บทที่ 233: ท่านไม่มีวันกำจัดข้าไปได้!
เฟิ่งหวานหว่านไม่รู้ว่าตัวเองหมดสติไปนานแค่ไหน เมื่อนางลืมตาตื่นขึ้นมา นางก็รู้สึกหนาวจนตัวสั่น นางจึงพยายามพยุงตัวเองลุกขึ้นด้วยความยากลำบากแล้วพบว่าภายในห้องนี้มีเพียงความมืดมิด สายลมเย็นที่พัดผ่านมาทำให้หญิงสาวได้สติ และความทรงจำของนางก็ค่อย ๆ กลับคืนมา ในไม่ช้าภาพก่อนที่นางจะหมดสติไปก็ปรากฏขึ้นใ...
