ตอนที่ 4 ลงชื่อเข้าใช้ รับวิลล่าที่อ่าวอิมพีเรียล
ในเช้าวันต่อมา
เย่เทียนขับรถสามล้อไปขายเครป ทันทีที่กริ่งของโรงเรียนดังขึ้นก็ถึงเวลาที่ลงชื่อเข้าใช้ระบบอีกครั้ง
“ลงชื่อเข้าใช้!”
[ได้รับบัตรซื้อขายมหาเทพ บัตรใบนี้มีเวลาใช้งาน 1 ชั่วโมง เมื่อใช้งานแล้วโฮสต์จะได้รับของสุ่มต่างๆจากการขายของ]
[เวลาในการลงชื่อเข้าใช้อีกครั้งคือ 23 ชั่วโมง 59 นาที 59 วินาที]
บัตรซื้อขายมหาเทพ!
เย่เทียนพยักหน้า สิ่งนี้เป็นของที่เหมาะกับเขาเพราะเขาเป็นพ่อค้าอยู่
“ใช้งาน!”
เย่เทียนกดใช้ทันที
ลูกค้าเริ่มทยอยเข้ามาและสั่งไก่ม้วน
เย่เทียนทำไก่ม้วนให้ลูกค้าและรับเงินผ่านรหัส QR ในหัวของก็ปรากฏเสียงติ๊งขึ้น [ขายไก่ม้วนสำเร็จ ได้รับเงิน 10 ล้าน]
เย่เทียนมองไปที่โทรศัพท์มือถือของเขา และพบว่าบัญชีธนาคารของเขามีเงินเข้า 10 ล้าน
“เงินเข้ามา 10 ล้าน!” เย่เทียนพูดอย่างประหลาดใจ
“เถ้าแก่ ผมเอาเครปผลไม้กับบะหมี่เย็น”
“ได้เลย”
[ติ๊ง! ประสบความสำเร็จในการขายแพนเค้กและบะหมี่เย็น ได้รับหุ้น51%จากบริษัทต้าเฟิง]
บริษัทต้าเฟิง?
เย่เทียนเกาหัว ชื่อนี้เขารู้สึกคุ้นๆเหมือนเป็นบริษัทใหญ่ในไห่จิงซึ่งไม่ได้อ่อนด้อยไปกว่าบริษัทตระกูลเซียวเลย
หุ้น 51%... นั่นแปลว่าเขากลายเป็นผู้ถือหุ้นที่มีอำนาจควบคุมสูงสุดของบริษัทต้าเฟิง?
“เถ้าแก่ ผมเอาข้าวผัดไข่กับบะหมี่เย็น”
“ได้เลย”
[ติ๊ง! ประสบความสำเร็จในการขายข้าวผัดไข่และบะหมี่เย็น ได้รับวิลล่าขนาด 2,000 ตารางเมตรในอ่าวอิมพีเรียล]
“อ่าวอิมพีเรียล ที่นั่นเป็นพื้นที่วิลล่าที่ล้อมไปด้วยคนใหญ่คนโตของทุกวงการธุรกิจและดาราชั้นนำของไห่จิงยังอาศัยอยู่ที่นั่นด้วย?”
[ติ๊ง! ประสบความสำเร็จในการขายแพนเค้ก ได้รับเงิน 5 ล้าน]
[ติ๊ง! ประสบความสำเร็จในการขายบะหมี่เย็น ได้รับเงิน 30 ล้าน]
“...”
