ตอนที่แล้วChapter 1467 โหดเหี้ยม ดุร้าย
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 1469 สมกับเป็นอาจารย์แบบอย่าง

Chapter 1468 ร่างกำเนิดมารศักดิ์สิทธิ์


เหล่าคนที่ตกอยู่ในความโลภ ล้วนแต่กลายเป็นศพทั้งหมด.

จุนซ่างเซียวที่สังหารผู้ฝึกยุทธ์มารไปมากมาย ทว่าก็ยังมีคนรอดหมื่นกว่าคน แววตาที่ลุกโชนด้วยความโลภเวลานี้ถูกแทนที่ด้วยความหวาดกลัวอย่างรุนแรง.

ในเวลาสั้น ๆ สังหารผู้ฝึกยุทธ์มารไปหลายหมื่นคน คนผู้นี้ไม่ต่างจากอสุรกายที่ไร้ความรู้สึก!

“ใครต้องการอีก?”

จุนซ่างเซียวที่เงยหน้าขึ้นมองด้วยสายตาเย็นชา.

ได้ยินคำพูดดังล่าว น้ำเสียงที่ไร้อารมณ์ ทำให้พวกหลี่ชิงหยางรู้สึกแปลกยิ่งขึ้นไปอีก.

“ศิษย์พี่.”

ซูเซียวโม่เอ่ยด้วยความกังวล.“เจ้านิกายธาตุไฟเข้าแทรกอย่างงั้นรึ?”

“ไม่.”

กู่เจ้าซีเอ่ย “เจ้านิกายเพียงแค่ปลุกสายโลหิตเผ่าศิลาเท่านั้น ตอนนี้อยู่ในภาวะร่างศิลา หากคลายสภาวะนี้แล้ว ก็จะคืนกลับมาเป็นดั่งเดิมเอง.”

“เป็นเช่นนี้นะเอง!”

ทุกคนที่ผ่อนคลายลง.

ทว่าภายในใจที่เต็มไปด้วยความสงสัย เจ้านิกายมีสายโลหิตเผ่าศิลาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? หรือว่าจะไม่ใช่มนุษย์ตั้งแต่แรกแล้ว?

เกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวนี้ กู่เจ้าซีเองก็สงสัยเป็นอย่างมาก.

ทว่าจากที่เห็นตั้งแต่ก่อนหน้านี้ เขามั่นใจร้อยเปอเซ็น ว่าพี่ชายไม่ใช่มนุษย์อย่างแน่นอน สิ่งที่สงสัยไม่เข้าใจ คือทำไมอีกฝ่ายจึงสามารถปลุกสายโลหิตเผ่าศิลาในดินแดนโม่หยวนแห่งนี้ได้กัน?

“สาวน้อย.”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “เปิดกล่อง ดูว่ามีอะไรอยู่ด้านใน.”

“รับทราบ.”

เพราะไม่สามารถเก็บไว้ในแหวนมิติได้ ทำให้นางต้องถือมันเอาไว้ในมือตลอด.

“ฟิ้ว ----”

ในเวลาต่อมา เมื่อเปิดกล่องออกริ้วแสงก้อนหนึ่งก็บินออกมาจากด้านใน.

จุนซ่างเซียวที่ยกมือขึ้น สร้างพลังฝ่ามืออากาศคว้าก้อนแสงนั้นเอาไว้.

ก้อนแสงนั้นคือร่างจิตวิญญาณ ที่กำลังดิ้นรนให้หลุดจากมืออย่างบ้าคลั่ง ทว่ากับไม่สามารถที่จะดิ้นให้หลุดไปได้.

เหล่าผู้ฝึกยุทธ์มารที่รอดกว่าหนึ่งหมื่นคนดวงตาเป็นประกายอีกครั้ง ทว่าเมื่อเห็นใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกของจุนซ่างเซียว ก็ต้องระงับความโลภเอาไว้ในทันที.

พวกเขาตระหนักได้อย่างสมบูรณ์.

ไม่มีทางที่จะแย่งชิงมาได้.

ความหวาดกลัวที่มากล้นทำให้พวกเขาไม่กล้านั่นเอง.

“บางทีคงจะเป็นกายาต้นกำเนิดมารศักดิ์สิทธิ์อย่างงั้นรึ?”กู่เจ้าซีเอ่ย.

คำพูดของบรรพชนมารที่ชี้นำให้ผู้ฝึกยุทธ์มารบ้าคลั่ง ไม่คาดคิดว่าจะมีกายาต้นกำเนิดมารศักดิ์สิทธิ์จริง ๆ ตอนนี้เห็นด้วยตัวเอง ย่อมทำให้ประหลาดใจเป็นธรรมดา.

“สาวน้อย.”

จุนซ่างเซียวเอ่ย ”ทำสมาธิซะ เปิ่นจั้วจะช่วยเจ้าหลอมรวม.

เขาไม่สามารถผสานกับกายามารศักดิ์สิทธิ์นี้ได้ ทว่าก็บอกได้ว่านี่คือพลังมารที่บริสุทธ์มาก จะเป็นประโยชน์ที่สุดหากให้ศิษย์ของเขาหลอมรวม.

“ค่ะ!”

เหยาเมิ่งหยิงที่นั่งสมาธิลง.

จุนซ่างเซียวที่นำร่างจิตวิญญาณใส่เข้าไปในร่างของนาง “ยอมจำนนซะ ไม่เช่นนั้น.....”

“ฟู่ ฟู่!”

เพลิงบริสุทธ์ที่ลุกท่วมพื้นที่รอบ ๆ เห็นชัดเจนว่านี่คือการข่มขู่ร่างจิตวิญญาณดังกล่าว.

ร่างจิตวิญญาณดังกล่าวที่เหมือนว่าจะมีเชาว์ปัญญาของตัวเอง ตอนนี้กำลังสั่นสะท้าน.

มันสามารถบอกได้ว่าจิตวิญญาณเพลิงของฝ่ายตรงข้ามนั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก.

“ฟู่ ๆ!”

เจ้าตัวน้อยที่ร่วมมืออย่างดี ผสานเข้าไปในร่างของเหยาเมิ่งหยิงในทันที.

จุนซ่างเซียนเป็นกังวลว่าอาจจะมีแผนการอะไรซ่อนไว้ ดังนั้นจึงได้เตรียมค่ายกลปิดกั้นพื้นที่รอบ ๆ เอาไว้ เพื่อป้องกันความผิดปรกติ.

“ฟิ้ว!”

สัญลักษณ์รูปจันทร์เสี้ยวที่ปรากฏขึ้นที่หน้าผากของเหยาเมิ่งหยิง มันเริ่มส่องแสงสว่างเจิดจ้างดงามออกมายิ่งขึ้นกว่าเดิม.

“ฟู่ ฟู่!”

ปราณมารที่มากล้นปรากฏขึ้นคลุมร่างของนางเอาไว้ บอลพลังสีดำที่รวมตัวกัน.

พวกหลี่ชิงหยางไม่รู้ว่าศิษย์น้องผสานเข้ากับอะไร ทว่าก็คอยปกป้องพื้นที่รอบ ๆ ไม่ให้ผู้ฝึกตนมารที่บ้าคลั่งไร้ความหวาดกลัวรุกเข้ามา.

จุนซ่างเซียวที่ไม่ประมาทเช่นกัน เขาที่ส่งจิตสัมผัสปกคลุมร่างเหยาเมิ่งหยิง คอยให้เสี่ยวฮัวและเสี่ยวเซี่ยเตรียมตัว หากว่ามีอะไรผิดปรกติ ก็จะส่งพวกมันเข้าไปกลั่นพลังมารดังกล่าวในทันที.

การเฝ้าระวังภัย สิบดาว.

อย่างไรก็ตาม.

ขณะที่เหยาเมิ่งหยิงผสานเข้ากับร่างจิตวิญญาณดังกล่าว กลุ่มของยอดฝีมือวังจางเยว่ที่รอดจากการจับกุมของหลิวซือหนาน ตอนนี้กำลังนั่งคุกเข่าต่อหน้ารูปปั้นยักษ์.

“ฟู่ ฟู่!”

กลุ่มก้อนปราณมารที่บินมาจากบนท้องฟ้ากำลังลอยอยู่.

เหล่ายอดฝีมือวังจางเยว่ที่กำลังพูดคุยกันไปมา มือทั้งสองที่วาดไปมาบนอากาศ จากนั้นก็เริ่มสวดมนตร์ ลวดลายอักขระที่ซับซ้อนปรากฏขึ้น.

“ฟิ้ว!”

ปราณมารที่ได้มาอัดแน่น รวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อนตัวอ่อนขึ้นมาในทันที.

“คารวะจูเหริน!”

ยอดฝีมือวังจางเยว่ที่คุกเข่าลงบนพื้น เอ่ยกล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

“สถานที่แห่งนี้ไม่เหมาะที่จะอยู่นาน.”

ปราณมารที่รวมตัวกันเป็นบอลสีดำเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม“รีบเปิดใช้ง่ายค่ายกลจิตวิญญาณเคลื่อนย้ายซะ.”

“รับทราบ!”

เหล่าคนของวังจากเยว่ที่ยืนขึ้นด้วยความเคารพ ก่อนที่จะเริ่มเปิดใช้ง่ายค่ายกล ม่านพลังที่ปกคลุมพื้นที่รอบ ๆ ก่อนที่จะนำพื้นที่ทั้งหมดหายไปในทันที.

“เจ้าพวกน่ารังเกียจ ทำให้แผนการคืนชีพของข้าเสียหมด หนี้ครั้งนี้ข้าจะกลับมาเอาคืนแน่!”เสียงที่ทรงพลังดังกึกก้อง.

จุนซ่างเซียวที่คอยปกป้องเหยาเมิ่งหยิงขมวดคิ้วไปมา.

บรรพชนมารที่เงียบหายไปเลย ตอนนี้หนีออกจากดินแดนโม่หยวนไปแล้วอย่างงั้นรึ?

เป็นไปได้ว่ามีมากกว่าหนึ่งแผน.

อาจจะมีแผนอื่นที่จะสามารถใช้คืนชีพได้อีกหรือไม่?

“ชิ.”

จุนซ่างเซียวเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา“พยายามที่จะคืนชีพในร่างศิษย์ของข้า ไม่ว่าเจ้าจะมีแผนอะไรอีก ข้าจะทำให้เจ้าตกตายคืนชีพไม่ได้อีกอย่างแน่นอน!”

ดวงวิญญาณบรรพชนมารที่จำโกวเซิ่งได้มั่น โกวเซิ่งก็จำอีกฝ่ายได้มั่นเช่นนั้น ความแค้นนี้จะต้องได้รับการชำระในวันข้างหน้าอย่างแน่นอน.

“ครืนนนน!”

ในเวลานั้นบอลมารที่คลุมร่างเหยาเมิ่งหยิงที่ระเบิดออกมา ก่อนที่พลังทั้งหมดจะรวมเข้าไปในร่างของนาง.

“เจ้านิกาย!”

นางลืมตาขึ้นเอ่ยออกมาด้วยความดีใจ “นี่คือร่างต้นกำเนิดมารศักดิ์สิทธิ์จริง ๆด้วย!”

“ผสานสำเร็จแล้วรึ?”จุนซ่างเซียวเอ่ย.

“อืม!”

ใบหน้าของเหยาเมิ่งหยิงที่เผยยิ้มพลาย.

ร่างต้นกำเนิดมาร วิวัฒนาการเป็นร่างต้นกำเนิดมารศักดิ์สิทธิ์ หลังจากนี้การบ่มเพาะของนางก็จะก้าวกระโดดขึ้นไปอีกหลายเท่า.

เหล่าผู้ฝึกตนมารที่รอดชีวิตจ้องมองด้วยความอิจฉา นี่คือกายาวิถีมารที่แข็งแกร่งที่สุด สมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คาดไม่ถึงจะถูกสตรีนางนี้ครอบครองไปแล้ว.

“ไป.”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “ไปจากที่นี่.”

“แล้วไปอย่างไร?”กู่เจ้าซีขมวดคิ้วไปมา.

เขตแดนโม่หยวนที่เหมือนกับห้องปิดตาย หากประตูโลหะไม่เปิด พวกเขาก็ไม่รู้ว่าจะออกไปเช่นไร.

“ง่าย ๆ.”

จุนซ่างเซียวที่รวมพลังเอาไว้ที่หมัด จ้องมองไปยังห้วงมิติเตรียมที่จะโจมตี“ทะลวงออกไป!”

“ไม่ได้ ไม่ได้!”

กู่เจ้าซีเร่งรีบเอ่ยเตือนทันที “สถานที่แห่งนี้และพิภพเบื้องบนมีต้นกำเนิดเดียวกัน หากทะลวงออกไปด้วยพลัง จะต้องเกิดปัญหาใหญ่แน่!”

แม้แต่กบฏเช่นเขา ยังหวาดกลัวไปด้วย.

หากจุนซ่างเซียวทะลวงเขตแดนโม่หยวน ใครจะรู้ล่ะ ไม่ใช่แค่นี้ที่พังทลาย แต่พิภพเบื้องบนอาจจะเกิดหายนะที่รุนแรงขึ้นเช่นกัน.

บรรพชนมารนับว่าฉลาดเป็นอย่างมาก เปิดมิติอิสระขึ้นที่นี่ ทำให้สิบนิกายเซียนไม่กล้าที่จะทำลายที่แห่งนี้ไป เพื่อหลีกเลี่ยงที่จะทำให้ผู้บริสุทธิ์ได้รับหายนะ ทำให้มันคงอยู่มาถึงหนึ่งแสนปีแล้ว ไม่เช่นนั้นดินแดนแห่งนี้จะอยู่มาถึงตอนนี้รึ?

“เช่นนั้นไม่ใช่ว่าไม่มีทางออกหรอกรึ?”จุนซ่างเซียวเอ่ย.

“เจ้านิกาย!”

เหยาเมิ่งหยิงเอ่ย “ข้าสามารถสื่อสารกับประตูโลหะยักษ์ได้ สามารถที่จะเปิดมันจากด้านในได้ด้วย!”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด