บทที่ 23 พี่ชูผู้ฉุนเฉียว

ที่จริงแล้ว หม่าเหลียง ไม่เคยชอบ ชูชิงเหอ เลยจริงๆ

ทุกคนเข้าไปในสำนักในวันเดียวกัน ดังนั้นเหตุใดชูชิงหอจึงได้รับการยกย่องและยกย่องอย่างสูง?

ในมุมมองของ หม่าเหลียง ทุกอย่างเกี่ยวกับ ชูชิงเหอ เป็นเพียงโชค

สำหรับข่าวลือที่ว่า ชูชิงเหอ มีบุคลิกที่ดี หม่าเหลียง ก็ดูถูกมากยิ่งขึ้น มีผู้คนจำนวนมากที่ทำแบบเดียวต่อหน้าคนอื่นและอีกแบบหนึ่งลับหลัง ชูชิงเหอ เป็นคนหลอกลวงอย่างแน่นอน แต่เขาเก่งในการซ่อนมันและไม่มีใครค้นพบเลย

ดังนั้นแม้ว่าหม่าเหลียงจะอยู่ในกลุ่มร้อยคน แต่เขาไม่เคยยอมรับมันเลยจริงๆ

ชูชิงหอบอกว่าอย่าไปดูหอคอยหมื่นดอกไม้ แต่ทำไมล่ะ? หม่าเหลียงยืนกรานจะไป!

แต่หม่าเหลียงไม่คิดว่าจะเจอสถานการณ์แบบนี้

แม้ว่าหม่าเหลียงจะเสียใจ แต่เขาไม่มีทางหนีปัญหาได้ ในมุมมองของ หม่าเหลียง ชูชิงเหอ จะคว้าโอกาสนี้ไว้อย่างแน่นอนเพื่อสอนบทเรียนให้เขาไม่เชื่อฟังคำสั่งของเขา เขาอาจจะพูดเกินจริงถึงสถานการณ์เมื่อพวกเขากลับมาที่นิกาย และหม่าเหลียงก็จะถูกลงโทษอย่างแน่นอน

แต่หม่าเหลียงก็เตรียมจิตใจไว้แล้ว อย่างมาก เขาคงจะละทิ้งตัวตนของเขาในฐานะศิษย์ชั้นยอด ด้วยความสามารถของเขา ในที่สุดเขาก็สามารถเรียกคืนมันกลับมาได้

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ หม่าเหลียง กำลังรอการตำหนิของ ชูชิงเหอ ชูชิงเหอ ก็เรียกพี่น้องอาวุโสกว่าสิบคนโดยตรง!

“พวกคุณมากับฉันไปที่หอคอยหมื่นดอกไม้ ฉันอยากรู้ว่าใครกล้าแตะต้องน้องชายของฉัน! ให้ตายเถอะ ฉันเซ็งเรื่องนี้สุด!”

คำพูดของ ชูชิงเหอ ไม่เพียงแต่ทำให้ หม่าเหลียงตกตะลึง แต่ยังรวมถึงลูกศิษย์ที่สนับสนุนเขาด้วย

พวกเขาเข้ามาในนิกายพร้อมกับหม่าเหลียงและมีความสัมพันธ์ที่ดีมาก วันนี้ เมื่อหม่าเหลียงฝ่าฝืนกฎและได้รับบาดเจ็บ การลงโทษจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ ทั้งสองคนกำลังคิดว่าจะขอผ่อนผันให้ หม่าเหลียง ได้อย่างไร

แต่พวกเขาไม่เคยคาดหวังว่าพี่ชิงเหอจะไม่ตำหนิหม่าเหลียงเลย แต่เขากลับสั่งให้ผู้คนไปที่หอคอยหมื่นดอกไม้แทน

การกระทำนี้ทำให้ทั้งสองคนตะลึงโดยตรง

“คุณยืนอยู่ตรงนั้นเพื่ออะไร? ไปกันเถอะ!” ชูชิงเหอโบกมือแล้วทุกคนก็เดินตาม

คนกลุ่มหนึ่งมาถึงหอคอยหมื่นดอกไม้ บริเวณหน้าหอคอยยังคงคับคั่งไปด้วยผู้คน แสดงว่าเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรมากนัก

จิตใจของหม่าเหลียงยังคงงุนงงจนกระทั่งมาถึงด้านหน้าหอคอยหมื่นดอกไม้ ชูชิงเหอวางแผนจะทำอะไร?

และในขณะที่หม่าเหลียงจมอยู่ในความคิด ชูชิงเหอก็ได้พาทุกคนเข้าไปในหอคอยหมื่นดอกไม้แล้ว

เมื่อเผชิญหน้ากับกลุ่มคนหนุ่มสาวที่ก้าวร้าว ผู้คนที่หอคอยหมื่นดอกไม้สามารถบอกได้ว่าพวกเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อเลือกนางฟ้าดอกไม้ บางคนถึงกับจำ หม่าเหลียง ได้ว่าเป็นคนที่เพิ่งถูกซุ่มโจมตี

"โปรดหยุดก่อน..." คนที่ดูเหมือนจะเป็นผู้นำของทหารยามก้าวไปข้างหน้าเพื่อพยายามหยุดพวกเขา แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค ชูชิงเหอก็เตะเขาเข้าที่หน้าอกโดยตรง ทำให้เขากระเด็นไป!

“บูม…” โต๊ะที่หอคอยหมื่นดอกไม้ถูกคนที่บินเข้ามากระแทกจนเละเทะ ทำให้เกิดความวุ่นวายในหอคอยหมื่นดอกไม้ สาวสวยจำนวนนับไม่ถ้วนก็สูญเสียความสงบเช่นกัน

ไม่เพียงแต่ผู้คนที่อยู่ด้านข้างของหอคอยหมื่นดอกไม้ยังตกตะลึง แม้แต่ศิษย์รุ่นน้องที่มากับชูชิงเหอก็ยังตกตะลึง...

ผู้อาวุโสชิงเหอ หุนหันพลันแล่นขนาดนั้นเลยเหรอ?

เขาไม่ยอมให้คนอื่นพูดจบก่อนที่เขาจะเริ่มโจมตีด้วยซ้ำ?

ยามนับไม่ถ้วนล้อมรอบพวกเขาจากทุกทิศทุกทาง และ ชูชิงเหอ โบกมือ: "ทำให้พวกเขาทั้งหมดคุกเข่าลงเพื่อฉัน!"

"ครับท่าน!" ศิษย์รุ่นน้องหลายคนเมื่อเห็นว่าผู้อาวุโสชิงเหอ ได้เริ่มต้นแล้ว ก็ไม่มีเหตุผลที่จะลังเล

ไม่จำเป็นต้องมีอาวุธจิตวิญญาณใดๆ เลย กลุ่มสาวกที่โดดเด่นที่สุดของนิกายสวรรค์กว้างใหญ่ ซึ่งได้รับการคัดเลือกจากผู้ที่เก่งที่สุด แม้ว่าระดับพลังยุทธ์ของพวกเขาจะไม่สูงนัก แต่พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่องครักษ์ตัวน้อยเหล่านี้สามารถต้านทานได้อย่างแน่นอน

สิบลมหายใจต่อมา ไม่มียามเหลืออยู่ในที่เกิดเหตุ

ผู้คนที่หอคอยหมื่นดอกไม้ก็ตกตะลึงเช่นกัน พวกเขาเคยเห็นคนไร้เหตุผลมาก่อน แต่พวกเขาไม่เคยได้ยินว่ามีคนไร้เหตุผลขนาดนี้มาก่อน อย่างน้อยคุณก็อธิบายสถานการณ์ก่อนโจมตีไม่ได้เหรอ?

คนแบบไหนที่เข้ามาทุบตีโดยไม่พูดอะไรสักคำ?

“บุคคลที่ไม่เกี่ยวข้องทั้งหมด ออกไป ไม่อย่างนั้นคุณจะจบลงแบบพวกเขา! ถ้าผู้จัดการของหอคอยหมื่นดอกไม้ไม่ออกมาภายในสิบลมหายใจ ฉันจะทำลายหอคอยหมื่นดอกไม้ในวันนี้!”

ในที่สุด ชูชิงเหอก็พูดออกมา และด้วยคำพูดของเขา สาวกกลุ่มหนึ่งก็ถูกำปั้นและเตรียมที่จะโจมตี

ผู้พบเห็นก็เริ่มล่าถอยทีละคน

“สิบ... เก้า... แปด…” ชูชิงเหอเริ่มนับถอยหลัง

เมื่อนับถอยหลังถึงสาม ชายวัยกลางคนในวัยสี่สิบก็รีบลงบันไดไป

“กรุณารอก่อนครับท่าน... ฉันเป็นผู้จัดการของหอคอยหมื่นดอกไม้”

เมื่อมองไปที่ผู้จัดการของหอคอยหมื่นดอกไม้ที่วิ่งมาหาเขา ชูชิงเหอชี้ไปที่หม่าเหลียงด้วยมือของเขาที่อยู่ไม่ไกล: "คุณรู้จักเขาไหม"

“ไม่... ฉันไม่รู้...” ผู้จัดการเหลือบมองหม่าเหลียงขณะพูด แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค เสียงตบดังกึกก้องทำให้เขาหมุนตัวอยู่กลางอากาศเป็นเวลาสามรอบครึ่งก่อนจะลงจอด บนพื้นด้วยเสียงอันดัง เลือดผสมกับฟันสองสามซี่พ่นออกจากปากของผู้จัดการ

ทุกคนตกตะลึง รวมทั้งหม่าเหลียงด้วย...

ในขณะนี้ ชูชิงเหอ ที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาได้ล้มล้างความเข้าใจของ หม่าเหลียง โดยสิ้นเชิง

เดิมที หม่าเหลียง สงสัยว่า ชูชิงเหอ เพิ่งจะแสดงเมื่อเขานำผู้คนมาเพื่อแก้แค้นเขา แต่ตอนนี้... หม่าเหลียง รู้ว่าเขาคิดผิด... ผิดมาก ผู้อาวุโสชิงเหอไม่เพียงแค่แสดงเท่านั้น แต่เขาใส่ใจเขาจริงๆ!

ผู้จัดการซึ่งมีเลือดไหลออกจากปาก ตอนนี้น้ำตาก็ไหลอาบหน้า

“เขา... เขาทะเลาะกับใครบางคนที่นี่เมื่อกี้นี้” ผู้จัดการกล่าว

“อีกคนคือใคร?” เสียงของ ชูชิงเหอ เต็มไปด้วยความเย็นชา

“ฉัน... ฉันไม่...” ขณะที่เขาพูดคำว่า “อย่า” ก็มีเสียงตบหน้าดังลั่น...ด้วยเสียงที่คมกริบ ฟันอีกข้างของเจ้าของร้านก็ไม่สามารถขยับได้ อย่ารอช้าเช่นกัน

“นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของคุณ!” ชูชิงเหอกล่าว หยิบเชิงเทียนขึ้นมาจากโต๊ะแล้วโยนมันไปทางบันไดไม้ของหอคอยหมื่นดอกไม้ เทียนจุดขึ้นที่บันได และเปลวไฟก็ปกคลุมพื้นที่อย่างรวดเร็ว

“คุณมีเวลาเหลือไม่มาก หากคุณใช้เวลานานเกินไปในการตอบ หอคอยหมื่นดอกไม้จะหายไป” ชูชิงเหอยังคงสงบ ขณะที่กลุ่มสาวกเฝ้าดูด้วยความประหลาดใจ

“เขา... ... ... เขาคือ... หวงเส้าฮวา นายน้อยคนที่สามของตระกูลหวง”

ในที่สุด ต่อหน้าเปลวไฟของหอคอยหมื่นดอกไม้ เจ้าของร้านก็พังทลายลง เขาเคยเห็นคนโหดเหี้ยมมานับไม่ถ้วน แต่เขาไม่เคยเห็นใครเหมือนชูชิงเหอมาก่อน

ชูชิงเหอได้จุดไฟเผาหอคอยหมื่นดอกไม้ทันทีโดยไม่ต้องพูดอะไรสักคำ หากเขาลังเลอีกสักครู่ ไฟก็คงไม่สามารถหยุดยั้งได้

เมื่อได้รับคำตอบที่ต้องการแล้ว ชูชิงเหอก็ไม่พูดอะไรสักคำและรีบจากไปพร้อมกับทุกคน

ที่ด้านข้างของหอคอยหมื่นดอกไม้ เจ้าของร้านเพราะเขาตอบอย่างรวดเร็วจึงสามารถป้องกันไม่ให้ไฟลุกลามได้ อย่างไรก็ตาม หอคอยหมื่นดอกไม้ได้รับความเสียหายอย่างมาก

“เร็วเข้า... ไปส่งข้อความถึงตระกูลหวง!” เจ้าของร้านไม่สนใจปากที่บวมของเขาจึงสั่งลูกน้องอย่างรวดเร็ว

เจ้าของร้านไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วใครคือ ชูชิงเหอ แต่เขารู้ว่าตระกูลหวง ได้เตะรังแตนอย่างแน่นอนในครั้งนี้ เขาเคยเห็นคนที่โหดเหี้ยมมามากมาย แต่ชูชิงเหอเป็นคนแรกที่ไร้เหตุผลมาก

ในอีกด้านหนึ่ง ชูชิงเหอได้กลับมาหาหม่าเหลียงพร้อมกับคนอื่นๆ แล้ว

ในขณะเดียวกันคนที่จากไปอย่างลับๆ รวมถึงว่านหลินต่างก็รีบกลับมาเมื่อได้ยินข่าว เมื่อพวกเขาเห็น ชูชิงเหอ กลับมาพร้อมกับศิษย์ ทุกคนก็ล้อมรอบเขาทันที

“ หวงเส้าฮวา นายน้อยคนที่สามของตระกูลหวง! ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม ฉันอยากเห็นว่าตระกูลหวง กล้าหาญแค่ไหนกล้ามายุ่งกับน้องชายของฉัน!”

"ใช่!" ทุกคนรับทราบคำสั่งและกลับไปที่ห้องเพื่อเตรียมตัว

หวงหยงถัง จากตระกูลหวง เพิ่งเสร็จสิ้นการสนทนาที่น่ายินดีกับนางสนมคนที่สิบสามของเขาจากห้องที่สิบ เมื่อเขาถูกขัดจังหวะด้วยเสียงเคาะประตูเร่งด่วนหลายครั้ง

“คุณกำลังมองหาที่จะตาย?” แม้ว่า หวงหยงถัง จะโกรธ แต่เขาก็ยังเปิดประตูและเห็น หวงเหลียง หัวหน้าสจ๊วตของตระกูลหวงดูกังวล

“นายน้อยคนที่สามก่อปัญหา…” หวงเหลียง รายงานเหตุการณ์ในวันนี้ให้ หวงหยงถัง ทราบโดยละเอียด รวมถึงเหตุการณ์ที่ ชูชิงเหอ และคนอื่น ๆ เกือบจุดไฟเผาหอคอยหมื่นดอกไม้

“กลุ่มคนหนุ่มสาว? พวกเขาไม่ใช่คนจากสำนักจันทราเหรอ?” หวงหยงถัง ลังเล แต่เมื่อเขาได้ยินว่าพวกเขาไม่ได้มาจาก สำนักจันทรา เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก!

ฮึ่ม! ในเมืองยู่นี้ นอกเหนือจากผู้คนจากสำนักจันทรา มีคนไม่มากที่กล้าท้าทายตระกูลหวง

แม้ว่าตระกลูสาขาของพวกเขาจะเป็นสาขาของตระกูลหวง แต่พวกเขายังคงมีศักดิ์ศรีในมุมนี้ของเมืองยู่ ต้องขอบคุณอิทธิพลของตระกูลหลักของพวกเขา

“เรื่องนี้ฉันต้องรู้ หาคนมาสืบว่าหนุ่มๆ พวกนี้เป็นใคร” หลังจากสั่ง หวงเหลียง แล้ว หวงหยงถัง ก็พยักหน้าและไปจัดการเรื่องนี้

ในอีกด้านหนึ่ง คนร้อยคนได้เตรียมพร้อมไว้แล้ว ทุกคนติดตาม ชูชิงเหอ อย่างเงียบ ๆ วันนี้ ทุกคนรู้เกี่ยวกับพี่ชิงเหอที่จุดไฟเผาหอคอยหมื่นดอกไม้

คนที่มายุ่งกับเราต้องเสียใจอย่างที่สุด

นั่นคือพี่ชายอาวุโสชิงเหอ ที่พวกเขารู้จักใช่ไหม?

เขาครอบงำมากไม่พูดอะไรก่อนดำเนินการ ตราบใดที่คุณกล้าพูดไม่เห็นด้วยสักคำ พวกเขาจะเผาหอคอยหมื่นดอกไม้เพื่อคุณ

เมื่อแสงตะวันของอีกวันตกลงมาที่ลานบ้านของตระกูลหวง ชูชิงเหอ ก็มาถึงด้านนอกตระกูลหวง พร้อมกับกลุ่มคนร้อยคน

ผู้คุมที่รับผิดชอบประตูครอบครัวรายงานข่าวอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นกลุ่มร้อยคนเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

ข่าวดังกล่าวไปถึงฝั่งของ หวงเหลียง อย่างรวดเร็ว เมื่อคืนอาจารย์ขอให้เขาตรวจสอบตัวตนของอีกฝ่าย แต่เขายังไม่มีโอกาสทำเช่นนั้น แล้วตอนนี้อีกฝ่ายก็มาจริงเหรอ?

แต่สิ่งนี้ก็ช่วยเขาให้พ้นจากปัญหาด้วย หวงเหลียง พบ หวงหยงถึง อย่างรวดเร็ว เมื่อได้ยินว่าอีกฝ่ายมาถึงประตู หวงหยงถังก็โกรธมากจนล้มโต๊ะอาหารเช้า!

“กลุ่มไอ้สารเลวที่ไม่รู้ความ พวกเขาไม่สนใจที่จะถามว่าในเมืองยู่ ไม่มีใครที่ทำให้ครอบครัวหวง ของฉันกลัวนอกจากสำนักจันทรา!” หวงหยงถัง ตะโกนเสียงดัง และสาวกตระกูลหวง นับไม่ถ้วนก็รวมตัวกันจากทุกทิศทุกทาง

หวงหยงถัง สาบานว่าตราบใดที่ผู้ที่มาในวันนี้ไม่ใช่สาวกของ สำนักจันทรา เขาจะทำให้แน่ใจว่าพวกเขาไม่สามารถออกไปได้!

แต่ในขณะที่ หวงหยงถัง กำลังระดมกำลัง ก็มีเสียงดังมาจากประตูหลักของตระกูลหวง

ประตูสูงห้าเมตรของตระกูลหวง ถูกระเบิดออกไปโดยตรง พร้อมกับกำแพงลานบ้านครึ่งหนึ่งของตระกูลหวง เมื่อฝุ่นจางลง มีสาวกตระกูลหวง นอนอยู่บนพื้นนอกประตูตระกูลหวง แล้ว

“พวกเขาไม่ได้เป็นสาวกของสำนักจันทรา จริงๆ ใช่ไหม…” หวงหยงถัง ก็ตกตะลึงเล็กน้อยในขณะนี้ พวกเขาหยิ่งมากจนกล้ามาถึงประตู เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาสามารถทำได้

แต่เมื่อ หวงหยงถัง พูดจบ ใครบางคนจากตระกูลหวง ก็พูดขึ้น: "คุณลุง มันเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะเป็นศิษย์ของจันทรา เมื่อเร็ว ๆ นี้ สำนักจันทรา กำลังจัดพิธีใหญ่ เว้นแต่จะมีเหตุผลพิเศษ สาวกย่อมไม่ออกจากนิกาย”

เมื่อได้ยินข้อมูลนี้ หวงหยงถัง ก็รู้สึกโล่งใจ ถ้าไม่ใช่สำนักจันทรา มันจะง่ายกว่าที่จะจัดการ!

ดูเหมือนว่าพวกเขาเป็นเพียงกลุ่มเด็กโง่เขลา พวกเขาคิดว่าตระกูลหวง ไม่มีอะไรเลยเหรอ? พวกเขากล้าที่จะทำลายประตูตระกูล หวง วันนี้พวกเขาทั้งหมดจะต้องทิ้งชีวิตข้างหลัง

“สาวกตระกูลหวง ทุกคน ฟังคำสั่งของฉัน วันนี้เราจะทำให้แน่ใจว่าเด็กเหลือขอที่โง่เขลาเหล่านี้จะไม่มีโอกาสออกไป!”

"ใช่!"

สาวกตระกูลหวง หลายคนตะโกนตอบ และท่ามกลางเสียงของพวกเขา ชูชิงเหอ และกลุ่มร้อยคนที่นำโดยเขาก้าวข้ามกำแพงลานที่พังทลายลงและเดินเข้าไปในตระกูลหวง หลังจากที่ทุกคนเข้ามาในตระกูลหวง แล้ว ชูชิงเหอ ก็ฉีกเสื้อผ้าชั้นนอกของเขาออกเผยให้เห็นชุดศิษย์ของสำนักสวรรค์กว้างใหญ่ต่อหน้าต่อตาของทุกคน

คนอื่นๆ ที่อยู่เบื้องหลัง ชูชิงเหอ ก็ทำเช่นเดียวกัน โดยฉีกเสื้อผ้าตัวนอกออก สิ่งที่เหลืออยู่คือเครื่องแบบศิษย์ชั้นยอดสีดำของนิกายสวรรค์กว้างใหญ่

“มันไม่ใช่นิกายจัทราจริงๆ… นิกายจันทราไม่มีชุดนักเรียนสีดำ…”  หวงเหลียง เห็นชุดสีดำทั้งหมดและรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง แต่ความสุขของเขาคงอยู่เพียงเสี้ยววินาทีก่อนที่เขาจะตื่นด้วยการตบใหญ่

คนที่ตบเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหวงหยงถัง...

หวงหยงถัง ก็เห็นมันเช่นกัน ไม่ใช่ศิษย์ของสำนักสตาร์มูนจริงๆ...

แต่บนชุดศิษย์ คำว่า "สวรรค์อันกว้างใหญ่" นั้นมีเอกลักษณ์เฉพาะในโลก

พวกเขาเป็นศิษย์ของนิกายอันดับหนึ่งของโลก นิกายสวรรค์กว้างใหญ่!