285 - ไม่ยอม
1596 - ไม่ยอม
"สือฮ่าว!"
กลุ่มคนตะโกนไปทางแท่นบูชาที่ว่างเปล่าไม่สามารถมองเห็นร่างนั้นได้อีก จิตใจของชิงยี้และคนอื่นๆต่างรู้สึกว่างเปล่าโหวงเหวง
เขาจากไปแบบนั้น เขาจะสามารถรอดกลับมาได้หรือไม่? เขาจะกลับมาได้ไหม? บุคคลผู้นั้นได้จากไปแล้วทรัพย์สินทั้งหมดของเขาถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง
สิ่งนี้ทำให้ทุกคนเสียใจ สหายเก่าจากไปแล้วเหลือเพียงสิ่งของที่ยังคงอยู่
อย่างไรก็ตามมีสิ่งประดิษฐ์ชิ้นหนึ่งที่มีความพิเศษเล็กน้อยซึ่งก็คือชุดเกราะจักรพรรดิสายฟ้า มันปลดปล่อยแสงมืดออกมาราวกับว่ามันถูกกัดกร่อนด้วยความมืด
“ชุดเกราะนี้มันกำลังเศร้าเสียใจ…” ใบหน้าอาจารย์ของฉีหงเปลี่ยนไปอย่างรุนแรง แต่ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้
ตอนนี้ชุดเกราะจักรพรรดิสายฟ้ากลายเป็นสีดำแปลกประหลาดไม่มีสนิมปกคลุมอีกต่อไป มันมีลักษณะเหมือนหลุมดำที่สามารถดูดกลืนแสงสว่างเข้าไปได้
จิ!
อาจารย์ของฉีหงรีบปิดผนึกมันทันทีก่อนที่จะเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น หลังจากนั้นค่อยส่งให้มดเขาสวรรค์สวมใส่
หลายคนอยู่ในสภาพเหม่อลอยชั่วขณะ จากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็วิ่งไปที่กำแพงเมืองที่สูงตระหง่านขึ้นไปบนสวรรค์โดยต้องการเห็นสือฮ่าวเป็นครั้งสุดท้าย
ในความเป็นจริงแม้แต่ตระกูลจิน ตระกูลหวัง ตระกูลตู้ เผ่าพันธุ์ปี่เซียะและคนอื่นๆก็อยากเห็นฉากที่ฮวงออกจากเมืองเป็นครั้งสุดท้ายเช่นกัน
ทุกคนรีบปีนขึ้นไปบนกำแพงเมืองพร้อมกับมองไปด้านหน้า
จากระยะไกลสือฮ่าวเข้าใกล้กองทัพอันยิ่งใหญ่แล้ว พวกเขาสามารถมองเห็นเพียงด้านหลังของเขาที่ยืนอย่างองอาจอยู่ตรงนั้น
เขาเผชิญหน้ากับกองทหารจำนวนมากมายมหาศาลโดยไม่มีความกลัวแม้แต่น้อย
ตอนนี้เขาอยู่ไกลจากเมืองจักรพรรดิ์มาก สือฮ่าวกำลังจะหายเข้าไปในกองทัพของศัตรูอย่างสมบูรณ์
ในเวลานี้มีกองทหารม้ามากมายปิดล้อมสือฮ่าวไว้ทุกด้าน สัตว์ขี่เหล่านั้นถูกปกคลุมด้วยชุดเกราะใหม่เอี่ยมพวกมันทั้งหมดมีลักษณะน่ากลัวอย่างหาที่เปรียบไม่ได้
ขณะที่ทหารม้ากองนี้พุ่งไปในทิศทางของสือฮ่าว ในทันใดนั้นหัวใจของเด็กๆหลายคนแทบจะพุ่งขึ้นมาที่ลำคอลมหายใจของพวกเขาหนักหน่วงเต็มไปด้วยความกดดัน
ทหารม้ากลุ่มนี้มีจำนวนไม่มากนักเพียงสามสิบคนเท่านั้น พวกเขาสวมชุดเกราะสีดำเงางาม สัตว์ขี่ของพวกเขามีปากกว้างที่เต็มไปด้วยฟันอันแหลมคม พวกมันมีความดุร้ายร่างกายใหญ่โตมโหฬาร
ในขณะเดียวกันบนหลังของพวกมันนักรบเหล่านั้นล้วนถือหอกสีดำและชี้ไปที่สือฮ่าวที่อยู่ตรงกลาง
แม้ว่าจะมีเพียงสามสิบคน แต่เมื่อพวกเขาวิ่งไปด้วยกันก็เหมือนภูเขาลูกเล็กๆเคลื่อนไปข้างหน้าทำให้แม้แต่แผ่นดินใหญ่ก็ต้องสั่นสะเทือนกึกก้องไปด้วยเสียง
เกียง!
เมื่อพวกเขามาถึงก็แทงหอกสวรรค์สีดำออกไปข้างหน้าเข้าใส่สือฮ่าวอย่างรุนแรง
หอกสงครามสีดำปลดปล่อยเสียงหวู่หวู่พวกมันฉีกท้องฟ้าออกจากกันทันทีที่มาถึง
ระดับการบ่มเพาะของผู้คนเหล่านี้ล้วนอยู่ขั้นสูงสุดของอาณาจักรปลดปล่อยตนเอง ดวงตาของพวกเขาเป็นสีแดงก่ำเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า
เป็นไปตามที่ทุกคนคาดการณ์ไว้ ฮวงได้สังหารผู้ฝึกฝนต่างมิติมากเกินไปจนมีศัตรูอยู่ทุกหนแห่ง ในตอนที่เขาเพิ่งออกจากเมืองก็ถูกรุมล้อมสังหารโดยทันที
ในขณะนี้สิ่งมีชีวิตระดับสูงจากต่างมิติไม่ได้แสดงท่าทีอะไรออกมา
บนกำแพงเมืองจักรพรรดิ์ ใบหน้าของผู้ฝึกฝนทุกเผ่าพันธุ์เปลี่ยนไปอย่างรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งของชิงยี้ ฉางกงเอี๋ยนและคนอื่นๆที่หนาวสั่นสะท้านไปทั้งตัว
นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น! สือฮ่าวกำลังมุ่งหน้าไปอีกด้านหนึ่งทุกอย่างชี้ไปที่ความหายนะ
“เขาจะลงมือไหม” มีบางคนภายใต้ตระกูลจินกำลังคาดเดา
เกียง!
แขนของสือฮ่าวเปล่งประกายด้วยแสงสีฟ้า นิ้วของเขาเป็นเหมือนใบมีดปลดปล่อยแสงเปล่งปลั่งฟาดฟันเข้าใส่สัตว์ขี่ตัวหนึ่งจนศีรษะของมันลอยขึ้นฟ้าเลือดสาดกระจายไปทุกที่
การเคลื่อนไหวของเขาเหมือนสายฟ้า เขาใช้ญาณวิเศษอันล้ำค่าพุ่งเข้าโจมตีศัตรูทั้งสามสิบคน
กองทัพต่างมิติปะทุขึ้นอย่างโกลาหลหลายคนตกใจตั้งตัวไม่ติด พวกเขาไม่คิดว่าฮวงจะดุร้ายขนาดนี้หลังจากเผชิญหน้ากับกองทัพนับล้าน เขาลงมืออย่างรุนแรงโดยไม่กลัวผลที่จะตามมา
ยิ่งไปกว่านั้นสือฮ่าวลงมืออย่างเด็ดขาดเต็มไปด้วยความกล้าหาญ เขาใช้มือข้างหนึ่งแย่งชิงหอกที่นักรบบนสัตว์อสูรทิ่มแทงลงมาอย่างรวดเร็ว
แดง! แดง! แดง!
เสียงของการปะทะกันของอาวุธดังขึ้นผู้คนหลายสิบคนบนหลังสัตว์อสูรขนาดใหญ่กระเด็นไปด้านหลังไม่ทราบเป็นตายร้ายดี
ส่วนผู้ที่รอดพ้นจากอันตรายง่ามมือของพวกเขาฉีกขาดมีเลือดไหลออกมาไม่หยุด
เปง!
สือฮ่าวใช้หอกเล่มหนึ่งต่างกระบองฟาดเข้าใส่นักรบที่เหลือจนปลิวตกจากหลังสัตว์อสูรขนาดใหญ่นั้น
เสียงกระดูกหักเสียงเนื้อฉีกขาดพร้อมกับเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดทรมานดังขึ้นไม่หยุด สถานการณ์กลายเป็นความโกลาหลขึ้นมาทันที
มีเพียงชายหนุ่มตัวเดียวที่อยู่ตรงกลางวงล้อมของนักรบผู้ยิ่งใหญ่ ผมสีดำของเขากระจัดกระจายลงมาถึงกลางหลังดวงตาของเขาสดใสเป็นประกายเหมือนกับสายฟ้า
เขาถือหอกสีดำขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยเลือดด้วยมือเพียงข้างเดียว!
เขาไม่ได้เคลื่อนตัวไปจากที่ตั้งเดิมราวกับว่าร่างกายของเขาถูกตอกตรึงลงกับพื้น ความสง่างามของเขาสมบูรณ์แบบเหมือนกับเทพสงครามที่ไม่ยอมก้มหัวให้ใคร
บนกำแพงเมืองจักรพรรดิมีคนจํานวนไม่น้อยที่ตะโกนขึ้นว่า “เยี่ยม!”
นี่เป็นเรื่องจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่เข้าออกสนามรบมาโดยตลอด เมื่อทำการต่อสู้กับศัตรูพวกเขาจะมีความกล้าหาญเช่นนี้เสมอ
แต่หลังจากนั้นไม่นานทุกคนก็ยิ่งรู้สึกกังวลมากขึ้นกับความปลอดภัยของสือฮ่าว
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหล่าสหายทั้งหลายของเขา ทุกคนล้วนทราบดีว่าสือฮ่าวถูกส่งตัวไปเป็นเครื่องบูชายัญ แต่ครั้งนี้เขากลับไม่ยินยอมอ่อนน้อมกับศัตรูมิหนำซ้ำยังลงมือสังหารผู้คนมากมาย
“บังอาจ!”
ในกองทัพใหญ่สีดำมีเสียงตะโกนสั้นๆ ดังสนั่นเขย่าท้องฟ้าจนสั่นสะเทือน บุคคลระดับผู้นำต่างมิติที่มีสีหน้าเย็นชาเป็นอย่างยิ่ง เขาขี่สัตว์ร้ายโบราณมองไปที่สือฮ่าวอย่างไม่พอใจ
สือฮ่าวไม่รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย เขายกกอกสงครามสีดำที่อยู่ในมือชี้ไปยังใบหน้าของผู้นำทัพคนนั้นด้วยความโอหัง
นี่คือผู้นำที่มีชื่อเสียงและความแข็งแกร่งเป็นที่เลื่องลือในฝั่งต่างมิติ
สัตว์ร้ายโบราณที่เขานั่งขยับหัวอันใหญ่โตที่มีเกล็ดสีเขียวหนาหุ้มอยู่ทุกที่ ฟันอันแหลมคมของมันขบกัดกันไปมาเต็มไปด้วยความสยดสยอง
“ฮวงเจ้ากลายเป็นนักโทษไปแล้ว แต่เจ้ายังกล้าประพฤติตัวไม่เหมาะสมอีกหรือ!”
“ไม่มีใครสามารถดูหมิ่นข้าได้! อย่างมากก็แค่ตายเท่านั้น!” นี่เป็นคำพูดของสือฮ่าว
จิตใจของผู้คนมากมายบนกำแพงเมืองจักรพรรดิ์สั่นสะท้าน สือฮ่าวเป็นคนที่เข้มแข็งองอาจกล้าหาญและเต็มไปด้วยความเด็ดเดี่ยว
“สือฮ่าว!”
บนกำแพงเมืองกลุ่มคนโห่ร้องให้การสนับสนุนเขา
ฮ่อง!
สายตาของผู้นำกลายเป็นเย็นชา สัตว์ร้ายโบราณที่เขานั่งเหยียบย่ำความว่างเปล่ามาถึงด้านหน้าอย่างรวดเร็ว หอกสีทองอันใหญ่ที่อยู่ในมือของเขาถูกฟาดฟันลงมาจากท้องฟ้า
ชื่อเสียงของสือฮ่าวในด้านต่างมิตินั้นโด่งดังเป็นอย่างมากจำนวนศัตรูที่เขาสังหารมีมากมายเกินไป
ดังนั้นจึงมีผู้เชี่ยวชาญจากหลายเผ่าพันธุ์ต้องการพิสูจน์ว่าความแข็งแกร่งของเขามีมากเหมือนชื่อเสียงหรือไม่
ฮวงเป็นแค่เด็กหนุ่มคนหนึ่งเขามีความแข็งแกร่งอะไรถึงสังหารผู้ยิ่งใหญ่จำนวนมากถึงขนาดนี้? นั่นจึงเป็นเหตุผลให้ผู้เชี่ยวชาญมากมายหลายคนปรากฏตัวออกมาในวันนี้
ตัวอย่างเช่นผู้นำทัพคนนี้ที่ดูเหมือนจะอยู่ในช่วงกลางของอาณาจักรปลดปล่อยตนเอง แต่ในความเป็นจริงเขามาถึงระดับสูงของอาณาจักรปลอดภัยตนเองหลายปีแล้ว
แดง!
สือฮ่าวถือหอกสีดำไว้ในมือและทิ่มแทงมันไปด้านหน้าอย่างรุนแรง ปีกคุนเผิงปรากฏออกมาที่ด้านหลังของเขาเพื่อเพิ่มความเร็วให้ถึงขีดสุด
หงหลง!
ร่างกายของผู้นำคนนี้เปล่งประกายด้วยญาณวิเศษของบรรพบุรุษซึ่งแสดงให้เห็นถึงพลังศักดิ์สิทธิ์อันแข็งแกร่งที่สุด
น่าเสียดายที่เขาไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ของสือฮ่าวได้ เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจากญาณวิเศษของคุนเผิงในการโจมตีเพียงครั้งเดียว ตอนนี้เขากระอักเลือดออกมาไม่หยุด
หอกศักดิ์สิทธิ์สีทองถูกหอกสีดำตัดขาดออกจากกันเป็น 2 ท่อน ร่างกายของเขานอนจมกองเลือดอยู่ที่แทบเท้าของสือฮ่าวและพร้อมที่จะตายได้ทุกเมื่อ