Ch6 – รูปร่างหน้าตา

Ch6 – รูปร่างหน้าตา

ในตอนนี้เองที่ลู่เซี่ยนึกถึงเครื่องนวดข้าวที่เธอเคยซื้อไว้

ไม่นะ มันก็หายไปด้วย

ลู่เซี่ยรู้สึกปวดใจ

เพราะเธอตั้งใจเอามันมาใช้ในช่องว่าง เธอยังเลือกรุ่นที่สามารถชาร์ตแบตเตอร์รี่ได้และมันก็แพงมาก!

แต่หลังจากที่ซื้อมาแล้วเธอก็รู้สึกเสียดายขึ้นมา เพราะเธอมาพบทีหลังว่ากระท่อมน้อยไม่จำเป็นต้องผ่านการนวดข้าวก่อนนำไปแปรรูป ถึงเธอจะใส่รวมไปกับฟางข้าว มันก็สามารถคัดแยก, แปรรูป, และแยกฟางข้าวออกมาได้โดยอัตโนมัติ เธอแค่ต้องขนฟางข้าวไปไว้ที่แปลงดินเองเท่านั้น

เธอจึงรู้สึกเสียใจกับเรื่องนี้ เธอตั้งใจจะนำมันไปขายเป็นของมือสอง แต่ก่อนที่เธอจะทันได้ขาย มันก็หายไปซะก่อน

ปวดใจ!

แต่ตอนนี้ปวดใจไปก็เปล่าประโยชน์ ลู่เซี่ยใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อที่จะลืมๆเรื่องนี้ไปเสีย แล้วเธอก็ค่อยๆปล่อยวางเรื่องนี้ แค่มีช่องว่างก็ทำให้เธอมีความมั่นใจมากพอแล้ว

หลังออกมาจากช่องว่าง เธอก็ลุกออกจาก “เตียง”

เตียงที่ทำอย่างง่ายๆส่งเสียงดังราวกับจะพังได้ทุกเมื่อ

แต่ลู่เซี่ยรู้ว่ามันจะไม่พัง เพราะเจ้าของร่างเดิมนอนอยู่บนเตียงนี้มานานหลายปีแล้ว และมันก็เป็นแบบนี้มาตลอด เธอจึงชินชากับมัน

หลังลุกออกจากเตียงแล้ว เธอก็เดินไปที่มุมหนึ่งของกำแพงที่มีโต๊ะเครื่องแป้งตั้งอยู่ นี่เป็นพื้นที่ของพี่สาวคนโต ลู่ชุน ปกติเจ้าของร่างเดิมจะไม่มายุ่มย่ามที่ตรงนี้ และพี่สาวของเธอก็ไม่ยอมให้เธอใช้ด้วย

ถ้าพี่สาวของเธอรู้เข้า อีกฝ่ายก็อาจจะโกรธได้

แต่ลู่เซี่ยไม่สนใจเรื่องนั้น เมื่อนั่งลงแล้วเธอก็หยิบกระจกขึ้นมาและสำรวจดูหน้าตาของเจ้าของร่างเดิม

คนที่ปรากฏอยู่ในกระจกมีใบหน้าเหลืองซีดดูผอมแห้งแรงน้อย เส้นผมของเธอแย่ยิ่งกว่า ไม่เพียงแค่ออกเหลืองเท่านั้นแต่ยังแตกแห้งและชี้ฟูอีกด้วย

ชัดเจนว่าร่างกายขาดสารอาหาร

ปกติถึงเจ้าของร่างเดิมจะไม่เป็นที่รักใคร่ แต่เธอก็ไม่ควรอยู่ในสภาพขาดสารอาหารแบบนี้ เพราะพ่อแม่ทั้งสองของเธอต่างมีงานทำ และพวกเขาก็มีเงินมากพอที่จะเลี้ยงดูลูกทั้งสี่ของพวกเขาได้

แต่ครอบครัวของลู่เซี่ยนั้นต่างออกไป พ่อแม่ของเธอต่างก็เป็น “ลูกกตัญญู”

และพวกเขากตัญญูต่อพ่อแม่ของตัวเอง

พ่อของลู่เซี่ยเป็นลูกคนรองของครอบครัว และเขาก็อยู่ในสถานการณ์เดียวกับลู่เซี่ย เพื่อให้ได้รับความสนใจจากพ่อแม่ เขาจึงต้องแสดงความกตัญญูมากเป็นพิเศษ ถึงเขาจะแยกบ้านออกมาแล้ว แต่ย่าของลู่เซี่ยก็มักจะหาข้ออ้างเพื่อขอเงินจากเขา และพ่อของลู่เซี่ยก็มักจะไม่ปฏิเสธ

แม่ของลู่เซี่ยก็กตัญญูเช่นกัน แต่เธอกตัญญูกับบ้านเดิมของตัวเอง เธอมักไปเยี่ยมบ้านเดิมทุกสองหรือสามวัน โดยที่ไม่เคยกลับไปมือเปล่าเลย ยิ่งไปกว่านั้น เพราะเธอทำงานที่โรงงานทอผ้า จึงมักได้เศษมากลับมาเสมอ และคนที่ได้ประโยชน์มาตลอดหลายปีนี้ก็คือคนจากบ้านเดิมของเธอ

ดังนั้น ถึงครอบครัวของพวกเขาจะมีรายได้สองทาง แต่พวกเขากลับยังต้องใช้จ่ายอย่างประหยัด

แน่นอนว่า พ่อแม่ของลู่เซี่ยให้การดูแลลูกคนอื่นๆเป็นอย่างดี พวกเขาจึงไม่เคยต้องหิว แต่ลู่เซี่ยที่เสมือนไร้ตัวตนมักถูกมองข้ามอยู่เสมอ แค่เธอไม่หิวตายก็พอแล้ว

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ลู่เซี่ยก็ถอนหายใจและสำรวจหน้าตาของเจ้าของร่างเดิมอย่างละเอียด ถึงเธอจะผอมแห้งไปบ้าง แต่ก็นับว่าหน้าตาดี

และที่เธอให้ความสนใจเป็นพิเศษก็คือ การที่เจ้าของร่างเดิมมีส่วนคล้ายเธออยู่ด้วย

ลู่เซี่ยในปี 2021 ก็มีรูปร่างผอมบางเช่นกัน แต่หลังจากได้รับช่องว่างมา เธอก็กินพืชผักและน้ำแร่วิเศษจากในช่องว่าง จากนั้นเธอก็ค่อยๆเริ่มมีเนื้อหนังและผิวพรรณที่ขาวเรียบเนียน เธอจึงกลายเป็นสาวน้อยหน้าตาดีคนหนึ่ง และมีคนตามจีบอยู่สองสามคน แต่ในใจของเธอมีแค่เรื่องการหาเงินเท่านั้น

ลู่เซี่ยในตอนนี้จึงไม่กังวลเรื่องรูปร่างหน้าตา เพราะเธอจะค่อยๆดูดีขึ้นและเจ้าของร่างเดิมก็ยังอายุไม่ถึง 18ปีด้วยซ้ำ

หลังจากทำความเข้าใจเรื่องนี้แล้ว เธอก็กลับไปค้นดูเสื้อผ้าของเจ้าของร่างเดิมและใส่ชุดที่ลู่ชุนไม่ต้องการแล้ว มันเต็มไปด้วยเสื้อผ้าที่อีกฝ่ายเคยจนเก่าและชุดที่เธอไม่ชอบ จากนั้นลู่เซี่ยก็เดินออกไปจากห้อง

ตอนนี้ในห้องนั่งเล่นไม่มีใครอยู่เลย พวกเขาอาจจะรู้ว่าเธออารมณ์ไม่ดี ทุกคนจึงจงใจให้พื้นที่สำหรับเธอในการคิดใคร่ครวญ