Chapter 812 พี่น้องทั้งหลาย พวกเราพบกันอีกแล้ว
จุนซ่างเซียวเข้ามาในเมืองจักรพรรดิต้าจุน ถังเหรินได้รับข้อความ เดิมทีวางแผนที่จะนำอีกฝ่ายเข้าไปยังที่พักเดิมก่อนหน้านี้ ท้ายที่สุดกับถูกเจ้าเมืองหานตัดหน้าไปก่อน.
ตัดหน้ารึ?!
เขาเพียงกล่าวออกไปตามมารยาท คาดไม่ถึงอีกฝ่ายจะตอบรับอย่างไม่เกรงใจ!
“เจ้าเมืองหาน เจ้านิกายจุน.”
ถังเหรินที่ถูกบ่าวรับใช้นำเข้ามา พร้อมกับกล่าวทักทาย.
จุนซ่างเซียวเอ่ย “นายน้อยถังมาได้จังหวะพอดี จุนโหมวและเจ้าเมืองหานกำลังพูดคุยธุรกิจกำลังต้องการเอ่ยถึงเจ้าอยู่.”
“หืม?”
ถังเหรินที่รู้สึกสนใจได้ในทันที “ข้าสนใจฟังรายระเอียด.”
จุนซ่างเซียวอธิบาย.
ในเวลานี้ เขาแทบจะไม่เหมือนแขกเลย ราวกับว่าเป็นเจ้าคฤหาสน์สะเอง!
ส่วนเจ้าเมืองหานที่เวลานี้นั่งฟังเงียบ ๆ คิดตามอย่างระเอียด ดูเหมือนเจ้าคนนี้ไม่ใช่เพียงแค่นักโฆษณา แต่ยังเป็นพ่อค้าอีก!
“เรื่องนี้.”
จุนซ่างเซียวที่กล่าวสรุปทั้งหมด ยกชาขึ้นจิบ“นายน้อยถังสนใจหรือไม่ หากว่าสามารถนำธุรกิจการค้าของท่านออกมาโฆษณา?”
“แน่นอนว่าสนใจ!”ถังเหรินตอบอย่างไม่ต้องคิด.
ก่อนหน้านี้ในงานประลองผู้นำพยัคฆ์มังกร จุนซ่างเซียวที่เสนอหน้าออกไปโฆษณาตัวเองอย่างบ้าคลั่ง ทำให้เขาอิจฉาเป็นอย่างมาก เขาที่ย้อนกลับมาคิดถึงการโฆษณาร้านยาของเขาเช่นนั้นบ้าง จะต้องสร้างความสนใจมากมายไปทั่วทวีปอย่างแน่นอน.
“เจ้าเมืองหาน.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “นายน้อยถังสนใจที่จะจ่ายค่าโฆษณา ท่านสามารถพูดคุยกับเขาได้.”
แน่นอนว่านี่เป็นการบุกเบิกการโฆษณาอย่างหนึ่งที่จะมีผลที่ยอดเยี่ยมเกิดขึ้นต่อเขาด้วย.
อย่างแรก การโฆษณาร้านยาของนายน้อยถังจะทำให้เขาขายยาได้มากขึ้น ซึ่งสุดท้ายเงินก็คืนกลับมายังเขามากขึ้นด้วยเช่นกัน.
อย่างที่สอง การถ่ายทอดงานประลองเทพอาหาร หากหลิวหว่านซีชนะเลิศ จะทำให้ชื่อเสียงของนิกายเขาเพิ่มมากขึ้นด้วย.
กล่าวตามตรง.
เพียงแค่ค่ายกลสะท้อนเริ่มทำงาน ก็มีแต่เขาที่ได้รับประโยชน์สูงสุด.
“เจ้าเมืองหาน หากอนุญาตให้ถังโหมวโฆษณาร้านขายยาผ่านค่ายกลสะท้อน ถังโหมวยินดีที่จะจ่าย 100,000 ศิลาวิญญาณในการโฆษณานี้.”
“ตกลง!”
เจ้าเมืองหานที่กล่าวตอบรับในทันที.
แม้นว่าการเปิดใช้งานค่ายกลสะท้อนต้องใช้กำลังคนและทรัพยากร ทว่ามันกับน้อยนิดหากเทียบกับ 100,000 ศิลาวิญญาณ.
หนำซ้ำ.
จุนซ่างเซียวยังกล่าวว่า หลังจากนี้จะต้องมีหอการค้าอื่น ๆ เสนอตัวเข้ามาแน่นอน.
ซี่งไม่ต้องบอกเลยว่าเหล่าตระกูลการค้าล้วนแต่ต้องการโฆษณาร้านค้าตัวเอง เมื่อเวลานั้นมาถึงเขาย่อมได้รับเงินอีกมากมาย.
ปราชญ์ยุทธ์เช่นเขา
ตอนนี้เริ่มก้าวเดินตามเงาจุนซ่างเซียวช้า ๆ แล้ว.
ไม่ต้องเอ่ยถึงเลยว่า การประลองผู้นำพยัคฆ์มังกรนับต่อแต่นี้ไป จะต้องมีโฆษณาปรากฏขึ้นบนค่ายกลสะท้อนอย่างแน่นอน.
......
หลังจากการเตรียมการเรื่องโฆษณาเสร็จสิ้น เจ้าเมืองหานก็เชิญตระกูลผู้สนับสนุนงานประลองเทพอาหารมาหารือทันที พวกเขาที่รู้ว่าเจ้าเมืองจะทำการถ่ายทอดสด สนับสนุนการแข่งขันครั้งนี้ ทำให้พวกเขาดีใจเป็นอย่างมาก ต้องไม่ลืมว่าจะทำให้ผู้คนมากมายสนใจการแข่งขันนี้มากขึ้น.
“นายน้อยถัง.”
จุนซ่างเซียวกล่าวเสียงเบา “มีสาวงามหรือไม่?”
“เอิ่ม?”
ถังเหรินที่ตกใจ คล้ายกับเข้าใจความหมายของเจ้านิกายจุน ดังนั้นจึงตอบกลับไปมาว่า“มี!”
“มีมากหรือไม่?”
“สอง....สิบพอใหม?”
“น้อยไป.”
“......”
ถังเหรินที่ลอบคิดในใจ “เจ้านิกายจุนแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยรึ? เพียงแค่สาวงามสิบคนยังไม่พอใจ?”
“เรื่องนี้.”
จุนซ่างเซียวเอย “ข้าต้องการสาวงาม ยิ่งมากก็ยิ่งดี และจะต้องร้องเพลงและรำเป็นด้วย.”
“ตกลง!”
ถังเหรินที่ออกไปจัดการทันที.
ทว่าเขาที่ลอบคิดในใจ หากว่าหาสาวงามสักสองามร้อยคนให้ ร่างกายเจ้านิกายจุนจะทนได้อย่างงั้นรึ?
ไม่ต้องคิด ไม่ต้องคิดมาก.
ในเมื่ออีกฝ่ายพอใจก็ดีแล้ว.
การทำงานของนายน้องถังนั้นรวดเร็วเป็นอย่างมาก สาวงามที่ยอดย้อยหลายน้อยคนที่มารวมตัวกันด้านนอกสวนที่จุนซ่างเซียวอาศัยอยู่ชั่วคราว.
เจ้าเมืองหานที่เร่งรีบเข้ามาหาทันที“นายน้อยถัง พาสตรีมากมายมาทำอะไร?”
“มาบริการเจ้านิกายจุน.”ถังเหรินเผยยิ้ม กล่าวกระซิบเสียงเบา.
เจ้าเมืองหานถึงตะลึงงันไปเลย.
บุรุษชอบสตรีก็เป็นเรื่องปรกติ ทว่านี่มันมากจนเกินไป เกรงว่าร่างกายของเขาจะรับไหวอย่างงั้นรึ?
“กึก ซี่.”
ประตูเปิดออก จุนซ่างเซียวในชุดสีขาวก้าวออกมา ขณะเพิ่งพิศเหล่าสาวงามหลายร้อยคนที่เลิศหรูเป็นอย่างมาก พร้อมกับเผยยิ้มออกมา“ไม่เลว ไม่เลวเลย.”
ถังเหรินที่ยกมือประสาน “ไม่รบกวนความสำราญใจของเจ้านิกายจุน ถังโหมวขอตัวก่อน.”
“อืม.”
จุนซ่างเซียวที่ยกมือประสาน.
หลังจากที่ถังเหรินจากไป เจ้าเมืองหานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง“เจ้านิกายจุนถือว่าเป็นผู้เยาว์ที่มีอนาคตไกล หวังว่าจะรู้จักขีดจำกัดตัวเอง ไม่ทำร้ายร่างกายตัวเองจนเกินไป.”
ยกเว้นการโฆษณาอย่างบ้าคลั่งและการลอบใช้ค่ายกลของเขา ความจริงเขาก็รู้สึกชื่นชมผู้เยาว์คนนี้เช่นกัน.
“เจ้าเมืองหาน โปรดวางใจ.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย ”จุนโหมวย่อมรู้ขีดจำกัดตัวเอง.
ดูเหมือนว่าเจ้าเมืองหานจะคาดคิดไปอีกทางแล้ว.
ต้องไม่ลืมว่าสาวงามทั้งหนึ่งร้อยคน เพียงแค่คืนเดียวคงยากจะที่เข้าร่วมห้องกับทุกคนได้.
“หากเป็นเช่นนี้.”
เจ้าเมืองหานเอ่ย “หานโหมวก็จะไม่เอ่ยอะไรอีก.”
“สาวงามทุกคน.”
จุนซ่างเซียวปรบมือด้วยรอยยิ้ม “ถึงเวลาทำงานแล้ว.”
......
เช้าวันถัดมา.
เจ้าเมืองหานที่ตื่นแต่เช้าออกมาชมบรรยากาศ ก่อนที่จะเห็นจุนซ่างเซียวนั่งอยู่ในศาลาแล้ว จึงเผยความประหลาดใจ”สนุกทั้งคืน ยังตื่นเช้าได้อีกรึ?
เฮ้อ.
ผู้เยาว์นี้ดีจริง ๆ.
“เจ้าเมืองหาน.”
จุนซ่างเซียวที่หันหน้าไปมองพร้อมกับเผยยิ้ม.“ตื่นแต่เช้าขนาดนี้เลย.”
เจ้าเมืองหานที่เผยยิ้ม“เจ้านิกายจุนช่างมีพลังที่เปี่ยมล้นจริง ๆ เมื่อวานสนุกทั้งคืนแต่กลับยังมีแรง.”
“อย่าให้เอ่ยถึง.”
จุนซ่างเซียวที่ส่ายหน้าไปมา “ข้าเหนื่อยเกือบตาย.”
“......”
เจ้าเมืองหานถึงกับมุมปากกระตุก.
“ใช่แล้ว.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “เจ้าเมืองหานวางแผนที่จะเปิดค่ายกลวันใหน?”
“เจ้านิกายจุนตัดสินใจเลย.”
“วันนี้เลยก็แล้วกัน.”
“ตกลง.”
ทั้งสองที่พูดคุยกันไปมา ถังเหรินที่ก้าวเข้ามา.
เห็นจุนซ่างเซียวที่ยังเปี่ยมด้วยพลังวังช้า เขาที่ลอบครุ่นคิดในใจ“ช่างเป็นคนที่แข็งแกร่งจริง ๆ!”
“นายน้อยถัง พวกเราตัดสินใจที่จะเปิดค่ายกลสะท้อนวันนี้ พร้อมกับโฆษณาร้านยาของนายน้อยถังวันนี้เลย.”เจ้าเมืองหานเอ่ย.
ถังเหรินที่เผยยิ้ม.“ขอบคุณจริง ๆ!”
จุนซ่างเซียวที่ยืนขึ้น พร้อมกับชี้ไปยังพื้นที่โล่งที่อยู่ไกลออกไป “เปิดที่นี่.”
“ที่นี่?”
เจ้าเมืองหานและถังเหรินกลายเป็นงงงวย.
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่ก้าวออกไป เกี่ยวกับวิธีการใช้งานค่ายกลสะท้อนเจิ้นเต๋อจวินได้สอนเขามาก่อนแล้ว และได้เตรียมธวัชขนาดเล็กมาให้เขาด้วย“เจ้าเมืองหาน ข้าต้องการสื่อสารกับค่ายกลสะท้อนของท่าน ให้เชื่อมต่อมาที่นี่.”
“อืม.”
เจ้าเมืองหานที่ส่งข้อความไปยังหอค่ายกลคนของเขาทันที.
“วูซซซ!”
“วูซซซ!”
เพียงไม่นาน ค่ายกลสะท้อนเมืองจักรพรรดิก็ปรากฏขึ้น บนท้องฟ้าเมืองต่าง ๆ ในต่างจังหวัดค่ายกลสะท้อนที่ทำงานขึ้นเช่นกัน.
“ดูเหมือนว่าช่วงนี้ค่ายกลสะท้อนจากเมืองจักรพรรดิต้าจุนจะเปิดบ่อยนะ!”
“ข้ารู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีบางอย่างขึ้นมา!”
ขณะที่ชาวยุทธ์ทั่วแผ่นดินกำลังพูดคุยกันไปมา ภาพบนค่ายกลสะท้อนก็ค่อย ๆ ปรากฏขึ้น ร่าง ๆ หนึ่งที่เผยยิ้มพลาย “สหายทั้งหลาย พวกเราพบกันอีกแล้ว.”
ในเวลานี้.
เหล่าชาวยุทธ์ครึ่งแผ่นดินถึงกับต้องอุทาน บัดซบออกมา แทบจะพร้อมกันทันที!
“งานประลองเทพอาหารครั้งที่ 49 กำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว ค่ายกลสะท้อนนี้จะทำการถ่ายทอดสดไปทั่วแผ่นดิน ขอให้ทุกท่านรอคอยได้เลย.”
“การถ่ายทอดครั้งนี้ นิกายนิรันดรของข้าและร้านขายยาถังตานให้การสนับสนุน.
“นิกายนิรันดร นิกายที่สืบทอดมาจากโบราณ ทางเลือกแรกที่ใคร ๆ ก็รู้!”
“บุรุษที่แข็งแกร่ง ก็ต้องกินเม็ดยาที่ล้ำค่า แล้วเม็ดยาที่ล้ำค่าซื้อได้ที่ใหน? ก็ต้องร้านถังตาน!”
คนทั่วแผ่นดิน“......”
“จากนี้.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ขอทุกท่านได้ชมการแสดงร่ายรำที่งดงามจากทีมงานสาวงามถังตาน!”
ทีมงานสาวงามถังตานอย่างงั้นรึ?
ถังเหรินและเจ้าเมืองหานที่จ้องมองกันและกันด้วยความงงงวย นี่มันหมายความว่าอย่างไร!
“กึก!”
หลังจากนั้น จุนซ่างเซียวที่ปรบมือ ก่อนที่จะเห็นสตรีที่สวมผ้าปิดหน้าก้าวเดินออกมาอย่างแช่มช้อย.
“กึก!”
เวทย์เปลี่ยนรูปเครื่องเสียงที่เปิดใช้งาน เสียงดนตรีที่ไพเราะก็ดังขึ้น.
สตรีในผ้าคลุมหน้ารูปร่างที่หยดย้อยยั่วยวนก็เริ่มกระโดดร่ายรำไปตามเสียงดนตรี โยกย้ายส่ายสะโพกต่อหน้าแสงจับภาพ.
พวกนางที่เตรียมตัวมาแล้ว การผสานแล่ะรวมมือกันเป็นไปอย่างราบรื่นสวยงาม สร้างความตื่นตะลึงต่อผู้คนเป็นอย่างมาก!
ถังเหรินและเจ้าเมืองหานถึงกับเซ่อไปเลย!
การโฆษณา...มีอย่างนี้ด้วยรึ? มีการละเล่นเช่นนี้ได้ด้วย?
“ฟิ้ว!”เมื่อเพลงจบลง สาวงามที่รวมตัวกัน มือที่ผายเป็นระเบียบ ต่อหน้าค่ายกลจับภาพ แพนออกไปราวกับหางนกยูง!
พร้อมกับชูป้ายที่มีอักขระเขียนออกมาว่า“ร้ายขายยาถังตาน”
สตรีที่งดงามค่อย ๆ เลื่อนผ้าปิดหน้าออก เผยให้เห็นใบหน้าที่งดงาม พร้อมกับเอ่ยด้วยเสียงหวานแทบขาดใจร้อยยิ้มที่ล่อลวงอย่างที่สุด “ยินดีต้อนรับทุกท่านมาซื้อเม็ดยากันที่ร้านขายยาถังตาน.”
ฟิ้ว ---
หลังจากนั้นค่ายกลสะท้อนทั่วทุกจังหวัดก็กลายเป็นสีดำไป.
จุนซ่างเซียวที่โบกมือให้สัญญาณ เผยยิ้ม“รบกวนสาวงามทุกคนแล้ว.”
“เจ้าเมืองหาน.”
“ภาพดังกล่าวนั้น จุนโหมวได้บันทึกเอาไว้ในค่ายกลสะท้อนแล้ว สามารถนำมาฉายใหม่ซ้ำเรื่อย ๆ ได้.”
เจ้าเมืองหานและถังเหรินถึงกับอ้าปากค้าง ใบหน้าที่ตกใจประหลาดใจเป็นอย่างมาก.
ภาพที่พวกเขาเห็นครั้งนี้ ได้ทำลายสำนึกคิด มุมมองของพวกเขาไปอย่างสมบูรณ์!
