เพราะพวกเขาได้สูดสารพิษเข้าไปและพวกเขาก็จะได้รับพิษที่ตามมาอย่างเลวร้าย

“เดี๋ยวก่อน นี่ไม่ใช่แมลง ทำไมพวกมันถึงดูเหมือนมนุษย์ แต่พวกมันค่อนข้างเล็ก” ในขณะนี้เซี่ยชวนมองใกล้ขึ้น

ตอนนี้เขาถูกเมฆบังและเขามองไม่เห็นสถานการณ์บนพื้นดินอย่างชัดเจน เขาคิดว่ามันเป็นมดหรือแมลงประหลาดที่คลานไปมาอย่างรวดเร็วบนพื้นดินในตอนนี้

แต่ตอนนี้เขามองเข้าไปใกล้ ๆ ทันใดนั้นก็พบว่าสิ่งมีชีวิตที่อยู่บนพื้นไม่แตกต่างจากมนุษย์ ยกเว้นว่าพวกมันค่อนข้างเล็ก เช่นเดียวกับมด

ไม่สิ ตัวเล็กกว่ามดด้วยซ้ำ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นมนุษย์ตัวเล็กเช่นนี้

"เป็นไปได้ไหมที่ฉันจะเข้าสู่โลกของมนุษย์จิ๋ว?" เซี่ยชวนคิดในใจ อย่างไรก็ตามมองมนุษย์จิ๋วพวกนี้ เหมือนกับว่าเขาเข้าไปในหนัง[การเดินทางของกัลลิเวอร์]

น่าทึ่งที่เขาสามารถเห็นกับตาตัวเองได้จริงๆ