ตอนที่แล้วเล่ม 2 ตอนที่ 8 : กิรัน สมรภูมิการค้า (2)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเล่ม 2 ตอนที่ 9 : งานชุมนุมผู้กล้า (1)

เล่ม 2 ตอนที่ 8 : กิรัน สมรภูมิการค้า (3)


ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ก่อนใครได้ที่แฟนเพจ

Facebook Fanpage กดเลย

==========

เล่ม 2 ตอนที่ 8 : กิรัน สมรภูมิการค้า (3)

งานประมูลมืดบอดจัดขึ้นที่มุมหนึ่งของกิรัน มันอยู่ในเขตของคาสิโน เมื่อเขาเข้ามายังอาคารที่หรูหรา เอ็นพีซีจัดการงานประมูลจึงเดินเข้ามาหา

“มาเพื่อลงทะเบียนไอเทมยังไม่ผ่านการวินิจฉัยใช่หรือไม่ครับ?”

“ครับ ผมอยากลงทะเบียนของสามอย่างนี่น่ะครับ”

“โปรดลงทะเบียนโดยการตั้งราคาประมูลเริ่มต้น และระยะเวลาการประมูลครับ”

“10 เหรียญเงิน ระยะเวลาแปดชั่วโมงครับ”

“ขอบคุณครับ โปรดมายังสำนักงานของเราอีกครั้งหลังผ่านไปแปดชั่วโมง ท่านต้องการรับชมงานประมูลระหว่างรอไหมครับ? หากโชคดีท่านอาจซื้อสินค้ามีค่าสูงด้วยราคาที่ถูกเกินจะกล่าวด้วยนะครับ”

แน่นอนว่านี่ก็อยู่ในแผนการ เมื่อเอ็นพีซีกล่าวแนะนำ อาร์คจึงเข้ามายังส่วนจัดงานประมูล

ในพื้นที่กว้างใหญ่ มีไอเทมจำนวนมหาศาลกำลังจัดแสดงอยู่ ที่แห่งนี้ใช้ดำเนินงานประมูลโดยการมองหาไอเทมที่ต้องตา จากนั้นจึงเขียนมูลค่าลงไปในกระดาษที่ติดเอาไว้ด้านล่างไอเทมที่ต้องการซื้อ

อาร์คเดินไปรอบขณะมองไอเทมทั้งหลายด้วยความสนใจ มีทั้งอาวุธ ชุดเกราะ โล่ กระทั่งวัตถุดิบทำอาหารและเครื่องปั้นดินเผาที่กำลังถูกประมูลอยู่ ดังคาด ผู้เล่นต่างมองหาโชคลาภของตนกันเป็นการด่วนจากอาวุธและชุดเกราะที่ดูน่าสนใจ

ทั้งอาวุธและชุดเกราะชั้นดีนั้นมีราคาแพงเหลือประมาณเสียยิ่งกว่าไอเทม อีกทั้งราคาเฉลี่ยในการขายยังค่อนข้างดีเอาเรื่อง มันจึงช่วยให้ความเสียหายต่อการประมูลผิดพลาดลดต่ำลงได้ แน่นอนว่าไอเทมเหล่านี้ย่อมมีราคาในการประมูลค่อนข้างสูง

ไม่สิ มันสูงเอาเรื่องเลยทีเดียว

‘ประมูลราคากับดาบที่ไม่รู้ว่าเป็นอะไรด้วยราคา 30 เหรียญทอง? ถ้ารวมค่าวินิจฉัยด้วยแล้วก็เป็น 35 เหรียญทอง มูลค่าถึง 35 เหรียญทองนี้อาจนับเป็นการทิ้งขว้างเงินถ้ามันเป็นแค่ดาบโลหะธรรมดา แต่ผู้คนก็ยังคิดซื้อหามัน’

ขณะที่อาร์คครุ่นคิดอยู่นั้น มีอีกคนที่เข้ามาใกล้พร้อมเขียนราคาเอาไว้ที่ 31 เหรียญทอง

อีกฝ่ายสวมใส่ชุดคลุมนักเวทและมีแว่นสวมใส่ ชื่อที่เขียนเอาไว้บนกระดาษโน้ตคือ ไวดัส เขาจ้องมองอาร์คที่กำลังเหม่อมองตนเองกำลังเสนอราคา ไวดัสเสนอราคาอีกครั้งเป็น 35 เหรียญทองและหัวเราะออกมา ดูเหมือนเขาจะคิดว่าอาร์คเป็นคู่แข่งทางราคา

อาร์คไม่อาจเข้าใจได้จริง ๆ

จ่าย 35 เหรียญทองเพื่อไอเทมที่จะออกมาเป็นอะไรก็ไม่รู้เนี่ยนะ?

