ตอนที่แล้วตอนที่  34
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปไซ้ด์สตอรี่  – โคลอี  1

ตอนที่  35


ตอนที่  35

เหลือ  【สันติชั่วคราว】 3 ชั่วโมง

ผมปิด 【การสร้างโดเมน】 ที่ครอบคลุมพื้นที่ 3 ชั้น  x 12 ตารางกิโลเมตร

วิธีการเรียกชื่อพื้นที่มัน น่ารำคาญเกินไป

ทุกครั้งที่ผมเรียกก็ต้องพูดว่า 『โดเมนเก่าของคาน่อน 』 เวลาคุยกับเธอ ก็เลยตั้งชื่อให้สะดวกเรียก :

【โดเมนแรก 】  สำหรับโดเมนที่เดิมทีผมเป็นผู้จัดการและ  【โดเมนที่สอง 】 สำหรับโดเมนที่ คาน่อนเคยเป็นผู้จัดการมาก่อนหน้านี้

ทั้ง 【โดเมนแรก】 และ 【โดเมนที่สอง】 แยกกันด้วยกำแพง ทั้งยังสามารถเดินทางข้ามไปมาได้ หากสร้างทางเดินเชื่อม

จะบอกว่า เป็นตรรกะอะไรสักอย่างหนึ่งก็ได้ แต่ผมไม่สามารถปิดเส้นทางเข้าออกระหว่างสองแห่งนั้นได้เมื่อวาง  【คอร์จริง】 ติดตั้งลงไปแล้ว

ผมได้สร้าง  【โดเมนแรก】 และ  【โดเมนที่สอง】 โดยมีคอนเส็ปที่ชัดเจนอยู่ในใจ

คอนเส็ปของ  【โดเมนที่สอง】 ก็คือ สถานที่ฟาร์ม เส้นทางเดินจากชั้นหนึ่งโดยมากจะเป็นเส้นทางตรง

หีบสมบัติและผู้คุ้มกันหีบจะเฝ้ารออยู่ด้านในสุดของชั้น และทางเดินด้านข้าง

การสร้างบันไดลงจากชั้นสองก็จะมีอยู่ที่ปากทางเข้าด้วยเช่นกัน มันเป็นเส้นทางสุดสะดวกเผื่อคุณอยากที่จะข้ามชั้นแรกไปเลย หากคุณผู้บุกรุกทั้งหลายมีเป้าหมายที่จะ ปลดปล่อยแล้วล่ะก็ ไปเริ่มที่ชั้นสอง ซึ่งเป็นที่ที่มีฝูงโคโบ้ลและฝูงกูลอยู่

ครึ่งแรกเป็นโครงสร้างแบบง่ายๆ

แต่ในส่วนครึ่งหลัง ระยะทางตั้งแต่บันไดไปจนถึงชั้นสาม  ― ผมได้วางลูกน้องที่มีอาวุธครบเครื่องเอาไว้แล้ว

โหมดจริงจังเอาตายจะเริ่มต้นที่ชั้นสาม

พวกผู้บุรุกจะโดนกำจัดด้วยกองทหารเต็มกำลัง

คอนเส็ปของ  【โดเมนแรก】 คือ ฮาร์ดคอร์ คำว่า ฮาร์ดคอร์ที่ว่า ผมหมายถึง ฮาร์ดคอร์เอาตายจริงๆ

เริ่มต้นด้วยชั้นแรก ผมสร้างทางเขาวงกตที่ซับซ้อนสุดงง เต็มไปด้วยกับดักที่วางไว้มากมาย

ลูกน้องที่ประจำพื้นที่ก็จะมีฝูงกูล และฝูงค้างคาวใหญ่ ทั้งคู่ต่างสู้ได้เก่ง

พอมาเริ่มที่ชั้น สอง ผมวางลูกน้องที่สวมอาวุธทรงพลังไว้ การที่สามารถแปรธาตุได้ตามใจนั้นเป็นจุดแข็งของผม

และชั้นที่สาม เป็นชั้นที่พักอาศัย

ชั้นนี้ผมสร้างขึ้นตามคำแนะนำของคาน่อน

“ชิออนซังคะ ,คุณยังไม่สร้างพื้นที่อยู่อาศัยเลยใช่ไหมคะ ?” (คาน่อน)

“พื้นที่อยู่อาศัยอะไรกันน่ะ ?” (ชิออน)

ผมทวนซ้ำเหมือนนกแก้วนกขุนทองเจ้าคำที่ไม่คุ้นหูนั้น

“ใช่ค่ะ มอนสเตอร์ชอบพื้นที่แบบนั้นค่ะ

หากพื้นที่พักอาศัยทำงานได้ดี ก็จะให้ผลประโยชน์เรื่องอาหารการกิน แถมยังเป็นที่ๆ คุณสามารถไปอยู่ได้ด้วยค่ะ

จากที่ได้ยินมาจากลูกน้องของคุณดูเหมือนพวกเขาจะไม่ได้อยู่ในที่ที่มีอาหารอุดมสมบูรณ์เลย ” (คาน่อน)

“หมายความว่ายังไงกันน่ะ ?” (ชิออน)

“ตามปรกติแล้ว พวกเขาจะกินศพของพวกเดียวกันหรือของพวกมนุษย์ที่โดนฆ่าเป็นอาหารน่ะค่ะ” (คาน่อน)

“ก็ถูกแล้วนะ ” (ชิออน)

แทนที่จะเรียกว่าให้ เรียกว่าปล่อยให้พวกนั้นหากินเองน่าจะถูกกว่า

ดังนั้นเจ้าลูกน้องที่อยู่ข้างกายผมมักจะดูโทรมและผอมมากเข้า ผมก็จะแปรธาตุสร้างอาหารที่ใช้ CP ราคาต่ำสุดให้

จริงๆลูกน้องทั้งหลายของผมแล้วน่ะมักมีอายุขัยในการต่อสู้ค่อนข้างสั้นอยู่แล้วดังนั้นผมจึง ไม่ได้ใส่ใจนักกับเรื่องอาหารการกินของพวกมัน

(TTL : จอมมารชิออนสุดเหี้ยมมมม)

“แบบนั้นไม่ดีเลยค่ะ !

การที่พวกนั้นจะกินพวกเดียวกันที่ตายไป … สมควรเป็นมาตรการขั้นสุดท้ายต่างหากค่ะ !” (คาน่อน)

พอมานึกๆดูแล้วตอนที่พวกลูกน้องกลับมาจากการฆ่ามนุษย์ เจ้าพวกนั้นก็จะเอาอาหารที่พวกมนุษย์นำติดมาด้วย แบ่งจ่ายกันในหมู่ลูกน้อง

“ถึงอย่างนั้นก็เถอะ มันมีข้อดีอะไรในการให้อาหารดีๆกับที่พักอาศัยดีๆล่ะ ?” (ชิออน)

ผมสามารถจัดการเรื่องอาหารและที่พักได้ ด้วยการสร้าง

แต่เอาจริงๆมันก็ไม่ฟรีไง มันต้องใช้  CP จำนวนมากด้วยเช่นกัน

“มีข้อดีอยูค่ะ หากคุณสร้างระบบนิเวศนิ่งแวดล้อมที่ พวกเขาสามารถกินอยู่ได้อย่างสบาย พวกเขาจะให้กำเนิดค่ะ

หรือก็คือ คุณจะสามารถเพิ่มจำนวนลูกน้องได้โดยที่ไม่ต้องใช้ CP เลย ” (คาน่อน)

“เข้าใจแล้ว การที่สามารถเพิ่มลูกน้องได้โดยไม่ต้องจ่ายเลยสัก CP เดียวเนี่ยถือว่า ข้อดีใหญ่หลวงเลยล่ะ” (ชิออน)

“ดีจริงๆที่คุณเข้าใจค่ะ ” (คาน่อน)

“เมื่อกี้บอกว่า ให้กำเนิดใช่ไหม ?  แล้วเธอรู้รอบการเกิดและอัตราการเกิดที่แน่นอนหรือเปล่า ?” (ชิออน)

“วงรอบการให้กำเนิดและอัตราการให้กำเนิดแตกต่างกันไปตามแต่เผ่าค่ะ

ในกรณีของหนู มันก็ใช้เวลา 10 วันในการที่ตัวผู้กับตัวเมียจะผสมพันธุ์กัน

จำนวนหนูที่เกิดใหม่จะราวๆ  10 ตัว

ในกรณีของหมาป่า ก็ใช้เวลาในการผสมพันธุ์  15 วัน และจำนวนที่ตกลูกเป็นลูกหมาก็ประมาณ 5 ตัว

กรณีก็อบลิน ใช้เวลาในการผสมพันธุ์ 20 วัน จำนวนที่คลอดลูกออก ประมาณ 7 ตัว

กรณีโคโบ้ลก็อบลิน ใช้เวลาในการผสมพันธุ์ 30 วัน จำนวนที่คลอดลูกออก ประมาณ 5 ตัว

กรณีออร์ค ใช้เวลาในการผสมพันธุ์ 40 วัน จำนวนที่คลอดลูกออก ประมาณ 5 ตัว

ไลแคนโทรปและดาร์คเอลฟ์ ต้องการเวลาถึง180 วันในการผสมพันธุ์ แต่จำนวนที่คลอดลูกจำกัดแค่ 1 ตัว ค่ะ

ช่วงเวลาที่บอกเนี่ยรวมช่วงเวลาตัวเมียตั้งครรภ์แล้วนะคะ ” (คาน่อน)

ผมกำลังครุ่นคิดกับคำตอบที่คาน่อนให้กับผม

วงรอบการให้กำเนิดนั้นสั้นกว่าที่ผมคิดไว้อีก

“แล้วต้องใช้  CP  เท่าไหร่ล่ะในการจัดสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมที่พวกหนูจะให้กำเนิด ?” (ชิออน)

“อืมม  , กรุณารอสักครู่นะคะ  … ฉันกำลังคำนวนอยู่” (คาน่อน)

คาน่อนเปิดแอพเครื่องคิดเลขในสมาร์ทโฟนของเธอ

“ถ้าจะเอา หนู 10 คู่ที่ให้กำเนิด ใช้ 30 CP ก็พอแล้วสำหรับการจัดสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมค่ะ

แต่ขอเพิ่มไปอีกนะคะ ว่าแหล่งน้ำเนี่ยจะช่วยให้เผ่าอื่นนอกจากหนูสามารถให้กำเนิดลูกได้ด้วย

ด้วยการสร้าง  【แม่น้ำ 】 ขึ้นมาเป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมที่สุดเลยค่ะ ก็ใช้ 50 CP กับ 30 DP ในกรณีนี้ค่ะ ” (คาน่อน)

“แค่  【สระเล็ก 】 ไม่พอเหรอ?” (ชิออน)

ถ้าเป็น 【สระเล็ก 】,ผมจะได้จ่ายแค่  10 CP กับ 10 DP

“ถ้าแค่หนูอย่างเดียวก็ถือว่าพอค่ะแต่ถ้าหากคุณอยากให้เผ่าอื่นออกลูกด้วย  【สระเล็ก 】 ถือว่าน้อยไปค่ะ

หากคุณใช้ 【แม่น้ำ 】 แทนสระเล็ก คุณจะสร้างพื้นที่คลุมไปได้กว้างค่ะ ” (คาน่อน)

“เข้าใจแล้ว เป็นข้อมูลที่มีค่ามาก

สรุปสั้นๆ การสร้าง 【แม่น้ำ 】 นั้นเป็นเงื่อนไขความต้องการในการสร้างลูกหลานของเผ่าอื่นๆด้วย จึงต้องใช้ 30 CP  สำหรับสร้าง 【แม่น้ำ 】 โดยไม่ต้องคิดเยอะ

และหาก ข้าเพิ่มอีก 20 CP เพื่อใช้ในการ【สร้างลูกน้อง 】 ที่เป็นหนูออกมา 10 คู่ ,ข้าก็ต้องใช้รวม  50 CP,ผลที่ได้ก็คือ จำนวนหนูจะเพิ่มขึ้น  100 ตัวทุกๆ   10วัน

สรุปอย่างนี้ถูกไหม ?” (ชิออน)

“ไม่ค่ะ ไม่ใช่แบบนั้นเลย” (คาน่อน)

“ทำไมกันล่ะ?” (ชิออน)

“แม้ทั้ง 10 คู่จะผสมพันธุ์กัน บางทีมันก็ไม่อาจเกิดขึ้นแบบนั้นก็ได้ หนูเป็นเผ่าที่มีการผสมพันธุ์กันง่าย แต่คุณก็ควรจะตระหนักถึงเรื่อง อัตราการเกิดอยู่ที่   70% ด้วยค่ะ” (คาน่อน)

“อ้า , โอเค” (ชิออน)

ผมแก้ไขตัวเลขนั้นในหัว

นั่นก็คือ สิ่งที่ผมลงทุนจ่ายไปนั้นมันเกิดประสิทธิผลเท่าไหร่ พูดสั้นว่า มันคือ ความคุ้มทุน(cost-effectiveness)นั่นเอง

ผมไม่คิดเลยว่า วิชาที่เคยเรียนอย่างเศรษฐศาสตร์ในช่วงมหาวิทยาลัย จะมีประโยชน์ตอนนี้

หากคำนวนต้นทุนแล้ว จ่ายไป 30CPแล้วได้รับ หนู 70 ตัวทุกๆ 10 วัน

หรือพูดง่ายๆก็คือ ผมได้ผลตอบแทนกลับมา  140 CP ภายใน 30 วัน ความคุ้มทุนมันไปถึงระดับ   1400% เลยเหรอเนี่ย !?

บ้าไปแล้ว ในห้องเรียนที่ผมเรียนมาเนี่ย ความคุ้มทุน 120% นี่ถือว่าประสบความสำเร็จครั้งยิ่งใหญ่สุดๆแล้วนะ

หลังจากนั้นผมก็ขอให้คาน่อนบอกผมเรื่อง สิ่งจำเป็นสำหรับลูกน้องในการให้กำเนิด

ผลที่ได้ก็คือ   ―  ผมสร้างพื้นที่พักอาศัยทั้งหมดไป  360 CP กับ 130 DP

ยิ่งไปกว่านั้นก่อนที่ระบบมันจะรันได้เอง มันก็ยังจำเป็นต้อง ใช้  ทุกวัน วันละ 30 CP เพื่อหมุนระบบ

แต่ถึงอย่างนั้น ความคุ้มทุนก็ราวๆ 200% ในรอบ  30 วันเอาแค่ความคุ้มทุนของจำนวนหนูก็สูงผิดปรกติแล้วเนี่ย

“อุหวาว …สวยจังงง ” (คาน่อน)

ผมมากับคาน่อนที่ชั้นสามที่เพิ่งสร้าง

ชั้นสามใหม่นั้นเรียกได้ว่า เป็นพื้นที่พักอาศัยสำหรับพวกลูกน้องของผม ผมเปลี่ยนมันกลายเป็น 【ทุ่งหญ้า 】 ด้วยการจ่ายไป 100 DP

ถึงจะเป็นในดันเจี้ยน แต่แสงอาทิตย์ส่องสว่างก็ฉายลงมา แม่น้ำทอดตัวยาวจากเหนือสู่ใต้อยู่ที่กึ่งกลาง และหากคุณเดินสำรวจรอบๆดูก็จะพบทุ่งราบที่มีทั้งพืชผักและป่าลึก

ถ้ำสองหองที่ไม่อาจมองเห็นได้จากด้านนอก ลึกเข้าไปในป่าอีกที

“ไอ้สิ่งที่ทำตามที่เธอขอมาเนี่ย …นี่มันนรกชัดๆเลยล่ะ ” (ชิออน)

“เอ๋ ?” (คาน่อน)

แสงอาทิตย์จ้าสาดส่องเข้ามา ทำเอาพลังกายในฐานะที่ผมเป็นแวมไพร์ลดฮวบ

“อย่างนั้นแล้ว ,ข้ากลับล่ะ  …” (ชิออน)

“เอ๋ ? กลับแล้วเหรอคะ ?” (คาน่อน)

ผมเปลี่ยนถ้ำแห่งนั้นให้กลายเป็นห้องใหม่ของผม

ถ้ำสองถ้ำที่อยู่ในชั้นสาม

ห้องหนึ่งมีเป็นห้องที่มีแดดอันที่เป็นเกลียดชังของผม และอีกห้องก็เชื่อมต่อกับ  【โดเมนที่สอง】.

ผมแยกชั้นหนึ่งและชั้นสอง ระหว่าง 【โดเมนแรก】 และ  【โดเมนที่สอง】 ออกจากกัน

มีเพียงชั้นสามเท่านั้น ที่ผมสร้างทางเดินให้ลูกน้อง ผ่านไปมาได้

นอกจากเพื่อลูกน้องแล้ว ก็มีผมเองนี่แหละ ที่สามารถผ่านไปผ่านมาในดันเจี้ยนได้หลายๆวิธี

พอโดเมนผมขยายตัวออกไป อบิลิตี้พิเศษใหม่ที่ผมได้มาก็คือ  ― 《เคลื่อนย้าย C 》 (《Transfer C》)

ผลของมันก็คือ สามารถทำให้ผมเคลื่อนย้ายตัวเองไปอยู่ใกล้ๆกับลูกน้องภายในโดเมนได้

อย่างไรก็ดี ก็ต้องอยู่ใกล้กันมากๆไม่งั้นผมจะเคลื่อนย้ายไปหาไม่ได้

ว่าง่ายๆ สำหรับผมแล้วเนี่ย เป็นไปได้ที่จะสามารถเคลื่อนย้ายไปไหนมาไหนในโดเมนก็ได้ ถ้าตรงตามเงื่อนไง

โดยเงื่อนไขที่ว่าก็โหดเอาเรื่องอยู่

『เคลื่อนย้ายไปบริเวณรอบๆลูกน้อง 』 ―หรือก็คือ ผมเคลื่อนย้ายไปยังสถานที่ที่ไม่มีลูกน้องไม่ได้

ตัวอย่างเช่น ถ้าผู้บุกรุกบุกเข้ามาโดยกำจัดลูกน้องผมหมด ผมก็ไม่สามารถเคลื่อนย้ายตัวเองไปโผล่ข้างหลังพวกนั้น ที่ไม่มีลูกน้องหลงเหลือได้เลย

ทำให้การลอบโจมตีเซอไพรส์แอทแท่คจึงไม่มีทางเกิดขึ้นได้

ยิ่งไปกว่านั้น 『ไม่สามารถเคลื่อนย้ายในขณะที่มีปัจจัยอันตรายอยู่รอบข้างได้ 』 ― ง่ายๆก็คือ ผมไม่สามารถใช้การเคลื่อนย้ายเพื่อหนีได้นั่นแหละ

ที่แย่หนักกว่านั้นอีกพอผมใช้ไปสักครั้งหนึ่งแล้วกว่า ผมจะใช้ได้อีกครั้งก็ต้องรอไปอีก 8 ชั่วโมง ( ผมว่า ผมควรจะเรียกมันว่า คูลดาวไทม์ก็ได้ล่ะมั้ง?)

ถึงจะบ่นอย่างนั้นแต่ก็เป็นสเปเชี่ยลอบิลิตี้ที่ใช้ได้หลากหลายกรณีเลยล่ะ

แต่เนื่องจากบุคคลที่เคลื่อนย้ายได้มีแค่ผมคนเดียว พวกลูกน้องก็เลยต้องมุ่งหน้าไปประจำที่ด้วยตัวเองก่อน

เส้นทางที่พวกนั้นเดินไปก็ผ่านทางเดิมที่เตรียมไว้ในชั้นสามนั่นแหละ

“ว่าแต่ ทำไมถึงเป็นเคลื่อนย้าย C กันล่ะ ?” (ชิออน)

“เพราะถ้าหากเป็น เคลื่อนย้าย B ,ก็จะสามารถพาลูกน้องไปด้วยได้ค่ะ แต่ก็จะได้ก็ตอนเลเวล 5 แล้ว” (คาน่อน)

นั่นคือ คำตอบที่ผมได้จากน้องกูเกิ้ลจัง คาน่อน

“แล้วเคลื่อนย้าย A ล่ะ?” (ชิออน)

“ความรู้ของฉันไปไม่ถึงระดับนั้นค่ะ …” (คาน่อน)

คาน่อน ห่อไหล่ทำท่าซึมๆ

เพราะผมใช้จ่าย   DPไปมากมายกับพื้นที่พักอาศัยผมจึงไม่สามารถติดตั้งกับดักอื่นใดไว้ที่  【โดเมนที่สอง】  ได้เลย

แต่ผมก็ชดเชยด้วยการวางกับดักมากมายไว้ที่ 【โดเมนแรก】.

อย่างไรก็ดี  【การสร้างโดเมน 】 ก็เสร็จเสียที

ทั้งหมดนั่นก็เพื่อการฟาร์มเลเวลต่อจากนี้ไปนั่นแหละ ผมวางแผนที่จะเพิ่มโอกาสที่ตัวเองจะไปโผล่แนวหน้าด้วย

ผมตั้งใจว่าจะเพิ่มความแข็งแกร่งด้วยการเข้าปะทะในกลุ่ม 『ฮาร์ดคอร์ 』 ใส่ผู้บุกรุก

โดเมนของจอมมาร ชิออน

DP: 508/508

ขนาดโดเมน : 12 km²

ประชากร : 0

ชนิด: ดันเจี้ยน

จำนวนชั้น : 3

สิ่งก่อสร้างที่สร้าง :

– Small Room x 50

– Grassland (Floor) x 1

– Forest (Partial) x 1

– River x 1

– Cave (Small) x 2

– Hut x 30

– Field x 10

– Tomb x 20

– Rock x 20

– Entrance x 2

– Treasure Chest x 28

– Rest Area x 8

– Stairway x 4

กับดักที่ติดตั้ง :

– Iron Arrow x 20

– Poisoned Arrow x 20

– Tumbling Boulder x 4

– Pitfall x 2

– Alarm x 1

– Poison Swamp x 1

ข้อจำกัดพิเศษ : จำนวนมนุษย์ : 12 * 2

เอฟเฟ็คพิเศษ : สันติชั่วคราว (เหลือ 3 ชั่วโมง)

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด