ตอนที่แล้วบทที่ 30 นายต่างหากที่เป็นพี่
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 32 ตระกูลซ่ง ฉู่เฉิน

บทที่ 31 ฉู่เสี่ยวมี่


บทที่ 31 ฉู่เสี่ยวมี่

หวงหยู่ไห่เงยหน้าขึ้น “หรงเย่ามวยไทย?”

“ในงานเลี้ยงวันเกิดของคุณหนูสามตระกูลซ่ง ฉู่เฉินทำให้หรงตงกับเย่เส้าหวงไม่พอใจ คืนนี้เย่เส้าหวงประกาศว่า จะหักแขนขาของฉู่เฉิน ทุกคนต่างก็จับตามอง” จางหาวกล่าว

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ พวกเราก็นั่งดูเสือสองตัวสู้กันก็แล้วกัน” สีหน้าของหวงหยู่ไห่กลับมาสงบ ปล่อยให้หรงซื่อกรุ๊ปกับเย่เส้าหวงลองเชิงฉู่เฉินดูก่อนก็ดี

“นั่งดูเสือสองตัวสู้กัน?” จางหาวตกตะลึง

ในสายตาของเขา ฉู่เฉินเป็นแค่ลูกแกะ

แม้ว่าจะมีพละกำลังไม่น้อย แต่ลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านของตระกูลซ่ง ซึ่งไม่มีอำนาจ จะมีสิทธิ์อะไรไปสู้กับเย่เส้าหวง

จางหาวเชื่อมั่นมาโดยตลอดว่า เมื่อกี้นี้เขาถูกฉู่เฉินชกจนถอยหลังไป มันเป็นเพราะเขาไม่ทันระวัง ไอ้ปัญญาอ่อนคนนี้มีพละกำลังมากเกินไป

“ความหมายของพี่หยู่ไห่คือ เบื้องหลังของฉู่เฉิน มีเซี่ยเป่ยคอยช่วยเหลือใช่ไหมคะ” มุมปากของเย่เป่ยเจียยกขึ้น “เพียงแต่ เท่าที่ฉันรู้ เซี่ยเป่ยในตระกูลเซี่ย เป็นแค่คุณชายที่ไม่มีอำนาจ โปรเจ็กต์ที่เมืองฉาน น่าจะเป็นครั้งแรกที่เขารับงานของตระกูลเซี่ย มังกรที่แข็งแกร่งยังไม่กล้ารังแกงูท้องถิ่น ยิ่งไปกว่านั้น เซี่ยเป่ยก็ไม่ใช่ถึงขั้นมังกร พวกเขาสู้พี่เส้าหวงไม่ได้หรอก”

เย่เส้าหวงคือความภาคภูมิใจของตระกูลเย่

ลานจอดรถ

บอดี้การ์ดขับรถออกมา ฉู่เฉินกับเซี่ยเป่ยนั่งอยู่ที่เบาะหลัง

“คืนนี้จริงๆ แล้ว ฉันตั้งใจจะพานายไปรู้จักกับคนมีชื่อเสียงในเมืองฉานหลายๆ คน แล้วก็คุยเรื่องบางอย่าง...” เซี่ยเป่ยรู้สึกอึดอัด ท้ายที่สุดแล้ว เขาเป็นฝ่ายโทรหาฉู่เฉิน

“งั้นตอนนี้ก็คุยเรื่องธุระกันเลย” ฉู่เฉินยิ้ม คืนนี้ในสถานการณ์แบบนี้ เซี่ยเป่ยยืนอยู่ข้างๆ เขาอย่างมั่นคง เขา ‘ยอมรับ’ พี่เป่ยคนนี้แล้ว

“ไม่ต้องคุยแล้ว” เซี่ยเป่ยกล่าว “การแข่งขันเชิดสิงโตเด็ดไฉ่ชิงในงานฉลองของเมืองจินถาน คนทั้งเมืองต่างก็จับตามอง ทุกตระกูลจะเข้าร่วม หวงหยู่ไห่ตั้งใจจะเปิดรับแทงพนัน ดึงดูดคนอื่นๆ มาเดิมพัน ว่าสุดท้ายแล้วตระกูลไหนจะชนะในการเชิดสิงโตเด็ดไฉ่ชิงในอีกสิบวันข้างหน้า ตอนแรกที่ฉันให้นายมา ก็คืออยากจะปรึกษานายว่า ฉันจะร่วมมือกับเขา ขยายการพนันครั้งนี้ให้ใหญ่ขึ้นดีไหม?”

“ดูเหมือนว่า ตอนนี้มีแค่หวงหยู่ไห่ที่ได้ทำ” ฉู่เฉินกล่าว “พี่เป่ย ถ้าพี่อยากจะมีส่วนร่วม พี่ก็ไปเดิมพันว่าตระกูลซ่งจะชนะสิ”

“ตระกูลซ่ง?” เซี่ยเป่ยมองไปที่ฉู่เฉิน “ไม่ใช่ว่าฉันจะดูถูกนายนะ คนที่เข้าร่วมการเชิดสิงโตเด็ดไฉ่ชิง มีทีมเชิดสิงโตที่มีชื่อเสียงของตระกูลต่างๆ ในเมืองฉาน แล้วยังมีค่ายมวยอีกหลายค่าย เบื้องหลังของพวกเขา ล้วนแล้วแต่เป็นตระกูลใหญ่และกลุ่มบริษัทของเมืองฉาน ตระกูลซ่ง...ยากที่จะติดอันดับ”

รถเคลื่อนตัวออกจากลานจอดรถอย่างช้าๆ

“คุณชาย ข้างนอกทางออก มีคนปิดถนนครับ” บอดี้การ์ดเอ่ยปาก

สีหน้าของเซี่ยเป่ยมืดมนลงทันที “หวงหยู่ไห่ไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ จริงๆ”

“ไม่ใช่หวงหยู่ไห่” ฉู่เฉินเงยหน้าขึ้น “หรงเย่ามวยไทย คนของหรงซื่อกรุ๊ป”

มุมปากของเซี่ยเป่ยกะตุกเล็กน้อย

“รู้จักนายมา 24 ชั่วโมง นายทำให้หรงซื่อกรุ๊ป เย่เส้าหวง หวงหยู่ไห่ไม่พอใจ” เซี่ยเป่ยนับให้ฉู่เฉินฟังทีละคน “ฉันสงสัยจริงๆ ว่า ห้าปีที่นายแต่งเข้าตระกูลซ่ง นายรอดมาได้ยังไง”

ฉู่เฉิน “...”

“คนที่ฉันเป็นห่วงที่สุดคือหวงหยู่ไห่” เซี่ยเป่ยขมวดคิ้ว “เขาทำอะไรค่อนข้างบ้าคลั่ง...เฮ้อ เมื่อกี้นายก้มหัวให้เขาหน่อย อาจจะดีกว่า”

ฉู่เฉินยิ้ม ดวงตาของเขาใสกระจ่าง

ความภาคภูมิใจในใจ ทำให้เขาไม่สามารถก้มหัวได้

รถเคลื่อนตัวไปที่ทางออกอย่างช้าๆ

กระจกรถปิดสนิท มองไม่เห็นข้างในจากข้างนอก

รถถูกสกัดเอาไว้

บอดี้การ์ดคนหนึ่งลงจากรถด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม “พวกนายเป็นใคร? รถของคุณชายเซี่ย พวกนายก็กล้าขวาง?”

ตระกูลเซี่ยแห่งเมืองหยาง ต่อให้เป็นที่เมืองฉานข้างๆ ก็ยังคงมีชื่อเสียงมาก

คนของหรงเย่ามวยไทย แน่นอนว่าไม่กล้าขวาง

ท้ายที่สุดแล้ว ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีสถานะและความมั่นใจแบบหวงหยู่ไห่

ภายในโรงพยาบาล เย่เส้าหวงรับโทรศัพท์

“บอกข่าวให้คุณชายเย่ฟัง” เสียงหนึ่งดังมาจากปลายสาย “ฉู่เฉินนั่งรถของเซี่ยเป่ยไปแล้ว”

เย่เส้าหวงมีสีหน้าที่เคร่งขรึม

คุณชายสาม เซี่ยเป่ย!

วันนี้โปรเจ็กต์ความร่วมมือกับตระกูลเซี่ย สุดท้ายก็ถูกตระกูลซ่งแย่งชิงไป

ต้นเหตุของทุกอย่างคือฉู่เฉิน

“ทำไมเซี่ยเป่ยถึงได้สนใจไอ้ลูกเขยปัญญาอ่อนที่แต่งเข้าบ้านคนนั้น?” เย่เส้าหวงคิดไม่ออก

“หวงเอ๋อ กินแอปเปิ้ลสงบสติอารมณ์หน่อย” แม่ของเย่เส้าหวงปอกแอปเปิ้ล “ใครบ้างที่ไม่มีรสนิยมแปลกๆ บางทีรสนิยมของคุณชายเซี่ยอาจจะแปลกประหลาด”

เย่เส้าหวงยื่นมือออกไป กำลังจะรับแอปเปิ้ล ก็ตะโกนออกมาทันใด “ชา!”

(麻痹 Mábì แปลว่า ชาหรืออัมพาต และแปลว่าสะเพร่าด้วย)

แม่ของเย่เส้าหวงตกตะลึง

ทำไมหวงเอ๋อร์ถึงได้ว่าเธอ?

“หวงเอ๋อ...” แม่ของเย่เส้าหวงกำลังจะเอ่ยปาก เย่เส้าหวงก็มีสีหน้าที่เจ็บปวด “ชา”

แม่ของเย่เส้าหวง “...”

ภายในห้องพักฟื้นนี้ มีแค่แม่ลูกสองคน

แม่ของเย่เส้าหวงยัดแอปเปิ้ลให้เย่เส้าหวง

เย่เส้าหวงรับไม่ทัน แอปเปิ้ลร่วงลงบนพื้น สีหน้าของเย่เส้าหวงเต็มไปด้วยความกลัว เสียงของเขาสั่นเทา “มือของผม...ชา”

เขานึกถึงคำพูดของฉู่เฉิน

ก่อนอื่นก็จะเจ็บปวด จากนั้นก็จะชาไปทั้งตัว สุดท้าย...เลือดออก

เย่เส้าหวงไม่สนใจเรื่องของฉู่เฉินแล้ว ความรู้สึกชาเริ่มลามไปทั่วร่างกาย โดยเริ่มตั้งแต่แขน

แม่ของเย่เส้าหวงรีบวิ่งออกไป ตะโกนเรียกหมอทันที

….

เซี่ยเป่ยพาฉู่เฉินไปที่อื่น กินอาหารกันเสร็จ ถึงได้ไปส่งฉู่เฉินที่บ้านตระกูลซ่ง

ฉู่เฉินเดินขึ้นไปบนชั้นสองของบ้านตัวเองอย่างเงียบๆ

ห้องโถงเล็กเปิดไฟสลัวๆ ซ่งเหยียนนั่งอยู่บนโซฟา ถือข้อมูลหนาๆ ปึกหนึ่งอยู่ในมือ หลับตาด้วยความเหนื่อยล้า

จากนั้นเธอได้ยินเสียงฝีเท้าของฉู่เฉิน

ซ่งเหยียนมองไป เห็นว่าฉู่เฉินไม่เป็นอะไร เธอก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก แม้ว่าฉู่เฉินจะไปพบคุณชายเซี่ย แต่คนของเย่เส้าหวงก็อาจจะสกัดเขาเอาไว้

“ภรรยาจ๋า” ฉู่เฉินเดินเข้ามา “ทำไมยังไม่พักผ่อนอีก”

ซ่งเหยียนกล่าว “ไปเทียนเหามามีอะไรบ้าง? เบื้องหลังของผับนั้นคือตระกูลหวงนะ”

“ซ้อมคุณชายหวงทีหนึ่ง จากนั้นก็กลับมา”

ซ่งเหยียน “...”

ซ้อมคุณชายหวงจริงๆ เหรอ์ แล้วทำไมยังสามารถออกจากเทียนเหามาได้?

ซ่งเหยียนไม่เชื่อหรอก

ซ่งเหยียนหยิบข้อมูลขึ้นมา แล้วเดินเข้าห้อง “นัดกับตัวแทนของตระกูลเซี่ยแล้ว พรุ่งนี้เช้าสิบโมง จองห้องVIP ที่เตี่ยนจวี่โหลว คุยเรื่องธุระขณะดื่มชา”

ฟ้ายังไม่สว่าง ข่าวหนึ่งก็แพร่สะพัดไปทั่ววงการธุรกิจของเมืองฉาน

“นายได้ยินหรือยัง? คุณชายสามเซี่ยกลับเป็นเกย์ แถมยังหลงรักฉู่เฉิน ลูกเขยปัญญาอ่อนที่แต่งเข้าบ้านของตระกูลซ่ง”

“บ้าไปแล้ว รสนิยมของคุณชายสามเซี่ยแปลกประหลาดขนาดนั้นเลยเหรอ?”

“ที่น่าเหลือเชื่อคือ...คุณหนูสามซ่งถูกผู้ชายสวมเขา”

“ฉู่เฉินทำให้หรงตงกับคุณชายเย่ไม่พอใจ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณชายสามเซี่ยคอยช่วยเหลืออยู่เบื้องหลัง เขาคงจะถูกหั่นเป็นสิบแปดท่อน เอาไปให้สุนัขกินแล้ว”

ตอนที่ฉู่เฉินตื่นขึ้นมา เขาเดินออกจากบ้านพร้อมกับซ่งเหยียน ก็สังเกตเห็นสายตาที่แปลกประหลาดหลายคู่

“ฮ่าฮ่าฮ่า นี่ไม่ใช่ฉู่เสี่ยวมี่เหรอ?” ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งพูดอย่างประชดประชัน “ไม่แปลกใจเลยที่คุณชายเซี่ยจะสนใจขนาดนี้ ที่แท้ก็ยอมพลีกาย แลกกับ...” ซ่งชิ่งเผิงรออยู่ที่นี่ตั้งแต่เช้า รอคอยที่จะเยาะเย้ยฉู่เฉิน

(ฉู่เสี่ยวมี่ เป็นคำดูถูกที่ใช้เพื่อบอกเป็นนัยว่าฉู่เฉินเป็น "เด็กเก็บ" หรือ "กิ๊ก" ของเซี่ยเป่ย

楚 ฉู๋ หมายถึง ฉู่เฉิน 小蜜 เสี่ยวมี่ เป็นคำสแลงที่มักใช้เพื่ออธิบายหญิงสาวที่ได้รับการสนับสนุนทางการเงินจากชายสูงวัยที่ร่ำรวยเพื่อแลกกับการเป็นเพื่อนหรือมีเพศสัมพันธ์)

ตอนที่ซ่งชิ่งเผิงได้ยินข่าวซุบซิบนินทา เขาก็ดีใจมาก

คำว่าฉู่เสี่ยวมี่ เหมาะกับฉู่เฉินมาก

“สมกับเป็นคนนำโชคมาให้ตระกูลซ่งจริงๆ” ซ่งชิ่งเผิงพูดอย่างเยาะเย้ย “ถูกคุณชายเซี่ยสนใจ ก็ถือว่าเป็นบุญอย่างหนึ่ง”

สีหน้าของซ่งเหยียนดูเคร่งขรึม “อย่าพูดจาเหลวไหล”

“พี่เหยียน พี่ลองไปดูในกระทู้ของเมืองฉานสิ ข่าวแพร่สะพัดไปทั่วแล้ว” ซ่งชิ่งเผิงส่ายหน้า “พวกพี่นี่ ใช้ประโยชน์จากฉู่เฉินจนคุ้มจริงๆ”

“ฉู่เสี่ยวมี่ นายต้องพยายามให้หนักนะ เอาใจคุณชายเซี่ยให้ดี” ซ่งชิ่งเผิงหันหลังเดินจากไปพลางหัวเราะเสียงดัง

“ภรรยา คุณไม่ต้องโกรธ คนแบบนี้พูดจาเหลวไหล จะต้องได้รับผลกรรม” ฉู่เฉินยิ้ม

“นายยังหัวเราะออกมาได้อีก” ซ่งเหยียนมองบน “ต่อให้ตระกูลซ่งไม่สนใจข่าวลือนี้ แต่ตระกูลเซี่ยล่ะ? ตระกูลเซี่ยแห่งเมืองหยางเป็นตระกูลใหญ่ที่มีชื่อเสียงทางตอนใต้ จะปล่อยให้คุณชายเซี่ยถูกใส่ร้ายแบบนี้ได้ยังไง”

มีเสียงกรีดร้องดังมาจากข้างหน้า

ซ่งเหยียนมองไปตามเสียง...

ซ่งชิ่งเผิงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด งูตัวเล็กสีดำตัวยาวแค่ฝ่ามือ กัดเข้าที่ก้นของเขา

ยังไม่ทันได้เดินไปสองก้าว เขาก็ล้มลงไปกองกับพื้น

ฉู่เฉินหยิบโทรศัพท์ออกมาอย่างรวดเร็ว ถ่ายวิดีโอไว่ทันที

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด