บทที่ 345 จักรพรรดิผู้รอบรู้ตี่สั่วเม่า
"แน่นอนว่าข้ารู้สิ!" น้ำเสียงฉู่เค่อมีความภาคภูมิใจเล็กน้อย "ข้าบอกแล้วไงว่าศิษย์พี่ลู่หยาเป็นคนดีมาก" "ตอนพาข้ามาที่สำนักควบคุมอสูร เขารู้ว่าข้าเป็นเด็กซน ชอบวิ่งเล่นไปทั่ว เผื่อจะหาข้าเจอได้ง่าย เขาจึงให้หยกจี้อันหนึ่งแก่ข้า" "มันสามารถรับรู้ตำแหน่งของข้าได้ตลอดเวลา" "แถมความสามารถนี้เป็นแบบสองทา...
