ตอนที่แล้วChapter 18: คงอยู่เป็นเวลาสามวันสามคืน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 20: คุณรู้วิธีอ่านอนาคตด้วยเหรอ

Chapter 19: มีแต่พวกคนแก่ๆ เท่านั้นแหละที่กินอาหารเช้า


Chapter 19: มีแต่พวกคนแก่ๆ เท่านั้นแหละที่กินอาหารเช้า

100,000 หยวนที่เขาขายน้ำแร่ชาวนามาได้ถูกแบ่งออกเป็น 9.99: 0.01

เขาเหลือเงินอยู่ในมือเพียงพันกว่าหยวนเท่านั้น

สุดท้ายเขาก็ไม่รอดจากการเก็บค่าธรรมเนียมของระบบ...

สุดท้ายแล้วเขาก็ยังโดนขูดเลือดขูดเนื้ออย่างแรง!

จากนั้นเขาก็ตรวจสอบระบบส่วนทักษะ

ทักษะ: การต่อสู้ด้วยมือเปล่า (เชี่ยวชาญ) - ระดับ 1

ทักษะ: ทุบอิฐ - ระดับ 0

เจียงหนานตะลึง

ทุบอิฐ.. ของแบบนี้ก็เป็นทักษะได้ด้วยหรอ

ดูเหมือนว่ามันจะเป็นทักษะที่เขาได้รับตอนที่เขาตบชายร่างกำยำด้วยอิฐ

เขาดูคะแนนทักษะมากกว่า 1,000 คะแนนของเขา

"ใช้คะแนน"

[หักคะแนนทักษะ 100 คะแนน!]

[ทักษะ: ทุบอิฐ (ธรรมดา>>เชี่ยวชาญ) - ระดับ 0]

ทันใดนั้น ข้อมูลจำนวนนับไม่ถ้วนก็หลั่งไหลเข้ามาในจิตใจของเขา

เจียงหนานคิดผิด!

อิฐแดงธรรมดานั้นสามารถทำอะไรได้หลากหลายจริงๆ

นี่เป็นศิลปะที่ลึกซึ้ง

เจียงหนานไม่ปล่อยให้คะแนนทักษะที่เหลือเสียเปล่า

พวกมันทั้งหมดถูกโยนเข้าสู่ทักษะการต่อสู้แบบประชิดตัว

[การต่อสู้ด้วยมือเปล่า (เชี่ยวชาญ): ระดับ 91]

เจียงหนานตะลึง

เขายังยกระดับมันไม่ได้งั้นเหรอ หากเขาต้องการเพิ่มระดับการต่อสู้แบบประชิดตัว (เชี่ยวชาญ) เขาจำเป็นต้องมีคะแนนทักษะ 10 คะแนนเพื่อเพิ่มระดับหนึ่งครั้ง

คราวหน้าช่วยบอกฉันล่วงหน้าได้ไหมเนี่ย

เหลือคะแนนทักษะที่น่าสมเพชเพียงสามแต้มเท่านั้น

เจียงหนานซึ่งเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองก็หลับไปด้วยความงุนงง

วันรุ่งขึ้น เจียงหนานตื่นแต่เช้า เขากำลังแปรงฟันอยู่ในลานบ้านเมื่อเขาได้ยินเสียงโกลาหลในตรอก

เขามีลางสังหรณ์จึงรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อออกไปข้างนอก

เขาเห็น Koenigsegg Agera RSN จอดอยู่ตรงสี่แยกซอย!

เซี่ยเหยาสวมแว่นกันแดดและกางเกงยีนส์รัดรูปสีอ่อน เผยให้เห็นเรียวขายาวของเธออย่างชัดเจน

เธอยังสวมแจ็กเก็ตคาวบอยสุดหล่อ เสื้อแขนกุด และหมวกเบเร่ต์สีขาวเพื่อคลุมผมสีเงินสั้นของเธอไว้

ในขณะนี้เธอกำลังมองเข้าไปในตรอก

เหล่าคุณลุงและคุณป้าในตรอกต่างก็เฝ้าดูผู้มาเยือนที่ไม่คุ้นตาคนนี้ และแม้แต่โจว หยูชิงก็อยู่ที่นั่น

“ผู้หญิงคนนี้สวยมาก! รถก็สวยด้วย!”

"ฉันได้ยินมาจากลูกชายว่ารถคันนี้แพงมาก!"

“ดูเหมือนเธอกำลังรอใครสักคนอยู่เหรอ”

“เธอกำลังรอใครอยู่ล่ะ หรือเธอจะหลงทาง…”

โจว หยูชิงก็มองอย่างสงสัยและบังเอิญเห็นเจียงหนานออกมา

“พี่เจียงหนาน คุณจะไปไหน วันนี้พี่ไม่มีเรียนใช่ไหม”

เจียงหนานยิ้ม "ฉันมีนัดกับเพื่อนน่ะ ฉันมีเรื่องต้องทำนิดหน่อย"

ขณะที่โจวหยูซิงกำลังจะพูดอะไรบางอย่างเซี่ยเหยา ที่กำลังพิงรถสปอร์ตอยู่ก็สังเกตเห็นเจียงหนานและเธอก็โบกมือให้เขา

“เสี่ยวหนาน เซียวหนาน นี่!”เจียงหนาน "..."

โห

ไม่ต้องเรียกเสียงดังขนาดนั้นก็ได้ ขายาวๆนั่นแทบจะทิ่มตาฉันอยู่แล้ว

โจวหยูซิงอ้าปากเล็ก ๆ ของเธอและใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ พี่สาวคนสวยคนนี้มาที่นี่เพื่อตามหาพี่เจียงหนานงั้นเหรอ

เมื่อมองไปที่ด้านหลังของเจียงหนานที่กำลังโบกมือของเขา โ๗วหยูซิงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาไปรู้จักคนรวยแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

แล้วทำไมเขาถึงเช่าบ้านอยู่แบบนี้ล่ะ

แล้วจู่ๆ เขาจะย้ายออกหรือเปล่านะ ถ้าเขาย้ายออกไป เขาจะไปไหน ฉันจะได้เจอกับพี่เจียงหนานอีกมั้ยนะ

สาวน้อยคนนี้มีเรื่องมากมายอยู่ในหัวเสมอ

เธอสับสนมากขึ้นเรื่อยๆ เกี่ยวกับเจียงหนาน...

กลุ่มคุณป้าก็ตกตะลึงเช่นกัน เธอมาตามหาเจียงหนานจริงหรือ

เจียงหนานก็พูดไม่ออกเช่นกัน "พี่เซี่ยเหยา ฉันไม่ได้บอกว่าเราจะทำมันอย่างลับๆ หรอ รถคันนี้มันออกจะ ... "

รถคันนี้มีราคาหลายล้านหยวน

เซียเหยายิ้มและแตะที่หัวของเจียงหนาน ในช่วงไม่กี่วันนี้ผมสีดำของเจียงหนานเริ่มกลับมาแล้ว

มันกลายเป็นทรงสกินเฮดและดูดีมาก

ภาพลักษณ์ของเขาดูมีพลังและสะอาดตามาก

ว่ากันว่าสกินเฮดเป็นมาตรฐานในการทดสอบความเป็นหนุ่มหล่อ และการที่เจียงหนานยังคงดูหล่อเหลาและมีพลังนั้นเป็นหลักฐานว่าเจียงหนานได้เอาชนะทรงสกินเฮดได้สำเร็จ!

“เอ่าน่า นี่ฉันก็แอบออกมาแล้วนะ ถ้าฉันขับ Benz G ออกมา พี่สาวของคุณจะไม่รู้เหรอ ฉันลังเลอยู่นานก่อนที่จะเลือกเสี่ยวหลาน!”

ลังเลหรอ?

ยังมีคันอื่นให้เลือกอีกหรอเหรอ..

มีมากกว่าหนึ่งแน่ๆ

เจียงหนานพูดอย่างจริงจังว่า "พี่สาวเซี่ยเหยา ฉันไม่มีตังนะ ฉันไม่พร้อมจ่ายด้วยร่างกายนะ.."

[จากความหงุดหงิดของเซี่ยเหยา คะแนน +333! ]

“หุบปากแล้วขึ้นรถ!”

ประตูรถเปิดออกภายใต้การจ้องมองของผู้สูงอายุและป้า และเจียงหนานก็เข้าไปนั่งอยู่ข้างใน!

พร้อมกับเสียงคำรามของเครื่องยนต์ รถก็จากไป

ถนนในซอยนั้นไม่ได้เรียบแต่อย่างใด

เจียงหนานที่กำลังนั่งอยู่ในรถได้ยินเสียงขูดด้านล่างของรถซึ่งมันทำให้ใจของเขาปวดร้าว!

แต่เซี่ยเหยาก็ไม่สนใจนัก เธอกลับพูดอย่างตื่นเต้นว่า "บอกฉันมา คุณมีแผนอะไร"

เจียงหนานพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ตอนนี้ลั่วเถียนเซียงอยู่ที่ไหน"

เซี่ยเหยาพูดโดยไม่ลังเล "เขาน่าจะอยู่ที่บ้านของเขาตอนนี้ เขาจะไปที่คฤหาสน์ลั่ว"

เจียงหนานกล่าวว่า "ไปบ้านของเขาก่อน!"

“ฟังคำสั่งของฉัน”

ในขณะนี้ เซี่ยเหยาได้เข้าสู่จิตใจของผู้ใต้บังคับบัญชาอย่างสมบูรณ์แล้ว

ด้านนอกบริเวณซีสกายวิลล่า เจียงหนานอยู่ในรถและหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเพื่อสั่งอาหารเซี่ยเหยามองดูอย่างสงสัยและพูดว่า "เอาซาลาเปามาให้ฉันหน่อย ฉันอยากได้ใส้เนื้อล้วน"

เธอกล่าวพร้อมโยน iPhone 11 ใหม่เอี่ยมให้กับเจียงหนานจากด้านข้าง

เจียงหนานตกตะลึง

“รออะไรล่ะ นั่นของคุณ ฉันบอกแล้วไงว่าฉันจะเปลี่ยนโทรศัพท์ให้”

เจียงหนานถอนหายใจด้วยอารมณ์ "ขอบคุณ.. สุดท้ายฉันก็ต้องเปลืองตัวเพื่อสิ่งนี้สินะ"

[จากความหงุดหงิดของเซี่ยเหยา คะแนน +666 ]

เซี่ยเหยาหน้าแดง

อย่างไรก็ตาม เธอต้องไม่ยอมแพ้ เธอโน้มตัวไปใกล้หูของเจียงหนานและกล่าวเบา ๆ “พี่สาวมีขนมนุ่มๆ ด้วยนะถึงจะเหนื่อยแต่อร่อยนะ คุณอยากกินไหม”

เจียงหนานพูดอย่างสบายๆ ว่า "ช่างบังเอิญจริงๆ ฟันของฉันไม่ดีและฉันกินอาหารหนักไม่ได้ ได้กินอะไรนุ่มๆ ก็คงดี"

เซี่ยเหยากลอกตาของเธอ เจียงหนานทำให้เธอเชื่อ

“พี่สาวคุณบอกว่าตอนคุณยังเด็ก คุณแสบมาก”

"ตอนแรกฉันไม่เชื่อ ตอนนี้ฉันเชื่อแล้ว..."

เจียงหนานไม่สามารถปฏิเสธได้!

เพราะตอนที่เขายังเด็กเขาซนจริงๆ!

สักพักคนส่งของก็มาถึงและยืนอยู่ในบริเวณวิลล่าด้วยสีหน้าสับสน

เจียงหนานรีบลงจากรถแล้วทักทาย "ฉันสั่งเอง"

เจียงหนานพูดคุยกับพี่ชายคนส่งของ และเขาถึงกับตะลึง

ทุกคนที่ขับรถหรูแบบนี้เขาแปลกกันแบบนี้ทุกคนมั้ยนะ

เซี่ยเหยาไม่สนใจว่าเจียงหนานทำอะไรในตอนแรก

แต่เมื่อเธอเห็นว่าเจียงหนานพูดอะไรบางอย่างกับคนส่งของ และยังให้เงินเขาห้าร้อยหยวนด้วยรอยยิ้ม

จากนั้นพี่คนส่งก็เริ่มถอดเสื้อผ้า...

เซี่ยเหยาตกตะลึง "นี่... นี่กลางวันแสกๆ นะ!"

ในท้ายที่สุดเขาเห็นเจียงหนานสวมชุดทำงานส่งของ สวมหมวก แล้วกลับมาที่รถ!

เซี่ยเหยาตบหัวใจเล็กๆ ของเธอ โชคดีที่เธอคิดมากเกินไป

เมื่อกลับมาที่รถเจียงหนานโยนซาลาเปาของเซี่ยเหยาให้เธอ...

“เดี๋ยวนะ คุณไม่ได้สั่งอาหารเช้ามากินหรอกเหรอ”

เจียงหนานพูดตามความเป็นจริงว่า "ไม่ ทุกวันนี้ใครเค้ากินอาหารเช้ากัน มีแต่พวกคนแก่ๆ เท่านั้นแหละ"

เซียเหยามองไปที่ซาลาเปาในอ้อมแขนของเธอ

[จากความแค้นของเซี่ยเหยา คะแนน +888 ]

“ระวังไว้เถอะแก”

รถคำรามตลอดทางและมุ่งตรงไปยังบริเวณซีสกายวิลล่า

เหลือเพียงชายคนส่งของที่สวมเสื้อกั๊กและกางเกงชั้นในเท่านั้น

คนรวยทุกคนเป็นแบบนี้กันหมดหรือเปล่านะ

ผู้ที่สามารถอาศัยอยู่ในบริเวณวิลล่านี้ได้คือคนที่ร่ำรวย เมื่อพวกเขาเห็นรถคันนี้ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของย่านที่อยู่อาศัยก็ไม่ได้หยุดพวกเขาด้วยซ้ำ!

พวกเขาชื่นชมส่วนโค้งที่สวยงามของรถเมื่อประตูเปิด!

เจียงหนานสวมชุดทำงานส่งของซึ่งถือกล่องส่งของก็ลงมากจากรถ

รปภ.ตกตะลึง “งานส่งของตอนนี้ได้กำไรขนาดนี้เลยเหรอ”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด