Chapter 1467 โหดเหี้ยม ดุร้าย
การคืนชีพที่ผิดพลาด ดวงวิญญาณที่รวบรวมมาหนีหายไปหมด.
อย่างไรก็ตาม จุนซ่างเซียวและเหยาเมิ่งหยิงยังคงนั่งอยู่บนบัลลังก์ เห็นชัดเจนว่ายังกลั่นปราณมารที่เหลืออยู่ไม่หมด.
ในเวลานี้ เหล่าผู้ฝึกยุทธ์มารที่คืนสติกำลังเข้ามาถึงตำหนักมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่ละคนจ้องมองไปยังกล่องที่งดงามไม่วางตา เผยความโลภอย่างรุนแรง เห็นชัดเจนว่าพวกเขาต้องการชิงมาให้ได้.
เห็นชัดเจนว่าการช่วย คนเหล่านี้ให้รอด ก็เพื่อให้พวกเขามาปล้นตัวเอง ช่างเป็นความจริงที่โหดร้ายจริง ๆ.
อย่างไรก็ตามคนเหล่านี้คือผู้ฝึกตนมาร หาได้มีศีลธรรมในใจอยู่แล้ว.
อีกอย่าง จุนซ่างเซียวก็คาดไม่ถึงว่าตัวเองที่พยายามช่วยศิษย์จะกลายเป็นว่าได้ช่วยคนเหล่านี้ไปด้วยเช่นกัน.
เพราะว่าจะต้องกลั่นปราณมาร ทำให้โกวเซิ่งไม่ได้ป้องกันตัวเอง เหล่าผู้ฝึกยุทธ์มารที่พร้อมเข้ามาสังหารเขาได้ง่ายดาย.
หากแต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหา.
เพราะมีหลี่ชิงหยางและพวกที่ยืนป้องกันคุ้มครองอยู่นั่นเอง.
ภายในตำหนักที่มีปราณมารหนาแน่น แม้นว่าจะเบาบางลงแล้วก็ตาม ผู้ฝึกยุทธิ์มารนั้นมีจำนวนมาก จึงถือว่าตรึงมือพวกเขาอยู่ไม่น้อยเช่นกัน.
“ฟู่!”
เปลวเพลิงที่ลุกโชนขึ้นที่นิ้วมือ กู่เจ้าซีที่นำบุหรี่ออกมาสูบ พร้อมกับปล่อยควันเป็นรูปวงแหวน เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ขอเอ่ยคำเดียวหากไม่อยากตาย รีบไสหัวไปซะ.”
เหล่าผู้ฝึกยุทธ์มารที่เผยแววตาหวาดกลัวออกมา.
พวกหลี่ชิงหยางนั้นกลิ่นอายของอีกฝ่ายไม่ได้รุนแรงนัก เพียงแค่หนึ่งแกนหมุนเท่านั้น ทว่ากู่เจ้าซีนั้นมีพลังแปดแกนหมุน ดูทรงพลังแข็งแกร่งเล็กน้อย!
ต่อหน้าผู้แข็งแกร่ง พวกเขาย่อมไม่กล้าบุกเข้าไปอย่างสุ่มเสี่ยง แน่นอนว่าไม่มีใครต้องการเข้าไปตาย.
ด้วยเหตุนี้.
สถานการณ์จึงหยุดชะงักชั่วคราว.
อย่างไรก็ตามมีคำพูดหนึ่งที่ดังขึ้นทำให้ผู้ฝึกตนมารบ้าคลั่งขึ้นมาทันที.
“ในกล่องนั่นก่อนตายข้าได้ใส่กายากำเนิดมารศักดิ์สิทธิ์เอาไว้ ใครได้มาจะได้รับสืบทอดอำนาจควบคุมเผ่าโม่หวัง!”
เสียงของวิญญาณบรรพชนมารที่ดังขึ้น เขาไม่ยินดีเป็นอย่างมากที่คืนชีพล้มเหลว แผนการพังทลายด้วยฝีมือของจุนซ่างเซียวจึงวางแผนที่จะยืมมือผู้ฝึกยุทธ์มารเหล่านี้ล้างแค้น.
แผนการหลายหมื่นปีเกือบจะสำเร็จแล้ว แต่กับพังไป ไม่เป็นท่าในขั้นตอนสุดท้าย ใครจะทนกล้ำกลืนเรื่องนี้ได้กัน.
แผนการของบรรพชนมารได้ผลไม่น้อย.
เดิมทีเหล่าผู้ฝึกยุทธ์มารหวั่นเกรงก่อนหน้านี้ เวลานี้ราวกับถูกฉีดเลือดไก่ แต่ละคนดวงตาเป็นประกายความปรารถนาขั้นสุด.
“บ้าไปแล้ว!”
กู่เจ้าซีที่ขมวดคิ้วไปมา.“คนพวกนี้บ้าไปแล้ว!”
กายาต้นกำเนิดมารศักดิ์สิทธิ์คือร่างกายชั้นสุดยอดในวิถีมาร หากว่าพวกเขาได้รับการสืบทอด ก็จะได้รับสืบทอดเผ่าโม่หวัง แน่นอนว่าผู้ฝึกตนมารย่อมโลภจนบ้าคลั่งขึ้นมาทันที.
“บุก!”
“ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
เหล่าผู้ฝึกตนมารที่มีระดับ 5-6 แกนเป็นผู้นำพุ่งเข้ามาทันที.
เมื่อมีผู้นำ ทันใดนั้นก็เป็นเหมือนกับปฏิกิริยาลูกโซ่ที่กระตุ้นให้ผู้ฝึกยุทธ์มารอีกหลายพันคนพุ่งเข้ามาตาม ๆ กัน.
“แส่หาความตาย!”
กู่เจ้าซีที่แววตาจิตสังหารที่ปะทุขึ้นมาทันที.
“แก๊ก!”
ในเวลานั้น ปืนใหญ่ของเซียวจุ้ยจื่อที่เล็งไว้ลั่นไกออกมาทันที!”
“ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง!”
“ติ๊ง! ติ๊ง! ติ๊ง! ติ๊ง!”
กระสุนปะทะกับม่านพลังของเหล่าผู้ฝึกยุทธ์มารกระดอนกระเด็นออกไปทันที.
อาวุธเช่นนี้อาจจะสามารถจัดการกับสัตว์อสูรทั่วไปได้ ทว่าต่อหน้ายอดฝีมือ 5-6 แกน เพียงแค่ทำให้รู้สึกคัน ๆ เท่านั้น.
“กึก!”
กู่เจ้าซีที่ทิ้งปลายบุหรี่ลงพื้น ก่อนที่จะก้าวไปด้านหน้าเอ่ยออกไปว่า“ระดับสูงให้ข้า ระดับต่ำพวกเจ้าจัดการซะ!”
“ซูมมมมม!”
กล่าวจบ เขาที่พุ่งออกไปแล้ว.
“ฝ่ามือข้ามสวรรค์!”
“ฟู่ !”
ฝ่ามือที่เกิดจากพลังจิตวิญญาณแท้มากมายปรากฏขึ้น เข้าโจมตีเหล่าผู้ฝึกตนมาร พลังของเขาย่อมแข็งแกร่งมากกว่าพวกหลี่ชิงหยางเป็นธรรมดา.
กู่เจ้าซีนั้นมีพลังบ่มเพาะมากกว่า ความเข้าใจสูงกว่า ดังนั้นวิชาที่ใช้ออกมาเหมือนกัน จึงทรงพลังมากกว่า.
“ตูมมมม!”
“ตูมมมม!”
เหล่าผู้ฝึกยุทธ์มารที่พุ่งเข้าหาบัลลังก์ถูกโจมตีลอยกระเด็นออกไปทันที กระแทกเข้ากับผนังเสียงดังสนั่น ก่อนกระอั๊กโลหิตออกมาคำโต.
“ฟู่ ฟู่!”
“ฟู่ ฟู่ ซูมมม!”
แม้นว่าการโจมตีของกู่เจ้าซีจะรุนแรงน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่สามารถหยุดความโลภของพวกเขาได้ คนเหล่านี้ยังพุ่งเข้าไปจากทุกทิศทุกทาง หวังเพียงที่จะแย่งชิงกล่องที่หรูหราในมือของเหยาเมิ่งหยิง เพื่อชิงกายาต้นกำเนิดมารศักดิ์สิทธิ์ให้ได้!
เมื่อผลประโยชน์สูงมากพอ เหล่าผู้เก็งกำไรย่อมพร้อมจะเสี่ยง.
เพื่อทรัพยากรฝึกฝนแล้ว เหล่าผู้ฝึกตนมารแทบไม่เสียดายชีวิตของตัวเองเลยด้วยซ้ำ.
“ศิษย์น้องเซียว ขวางพวกมันเอาไว้!”
“กึก แก๊ก!”
เซียวจุ้ยจื่อที่ยกมือ ปลายกระบอกปืนที่ยิ่งไปยังเหล่าผู้ฝึกตนมารที่หลุดลอดมาได้ ยิงจนพวกเขากระเด็นลอยออกไป.
ต่อหน้ายอดฝีมือหมุนแกนขั้นสูง ย่อมไม่เป็นผล ทว่าต่อหน้ายอดฝีมือ 1-2 แกน ขอเพียงถูกเล็งก็ไม่มีทางหลบได้ มีแต่รับการยิงเต็ม ๆ!
“ครืนนนน!”
พริบตานั้นยอดฝีมือ 1-2 แกนก็ล่วงหล่นเป็นใบไม้ร่วง.
“ซูมมมมม!”
เย่ซิงเฉินที่กระโดดออกไป หอกทะลวงนภาที่โจมตีกวาดคนนับพัน เหล่าผู้ฝึกตน 1-2 แกน หัวหลุดจากบ่าในทันที.
“ซี่!”
หลี่ชิงหยางและซูเซียวโม่ที่สะบัดกระบี่ ทะลวงเหล่าผู้ฝึกยุทธ์ที่เข้าใกล้บัลลังก์มากที่สุด.
อย่างไรก็ตาม ผู้ฝึกยุทธ์มารกับมีมากมายจริง ๆ.
อีกอย่าง พวกเขามีพลังเพียงหนึ่งแกนหมุน พร้อมกับอุปกรณ์สามารถจัดการระดับ 1-2 แกนได้ง่าย ๆ ทว่าระดับ 3-4 แกนจำนวนมากก็ไม่ใช่ง่ายเช่นกัน.
ดังนั้นการต่อสู้ครั้งนี้คนที่สังหารไม่ได้ก็ทำได้แค่ป้องกัน แตกต่างจากกู่เจ้าซีที่จัดการคนนั้นที คนนี้ทีอย่างง่ายดาย.
“ตูมมม! ตูมมม! ตูมมม!”
สามารถคาดหวังได้ น้องชายผู้โหดร้าย หมัดของเขาที่ต่อยไปยังคนที่บ้าคลั่งกระเด็นออกไปไม่หยุดหย่อนเพื่อไม่ให้เข้าใกล้จุนซ่างเซียวได้.
นี่คือการต่อสู้ของนิกายนิรันดรปะทะกับกองกำลังผู้ฝึกยุทธ์มารจำนวนมาก ในตำหนักใต้ดิน ทว่าเพียงไม่นานทุกอย่างก็สงบลง เพราะ.....
“ฟู่!”
จุนซ่างเซียวที่นั่งอยู่บนบัลลังก์พ่นลมหายใจยาว พร้อมกับลืมตาขึ้นช้า ๆ เอ่ยกับตัวเอง “แม้นว่าเขตแดนพลังจะไม่เพิ่ม แต่กับรู้สึกว่าแข็งแกร่งขึ้นมากมาย.”
“เจ้านิกาย!”
เหยาเมิ่งหยิงเอ่ยด้วยความดีใจ“ข้าตัดผ่านไปยังระดับสองแกนหมุนล่ะ!”
สาวน้อยที่ได้รับประโยชน์จากความผิดพลาด ยกระดับจากสะบั้นมิติขั้นสูงไปยังหมุนแกนขั้นที่สอง เห็นชัดเจนว่ายกระดับได้อย่างบ้าคลั่งจริง ๆ!
จุนซ่างเซียวที่วางนางลง ลุกขึ้น พร้อมกับจ้องมองไปยังผู้ฝึกยุทธ์มารที่พุ่งเข้ามา แววตากลายเป็นมืดครึ้มเย็นชา.
ไม่ว่าในกล่องที่งดงามนี้จะมีอะไร คนที่พบคนแรกคือศิษย์ของเปิ่นจั้ว ในเมื่อพวกเจ้าคิดจะแย่ง เช่นนั้น......
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่หายไปทันที ก่อนที่จะมาปรากฏที่ด้านหน้ากู่เจ้าซี หมัดขวาของเขาต่อยไปยังใบหน้าผู้ฝึกยุทธ์มารคนหนึ่ง พร้อมคำรามลั่น“ไปลงนรกซะ!”
“ตูมมมมม ----”
ผู้ฝึกยุทธ์คนดังกล่าวลอบกระเด็น บุบเข้าไปในกำแพง หมดสภาพไปในทันที.
“เฮ้ย!”
กู่เจ้าซีที่ดวงตาเบิกกว้างกลมโต.
ผู้ฝึกตนมารที่มีระดับหกแกนหมุน พี่ชายก็มีระดับเดียวกัน แต่กับสังหารอีกฝ่ายด้วยหมัดเดียว เรื่องแบบนี้เกินจริงไปแล้ว!
ไม่ใช่สิ!
ในเวลานั้น กู่เจ้าซีที่มองชัด ๆ พบว่าหมัดของจุนซ่างเซียวนั้นเผยผิวที่เคลือบไปด้วยศิลา ดังนั้นจึงตระหนักได้ทันที.“พี่ชายใช้พลังเผ่าศิลา!”
“หึหึ.”
จุนซ่างเซียวที่ยกหมัดขึ้น กล่าวด้วยความประหลาดใจ“ร้ายกาจขนาดนี้เลยรึ?”
“ฟิ้ว!”
เขาที่กำหมดัแน่น รวมพลังใหม่ในจุดตานเถียน ร่างกายของเขาที่กลายเป็นของแข็ง รูปลักษณ์ที่กลายเป็นเหมือนกับอสุรกายศิลาทันที.
ผู้ฝึกยุทธ์ที่เต็มไปด้วยความโลภต้องชะงักอุทานด้วยความตกใจ“เผ่าศิลา!”
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่หายตัวไปโผล่ที่หน้าผู้ฝึกยุทธ์สี่แกนคนหนึ่ง นิ้วของเขายกขึ้น จิ้มไปที่หน้าผากอีกฝ่าย เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ตาย.”
“ปู๊ดดด---”
โลหิตที่พุ่งกระฉูดออกมา สาดกระจายไปทั่ว จากนั้น...ผู้ฝึกยุทธ์คนดังกล่าวก็ล้มลงตกตายกลายเป็นศพในทันที.
“เจ้านิกาย....”
หลี่ชิงหยางและพวกเซียวจุ้ยจื่อที่ตื่นตะลึงไม่ต่างกัน.
ต่อหน้าผู้ฝึกยุทธ์มาร ถึงจะเหนือกว่า แต่ก็ไม่ควรจะง่ายดายปานนั้น!
อย่างไรก็ตาม.
ยังไม่จบแค่นั้น.
จุนซ่างเซียวที่แปลงร่างเป็นอสูรศิลา หายตัวไปพร้อมกับใช้นิ้วทิ่มไปยังหน้าผากศัตรูสังหารคนแล้วคนเล่า.
“ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!”
“ปัง ปัง ปัง!”
เพียงเวลาสั้น ๆ จุนซ่างเซียวที่มาปรากฏตัวด้านหน้าพวกหลี่ชิงหยาง พร้อมกับสังหารผู้ฝึกยุทธ์มารไปกว่าสามร้อยคน แต่ละคนตกตายด้วยการถูกทิ่มที่หน้าผาก.
“จริง ๆ ด้วย!”
เห็นพี่ชายสังหารศัตรูอย่างโหดร้ายทารุณ กู่เจ้าซีที่ครุ่นคิดในใจ“ข้าได้ยินมาจากนักเล่าเรื่องว่า เผ่าศิลาเมื่อปลุกสายโลหิตแล้วจะเป็นพวกที่ป่าเถื่อนดุร้าย!”
จุนซ่างเซียวยังคงเผยพลังที่ดุร้ายทารุณ เหล่าผู้ฝึกตนมารที่ใจเย็นลงแล้ว แต่ละคนหวาดกลัวเร่งรีบถอยหนีไปทั่วทุกสารทิศทันที.
นี่ไม่ใช่มนุษย์แล้ว!
นี่คืออสูรศิลา!
“ดินแดนโม่หยวนที่บรรพชนมารสร้างขึ้น ไม่มีอะไรเลยนอกจากใช้คืนชีพตัวเอง พวกเจ้าก็แค่เหยื่อบูชายันต์ ตอนนี้เปิ่นจั้วช่วยพวกเจ้าไว้ ไม่เพียงไม่ขอบคุณ ทว่ายังคิดที่จะแย่งชิงสมบัติพวกข้าอีก พวกเจ้ามัน....”จุนซ่างเซียวที่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา“สารเลว!”
พริบตาที่กล่าวจบ ริ้วแสงที่สว่างจ้าสาดไปทุกที่.
“พรึด ซี่!”
“พรึด ซี่!”
“พรึด ซี่!”
เหล่าผู้ฝึกตนมารภายในตำหนักที่หนีไปไม่ทันหลายร้อยคน มีพลังระดับ 3-4 แกนและระดับ 1-2 แกนจำนวนมาก ถูกทิ่มทะลวงหน้าผาก นอนสิ้นลมกลายเป็นศพเกลือกกลิ้งกองกันบนพื้น.
ตั้งแต่มาถึงพิภพเบื้องบน จุนซ่างเซียวน้อยมากที่จะออกไปต่อสู้ เขาที่ต้องการพัฒนานิกายเงียบ ๆ ตอนนี้กับไล่สังหารอย่างบ้าคลั่ง ราวกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อครั้งอยู่ในพิภพสงครามเลย.
ทว่ามีความแตกต่างอย่างหนึ่ง.
ครั้งนี้เขาไม่ได้ใช้ดาบหนานโชว แต่ใช้พลังของตัวเอง.
“เจ้านิกาย......”
หลี่ชิงหยางเอ่ยทว่าก็ลังเลที่จะกล่าวต่อ.
ผู้ฝึกตนมารเหล่านี้พยายามแย่งชิงสมบัติของศิษย์น้องหญิง การถูกสังหารก็เป็นเรื่องธรรมดา.
อย่างไรก็ตาม เขากับรู้สึกว่าร่างของเจ้านิกายเปลี่ยนเป็นอสุรกายศิลาแล้ว ดูไร้ความรู้สึก เต็มไปด้วยความดุร้าย จนทำให้เขากังวลว่าอีกฝ่ายกำลังธาตุไฟเข้าแทรกหรือไม่?
“ศิษย์พี่รอง.”
ซูเซียวโม่ที่เอ่ยเสียงผ่านวิญญาณ “เจ้านิกายดูแปลกไปเล็กน้อย!”
เขาที่บอกได้ถึงความแตกต่าง ความแปลกประหลาดนี้ออกมาได้อย่างชัดเจน.
จุนซ่างเซียวที่เปลี่ยนไป เขามีท่าทีไม่แยแสเหมือนกับรูปปั้น แม้แต่ศิษย์ยังไม่กล้าเอ่ยกล่าวอะไรออกมา ความเย็นชานี้ทำให้พวกเขาเย็นยะเยือบไปด้วย.
“หรือเพราะอยู่ในปราณมารนาน นิสัยเลยเปลี่ยนรึ?”เหออู๋ตี้คิดในใจ.
“พี่ชาย.”
“เรียกข้าว่าเจ้านิกาย.”
“......”
กู่เจ้าซีที่เร่งรีบเปลี่ยนคำพูด “เจ้านิกาย ที่นี่ ในเมื่อเป็นสถานที่บรรพชนมารจงใจวางแผนทุกคนมาสังเวย คงไม่มีสมบัติอะไรอยู่แล้ว พวกเรารีบหาทาง จากไปดีกว่า.”
“ไป.”
จุนซ่างเซียวที่นำทุกคนเดินออกไปที่ทางออก.
หลี่ชิงหยางและพวกเซียวจุ้ยจื่อเตรียมที่จะเก็บแหวนมิติจากศพผู้ฝึกตนมาร.
“วัตถุดิบเหล่านี้ เอาไปก็ไม่ต่างจากขยะ.”จุนซ่างเซียวเอ่ยออกมาเล็กน้อย.
“หะ?”
ทุกคนถึงกับหวาดผวา.
เรื่องนี้ไม่ใช่ว่าเป็นท่านเป็นคนสั่งสอนพวกเราหรอกรึ?
“ศิษย์พี่รอง!”
ซูเซียวโม่ที่เอ่ยกล่าวในใจ“เจ้านิกาย ต้องมีปัญหาแน่นอน!”
......
ภายในประตูศิลาทั้งสิบ.
เหล่าผู้รอดชีวิตที่หนีออกมาได้คนแล้วคนเล่า แม้นว่าจะอยู่ในสภาพอนาถ ทว่าก็ยังขยับได้.
แม้ว่าจะผ่านไปแค่เวลาสั้น ๆ เหล่าผู้ฝึกตนมารที่รอดชีวิต ก็เหลือถึง 80,000-90,000 คน.
“หืม?”
บางคนที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ “ที่ไกลออกไปนั่นมีประตูศิลาด้วยอย่างงั้นรึ?”
“ไป! ไปดูกัน!”
พวกเขาที่เร่งรีบไปยังประตูลับอีกแห่งทันที เห็นชัดเจนว่าพวกเขายังไม่ยอมแพ้ที่จะหาสมบัติ.
เหล่าผู้ฝึกตนมารที่รอดชีวิตและตาม ๆ กันมา เห็นจุนซ่างเซียวนำศิษย์ออกมา เพราะว่าอีกฝ่ายถูกเคลือบด้วยผิวศิลา รูปลักษณ์ดูน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก.
“พี่ใหญ่!”
ผู้ฝึกยุทธ์มารคนหนึ่งชี้ไปยังเหยาเมิ่งหยิงที่ถือกล่องที่หรูหราไว้เอ่ยออกไปว่า“บางทีในนั่นจะต้องมีสมบัติแน่!”
คนอื่น ๆที่ตระหนักได้เช่นกัน ดวงตาเป็นประกายฉายความโลภออกมาทันที.
“ใช่แล้ว.”
เสียงของบรรพชนมารที่ดังขึ้นอีกครั้ง“สิ่งที่อยู่ในกล่องคือกายาต้นกำเนิดมารศักดิ์สิทธิ์ หากใครได้รับจะทำให้สามารถสืบทอดอำนาจของเผ่าโม่หวัง!”
“เจ้าแก่!”
จุนซ่างเซียวที่เงยหน้าขึ้น กล่าวด้วยความโกรธ “ยังไม่ยอมอีกใช่ไหม!”
เหล่าผู้ฝึกตนมารหลายหมื่นคนถูกกระตุ้นด้วยคำพูดของบรรพชนมาร ดวงตาลุกโชนด้วยความโลภจ้องมองกล่องดังกล่าวไม่วางตา.
......
ครึ่งชั่วยามผ่านไป.
กู่เจ้าซีที่ทิ้งบุหรี่ลงบนพื้น พร้อมกับหยียบดับไฟไป.
“......”
หลี่ชิงหยางและพวกเซียวจุ้ยจื่อที่ตื่นตะลึงอยู่เล็กน้อย.
เพราะว่าด้านหน้าของพวกเขา ผู้ฝึกตนมารหลายหมื่นคนกลายเป็นศพนอนกองกันอยู่ โลหิตที่ไหลเป็นสายน้ำ ส่งกลิ่นแสบจมูกโชยออกมา.
“ปัง.”
จุนซ่างเซียวที่เสียบปลายดาบมังกรเขียวลงบนพื้นด้านหน้า.
ใบหน้าของเขาที่อาบไปด้วยคาบโลหิต เหล่าผู้ฝึกตนมารหลายหมื่นคนถูกเขาสังหารไปเกือบหมด.
อมหิต โหดร้ายมาก!!!
