Chapter 1078 เป็นศัตรูกับทั้งโลก
เพียงแค่เวลาไม่นานเท่านั้น.
รอบนอกนิกายไท่เสวียนเซิ่งถูกคนของนิกายนิรันดรล้อมเอาไว้แล้ว ตั้งแต่เจ้านิกายเริ่มต่อสู้ พวกเขาก็เคลื่อนพลออกมาแล้ว.
โดยเฉพาะราชาสัตว์จื่อหลิน ที่นำหน้าออกมา พร้อมกับระเบิดเสื้อผ้า ปลดปล่อยปราณอสูรพร้อมกับเข้าปะทะกับเจ้านิกายไท่เสวียนเซิ่งและเหล่าอาวุโส!
“ฟู่ ฟู่!”
“ฟู่ ฟู่ ซูมมมม!”
หมัดสีม่วงราวกับจรวดมิสไซล์ กลายเป็นริ้วแสงโจมตีออกมาจากด้านนอกเกิดระเบิดเสียงดังสนั่น.
“เปิดค่ายกลคุ้มนิกาย!”
เจ้านิกายไท่เสวียนเซิ่งที่ตะโกนเสียงดังลั่น“เร็ว! เร็วเข้า!”
“วูซซซ!”
“วูซซซ!”
ในเวลานั้น ม่านพลังค่ายกลที่ปรากฏขึ้นบนอากาศปกคลุมนิกายไท่เสวียนเซิ่งเอาไว้ ปกคลุมสิ่งก่อสร้างรอบ ๆอย่างแน่นหนา.
สำหรับนิกายใหญ่แล้วการมีค่ายกลคุ้มกันเป็นเรื่องปรกติทั่วไป ทว่าน้อยครั้งนักที่จะใช้ ต้องไม่ลืมว่าในทวีปชิงหยุนแล้วจะมีใครกันกล้าโจมตีนิกายใหญ่.
ด้วยความประมาทก่อนหน้า ทำให้จุนซ่างเซียวทำลายทางเข้าได้อย่างง่ายดายนั่นเอง.
แน่นอน.
ด้วยความแข็งแกร่งของโกวเซิ่งแล้ว.
ถึงจะเปิดค่ายกลคุ้มกันนิกาย ก็เพียงแต่โจมตีเพิ่มสักสองสามครั้ง ไม่ว่าอย่างไรทางเข้าก็ต้องพังทลายอยู่ดี!
“ตูมมมมมม!”
“ครืนนนนนน!”
ม่านพลังป้องกันที่ปัดป้องการโจมตี หมัดสีม่วงที่ระเบิดเสียงดังสั่น ปราณอสูรที่รุนแรงปะทุกวาดม้วนออกไปทั่ว เหล่าคนระดับสูงของนิกายไท่เสวียนเซิ่งที่ตื่นตกใจ เจ้านี่ไม่ใช่มนุษย์!
“หากราชาเดาไม่ผิด!”
ราชาสัตว์จื่อหลินที่ลอยอยู่บนม่านพลัง พร้อมกับเผยท่าทางโกรธเกรี้ยวออกมา “ในอดีตที่จังหวัดเป่ยโม่ หนึ่งในห้าปราชญ์ยุทธ์ที่ผนึกราชาผู้นี้ มีคนของนิกายไท่เสวียนเซิ่งด้วย!”
จังหวัดเป่ยโม่?
ห้าปราชญ์ยุทธ์?
เจ้านิกายไท่เสวียนเซิ่งและเหล่าคนระดับสูงใบหน้าเปลี่ยนสี อุทานเสียงหลง “ราชาสัตว์จื่อหลิน! เจ้านี่คือสูรที่หลุดจากผนึกครั้งนั้น!”
ถางจู่จื่อที่ยกมือขึ้น ปราณอสูรมากล้นที่ปกคลุมไปทั่ว ดวงตาที่กลายเป็นแดงซ่าน“วันนี้บิดาจะล้างแค้น!”
“ตูมมมม!”
“ตูมมมม!”
“ตูมมมม!”
หมัดอากาศสีม่วงที่พุ่งออกไป ราวกับอุกกาบาตที่ล่วงหล่น รอบ ๆ ค่ายกล เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น ค่ายกลที่ถูกโจมตีเกิดเสียงระเบิดดังกึกก้อง พร้อมกับสั่นไหวไปมาอย่างรุนแรง.
“สนับสนุนม่านพลัง!”
“เร็วเข้า!”
เจ้านิกายไท่เสวียนเซิ่งที่คำรามลั่น.
เหล่าอาจารย์ค่ายกลที่แยกย้าย เข้าปะจำยังจุดต่าง ๆ พร้อมกับแผ่จิตสัมผัสถ่ายพลังวิญญาณเพื่อควบแน่นเสริมพลังค่ายกล!
ส่วนการต่อสู้อีกแห่ง.
บนท้องฟ้าจุนซ่างเซียวและหลานจิงติงยังปะทะกันอย่างรุนแรง.
เหล่าคนระดับสูงนิกายนิรันดรต่างก็เสริมพลังค่ายกล ป้องกันการโจมตีของราชาสัตว์จื่อหลิน!
ที่เชิงเขา สี่กองกำลังสัตว์สงคราม จงอี้อยู่ด้านหน้า และยังมีทัพสัตว์หลายแสนตนนำมาโดยเหล่าหนิวที่กระจายไปทั่ว ล้อมกรอบนิกายไท่เสวียนเซิ่งเอาไว้!
......
แท่นบูชาจังหวัดจงจุน.
ต้าจวีซือที่ยืนอยู่ด้านหน้าลูกโลกไม่ไหวติง มุมปากกระตุก “มุ่งเป้าไปที่นิกายไท่เสวียนเซิ่งจริง ๆ!”
“เรื่องใหญ่แล้ว!”
ชายชราที่เร่งรีบเอ่ยกล่าวออกมาด้วยความตกใจ“ราชาสัตว์จื่หลินที่หลุดจากผนึกตอนนี้นำสัตว์หลายแสนตน เข้าโจมตีนิกายไท่เสวียนเซิ่ง เจ้านิกายซือขอความช่วยเหลือมา!”
“อะไรนะ!??”
ต้าจวีซือถึงกับเต้นผาง.
นิกายราชันย์มารสร้างหายนะแก่ยุทธภพ เหล่านักบวชไม่ลงมือ เพราะมันเป็นความขัดแย้งระหว่างนิกาย ทว่าราชาสัตว์จื่อหลินคือ เผ่าสัตว์อสูร เป็นวิกฤตเผ่ามนุษย์ ดังนั้นพวกเขาย่อมเป็นพวกกินแตงไม่รู้จริง ไม่ได้!
“รีบแจ้งไปยังเจ้าเมืองมนทลต่าง ๆ แจ้งไปยังยอดฝีมือให้ไปสนับสนุนิกายไท่เสวียนเซิ่งซะ!”
“รับทราบ!”
“แจ้งเจ้าเมืองหานและคนอื่น ๆ ให้พวกเขาไปยังนิกายไท่เสวียนเซิ่งทันที!”
“รับทราบ!”
“แจ้งไปยังนิกายที่สูงกว่าห้า เป็นการแจ้งเตือนระดับหนึ่ง ให้ทุกคนส่งยอดฝีมือไปยังนิกายไท่เสวียนเซิ่ง!”
“รับทราบ!”
......
เหล่านักบวชผู้ควบคุมแท่นบูชา ได้ส่งข่าวไปทั่วแผ่นดิน ทำให้โลกที่เพิ่งสงบ กลายเป็นวุ่นวายขึ้นมาทันที!
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
ในเวลานั้นเหล่ายอดฝีมือมากมายที่เร่งรีบมุ่งหน้าไปยังนิกายไท่เสวียนเซิ่ง.
เหล่านักบวชได้แจ้งเตือนระดับหนึ่ง ไม่ได้เอ่ยเรื่องเกี่ยวกับราชาสัตว์จื่อหลิน แจ้งเพียงให้ออกไปสนับสนุนการต่อสู้โดยด่วน.
เหล่ายอดฝีมือที่เคยเข้าสู่พิภพสงคราม พวเขาที่เป็นห่วงความปลอดภัยของแผ่นดิน แน่นอนว่าไม่มีใครกลัวตายอยู่แล้ว.
ในเวลานั้น.
เหล่ายอดฝีมือที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็วมุ่งสู่นิกายไท่เสวียนเซิ่ง เพื่อช่วยโลกนั่นเอง.
แท้จริงแล้วหัวหน้าอาชญากรรมก็คือ จุนซ่างเซียว ที่ยังคงต่อสู้กับหลานจิงติง เขาไม่ได้ใส่ใจเกี่ยวกับสถานะอะไรของราชาสัตว์จื่อหลินตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว.
ด้วยความแข็งแกร่งของนิกายนิรันดร์ตอนนี้ทรงพลังเป็นอย่างมาก และยังมีไพ่ตายเช่นดาบหนานโชวอีก แม้นแต่เรื่องเหยาเมิ่งหยิงมีกายาต้นกำเนิดมารแพร่ออกไป เขาก็ไม่หวาดกลัวแม้แต่น้อย.
อย่างแย่ที่สุด.
ก็เป็นศัตรูกับทุกคนบนโลกนี้เท่านั้น!
......
“ตูมมมมม!”
“ตูมมมมม!”
ค่ายกลนิกายไท่เสวียนเซิ่ง ที่ถูกราชาสัตว์จื่อหลินโจมตีไม่หยุดหย่อน โจมตีอย่างบ้าคลั่งบวกกับความโกรธหลายพันปีก่อนด้วยทำให้เขาโจมตีอย่างหนักหน่วงรุนแรงไม่ยั้งมือเลยแม้แต่น้อย
“ตูมมมมมมมมมม!”
ในเวลานั้น รอยแตกใยแมงมุมที่กระจายออกไปทั่ว.
ในเวลาเดียวกันก็มีริ้วแสงอีกแห่งที่พุ่งมากระแทกม่านพลังค่ายกล ความรุนแรงที่ทำให้หูดับไปตาม ๆ กัน ม่านพลังที่ส่ายไปมาอย่างรุนแรง.
“ปู๊ พุด พรึด!”
เหล่าอาจารย์ค่ายกลนิกายไท่เสวียนเซิ่งที่ป้องกันการโจมตีจากราชาสัตว์จื่อหลินก็ยากลำบากอยู่แล้ว เวลานี้ถึงกับต้องพ่นโลหิตคำโต ใบหน้ากลายเป็นซีดเซียว!
“ตูมมมมมมมมมม!”
เซียวจุ้ยจื่อบนยอดเขาแห่งหนึ่งที่โจมตีออกมานั่นเอง ควันสีขาวที่ลอยละล่อง ที่ปลายปากกระบอกปืน ริ้วแสงที่พุ่งยาวกระแทกม่านพลัง.
ราชาสัตว์จื่อหลินที่ไม่ว่างเว้นเช่นกัน บวกกับการยิงของปืนใหญ่สนาม เขาก็โจมตีอย่างบ้าคลั่งสนับสนุนการทำลายล้าง
“แก๊ก แก๊ก แก๊ก ---”
“ครืนนนนนนน!”
ท้ายที่สุด ม่านพลังคุ้มกันนิกายของนิกายไท่เสวียนเซิ่งก็ไม่สามารถต้านไว้ได้อีกแล้ว มันได้แตกสลายหายไปทันที.
“พรึด โครม!”
“พรึด โครม!”
เหล่าอาจารย์ค่ายกลที่ลอยกระเด็น โลหิตที่พ่นอาบพื้น.
“ตาย!”
หลังจากม่านพลังพลังทลาย ราชาสัตว์จื่อหลินที่พุ่งเข้าไป หมัดที่เต็มไปด้วยปราณอสูรโถมทับไปยังเหล่าคนระดับสูงของนิกายไท่เสวียนเซิ่ง.
เป้าหมายของเขาไม่ใช่แค่การต่อสู้ แต่คือการทำลายล้าง!
“ขวางเขาเอาไว้!”
เจ้านิกายไท่เสวียนเซิ่งที่คำรามออกมาด้วยความโกรธ.
“ฟู่ ฟู่!”
“ฟู่ ฟู่ ซูมมมมม!”
เหล่าคนระดับสูงหลายสิบคนที่ลงมือพร้อมกัน เขาต้านปราณอสูรที่โถมทับลงมา!
“ตูมมมม! ตูมมมม! ตูมมมม!”
ที่ผ่านมานี้ ความแข็งแกร่งของราชาสัตว์จื่อหลินที่เพิ่มขึ้นมาก ด้วยความโกรธเกรี้ยวที่มากล้น พลังทำลายที่หนักหน่วงรุนแรง หมัดอากาศที่เต็มไปด้วยปราณอสูร โจมตีลงไปยังห้องโถงนิกายไท่เสวียนเซิ่งทันที!
ห้องโถงหลังนิกายก็คือรากฐานของนิกาย หากถูกทำลายวันนี้ ก็จะสามารถบรรเทาความเกลียดชังหลายพันปีของเขาได้!
“เจ้าปิศาจร้าย บ้าไปแล้ว!”
พื้นที่ห้องโถงนิกาย ริ้วแสงหลายสายที่ปรากฏขึ้น พร้อมกับใช้ทักษะยุทธ์ป้องกัน สร้างม่านพลังวิญญาณคุ้มกันสิ่งก่อสร้างดังกล่าวเอาไว้.
“ตูมมมมมม!”
หมัดปราณอสูรที่ปะทะกับม่านพลังดังกล่าว ไม่สามารถที่จะทะลวงเข้าไปได้แม้แต่น้อย.
ราชาสัตว์จื่อหลินที่ขมวดคิ้วไปมา ก่อนที่จะบินถอยออกมา เพราะว่าปรากฏกลุ่มมนุษย์ที่แข็งแกร่ง คาดไม่ถึงว่าจะมีระดับปราชญ์หลายคน.
“เจ้านิกาย!”
!”
อาวุโสไท่เสวียนเซิ่งที่เผยความดีใจออกมา“กำลังเสริมมา! กำลังเสริมมาแล้ว!”
ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!
ในเวลานั้นเหล่ายอดฝีมือจากทั่วทุกสารทิศที่ปะทุพลังออกมา พร้อมกับเข้าป้องกันนิกายเอาไว้.
เจ้านิกายไท่เสวียนเซิ่งที่ถอนหายใจโล่งอกออกมา.
“ตูมมมม!”
“ตูมมมม!”
บนอากาศ จุนซ่างเซียวและหลานจิงติงปะทะกันอีกสองสามฝ่ามือ ก่อนจะร่อนลงมา.
จุนซ่างเซียวที่ร่อนลงที่หน้าประตูที่พังทลาย แววตาที่เผยความโกรธเกรี้ยว “เจ้าคิดว่าจะปกป้องนิกายไท่เสวียนเซิ่งได้อย่างงั้นรึ?”
เจ้าเมืองหานที่เพิ่งมาถึง เอ่ยด้วยความตกใจ“เจ้านิกายจุน มาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?”
เหล่ายอดฝีมือที่มาถึงต่างก็ตะลึงไปตาม ๆ กัน.
“ทุกท่าน!”
เจ้านิกายไท่เสวียนเซิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม“ราชาสัตว์จื่อหลินและจุนซ่างเซียวเป็นพวกเดียวกัน!”
เหล่ายอดฝีมือที่ดวงตาเบิกกว้างกลมโตขึ้นมาทันที!”
“ถูกต้อง.”
จุนซ่างเซียวที่กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ราชาสัตว์จื่อหลิน ก็คือถางจู่นิกายนิรันดรของข้า!”
“......”
เจ้าเมืองหานที่ใบหน้าอัปลักษณ์.
ทว่าราชาสัตว์จื่อหลินที่เป็นศัตรูของแผ่นดิน นอกจากนี้ยังเป็นตัวอันตราย อยู่ภายใต้การปกครองของเจ้านิกายจุนนี่เอง!
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่นำเซ็ตเจิ้นหยางออกมา พร้อมกับกระตุ้นเกราะรบปีกจักรกล สวมหน้ากากเจิ้นหยาง ก่อนจะเอ่ยออกมาว่า“เปิ่นจั้วมุ่งเป้าไปยังนิกายไท่เสวียนเซิ่งเพียงแห่งเดียว หากพวกเจ้าต้องการปกป้อง จากนี้ก็จะเป็นศัตรูของนิกายนิรันดร มีเพียงต้องตายกันไปข้างหนึ่ง!”
นิกายราชันย์มารแข็งแกร่งรึ?
ราชันย์เจิ้นเหว่ยก็แข็งแกร่งงั้นรึ?
ไม่ ไม่ ไม่เลย!
พวกเขาต่อหน้าจุนซ่างเซียวไม่มีค่าอะไรเลย.
เพราะว่าตอนนี้เขาคนนี้กำลังจะประกาศสงครามกับคนทั้งโลก พร้อมกับจะเป็นศัตรูกับทุกคนทั่วแผ่นดิน!
