Chapter 1023 อาวุธทั้งสาม
ด้านนอกฐานที่มั่นทวีปชิงหยุน เปปป้าที่ใช้พลังธาตุปฐพี กำลังขึ้นรูปสร้างสนามประลองขึ้นมา โดยมีหลี่ชิงหยาง เซียวจุ้ยจื่อและคนอื่น ๆ เตรียมวัตถุดิบไว้ล่วงหน้าคอยเสริม.
ก่อนหน้านี้เขาที่คิดจะกลับนิกายนิรันดร ไม่ได้คาดคิดเลยว่าจะเปิดการท้าประลอง กับยอดฝีมือระดับปฐพีแต่อย่างใด แต่พอได้สู้ก็รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย!
ลี่เฟยเอ่ย “เจ้านิกายเพิ่งตัดผ่านระดับ การท้าประลองกับยอดฝีมือระดับปฐพีเช่นนี้ ดูเสี่ยงไปหน่อยหรือไม่?”
เขาที่รู้สึกกังวลเพราะจุนซ่างเซียวเพิ่งออกมาจากลานสังหาร ยังไม่ได้พัก วันถัดมาก็ออกไปประลอง แล้วพรุ่งนี้ก็ท้าประลองกับยอดฝีมือพิภพต่าง ๆ ซ้ำอีก เกรงว่าจะไม่อยู่ในสภาพสมบูรณ์ในการประลองกับคนอื่น ๆ.
“เจ้านิกายจะไม่ทำเรื่องที่ไม่สามารถทำได้ ในเมื่อกล้าเปิดท้าประลอง แน่นอนว่าจะต้องมีพลังเพียงพอ.”เถียนซีเอ่ยอย่างมั่นใจ.
“ก็ใช่!”
ลี่เฟยเอ่ยกล่าวอย่างตื่นเต้นเล็กน้อย “ข้ารู้สึกคาดหวังเล็กน้อย!”
การต่อสู้กันของยอดฝีมือระดับสูง ไม่บ่อยนักที่จะได้เห็น.
ไม่ต้องแปลกใจอะไร ถึงจะเป็นม่านพลังปกคลุมเช่นเขตแดนสังหารอาชูร่า ที่ไม่ได้ยินเสียง ยังดึงดูผู้ชมมากมายเข้ามา.
การได้ชมการต่อสู้ เป็นเรื่องที่คาดหวังของเหล่าผู้ฝึกยุทธ์ แทบจะเป็นเรื่องปรกติ ไม่เพียงความสนุกยังสามารถยกระดับวิถียุทธ์ของตัวเองได้.
“ฟู่ ฟู่!”
เปปป้าที่กลำลังปรับพื้นที่ พร้อมกับเสริมพลังให้กับสิ่งก่อสร้างขึ้นอีกอีก.
การสร้างสิ่งก่อสร้างขึ้นเช่นสนามประลองขึ้นมา เป็นอะไรที่ไม่ได้ยากเย็นนัก!
ขณะที่ทุกคนกำลังยุ่งวุ่นวายอยู่นั้น.
จุนซ่างเซียวที่นั่งอยู่บนห้องโถงยอดเขาลอยฟ้า พร้อมกับเปิดร้านค้าระบบขึ้นมา 【แสงเจ็ดสีทำลายล้างส่วนที่สาม】ราคา 20,000 จุนซ่างเซียวแทบทรุด “แพงขนาดนี้เลย?”
ส่วนแรก 11,000
ส่วนที่สอง 15,000
ส่านที่สาม 20,000!
ราคาที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนกว่าจะถึงส่วนที่เจ็ด ไม่มีราคาเป็นแสนเลยหรอกรึ?!
แม้นว่าจะมีราคาแพง ทว่าจุนซ่างเซียวก็ต้องซื้อ อีกอย่างคะแนนภารกิจก็เกินอยู่ 2 หมื่นคะแนน ซึ่งต้องใช้ภายใน 24 ชั่วโมงอีกด้วย.
“ติ๊ง! โฮสน์ใช้ 20,000 แต้ม ได้รับแสงเจ็ดสีทำลายล้างส่วนที่สาม 1 ถูกส่งเข้าไปในแหวนมิติแล้ว.”
“ติ๊ง! คะแนนสนับสนุน : 70000 / 70000.”
เห็นคะแนนที่เต็มเพดาน จุนซ่างเซียวที่รู้สึกสบายใจขึ้นเป็นอย่างมาก.
......
“ตูมมมมม!”
“ตูมมมมม!”
ภายในอาณาจักรที่ว่างเปล่า เสียงระเบิดที่ดังขึ้นกึกก้อง!
พลังงานสองสายที่หนักหน่วงรุนแรงเข้าปะทะกัน จนห้วงมิติแตกสะบั้นออกเป็นเสี่ยง ๆ พังทลายลงจนพื้นที่ทั้งหมดราบเป็นน่ากลอง.
บนแท่นประลองที่อยู่ไกลออกไป บนแท่นศิลา ตำราสีเหลืองที่เก่าแก่โบราณที่อยู่บนนั้น บนหน้าปกที่มีชื่อเขียนเอาไว้ว่า แสงเจ็ดสีทำลายล้างส่วนที่สาม.
“ฟิ้ว!”
ในเวลานั้น ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย.
ราวกับว่ามีมือที่มองไม่เห็น ได้คว้าตำราดังกล่าวไป พริบตานั้นก็หายไปในทันที.
“ครืนนนนน!”
พลังสองสายที่พุ่งเข้าปะทะกันเสียงดังสนั่นอย่างบ้าคลั่ง!
กลิ่นอายที่น่าเกรงขามจนน่าพรั่นพรึง ทั้งสองที่เข้าปะทะกันราวกับว่าจะตัดสินกันให้ตาย.
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ตำราดังกล่าวหายไป พลังที่มากล้นก็สลายหายไปทันที ชายวัยกลางคนในชุดสีขาว และชายวัยกลางคนในชุดสีดำ ยืนนิ่งอยู่ด้านหน้าแท่นศิลา พร้อมกับตะโกนดังกล่าว “ตำราของข้า!”
“ไป๋หลัวซา เจ้าคนหน้าไม่อาย!”
“เห่ยหลัวซา เจ้าคนหน้าไม่อาย!”
[ยักษ์ในรามเกียรติ์ (ที่จริงในจีนจะรู้จักเพียงรามายณะ-罗摩衍那) ภ.จีนเรียกว่า 罗刹 หลัวช่า ถอดรากศัพท์มาจาก "Rashasa=รากษส"]
“ผายลม!”
ทั้งสองที่ตะโกนดังลั่นแทบจะพร้อม ๆ กัน.
เหล่าชาวยุทธ์ที่ยืนอยู่ไกลออกมา กระซิบเบา ๆ “ตำรายุทธ์มีพลังของไป๋และเห่ย ปกคลุมอยู่ รอบ ๆ ก็ไม่มีใคร จู่ ๆ มันจะหายไปได้อย่างไร?”
“ไป๋หลัวซาและเห่ยหลัวซาที่ขี้สงสัย พวกเราที่ยืนอยู่ไกลขนาดนี้ เป็นไปได้ว่า......”ยอดฝีมือคนหนึ่ง ที่ดูการโต้เถียงของชายวัยกลางคน ทันใดนั้นคนทั้งสองที่หันขวับกลับมา สายตาที่ดำมืดกล่าวออกมาเสียงดัง “พวกเจ้านั่นล่ะขโมย!”
“ไม่ ๆ!”
“ไม่ใช่แล้ว!”
“เข้าใจผิดแล้ว!”
“พวกเขาบุกมาแล้ว หนีเร็วเข้า!”
“อ๊ากกกก -------”
......
ฐานที่มั่นทวีปชิงหยุน จุนซ่างเซียวที่ถือแสงเจ็ดสีทำลายล้างส่วนที่สามที่ร้อนเป็นอย่างมาก แม้นว่าจะรู้สึกแปลก ๆเล็กน้อย ทว่าก็ไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อย ก่อนที่จะเก็บเข้าไปในแหวนมิติเช่นเดิม พร้อมกับทำการคัดลอก....หนึ่งแสนเล่มออกมาทันที.
เพราะว่าสมาชิกนิกายที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ อีกไม่นานก็จะมีจำนวนถึงหนึ่งแสน จึงต้องคัดลอกเอาไว้ให้พอ สำหรับศิษย์เก่าและใหม่ของเขานั่นเอง.
จุนซ่างเซียวที่เปิดฟังก์ชันตีเหล็ก มีอาวุธเขี้ยวมังกรสามชิ้นที่ถูกเพิ่มขึ้นมา.
ถึงจะมีชื่อเหมือนกันแต่ก็คนละชนิดอุปกรณ์
หนึ่งดาบ หนึ่งคันศร และอีกหนึ่งก็คือหอกนั่นเอง.
“อาวุโสทั้งสามที่เหมาะกับกองทัพ หากว่าผลิตออกมาจำนวนมาก สามารถมอบให้กับหอสัตว์ขี่สงครามใช้ได้.”จุนซ่างเซียวที่กล่าวเสียงเบา.
ไม่ได้คิดถึงศิษย์หลักอย่างงั้นรึ?
แน่นอนสำหรับศิษย์หลักเขามีหออาวุธเทวะอยู่แล้ว กลุ่มของหลี่ชิงหยางไม่จำเป็นต้องใช้อาวุธเหล่านี้.
นอกจากนี้.
พวกเขาก็ไม่ได้ใช้ดาบ คันศรหรือหอกเป็นอาวุธประจำตัวอีกด้วย.
ยกตัวอย่างเซียวจุ้ยจื่อที่มีกระทะ ราชาสัตว์จื่อหลินที่มีนวมสีชมพู เหมาะกับพวกเขาอยู่แล้ว!
“ดูเหมือนว่าจะมีแร่อยู่แล้ว สามารถหลอมออกมาทดสอบได้ ลองหลอมออกมาทดสอบดูก่อนก็ได้.”จุนซ่างเซียวที่ตรวจสอบอาวุธทั้งสาม และเริ่มหลอมทันที.
นับว่าโชคดีที่เขาเพิ่งปล้นนิกายราชันย์มารและกวาดทรัพยากรที่หุบเขาข้ามวิญญาณมา รู้สึกคุ้มเป็นอย่างมาก!
......
เช้าวันถัดมา.
หลังจากหลี่ชิงหยางและเปปป้าทำงานทั้งวันทั้งคืน สนามต่อสู้ที่โอ่อ่าน่าเกรงขามก็ถูกสร้างขึ้นที่ด้านนอกฐานที่มั่น.
จุนซ่างเซียวที่ทำการวางค่ายกลเสริม เพื่อป้องกันไม่ให้พังทลายลงอย่างง่ายดาย.
“ติ๊ง!”
หลังจากหลอมอาวุธเสร็จสิ้นก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนดังขึ้นมา.
“หลอมตั้งแต่เมื่อวาน ความเร็วหลอมดูจะช้าเล็กน้อย”จุนซ่างเซียวที่นำดาบเขี้ยวมังกรที่เพิ่งหลอมเสร็จออกมา.
ขนาดนั้นเท่า ๆ กับดาบทะลวงเมฆา ทว่ากลิ่นอายที่แผ่ออกมานั้นดูแข็งแกร่งกว่าอย่างชัดเจน หากให้สมาชิกหอสัตว์ขี่สงครามใช้ล่ะก็.
“ฟรึบ ฟรึบ ฟิ้ว!”
โกวเซิ่งที่ถือดาบฟันออกไปสองสามครั้ง พร้อมกับเอ่ยด้วยความพอใจ “ดาบนี้ไม่เลว.”
ระบบเอ่ย “จากระดับนี้ น่าจะเท่ากับระดับลึกล้ำขั้นสูง แม้แต่สามารถเทียบเท่ากับสมบัติระดับปฐพีที่ไม่สมบูรณ์ที่โฮสน์ขุดมา.”
“หากผลิตออกมาจำนวนมาก มอบให้กับหอสัตว์ขี่สงคราม จะทำให้พลังรบเพิ่มสูงขึ้นแน่ ๆ.”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
“ติ๊ง!”
ในเวลานั้น ฟังก์ชันหอตีเหล็กที่ดังขึ้นอีกครั้ง.
คันศรเขี้ยวมังกรที่เพิ่งหลอมเสร็จปรากฏขึ้น เขาที่พูดไม่ออก “มีเพียงคันศร ไม่มีลูกศร แล้วใช้อย่างไร? ต้องเตรียมอีกอย่างงั้นรึ?”
“ฟิ้ว!”
ระหว่างที่กล่าว มือขวาของเขาที่เริ่มขยับ ไม่รู้ว่าคันศรชิ้นนี้มีน้ำหนักไม่น้อย “ค่อนข้างหนัก!”
“วูซซซ-”
จุนซ่างเซียวที่เร่งพลัง ก่อนที่จะดึงสายออกมา ทันใดนั้นก็ปรากฏริ้วแสงสว่างเจิดจ้าขึ้นทันที ลูกศรพลังวิญญาณก็ปรากฏขึ้น..
ระบบเอ่ย “คันศรนี้ ขอเพียงแค่ง้างสาย ก็จะปรากฏลูกศรพลังวิญญาณขึ้น.”
“เป็นแบบนี้นะเอง.”
จุนซ่างเซียวที่ก้าวออกมาจากห้องโถง ก่อนที่จะเล็งไปยังก้อนศิลาใหญ่ที่ยอดเขา ทันใดนั้นก็ง้างสาย พร้อมกับปล่อยศรพลังวิญญาณออกไป.
“ตูมมมม!”
รอยแตกที่แยกออกจากกันทันที.
ยอดเขาที่แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ!
“แข็งแกร่งเล็กน้อยแฮะ!”จุนซ่างเซียวเผยความประหลาดใจ.
ศิลาที่พิภพสงครามนั้น มีความแข็งแกร่งกว่าศิลาที่ทวีปชิงหยุนมาก.
แม้นว่าสไนเปอรไรเฟิล AWM จะสามารถยิงระยะไกลมีพลังโจมตีที่ไม่ธรรมดา ทว่าพลังที่ใช้นั้นก็ต้องใส่แกนผลึกระดับสูงหรือศิลาวิญญาณลงไป.
ทว่าคันศรเขี้ยวมังกรนั้นรวมมาจากพลังวิญญาณของผู้ใช้ แน่นอนว่าย่อมประหยัดค่าใช้จ่าย อีกอย่างพลังทำลายยังไม่ได้ด้อยกว่ากันอีกด้วย.
“ติ๊ง!”
หอกเขี้ยวมังกรที่หลอมเสร็จเช่นกัน.
สิ่งนี้เหมือนกับหอยาวทั่วไป ทว่าระดับนั้นเหนือกว่าหอกผู้พิชิตมาก เหมาะที่จะทะลวงแนวป้องกันกองทัพได้.
กล่าวจบแววตาของจุนซ่างเซียวที่ลุกโชน “อาวุธทั้งสาม หากมอบให้กับกองกำลังหอสัตว์ขี่สงคราม เกรงว่าคงสามารถกวาดไปทั้งสิบทิศได้แน่!”
