286 - สถานการณ์อันเลวร้ายของผู้อาวุโสใหญ่

1597 - สถานการณ์อันเลวร้ายของผู้อาวุโสใหญ่

ด้านหน้าเมืองจักรพรรดิเริ่มสับสนวุ่นวายใบหน้าของสิ่งมีชีวิตต่างถิ่นบางส่วนกลายเป็นเรื่องจริงจัง ในที่สุดพวกเขาก็รู้ว่าความแข็งแกร่งของฮวงนั้นยอดเยี่ยมเพียงใด

ในขณะเดียวกันพวกเขาก็เต็มไปด้วยความไม่พอใจเช่นกัน เห็นได้ชัดว่านี่เป็นเพียงแค่เชลยคนหนึ่ง แต่ฮวงกลับกล้าลงมือโจมตีผู้แข็งแกร่งของพวกเขาไปมากมาย

"บังอาจ!"

“ในฐานะนักโทษเราจะปล่อยให้เจ้าประพฤติตัวเลวทรามที่นี่ได้อย่างไร?!”

มีคนสองสามคนตะโกนพร้อมกับปรากฏตัวขึ้น คนเหล่านี้นั่งอยู่บนสัตว์อสูรขนาดใหญ่พุ่งเข้ามาในทางนี้อย่างรวดเร็ว

สือฮ่าวไม่ได้พูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียว เขายกหอกสงครามที่โชกเลือดชี้ไปที่พวกเขา ไม่จำเป็นต้องพูดมากเกินไปถ้าเขาจะตายก็ควรล้มลงอย่างสง่างามในสนามรบ

“นายท่านให้ข้าหยุดเขาไหม” ในกองทัพถัดจากรถศึกโบราณสีดำคนรับใช้ชราโค้งคำนับด้วยความเคารพและส่งเสียงสนทนากับผู้สูงสุดของตระกูลจักรพรรดิ

“ไม่จำเป็น รอดูไปก่อน” เสียงอันสงบเยือกเย็นดังขึ้นจากภายในรถศึก

เสียงโห่ร้องดังขึ้นจากภายในกองทัพอันยิ่งใหญ่ เมื่อพวกเขาเห็นการแสดงที่ทรงพลังของสือฮ่าวหลายคนก็ปล่อยปลดไอสังหารออกมา

"ฆ่า!"

“ฆ่า ฮวง!”

หลายคนจากในกองทัพตะโกน บางคนคร่ำครวญขอให้ฆ่าฮวงที่นี่ นี่คือศัตรูตัวฉกาจของพวกเขา

กลุ่มผู้นำทั้งสามคนได้เคลื่อนสัตว์ขี่ของพวกเขาล้อมรอบตัวของสือฮ่าวไว้ข้างใน

สือฮ่าวไม่ได้มีความรู้สึกเกรงกลัวแม้แต่น้อยเขาเตรียมพร้อมที่จะแลกชีวิตกับศัตรูอยู่ตลอดเวลา

ผู้สูงสุดของตระกูลจักรพรรดิที่นั่งอยู่ภายในรถศึกสีดำไม่ได้แสดงออกอะไรเลย เขาอยากดูทุกอย่างให้เห็นด้วยตาของตัวเองเสียก่อน

แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าผู้สูงสุดคนอื่นจะปล่อยให้สือฮ่าวทำตามอำเภอใจตัวเอง ดวงตาของพวกเขามีประกายเย็นชาเกิดขึ้น

“นักโทษควรเข้าใจบทบาทของตัวเอง ตอนนี้ไม่มีที่ให้เจ้าทำตัวดุร้าย!” ในที่สุดผู้สูงสุดคนหนึ่งก็ลงมือ

เฉียง!

ยิ่งไปกว่านั้นนิ้วของเขายังชี้ให้เห็นริ้วของแสงศักดิ์สิทธิ์ที่บินออกมา นี่คือโซ่ที่หลอมขึ้นมาจากโลหะชนิดพิเศษมันมัดร่างของสือฮ่าวจนไม่สามารถดิ้นรนได้

ในระหว่างกระบวนการนี้เขาต้องการที่จะตอบโต้ แต่มันก็ไร้ผล ความแข็งแกร่งของสิ่งมีชีวิตระดับสูงสุดนั้นทรงพลังเกินไปไม่ใช่สิ่งที่เขาจะสามารถต่อต้านได้

เฮง!

จากนั้นผู้สูงสุดของต่างมิติก็คว้าหอกที่อยู่ในมือของสือฮ่าวและแทงลงไปตรงหน้าอกของเขาอย่างดุดัน

ปู!

ร่างกายของสือฮ่าวถูกแทงทะลุด้วยหอกสงครามจนปลิวไปด้านหลัง

“อ่า…” ในเมืองจักรพรรดิ์คนกลุ่มหนึ่งกรีดร้องออกมาใบหน้าของพวกเขาแปรเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง

“ข้าทนดูเรื่องนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว! ทำไมผู้อาวุโสใหญ่ถึงยังไม่มา?” มดเขาสวรรค์ไม่สามารถทนต่อผลลัพธ์นี้ได้ มันกระโดดลงจากกำแพงและวิ่งไปยังพระราชวังโบราณของผู้อาวุโสใหญ่

หลังจากนั้นหนุ่มสาวทุกคนก็รีบตามมันไปอย่างรวดเร็ว พวกเขาไม่สามารถทนดูฉากอันโหดร้ายนี้ได้อีกต่อไป

ภายในบริเวณภูเขาหน้าพระราชวังขนาดยักษ์

สันเขามีต้นไม้ใหญ่โตสูงตระหง่านสูงเข้าไปถึงสวรรค์ ก้อนหินขนาดยักษ์วางระเกะระกะอยู่โดยรอบ

นี่คือสถานที่ทำสมาธิของเมิ่งเทียนเจิ้ง นับตั้งแต่เขามาที่นี่เขาก็ไม่ได้กลับออกมาอีก

ตะเกียงทองแดงแขวนอยู่ข้างพระราชวังโบราณริบหรี่อย่างต่อเนื่อง ตอนนี้แสงของมันสลัวมากภายในตะเกียงทองแดงนั้นมีแสงวูบไหวพร้อมที่จะดับลงได้ทุกเมื่อ

เป็นเพราะนี่คือตะเกียงวิญญาณของเมิ่งเทียนเจิ้งไม่ใช่สิ่งประดิษฐ์วิเศษทั่วไป สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าสถานการณ์ของเขากำลังเลวร้ายอย่างถึงที่สุด ซึ่งตอนนี้เขากำลังอยู่ในห้วงวิกฤตแห่งความเป็นความตาย

ตะเกียงวิญญาณทองแดงนี้เข้ากับกลิ่นอายของผู้อาวุโสใหญ่เผยให้เห็นสถานการณ์ปัจจุบันของเขา

“ผู้อาวุโสใหญ่!”

เด็กหนุ่มสาวหลายคนยืนอยู่ตรงหน้าพระราชวังยักษ์ สีหน้าของพวกเขาซีดเซียวและตกใจอย่างมาก สถานการณ์ปัจจุบันของผู้อาวุโสใหญ่ย่ำแย่อย่างถึงที่สุด ตอนนี้เขาจะออกมาอย่างไร?

“หึหึ…” มีใครบางคนหัวเราะเบาๆด้วยเสียงอันนุ่มนวล แต่ในสถานการณ์ตอนนี้มันเสียดหูเป็นอย่างมาก

นอกเหนือจากกลุ่มของชิงยี่แล้วยังมีผู้คนมากมายอยู่ที่นี่ คนเหล่านี้เต็มไปด้วยความสงบไม่รู้สึกวิตกกังวล

"ไสหัวไป!" ชิงยี่คำรามออกมา โดยปกติแล้วนางเป็นคนที่อ่อนโยนและนุ่มนวลอยู่เสมอ แต่ตอนนี้ไฟโทสะกำลังเผาผลาญอยู่ในดวงใจของนาง นางรู้อยู่แก่ใจว่าคนพวกนี้ต้องการทำอะไร

ผู้คนมากมายที่นี่ล้วนมาจากตระกูลจิน พวกเขายืนขวางอยู่ด้านหน้าของพระราชวังโบราณ!

คนเรานี้รับหน้าที่มาเฝ้าที่ด้านนอกของพระราชวังโบราณนี้ไม่อนุญาตให้เข้าไปส่งข่าวถึงเมิ่งเทียนเจิ้ง

จากสถานการณ์นี้ชิงยี่ กระต่ายหยกจันทราและคนอื่นๆย่อมไม่สามารถเปลี่ยนสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับสือฮ่าวได้

หากไม่ได้เห็นตะเกียงวิญญาณของผู้อาวุโสใหญ่กำลังริบหรี่อย่างต่อเนื่องคนพวกนี้คงลงมือสังหารพวกเขาไปแล้ว

ตอนนี้พวกเขาไม่เพียงปิดกั้นเส้นทางเท่านั้น แต่ยังมีรอยยิ้มสนุกสนานอยู่บนใบหน้าของพวกเขา

“ผู้อาวุโสเมิ่งเทียนเจิ้งตกอยู่ในอันตรายข้าขอแนะนำให้ทุกท่านอย่ารบกวนเขา! เราจะไม่ยอมให้ใครมารบกวนเขาที่นี่!” ชายวัยกลางคนกล่าว นี่คือผู้ยิ่งใหญ่ในขอบเขตปลดปล่อยตนเอง

ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มที่อ่อนโยน แต่ไม่ว่าใครจะมองยังไงมันก็คือการเสแสร้งชัดๆ

“ไสหัวไปจากสายตาข้า! ถ้าเจ้ายังกล้าขัดขวางอยู่อีกแม้ว่าจินไท่จุนจะเป็นมารดาเจ้าเจ้าก็จะได้ตายอย่างน่าสังเวชอย่างแน่นอน!” แม้ว่ามดเขาสวรรค์จะตัวเล็ก แต่เสียงของมันก็ดังกึกก้องทั่วสถานที่แห่งนี้

คนของตระกูลจินต่างก็หวั่นไหว แม้ว่าขอบเขตการบ่มเพาะของพวกเขาจะสูงกว่ามดตัวนี้ แต่พวกเขาก็รู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย

เป็นเพราะพวกเขาได้ยินมาว่ามีทหารโบราณห้าคนคอยปกป้องมดตัวนี้อยู่ ซึ่งพวกเขาเป็นอดีตทหารของบิดามัน

แม้ว่าทหารโบราณเหล่านั้นจะไม่ได้อยู่ในเมืองจักรพรรดิ์ตอนนี้ แต่ไม่แน่ว่าในอนาคตพวกเขาอาจจะมาเยือนเมืองจักรพรรดิ์อีกครั้ง

ต้องเข้าใจว่าก่อนหน้านี้ตระกูลหวังได้รวบรวมกองกำลังที่ยิ่งใหญ่เพื่อจับตัวสือฮ่าว แต่สุดท้ายพวกเขาก็ถูกทหารโบราณเหล่านั้นจัดการจนแทบจะตายหมดสิ้น

“พวกเรามีเจตนาที่ดี พวกเราทุกคนปรารถนาให้ผู้อาวุโสเมิ่งเทียนเจิ้งผ่านพ้นความทุกข์ยากนี้ไปให้ได้ พวกเจ้าอย่าทำให้สถานการณ์แย่ลงอีกเลย” หนึ่งในนั้นกล่าวออกมา

ในเวลานี้พวกเขาไม่กล้าหัวเราะอีกเพราะตอนนี้มีเด็กหนุ่มสาวหลายร้อยคนมาที่นี่ หากพวกเขายังคงแสดงท่าทางแบบนั้นต่อไปพวกเขาอาจกลายเป็นศัตรูของคนหมู่มาก

เด็กหนุ่มสาวหลายคนเดินไปรอบๆพระราชวังยักษ์พวกเขารู้สึกร้อนใจเป็นอย่างยิ่ง แต่พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปรบกวนผู้อาวุโสใหญ่เพราะว่าตะเกียงวิญญาณของเขากำลังจะดับลงได้ทุกเมื่อ!

หลายคนถอนหายใจออกมา บางทีนี่อาจเป็นความประสงค์ของสวรรค์ สือฮ่าวกำลังจะตาย ตอนนี้แม้แต่ความหวังสุดท้ายก็ถูกทำลายไปแล้ว ยังมีอะไรที่พวกเขาสามารถทำได้อีก?

นั่นคือเหตุผลที่ทุกคนไม่หวังให้ผู้อาวุโสใหญ่ลงมืออีกต่อไป หากเขาสามารถผ่านพ้นภัยพิบัติครั้งนี้ไปได้ก็นับว่าดีมากแล้ว

“สือฮ่าว!” หลายคนก้มศีรษะลงรู้สึกถึงความไร้พลังของตัวเอง ชิงยี่ กระต่ายหยกจันทราและหงส์เพลิงทั้งสี่ของตระกูลเว่ยเริ่มร้องไห้ออกมา ไม่มีอะไรที่พวกนางสามารถทำได้แล้วตอนนี้

ในท้ายที่สุดระดับการบ่มเพาะของพวกเขายังไม่สูงพอ หากพวกเขาทุกคนใกล้ถึงระดับผู้สูงสุดแล้วพวกเขาก็สามารถท้าทายคนในระดับนั้นได้โดยตรง และเรื่องในวันนี้จะไม่มีทางเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

นอกเหนือจากนี้หากพวกเขามีอาวุธเซียนหนึ่งหรือสองชิ้นพวกเขาก็อาจจะมีพลังต่อต้านจินไท่จุนได้

"แย่แล้ว!" มหาโสดาฉวีโต้วอุทานออกมาอย่างตกใจ แม้แต่ผู้สืบทอดสายเลือดของพุทธะโบราณคนนี้ก็ยังขาดความมั่นคงดังเช่นปกติของเขา

เป็นเพราะตะเกียงวิญญาณที่อยู่หน้าพระราชวังโบราณดับลงอย่างสมบูรณ์ไม่มีประกายไฟปรากฏขึ้นอีก

ผู้อาวุโสใหญ่เมิ่งเทียนเจิ้งเสียชีวิตจริงหรือ?

ผู้คนที่นี่ตกตะลึงในทันทีและจากนั้นความหวังทั้งหมดก็กลายเป็นฝุ่นไปเรียบร้อย ผู้เชี่ยวชาญที่เก่งกาจประเภทนี้จะตายไปแบบนี้เหรอ? ไม่มีใครกล้าเชื่อเรื่องนี้และยอมรับไม่ได้!

“ผู้อาวุโสใหญ่!” เด็กหนุ่มสาวหลายคนคำรามออกมา

“ผู้อาวุโสเมิ่งท่านเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร” หลายคนกรีดร้องออกมาด้วยความเศร้าโศก นี่มันกะทันหันเกินไปและคาดไม่ถึงเกินไป

เมื่อเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้น? ทุกอย่างก็เกิดขึ้นพร้อมกัน

พวกเขาสิ้นหวังแล้วไม่มีใครสามารถช่วยเมิ่งเทียนเจิ้งได้ในตอนนี้ ยิ่งไปกว่านั้นเวลาของสือฮ่าวก็เหลือไม่มากเช่นกัน

มุมปากของคนในตระกูลจินปรากฏรอยยิ้มขึ้นมา พวกเขาไม่รู้สึกเศร้าโศกเลยแม้แต่น้อยมีเพียงความประหลาดใจเท่านั้น

นอกเหนือจากการแสดงออกที่ผ่อนคลายแล้วยังรู้สึกเหมือนภูเขาลูกใหญ่ในจิตใจของพวกเขาพังทลายลงมา

มีบางคนจากตระกูลหวังก็เช่นกัน พวกเขาทุกคนรู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมาก เป็นเพราะการดำรงอยู่อันทรงพลังของเมิ่งเทียนเจิ้งกดดันพวกเขามากเกินไป