ว่าไป นี่มันไม่ใช่การเล่นพนันหรือยังไง?

ทว่าราคานี้ยังไม่นับเป็นอะไร หลังจากที่เขาเดินดูโดยรอบจึงได้เห็นไอเทมหลายชิ้นที่มีราคาสูงจนดวงตาเขาแทบถลน มีไอเทมหลายรายการที่มีราคาสูงถึง 100 เหรียญทอง

‘สำหรับคนที่โยนเงินทิ้งเล่นแบบนี้ได้ หรือมันจะได้กำไรมหาศาลกันแน่นะ?’

ไม่มีทางเป็นที่ผู้เล่นเหล่านี้จะโง่งม ผู้เข้าร่วมงานประมูลต่างโยนเหรียญทองกันหลายร้อยแบบนี้ได้ ย่อมไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกเขาย่อมต้องได้กำไรอย่างมหาศาล จมูกของอาร์คมักเร็วต่อกลิ่นของเงินเสมอ เขากำลังมองหา ถ้าหากมันทำเงินให้ได้ เขาย่อมไม่คิดปล่อยให้มันหลุดลอยไป

‘สำหรับตอนนี้ เราต้องคิดให้ออกว่าทำไมคนพวกนี้ถึงได้บ้าคลั่งกันเช่นนี้’

ขณะที่อาร์คเดินไปรอบงานประมูล เขาก็เริ่มรวบรวมข้อมูล และเขาก็ได้รู้ความจริงที่น่าตกตะลึงข้อหนึ่ง

เมื่อหลายวันก่อน ในหมู่ไอเทมที่ขายในงานประมูลมืดบอด มันมีไอเทมระดับอีปิคโผล่ขึ้นมา

*อีปิค หมายถึง หาได้ยากยิ่ง*

ไม่ว่าค่าสถานะของมันจะต่ำต้อยเพียงใด แต่ระดับอีปิคสมควรเทียบได้กับเงินนับสิบล้านวอนเป็นอย่างน้อย ถ้าหากชื่อมันน่าสนใจ ไอเทมชิ้นนั้นก็ย่อมเป็นที่ดึงดูด นั่นจึงส่งผลให้เหล่าผู้เล่นต่างลงราคากันเพิ่ม

ไม่เพียงเท่านั้น มีข่าวลือว่าผู้เล่นคนหนึ่งได้รับชุดเกราะหายากด้วยเงินเพียงแค่ 50 เหรียญเงิน อีกทั้งยังมีอีกคนที่ได้รับหนังสือทักษะหายากด้วยเงิน 5 เหรียญทอง

‘สถานที่นี้มันน่าเหลือเชื่อจริง!’ อาร์คเริ่มตกตะลึงกับข้อมูลที่ได้รับมา

แน่นอนว่าโชคลาภคงไม่อาจหล่นทับเข้าใส่และเล็ดรอดมายังมือของเขาได้โดยง่าย แต่จากสถานการณ์แล้ว เขาอาจทำกำไรได้หลายร้อยด้วยการลงทุนไม่กี่เหรียญ นอกจากนี้ อาร์คยังมีความต้องการเงินเร่งด่วน มันไม่มีสถานที่ใดรับรองได้ว่าเขาจะได้รับไอเทมหายากด้วยการออกล่าเพียงแค่สิบวัน

ถ้าหากเขาสามารถได้รับไอเทมหายากจากที่นี่ล่ะ...?

‘นี่คือโอกาส เราอาจมีเงินพอสำหรับเดือนนี้ถ้าหากมันเป็นไปได้ด้วยดี’

ปัญหาอยู่ที่ เขาอาจต้องสูญเสียเงินก้อนใหญ่ไปได้

‘ตอนนี้เราคงซื้อหาสิ่งของในงานประมูลมืดบอดนี้ไม่ได้ อย่างแรกเลยคือควรศึกษามันเอาไว้ก่อน ไม่มีอะไรในโลกที่ได้มาโดยง่าย อย่างไรเสียก็เคยมีคนกล่าวเอาไว้ว่าการพนัน 60% อยู่ที่ความสามารถ ที่เหลือก็พึ่งพาโชคแล้ว’

หลังจากนั้น อาร์คจึงใช้เวลาอีกหลายชั่วโมงที่เหลือโดยการเฝ้าดูเหล่าผู้คนที่เดินไปมาภายในงานประมูล

ไม่ว่าจะเป็นการพนันหรืออะไร อย่างแรกเลยคือการจะทำเงินได้จำเป็นต้องมีผู้เชี่ยวชาญ บางคนที่มีความเชี่ยวชาญทางด้านนี้อาจเข้ามาใช้ความชำนาญของตนได้ สำหรับตอนนี้ ความสำคัญเร่งด่วนคือการหาผู้เชี่ยวชาญ

หลังผ่านไปสามชั่วโมง บุคคลที่อาร์คพบว่าเป็นนักเวทสวมแว่นที่เพิ่งเจอเมื่อไม่นานมานี้ ไวดัส คนอื่นมักจะเสนอราคาหนึ่งหรือสองครั้งก็จากไปแล้ว แต่อีกฝ่ายยังคงวนเวียนอยู่รอบสินค้าอย่างแน่วแน่

‘ชายคนนี้ไม่ได้ทำแบบขอไปที เขาเป็นคนที่เชี่ยวชาญการซื้อและขายสิ่งของภายในงานประมูล’

อาร์คเริ่มตามติดไวดัส

วิธีการดำเนินงานของไวดัสค่อนข้างมีเหตุผล เขาไม่ได้เสนอราคาประมูลอย่างสิ้นคิด และถ้าหากเขาพบว่ามันเป็นไอเทมที่คุ้มค่า เขาจะเขียนราคาที่คาดการณ์เอาไว้ลงไปในสมุดโน้ต ทั้งเวลาการเริ่มประมูล และระยะเวลาการจบประมูล เมื่อการประมูลใกล้จบลง เขาจะมาตรวจสอบราคาสุดท้ายอีกครั้งและเสนอราคาในระดับที่ยังพอรับได้ ไวดัสประสบความสำเร็จจนชนะการประมูลหลายสิ่งในเวลาเพียงไม่กี่นาที

‘เขาตรวจสอบราคาก่อนที่การประมูลใกล้จบลง และจะซื้อมันถ้าหากราคามันต่ำกว่าที่คาดการณ์เอาไว้ และจะปล่อยไปถ้าเกินกว่าที่คาด? นี่เป็นลูกเล่นหนึ่งของการลงทุนขั้นต่ำ’

อาร์คพิจารณาวิธีการที่ไวดัสใช้ หนึ่งนาทีหลังไวดัสเสนอราคา อาร์คจะเข้าไปเพิ่มราคาอีก 1 เหรียญทองแดงอย่างรวดเร็ว หลังจากที่ไวดัสเสนอราคาแต่ละครั้ง อาร์คจะใช้เวลาไม่กี่นาทีก่อนการประมูลจบลงกระทำแบบเดียวกัน

ด้วยวิธีการนี้ อาร์คสามารถชนะการประมูลมาได้ถึงหกรายการ

‘เอาล่ะ เราควรไปรับฟังผลได้แล้วสินะ?’

อาร์คมุ่งหน้าไปยังร้านประเมินราคาโดยทันที

ผลลัพธ์ที่ได้คือ สี่ชิ้นได้กำไร สองชิ้นขาดทุน กระทั่งว่ารวมค่าประมูลกับค่าธรรมเนียมการวินิจฉัยแล้ว มันก็ยังทำกำไรได้ถึง 4 เหรียญทอง

เมื่อเป็นเช่นนี้อาร์คจึงร้องออกมาอย่างสุขใจ ‘ต้องแบบนี้สิ!’

แม้เขาจะไม่มั่นใจเรื่องการประมูลมากนัก แต่ 4 เหรียญทองก็ได้มาแม้ว่าเขาจะขาดทุนไปสองชิ้น มันไม่ใช่เงินจำนวนมากอะไร แต่สิ่งสำคัญคือมันทำกำไรให้เขาได้ ถ้าหากเขาสามารถชนะการประมูลของที่มีราคาค่างวดมาได้ ผลกำไรก็ย่อมต้องสูงขึ้น นอกจากนี้ ถ้าหากเขาโชคดีอาจได้หวังไอเทมแจ็คพอต มันนับเป็นการทำเงินที่เร็วเอาเรื่องพอสมควร

‘ดีล่ะ เราต้องหามาอีก!’

หลังจากนั้น อาร์คใช้วิธีการเดียวกันชนะการประมูลมาอีกสองรายการ ครั้งนี้ทั้งสองชิ้นทำกำไรให้เขาจนได้รับเงินมาถึง 20 เหรียญทอง เงินที่ได้รับมาโดยเร็วนี้เพียงแค่การเดินสอดส่องในงานประมูลและเสนอราคาไป หลังได้รับมาทั้งสิ้น 24 เหรียญทองในเวลาเพียงแค่ยี่สิบนาที งานประมูลกลับกลายเป็นความสนุกสนานที่อาร์คต้องร่างสั่นด้วยความตื่นเต้น

‘เงินหาได้ง่ายถึงเพียงนี้!’

ขณะที่เขาได้รับความมั่นใจมา อาร์คก็เริ่มกล้ามากขึ้น ‘ดีล่ะ เราต้องลองลงทุนให้มากกว่านี้ดู’

ยิ่งลงทุนไปมากผลกำไรก็ยิ่งมาก อาร์คติดตามไวดัสไปทั่วขณะที่เขาจะเสนอราคาเฉพาะไอเทมที่ดูแล้วมีการเสนอราคาที่ค่อนข้างสูง หลังจากที่ไวดัสจากไป อาร์คจะเร่งร้อนเข้าไปเสนอราคาให้สูงขึ้น

การเลือกไอเทมทั้งหกชิ้นใช้จ่ายไปทั้งสิ้น 50 เหรียญทอง มันกลับนำโชคลาภมาให้เขาถึง 300 เหรียญทอง!

ขณะที่ยิ้มกับโชคลาภที่เกิดขึ้น อาร์คก็ชนะการประมูลไปทั้งสิ้นหกชิ้น

‘หึหึหึ ดูจากผลลัพธ์ทั้งสี่ครั้งก่อนหน้าล้วนเป็นไอเทมชั้นดี กำไรที่ได้ก็ประมาณ 20% ของการลงทุน ครั้งนี้เราก็สมควรได้ถึง 60 เหรียญทอง ไม่มีเวลาแล้ว เราต้องรีบจัดการตรงนี้ให้เสร็จแล้วไปอีกครั้ง’

อาร์ครับเอาสิ่งของจากการประมูลและเร่งร้อนมุ่งไปยังร้านประเมินราคา

“ยินดีต้อนรับ อา อีกแล้วเหรอเนี่ย?” เมื่ออาร์คเป็นลูกข้าขาประจำ เจ้าของร้านประเมินราคาอย่างโดลโทรันก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยออกมา “มา ข้าวินิจฉัยให้”

วูบ! ขณะที่จ้องมองหน้าต่างข้อมูลด้วยดวงตาแทบถลน ใบหน้าของอาร์คกลับกลายเป็นซีดเผือดไร้สีเลือด

=====

ชุดเกราะผุ

ประเภท : เกราะเพลท

พลังป้องกัน : 1

ความทนทาน : 2/2

น้ำหนัก : 80

ข้อจำกัดใช้งาน : พละกำลังมากกว่า 150 หน่วย

ชุดเกราะที่ผุพังเพราะผ่านมาหลายสมรภูมิ ด้วยสภาพนี้มันไม่อาจใช้งานได้กระทั่งว่าซ่อมแซมไป ท่านคงทำได้เพียงแค่หลอมมันและนำไปรีไซเคิล