หนึ่งชั่วโมงผ่านไปเร็วเหมือนสายลม
เมื่อเย่เทียนว่างเขาก็รีบวิ่งไปที่ตู้เอทีเอ็มฝั่งตรงข้ามเพื่อเช็คในบัญชีธนาคาร ตอนนี้เข้ามีเงินสดรวม 140 ล้าน นอกจากนี้เขายังได้รับหุ้น 51% ของ บริษัทต้าเฟิง, วิลล่าในอ่าวอิมพีเรียล,สุดยอดยาลดน้ำหนัก 1 ชิ้นและยารักษาทุกโรค 1 ชิ้น
สุดยอดยาลดน้ำหนัก:เขียนจำนวนน้ำหนักที่คุณต้องการลดไว้บนขวดก่อนใช้ยา ภายในหนึ่งสัปดาห์คุณจะลดน้ำหนักได้โดยไม่เหลือหนังกำพร้าทิ้งไว้
ยารักษาทุกโรค : หลังจากกินแล้วสามารถรักษาโรคได้ทั้งหมดและฟื้นฟูร่างกายให้อยู่ในสภาพสมบูรณ์ที่สุด
เย่เทียนเหลือบมองดูเวลา เขายังมีเวลาอีก 3 ชั่วโมงก่อนที่เพื่อนร่วมชั้นจะไปรวมตัวกัน เขาเลือกไปอ่าวอิมพีเรียลก่อนเพื่อดูว่าระบบจะให้รางวัลวิลล่านี้กับเขายังไง
ในฐานะชาวเมืองไห่จิง เขาเคยได้ยินแต่เรื่องของอ่าวอิมพีเรียลเท่านั้น
บริษัทวิลล่าอ่าวอิมพีเรียล
ทิวทัศน์ที่รายล้อมไปด้วยภูเขาและแม่น้ำสวยงามราวกับแดนสวรรค์บนดิน ตรงกันข้ามกับเมืองที่พลุกพล่านด้วยกำแพงกั้น
รปภ.ที่ประตูได้ยืนตัวตรงเหมือนหอกและมีแววตาดุดัน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาได้รับการฝึกเป็นอย่างดี
“อ่าวอิมพีเรียล ทางเข้าพื้นที่ A น่าจะเป็นที่นี่”
หลังจากที่หาอยู่นาน เย่เทียนก็สามารถแยกแยะระหว่าง ทิศเหนือ ทิศใต้ ทิศตะวันออกและทิศตะวันตกได้
“สวัสดีครับท่าน ที่นี่เป็นพื้นที่วิลล่าส่วนตัว ห้ามบุคคลภายนอกเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของ”รปภ.กล่าวทักทายเขา แม้ว่าจะเป็นการพูดอย่างสุภาพแต่สายตาดูถูกก็ไม่อาจปิดบังเอาไว้ได้
คนขายเครปอยากจะเข้าที่อ่าวอิมพีเรียล? หวังสูงเกินไปแล้ว!
“การรักษาความปลอดภัยของที่นี่ค่อนข้างเข้มงวดเลยทีเดียว” เย่เทียนไม่สนใจสิ่งที่คนอื่นคิดเกี่ยวกับเขา และอุทานว่า “จะมีเรื่องอย่างโจรปล้นบ้านไหมนะ”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพูดด้วยหน้านิ่ง “เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน ที่นี่มีการเฝ้าระวังอยู่ทุกจุด ถ้าไม่ได้รับอนุญาติให้เข้าต่อให้เป็นแมลงวันก็เข้าไม่ได้” ขณะที่เขามอง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็กระโดดขึ้นไปตบแมลงวันจนตายจริงๆ
ทักษะนี่มัน!
ยอดเยี่ยม!
“ไม่เลว”
เย่เทียนปรบมือและหยิบบัตรสีทองออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเขา “ฉันจะเข้าไปข้างใน”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตะลึงเมื่อเขาเห็นบัตรผ่าน รูม่านตาของเขาหดตัวลง ใบหน้าของเขาดูซีดเซียวเต็มไปด้วยความกลัว
บัตรของอ่าวอิมพีเรียลมีสามประเภท: ทอง เงิน และทองแดง ประเภทแรกคือบัตรผ่านของเจ้าของ มีเพียงบ้านละ 1 ใบและมีเพียงเจ้าของเท่านั้นที่สามารถมีได้ ประเภทที่สองคือบัตรเงินเป็นบัตรสำหรับญาติซึ่งส่วนใหญ่มีไว้สำหรับสามีภรรยา, ลูก, ผู้ปกครอง บัตรสุดท้ายคือบัตรทองแดงซึ่งเป็นบัตรชั่วคราวที่ต้องเปลี่ยนบัตรทุกวัน ส่วนใหญ่มีไว้สำหรับคนใช้หรือผู้มาเยือน
และสิ่งที่เย่เทียนหยิบออกมาก็คือบัตรผ่านของเจ้าของ บัตรทอง!
“วิลล่าA1แถบA! วิลล่าแพงที่สุดในอ่าวอิมพีเรียล!” รปภ.กลืนน้ำลายและไม่กล้าละเลยเขาอีก รปภ.รีบทำความเคารพอย่างรวดเร็วและวิ่งไปเปิดประตูให้เขา
“ติ้ด! บัตรถูกต้อง ยินดีต้อนรับคุณเย่เทียนกลับบ้าน!” เสียงผู้หญิงอิเล็กทรอนิกส์พูดอย่างอ่อนหวาน
ครืด...!
ประตูไฟฟ้าขนาดใหญ่เปิดออก เสียงตอนเปิดประตูแทบจะไม่มีและยังไม่มีแรงกระแทกด้วย นี่เป็นสิ่งที่นักออกแบบตั้งใจทำออกมา
เย่เทียนเดินทางกลับและขี่รถสามล้อไปอย่างสบาย ๆ
รปภ.มองดูแผ่นหลังของชายหนุ่มด้วยสายตาลึกล้ำ เขารู้สึกขอบคุณที่ทำตัวสุภาพก่อนหน้านี้ในขณะเดียวกันเขาก็ถอนหายใจออกมา ตอนนี้เหล่าคนชนชั้นสูงแบบนั้นกลับมาขี่สามล้อขายเครป...
โลกของคนรวยสามารถเห็นได้แต่ไม่อาจเข้าใจ...
ในอ่าวอิมพีเรียลมีทั้งภูเขาสวยงาม น้ำทะเลสดใส รอบด้านเรียงรายไปด้วยต้นไม้และบ้านพักสไตล์ต่างๆ ตั้งกระจัดกระจายอยู่ทั่วไป
ฝูงหงส์กำลังล่องในทะเลสาบ กวางซิก้าและลูกๆของพวกมันกำลังเดินเล่นอยู่ในป่าอย่างสบาย ๆ ม้าและอัลปากากำลังไล่ล่ากัน กระต่ายกลุ่มหนึ่งถูกรบกวนและวิ่งหนีอย่างป่าเถื่อน... ภาพของแดนสวรรค์บนดิน
เย่เทียนเจอวิลล่าA1อย่างรวดเร็ว เมื่อเขากำลังจะเข้าประตูก็มีเสียงมาจากด้านหลัง “เอ๊ะ วิลล่าA1ขายออกตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ?”
เมื่อเขาหันไปมองเขาก็พบชายหนุ่มอายุประมาณ 20ปีค่อนข้างหน้าตาดี เขาวางกระเป๋าลงแล้วยิ้มพร้อมมองเย่เทียนและบัตรทองที่อยู่ในมือ
“สวัสดี ผมแซ่ฉิน ชื่อฉินเยี่ยน”
“เย่จากใบไม้ เทียนจากท้องฟ้า”
เย่เทียนตอบกลับอย่างสุภาพและจับมือกับอีกฝ่าย
ฉินเยี่ยนยิ้ม “หลังจากนี้เราก็เป็นเพื่อนบ้านกันแล้ว ฝากดูแลกันด้วยนะ”
“แน่นอน”
เย่เทียนรูดบัตรเปิดประตูและผลักรถสามล้อเข้าไปในวิลล่า
ฉินเยี่ยนแตะคางนึกไม่ออก
เย่เทียนคนนี้เป็นใคร ทำไมฉันไม่เคยได้ยินชื่อเขามาก่อน?
มูลค่าวิลล่าA1ในตลาดมีค่ามากกว่า 500 ล้าน ด้วยทรัพย์สินของเขาจึงไม่อาจมองข้ามได้เลย
“นายเป็นอะไรไปเหล่าฉิน หรือว่านายอยากเปลี่ยนบ้านเป็นหลังอื่น?”
ในตอนนั้นเองก็มีรถปอร์เช่สีแดงขับมาจอดตรงฉินเยี่ยน กระจกรถลดลงมาทำให้เห็นหญิงสาวสวมแว่นกันแดดกำลังนั่งอยู่ข้างใน
แม้ว่าแว่นกันแดดจะปกปิดใบหน้าส่วนใหญ่ของเธอ แต่ก็ยากที่จะปกปิดความงามของเธอ
หากเย่เทียนมาเห็นเขาต้องจำได้อย่างแน่นอนเพราะผู้หญิงคนนี้คือนักแสดงชั้นนำของจีน จื่อฉี!
“ถ้าเปลี่ยนเป็นวิลล่า 500 ล้านได้เธอคงประเมินฉันสูงเกินไป ไม่มีโอกาสให้เปลี่ยนแล้วล่ะเพราะวิลล่าหลังนั้นถูกขายไปแล้ว”
จื่อฉีประหลาดใจ “จริงเหรอ? แล้วนายเจอเจ้าของบ้านหรือยัง? ฉันรู้จักเขาไหม?”
“โชคดีที่เจอเขาเมื่อกี้ เขาเป็นคนหนุ่มชื่อเย่เทียน น่าจะเป็นลูกของเศรษฐีใหญ่สักคนแต่เขาทำตัวติดดินฉันเลยไม่เคยได้ยินชื่อเขา” ฉินเยี่ยนกล่าว
จื่อฉีพยักหน้า เศรษฐีที่ทำตัวติดดินคนนี้น่าสนใจ ถ้ามีโอกาสคงต้องไปทำความรู้จักสักหน่อย
“เย่เทียน…”
จื่อฉีจำชื่อนี้ไว้อยู่ในใจ
ภายในบ้าน...
เย่เทียนนอนอยู่บนโซฟาและมองดูห้องโถงโปร่งแสง แม้ว่าเขาจะเตรียมใจไว้แล้วก็ตามแต่เขาก็อดแปลกใจไม่ได้
วิลล่าแบ่งออกเป็นชั้นบน กลาง และล่าง ลานทั้งหมด 2,000 ตารางเมตร ซึ่งมีขนาดเท่ากับสนามบาสเก็ตบอล 4 สนามครึ่ง วิลล่าหลังนี้มีสไตล์แบบอเมริกัน และบ้านทั้งหลังเป็นบ้านระบบอัจฉริยะ
ใบรับรองอสังหาริมทรัพย์วางอยู่บนโต๊ะกาแฟที่แกะสลักจากไม้เนื้อทอง
เย่เทียนหยิบใบรับรองอสังหาริมทรัพย์และวิ่งขึ้นลงบันได้หลังจากเข้าใจประเภทห้องโดยทั่วไปแล้ว เขาจึงโทรหาศูนย์ทรัพย์สินและขอให้พวกเขาส่งคนไปดูแลดอกไม้ ต้นไม้ และสัตว์เล็กๆในบ้านและลานบ้าน
“ตกลง เราจะส่งทีมงานมืออาชีพไปที่บ้านของคุณ ข้อเสนอของเราคือ 50,000 หยวนต่อวัน คุณรับได้ไหม” เสียงของผู้หญิงคนนี้หวานมาก
“แค่วันละ 50,000 ไม่แพงเลย มีแบบรายปี?” ในบัตรธนาคารของเย่เทียนมีเงินอยู่ 140 ล้านหยวน ตอนนี้แค่เงินหลายหมื่นหยวนสำหรับเขาแล้วมันไม่นับว่าเป็นอะไรเลย
“ใช่ครับ เรามีส่วนลดแพ็คเกจรายปี ทีมงานมืออาชีพ 30 คนจะให้บริการคุณคนเดียวและต้องการ 15 ล้านหยวนต่อปี”
“ถ้างั้นผมเอาแพ็คเกจรายปี”
“โอเคครับ”
หลังจากนั้นไม่นายก็มีกลุ่ชายหยิงในชุดสีขาวดำมากดกริ่งหน้าประตู
ชายหัวโล้นร่างสูงใส่ชุดทักซิโด้ดูน่าเกรงขามได้โค้งคำนับให้เย่เทียนและพูดด้วยหน้าตานิ่งเฉย“สวัสดีครับคุณเย่ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปผมจะเป็นพ่อบ้านของคุณ คุณสามารถเรียกผมว่ากวง และผมจะให้บริการและทำความสะอาดทั้งหมดที่อยู่ภายในขอบเขตความสามารถของผม”
เย่เทียนกล่าว “เริ่มทำความสะอาดได้เลย อีกไม่นานพ่อแม่ของฉันจะย้ายเข้ามาอยู่ด้วย”
“ได้ครับ คุณเย่”
อากวงนำกลุ่มคนใช้เข้ามาในบ้านและเริ่มทําความสะอาดแบบเงียบๆ
เพราะชื่อทีมของเขาคือ “The Silent(ความเงียบ)”
“ติ๊ง!” เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
เย่เทียนหยิบโทรศัพท์ออกมาและเห็นว่าเป็นข้อความจากเกาจิ้น
“เย่เทียน นายอยู่ไหนเนี่ย? เพื่อนร่วมชั้นของเราหลายคนมาถึงแล้ว”
“ฉันกำลังไป”
เขาเกือบลืมเรื่องการรวมตัวของเพื่อนร่วมชั้นในตอนเที่ยง
เย่เทียนขี่รถสามล้อออกไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อพ่อบ้านกวงมองไปที่แผ่นหลังของเย่ทียน รูม่านตาของเขาหดลงเล็กน้อย
คนรวยทำตัวติดดินและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม
เขาหยิบสมุดโน้ตออกมาและเขียนประโยคสั้นๆว่า กฎแห่งการเรียนรู้เพื่อประสบความสำเร็จข้อที่119 การดูแลบ้านสีเขียว เริ่มต้นด้วยการเดินทางเพื่อสิ่งแวดล้อม!
แปะ!
พ่อบ้านกวงปิดสมุดจดและดีดนิ้วพร้อมพูดเบาๆ "เจ้าของคนใหม่ของเราสนับสนุนการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ตั้งแต่พรุ่งนี้ไป อุปกรณ์การเดินทางทั้งหมดจะถูกแทนที่ด้วยจักรยานหรือยานพาหนะไฟฟ้า”
“เข้าใจแล้ว”
เมื่อตอบเสร็จพวกเขาก็เริ่มทำงานอย่างเงียบๆอีกครั้ง
พูดได้ง่ายๆเลยว่าทีมนี้เป็นกลุ่มมืออาชีพ!