ตอนที่ 49 : โลกแห่งภาพฉาย: สถาบันเส้นทางสู่นรก

เมื่อแรนช์รู้สึกว่าสภาพแวดล้อมสว่างขึ้นอีกครั้ง วิสัยทัศน์ของเขาก็ค่อยๆ เพ่งไปด้านหน้า

เขาพบว่าตัวเองนั่งอยู่แถวหลังสุดของห้องเรียนที่มีขนาดกว้างเท่ากับโรงละคร

ในพื้นที่สลัว แหล่งกำเนิดแสงเพียงอย่างเดียวคือแสงสลัวจากตะเกียงน้ำมันสองสามดวงที่แขวนอยู่บนผนัง ซึ่งเป็นสีทองสลัวจนแทบจะสัมผัสได้

พวกมันกระพริบหรี่อยู่ตลอดเวลาราวกับชีพจรแห่งชีวิต ซึ่งไม่เพียงแต่ช่วยให้มองเห็นได้ในระดับหนึ่งเท่านั้น แต่ยังเพิ่มฉากลึกลับให้กับสถานที่แห่งนี้ด้วย ภายใต้แสงสลัวๆ ของแสงไฟ เงาของโต๊ะและเก้าอี้บิดเบี้ยวพร้อมกับขยายออก ในความเงียบงันราวกับมีเงาสีดำสั่นไหวส่งเสียงดังกรอบแกรบ

แม้ว่าสิ่งที่แรนช์มองเห็นในเวลานี้จะดูเหมือนห้องเรียนจริงๆ แต่กลับมีโต๊ะยาวที่ปูด้วยผ้าปูโต๊ะสีแดงซึ่งได้รับการจัดวางอย่างประณีต กระดานดำสีดำทองใหม่เอี่ยมแขวนอยู่บนพื้นยกสูงด้านหน้าสุดของห้องเรียน รวมถึงกรอบหน้าต่างและงานแกะสลัก ทั้งดูเรียบง่ายและหรูหรา

อย่างไรก็ตาม พื้นที่ประมาณสามร้อยตารางเมตรนี้น่าจะทำให้ผู้คนรู้สึกถึงความกว้างขวางอันโอ่อ่า แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างมันกลับขาดหายไป กลิ่นเลือดอันเข้มข้นที่ไม่ควรมีอยู่นั้นมาพร้อมกับความรู้สึกแปลกประหลาดที่อธิบายไม่ได้

ครู่หนึ่ง แรนช์ถึงกับสงสัยว่าเขามาเยือนยมโลกแล้ว

เขาเลื่อนสายตาลงมาและได้เห็นแผ่นหนังหยาบๆ โบราณบนผ้าปูโต๊ะสีแดง โดยมีขวดน้ำหมึกและปากกาขนนกวางอยู่ข้างๆ

พื้นผิวของกระดาษหนังถูกสลักด้วยตัวอักษรลึกลับที่แตกต่างจากภาษาของมนุษย์ แต่ด้วยเทคนิคการแปลของโลกแห่งภาพฉาย แรนช์อาจแน่ใจว่านี่เป็นกระดาษข้อสอบเวทมนตร์ปีศาจที่มีลักษณะเป็นคำถามทดสอบ

ทำไมยังถึงยังเรียนอีก?

แรนช์ตกตะลึงอย่างหนัก

เขาคิดว่าในที่สุดตัวเองก็อุตส่าห์หนีออกจากโรงเรียนได้แล้ว แต่เขาไม่คาดคิดว่ามันจะเป็นการหนีไปยังโรงเรียนอีกแห่ง!

นี่มันแย่มาก.

..เดิมทีฉันเพิ่งเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยไอเซอร์ไรต์ แต่เมื่อฉันมาถึงโรงเรียนปีศาจแห่งนี้ ดูเหมือนว่าฉันกำลังจะเริ่มสอบทันที!..

ภายใต้สภาวะอารมณ์ราวกับไปเยี่ยมหลุมศพ แรนช์เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยพลางมองดูรอบๆ แต่จู่ๆ เขาก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกแปลกแยกอย่างกะทันหันที่ปรากฏขึ้นในมวลอากาศ

นักเรียนในห้องเรียนนี้มีรูปร่างที่แตกต่างกัน ทุกคนดูแปลกประหลาดอย่างสิ้นเชิง

แต่ละคนมีลักษณะที่ค่อนข้างอธิบายได้ยาก ส่วนใหญ่มีเขาแหลมคม ลวดลายแปลกๆ แถมยังมีโครงกระดูกหุ้มอยู่ภายนอกผิวหนัง กระทั่งบางคนยังมีหางสีดำเรียวยาว

บนทางเดินในห้องเรียนมีชายสองคนที่ดูเหมือนผู้คุมสอบเดินอย่างเป็นระเบียบ พวกเขาแต่งกายด้วยชุดคลาสสิกคล้ายกับชุดสูท ดูประณีตและลึกล้ำ

แต่ท่ามกลางกลิ่นเลือดและความชั่วร้าย มันดูน่าขนลุกเป็นพิเศษ

มันดูไม่เป็นลางดีมากตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น

เมื่อเปรียบเทียบกับโลกแห่งภาพฉายแบบจำลอง [เปลวไฟที่หลบซ่อนอยู่ในเหมันต์] และ [หุบเขาลวงตาอันไร้ขอบเขต] ที่เขาเคยสัมผัสมาก่อนซึ่งมีฉากหลังค่อนข้างเรียบง่าย โลกแห่งภาพฉายที่แท้จริงนี้เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่มือสมัครเล่นอีกต่อไป!

ในไม่ช้า ข้อมูลที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับโลกแห่งภาพฉายก็ปรากฏขึ้นในสายตาของแรนช์

นี่เป็นการแจ้งเตือนที่สามารถมองเห็นได้เฉพาะผู้ที่เป็นผู้ท้าทายโลกแห่งภาพฉายเท่านั้น —

[โลกแห่งภาพฉาย: สถาบันเส้นทางสู่นรก]

[ระดับ: 4]

[จำนวนผู้ท้าทาย: 6]

[ภูมิหลังทางประวัติศาสตร์: นี่คือยุคที่มืดมนที่สุดสำหรับมนุษยชาติ มนุษย์สามารถสัมผัสได้เพียงกลางวันและกลางคืนเท่านั้น พวกเขาทั้งหมดต่างตกเป็นทาสของเผ่าพันธุ์แวมไพร์

อย่างไรก็ตาม มีบางคนยอมเต็มใจที่จะทำลายศักดิ์ศรีของตนเองเพื่อเห็นแก่ศักดิ์ศรีของเผ่าพันธุ์มนุษย์ หากพวกเขาต้องการทวงคืนทางใต้ที่ถูกปกคลุมด้วยพระจันทร์สีเลือด มีเพียงการได้รับพลังจากปีศาจเท่านั้นจึงจะสามารถสร้างปาฏิหาริย์ได้

เป็นผลให้แผนการอันบ้าคลั่งเกิดขึ้น — กลุ่มมนุษย์ปลอมตัวเป็นปีศาจผ่านการผ่าตัดต้องห้ามในสถานที่ทดลองของจักรวรรดิ ข้ามผ่านความหนาวเย็นและอันตรายทางตอนเหนือ มุ่งเข้าสู่โลกปีศาจ พยายามหลอมรวมกับสังคมปีศาจและเรียนรู้เวทมนตร์ปีศาจ…]

[ภาพรวมภารกิจ: คุณกำลังซุ่มซ่อนอยู่ในสถาบันปีศาจที่ไม่สมเหตุสมผลเกินกว่าที่อารยธรรมมนุษย์จะตรวจค้นด้วยระดับสติปัญญาได้ ค่ำคืนนี้จะเป็นคืนที่อันตรายที่สุด และคุณต้องทำงานอย่างหนักเพื่อผ่านพ้นมันไปให้ได้อย่างปลอดภัย]

[เหลือเวลา 11 ชั่วโมง 59 นาที]

[เป้าหมายภารกิจ 1: ระดับการสำรวจของสถาบันเกิน 60% ความคืบหน้าในปัจจุบันคือ 3%]

[เป้าหมายภารกิจ 2: ตรวจสอบแหล่งที่มาของอันตรายในคืนนี้]

[เป้าหมายภารกิจ 3: ต้องมีผู้รอดชีวิตอย่างน้อยหนึ่งคนจนกว่าจะสิ้นสุดระยะเวลา จำนวนผู้รอดชีวิตในปัจจุบันคือ 6/6]

[ผู้ท้าทายแรนช์และไฮพีเรียนเริ่มต้นในห้องสอบ ระยะเวลาสอบคือ 2 ชั่วโมง หัวข้อ: วรรณกรรมเวทมนตร์ปีศาจ]

[การโกงทุกรูปแบบในห้องสอบ เมื่อถูกตรวจพบโดยผู้คุมสอบ ผู้คุมมีสิทธิ์ที่จะกำจัดผู้เข้าสอบออกจากห้อง]

[หากคุณถูกตัดสินว่ามีคะแนนสอบต่ำกว่า 50 คะแนนเมื่อสิ้นสุดการสอบ คุณจะถือว่าเป็นผู้ไม่มีคุณสมบัติและจะถูกผู้คุมสอบกำจัดออกทันที]

[สามารถยื่นกระดาษคำตอบได้ก่อนกำหนดเวลา หากมีความต้องการใดๆ ก็สามารถยกมือของคุณเพื่อขอความช่วยเหลือจากผู้คุมสอบได้]

[เวลาที่เหลือในการสอบคือ 1 ชั่วโมง 59 นาที]

เมื่อความคิดของแรนช์มาบรรจบกัน แผงข้อมูลเหล่านี้คล้ายคลึงกับแผงข้อมูลของโลกแห่งภาพฉายแบบจำลอง สามารถซ่อนหรือเรียกออกมาอีกครั้งได้

แต่หลังจากที่เขาเข้าใจเนื้อหาของโลกแห่งภาพฉายที่แท้จริงครั้งแรกของเขา เขาก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

ระดับสี่ อะไรเนี่ย?

แรนช์ไม่ได้คิดหนักเกี่ยวกับสถานการณ์ฝันร้ายอย่างการเริ่มต้นด้วย “การสอบ” อีกต่อไป

เขาอยู่ระดับสองและไฮพีเรียนอยู่ระดับสาม ตราบใดที่โลกแห่งภาพฉายมีความรู้เกี่ยวกับคณิตศาสตร์อยู่ มันก็ไม่ควรจับคู่พวกเขาเข้ากับโลกแห่งภาพฉายระดับสี่สิ?

แต่สิ่งที่แรนช์กังวลมากกว่าก็คือถ้าเขาคิดตามอย่างรวดเร็วจากข้อมูลของโลกแห่งภาพฉาย ในขณะนี้เขาควรจะปลอมตัวเป็นปีศาจชั่วคราวโดยกลไกของโลกแห่งภาพฉาย

ภาพลักษณ์ของเขามันจะกลายเป็นดูไม่ดีไปหรือเปล่า?

แรนช์ลดศีรษะลงพลางมองดูตัวเอง นอกเหนือจากการสวมชุดสีดำเข้มของสถาบันเส้นทางสู่นรกแล้ว ตรงข้อต่อของเขาดูเหมือนจะมีโครงกระดูกหุ้มอยู่ภายนอกคล้ายกับคริสตัลหยกสีขาวที่ส่องแสงจางๆ

เมื่อแตะไปที่ศีรษะอีกครั้งก็พบว่ามีเขาอีกสองข้างจริงๆ หลังจากพิจารณาจากแสงและเงาจางๆ ที่สะท้อนบนขวดหมึก ลักษณะผมสีดำและดวงตาสีเขียวของเขายังคงไม่เปลี่ยนแปลง ทั้งลวดลายบนเขาและใบหน้าล้วนเป็นสีขาวบริสุทธิ์

...

ในเวลาเดียวกัน ภายในวิทยาเขตของมหาวิทยาลัยไอเซอร์ไรต์

เมื่อเวลาเข้าสู่ช่วงห้าโมงเย็น ทั้งมหาวิทยาลัยก็จมอยู่ในความเงียบสงบ ในขณะนี้พระอาทิตย์ตกเริ่มค่อยๆ จมลงสู่ขอบฟ้าด้านตะวันตกโดยแผ่สีแดงทองสุดท้ายไปทั่วทุกมุมของมหาวิทยาลัย

ในจัตุรัสอนุสรณ์เกราซึ่งอยู่ไม่ไกลจากทางเข้ามหาวิทยาลัย กลุ่มนักศึกษาที่ผ่านไปมาได้เริ่มใช้เวลาหลังเลิกเรียนกันอย่างสนุกสนานพลางหารือเกี่ยวกับเรื่องอาหารเย็น นักศึกษาหลายคนยังนั่งอยู่บนขั้นบันไดของจัตุรัส มองดูหน้าจอขนาดยักษ์ตรงกลางจัตุรัส ซึ่งกำลังฉายภาพข่าวของมหาวิทยาลัยวนไปเรื่อยๆ

ในบางครั้ง เนื้อหาภายในหน้าจอยักษ์กลางแจ้งนี้จะเปลี่ยนไปเป็นฉากการถ่ายทอดสดในโลกแห่งภาพฉายที่นักศึกษาในมหาวิทยาลัยกำลังท้าทายอยู่ในปัจจุบัน

เนื่องจากโลกแห่งภาพฉายเป็นการฉายภาพของช่วงเวลาแห่งประวัติศาสตร์ ความท้าทายของโลกแห่งภาพฉายจึงมักจะไม่ด้อยไปกว่าภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยมและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวเลย

เหล่านักศึกษาจึงมักจะชมการถ่ายทอดสดโลกแห่งภาพฉายอยู่ที่นี่

ไม่เพียงแต่เป็นช่องทางแห่งความบันเทิงและเพลิดเพลินกับชีวิตเท่านั้น แต่ยังเป็นกระบวนการเรียนรู้อีกด้วย

แน่นอนว่ามีนักศึกษาจำนวนมากนั่งอยู่บนขั้นบันไดตรงหน้าจอขนาดยักษ์ พูดคุยเรื่องหลักสูตรที่เพิ่งสรุปกับเพื่อนๆ หรือไม่ก็อ่านหนังสืออย่างเงียบๆ จมอยู่ในโลกของตัวเอง

“หืม? มีโลกแห่งภาพฉายระดับสี่ปรากฏขึ้นงั้นเหรอ”

“กลายเป็นว่ามันคือโลกแห่งภาพฉายในอดีตที่หาได้ยากมากของเหล่าปีศาจ…”

บนขั้นบันได จู่ๆ นักศึกษาคนหนึ่งก็พึมพำกับตัวเอง

ทำให้นักศึกษาหลายคนเงยหน้าขึ้นและมองไปยังหน้าจอในเวลาเดียวกัน

เนื่องจากมีนักศึกษาไม่มากนักที่เข้าไปท้าทายโลกแห่งภาพฉายในวันแรกของการเปิดภาคเรียน ทุกคนจึงรู้ได้ทันทีเมื่อมีความท้าทายครั้งใหม่ปรากฏขึ้น

อีกทั้งมันยังเป็นฉากโทนสีเข้มและมีพื้นหลังที่ดูโดดเด่นมาก

“เดี๋ยวก่อน สองคนนั้นเป็นนักศึกษาใหม่ไม่ใช่เหรอ?”

ในไม่ช้า นักศึกษาบางคนก็สังเกตเห็น [ข้อมูลผู้ท้าทาย] ที่ด้านล่างของการถ่ายทอดสดโลกแห่งภาพฉาย และอดไม่ได้ที่จะอุทาน!!

(จบตอน)