มูลค่า : 10 เหรียญเงิน

=====

ไอเทมที่เขาซื้อมาเป็นราคาถึง 60 เหรียญทองกลับเป็นขยะรีไซเคิล เขาถึงกับร่างกายด้านชาขณะเริ่มหัวเราะออกมา

“ไอเทมที่เจ้านำมาครั้งนี้เหมือนจะไม่ดีเอาเสียเลยนะ เอาเถอะ นี่ก็ขึ้นอยู่กับโชคแหละ”

“มะ-ไม่มีทาง! อีกอัน วินิจฉัยอีกอันด้วยครับ!”

“ยินดีเสมอ”

ขณะที่โดลโทรันตรวจสอบไอเทมทีละชิ้น ใบหน้าของอาร์คก็ยิ่งซีดเผือดมากยิ่งขึ้น

ไอเทมชิ้นที่เหลือล้วนเป็นขยะรีไซเคิลดังเช่นชิ้นแรก

ที่ได้ราคาแพงที่สุดก็แค่ 2 เหรียญทอง คำนวณจากการลงทุนและค่าความเสียหาย 400 เหรียญทองสลายหายกลายเป็นควัน ขณะเดียวกัน อารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้นของเขาพลันดิ่งฮวบลงสู่พื้นดิน

ความรู้สึกที่กระทั่งจะร้องก็ไม่ออกนี่มันอะไรกัน?

‘นะ-นี่เราทำอะไรลงไป?’ จิตใจของเขาเริ่มกลายเป็นพล่ามัว

400 เหรียญทอง... เพียงแค่ไม่กี่นาที เขาถึงกับสูญเสียค่ารักษาพยาบาลของแม่ทั้งเดือนไปแล้ว

พอได้เล่นการพนันผู้คนต่างก็เป็นบ้ากันไปหมด และอาจกระทั่งไร้ซึ่งบ้านที่อยู่ ตอนนี้ในใจอาร์คก็ไม่ต่างอะไรไปกับการเสียบ้านสักหลัง ยามที่เขาเห็นผู้คนเหล่านั้น เขาก็มักจะคิดว่าคนพวกนั้นเสียสติ พวกเขามักทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาไม่เข้าใจเลยว่าพวกเขาเหล่านั้นทำไมถึงเป็นได้ถึงขนาดนั้น

แต่อาร์คในตอนนี้ไม่มีสิทธิ์ไปต่อว่า เขาก็ไม่ต่างอะไรไปจากคนเหล่านั้น

ในช่วงแรกที่เขาได้รับกำไรมาน้อยนิด เขาเริ่มสูญเสียตัวตน เรากับโดนเวทมนตร์ดึงดูดวิญญาณไป ทำไมเขาถึงเชื่อความคิดอันอ่อนด้อยกับวิธีการเหล่านี้โดยไม่ตั้งคำถามสงสัยอะไร? มันทำเงินได้ นั่นจึงทำให้ดวงตาของผู้คน... โดนเงินตราเข้าครอบงำ

ขณะที่อาร์คออกมาจากร้านประเมินราคา ไวดัสจึงลุกขึ้นจากที่นั่งที่อยู่ตรงหน้าร้านและเดินเข้ามาใกล้

“ตอนนี้นายรู้สึกยังไงบ้างล่ะ?”

ขณะที่ผ่านไป อาร์คถึงกับสะบัดศีรษะกลับไป “นี่นาย...?”

“ฉันต้องใช้เวลากว่าสองเดือนในความเป็นจริงกับการประมูลมืดบอดนี้ ระหว่างสองเดือน นายคิดว่าจะไม่มีใครที่ทำกับฉันอย่างที่นายทำเลยหรือไงกัน?”

“ว่าอะไร? งะ-งั้นนายก็...?”

“ถูกต้อง ในเมื่อนายใช้วิธีการสกปรก ฉันก็เลยเล่นตลกคิดอยากสอนบทเรียนเสียหน่อย ถึงแบบนั้นฉันก็ไม่คิดว่านายจะซื้อพวกมันทั้งหมด คงเสียไปสัก 300-400 เหรียญทองได้ละมั้ง รู้สึกยังไงบ้างล่ะ? กำลังกรีดร้องอยู่หรือเปล่า?”

“นะ-นี่นาย!”

อาร์คกำหมัดเอาไว้แน่น ‘เล่นตลก? เมื่อกี้มันเพิ่งพูดว่าเล่นตลก? บัดซบ ตลกกับแกน่ะสิ นั่นค่ารักษาพยาบาลแม่ฉันทั้งเดือนเลยนะ! หลังทำคนอื่นสูญเสียไปขนาดนี้กลับเรียกมันว่าเรื่องตลก? คิดว่าพ่นอะไรออกมากัน?’

ทว่าอาร์คทำได้เงียบแค่หุบปากลงขณะกล้ำกลืนคำพูดที่พวยพุ่งมาถึงลำคอ

อาร์คเป็นฝ่ายใช้ประโยชน์จากเขาก่อน อีกทั้งเขายังไม่เคยบังคับให้อาร์คต้องไปซื้อไอเทมเหล่านั้น อาร์คเป็นคนเลือกใช้ประโยชน์จากไวดัสจนโดนหลอกเข้าเสียเอง ความโมโหย่อมมี แต่เขาไม่มีสิทธิ์ไปก่นด่าสาปแช่งไวดัส

หลังจ้องมองไวดัสแล้ว อาร์คทำได้เพียงแค่ห่อไหล่หันกลับและจากไป

“เจ้าพวกโง่เง่าหลังโดนฉันปั่นหัวส่วนใหญ่ก็มักจะพ่นคำด่าทอออกมา แต่นายต่างออกไปอยู่นะ การกระทำของนายสกปรกก็จริง แต่โดยพื้นฐานแล้วนายก็เป็นคนที่ใช้ได้เลยทีเดียว” ไวดัสดันแว่นของตนขึ้น “ทว่า ความจริงก็คือนายทั้งโง่งมและขี้เกียจดังเช่นคนอื่น ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมผู้คนพอได้รับบางสิ่งแล้วกลับหลงลืมอีกเรื่องไปจนหมดสิ้น”

“ว่าอะไร?”

“การใช้ประโยชน์จากฉันก็เป็นวิธีที่ดีแหละ เพราะตอนที่ฉันเลือกไอเทม นั่นคือฉันประมาณการเอาไว้แล้วว่าจะมีโอกาสได้กำไรสูงถึง 70% แต่ทำไมคนอื่นถึงไม่สงสัยเลยล่ะว่าฉันรู้ได้ยังไงว่าไอเทมนั้นมันดีจนมีโอกาสได้รับกำไรสูงถึง 70% น่ะ? ปัญหาอาจอยู่ตรงที่เจ้าพวกนั้นวัน ๆ เอาแต่คิดว่าจะหาเงินมาโดยง่ายยังไงดีละมั้ง”

“…!”

ในที่สุดอาร์คก็เข้าใจว่าตัวเองทำผิดไปตรงไหน ขณะที่เขาตามติดไวดัส อาร์คเอาแต่คิดว่าตนนั้นฉลาด แต่หลังจากที่ฟังคำพูดของไวดัสแล้ว มันไม่ใช่ว่าเขาโง่งมมากมายหรอกหรือไร? แน่นอนว่าอาร์คคิดว่ามันเป็นวิธีการหาเงินที่ง่าย แต่ทำไมเขาถึงไม่คิดเลยว่าเพราะอะไรไวดัสถึงสามารถเลือกไอเทมมาได้ ดวงตาของเขาโดนเมฆหมอกบดบังเพราะได้รับปลาจนเคยชิน เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะเรียนวิธีจับปลายังไง

ขณะที่อาร์คเผยดวงตาแห่งความประหลาดใจ ไวดัสจึงหัวเราะออกมา “เอาเถอะ ในเมื่อสถานการณ์เป็นแบบนี้แล้ว และฉันก็ทำเอานายเสียหายครั้งใหญ่ จะขอให้คำแนะนำกับนายก็แล้วกัน เกมนี้เป็นเกมเสมือนจริง กฎแห่งความเป็นจริงย่อมมีผลทางตรงกับหลายสิ่งที่ปรากฏขึ้นที่นี่เช่นเดียวกัน นายเข้าใจที่ฉันจะสื่อใช่ไหม? ขณะที่สิ่งของในโลกแห่งความเป็นจริงมีเหตุมีผลกับความคุ้มค่าของมัน มันก็เช่นเดียวกับไอเทมในเกมที่มีเหตุผลกับความคุ้มค่า”

“เหตุผลก็เพราะมันคุ้มค่ากับเงิน...”

“อีกอย่างนะ ในโลกแห่งความเป็นจริงฉันก็ทำงานเกี่ยวข้องกับสายงานการประมูลเช่นกัน กล่าวก็คือ มันไม่ใช่อะไรที่เด็กน้อยไร้ซึ่งประสบการณ์จะเสี่ยงบุ่มบ่ามเข้าไปจับต้องได้ ใช้บทเรียนในครั้งนี้ของนายโยนความคิดที่จะรวยโดยรวดเร็วทิ้งไปเสีย ในโลกใบนี้ไม่มีวิธีการหาเงินที่ง่ายดายหรอกนะ” พอกล่าวจบ ไวดัสจึงเดินไปยังงานประมูลอีกครั้งหนึ่ง

อาร์คพึมพำขณะที่เหม่อมองแผ่นหลังของไวดัส ‘ชีวิตจริงเขาก็ทำงานที่เกี่ยวข้องกับการประมูลสินค้า?’

ท้ายที่สุดแล้ว ความรู้สึกราวกับกบในกะลาของเขาก็ได้รับการชำระ ด้วยคำกล่าวของไวดัส ที่แห่งนี้มันคือเสมือนจริง หรือกล่าวอีกอย่างก็คือ มันคือความเป็นจริงที่ถูกคัดลอกมา

จนกระทั่งถึงตอนนี้ อาร์คเพียงแค่คิดถึงการประมูลไอเทมที่ยังไม่ผ่านการวินิจฉัย มันเป็นความเข้าใจผิด เขาเข้าใจผิดทุกสิ่งอย่างมาตั้งแต่แรกแล้ว

อย่างแรกเลย ในความเป็นจริงมันไม่มีไอเทมที่ไม่ผ่านการวินิจฉัยทั้งโลกจริงหรือนิวเวิร์ลด์ก็ด้วย พวกมันยังไม่ผ่านการวินิจฉัย แต่อย่างน้อยรูปร่างของไอเทมก็สามารถตรวจสอบด้วยตาเปล่าได้

เขาสมควรที่จะพิจารณามูลค่าของมันด้วยสายตาได้ ไม่ใช่เอาแต่พึ่งพาหน้าต่างข้อมูล นี่คือกลยุทธ์ของการประมูลมืดบอด!

‘ให้ตายสิ นี่เราเพิ่งเสียทุกสิ่งอย่างไปเพราะพึ่งโชคเหรอเนี่ย?’

เขาโดนหลอกด้วยความจริงที่ว่างานประมูลมืดบอดมันตั้งอยู่ในเขตคาสิโน เป็นเพราะสิ่งนี้สติของเขาจึงคิดว่ามันคือการพนัน ทว่า การประมูลมืดบอดไม่ใช่สถานที่สำหรับการลงเดิมพัน กลับกัน มันเป็นสถานที่แห่งความเป็นจริงอย่างถึงที่สุด ความสามารถในการพิจารณาประเมินราคาสิ่งของและตัดสินมูลค่าของมัน มันคือสถานที่สำหรับทดสอบความสามารถเหล่านี้

‘ท้ายที่สุดแล้ว ก็ต้องผ่านความพยายามเสียก่อนจึงจะได้รับความสำเร็จ ถ้ามันเป็นแบบนี้ เราก็จะไม่ยอมแพ้เพราะเรื่องนี้แน่’

ความดื้อรั้นของเขาถูกจุดประกายขึ้นมาแล้ว

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด