Chapter 6: หัว ปะทะ อิฐแดง
Chapter 6: หัว ปะทะ อิฐแดง
เมื่อท้องฟ้ามืดลง ผู้คนก็เริ่มรวมตัวกันที่ตลาดกลางคืนของเจียงหนานมากขึ้นเรื่อยๆ
หลังจากเสียงคำรามอันเร่าร้อนจากเจียงหนาน
เขาก็สามารถดึงดูดผู้คนมาได้มากมายจริงๆ
เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ สองคนที่ผ่านไปก็กระซิบกัน
“นี่นี่ ผู้ชายหัวล้านคนเมื่อวานไม่ใช่เหรอ เขามาตั้งแผงขายของอีกแล้วเหรอ”
“อาใช่ นั่นเขาจริงๆ ด้วย แต่ว่า เขาก็ดูหล่อนิดๆ นะว่ามั้ย!”
“อะไรนะ เธอชอบเขาหรอ”
“เปล่านะ หัวล้านไม่ใช่สเปกของฉัน ถ้ามีผม ฉันคงเข้าไปขอวีแชทเขาตั้งนานแล้ว”
เจียงหนาน "..."
นี่สาวน้อยฉันก็ไม่ได้อยากจะหัวล้านสักหน่อย
ระบบ! คืนผมให้ฉันเดี๋ยวนี้นะ!
ชายหนุ่มรูปหล่อร่างสูงที่ตามมาข้างหลังหญิงสาวสองคนกลอกตาแล้วพูดว่า "คืนนี้มาเดินเล่นกันดีกว่า ทีมของเราจะเข้าสู่ซากปรักหักพังวิญญาณในวันพรุ่งนี้!"
หญิงสาวเบ้ปาก “พูดอะไรเสียบรรยากาศตลอดเลยนะ ไปเถอะ ไปเดินดูของกันดีกว่า”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นชายร่างสูงและหล่อเหลาก็พูดขึ้นว่า "คนหัวล้านมีดีอะไรขนาดนั้น เขาไม่หล่อเท่าฉันหรอกน่า"
เช่นเดียวกันนั้น พวกเขาทั้งสามก็มาที่ด้านหน้าแผงเพื่อเลือกสินค้า กางเกงชั้นในที่ "สุดเท่ห์" นั่นทำให้สองน้องสาวหน้าแดงก่ำ...
ด้วยดวงตาที่เฉียบคมเจียงหนาน เขาเหลือบไปเห็นกางเกงชั้นในสีแดงคู่หนึ่งปรากฏอยู่ด้านหลังชายร่างสูงเมื่อเขาก้มลง
เขาหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า "พี่ชาย ปีนี้ปีเกิดของคุณหรอ สีแดงแรงฤทธิ์เชียวนะ" (หมายเหตุ: ในช่วงตรุษจีน หากเป็นปีของคุณ คุณควรสวมชุดชั้นในสีแดงเพื่อความเป็นสิริมงคล คนที่มีความมุ่งมั่นมากจะสวมชุดชั้นในสีแดงตลอดทั้งปี)
“ลองกางเกงในสีแดงของฉันดูมั้ย มันแดงจี๊ดจ๊าดสู้กางเกงในของคุณได้แน่นอน สองตัวสิบหยวนเท่านั้น!”
เจิ้งเหว่ยหน้ามืดลง มันกำลังจ้องอะไรของเขาอยู่กัน
[จากความไม่พอใจของเจิ้งเหว่ย คะแนน +666!]
น้องสาวสองคนมองตามการจ้องมองของเจียงหนานและสังเกตเห็นสีแดงที่ด้านหลังของเอวของเจิ้งเหว่ยจนทำให้พวกเธอหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง!
“ฮ่าฮ่าฮ่า เจิ้งเหว่ย! ปีนี้เป็นปีของคุณจริงๆ สีแดงฤทธิ์จริงๆ ซะด้วย!”
"มันแสบตามาก..."
“ฟังนะเจ้านาย ซื้อสองตัวที่ไม่เสียที! ใส่สีแดงตลอดทั้งปีจะได้ไม่ต้องกังวลว่าจะโชคร้าย!”
"อย่างที่นางฟ้าทั้งสองพูด ปีนี้จะเป็นปีของคุณแน่นอน!"
[จากค่าความไม่พอใจของเจิ้งเหว่ย +666!]
ไม่หล่อเท่าคุณเหรอ
โดนไปซะไอ้กางเกงในแดง
ในทางกลับกัน เจิ้งเหว่ยไม่มีที่ที่จะระบายความโกรธของเขา เขาอดไม่ได้ที่จะจ้องมอง "ขวด" น้ำแร่บนแผงลอยและถามกลบเกลื่อน
“น้ำแร่ของชาวนา นี่มันอะไรกัน”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นเจียงหนานเริ่มมีชีวิตชีวาทันที
“พี่ชาย คุณไม่รู้จักมันหรอ มันเคยเป็นเครื่องดื่มของชาวนาโบราณดื่มได้แรงดี หวานจี๊ดชื่นใจเลยทีเดียว!”
“หลังจากดื่มไปหนึ่งขวด ความแข็งแกร่งของคุณจะเพิ่มขึ้นสิบเท่า! จากนั้นคุณแค่ต้องออกหมัดเพียงสามครั้งเท่านั้นเพื่อเอาชนะศัตรู!”
ดวงตาของเจิ้งเหว่ยกระตุก
เครื่องดื่มของชาวนาโบราณหรอ
ขวดนี้เห็นได้ชัดว่ามีฝามันเคยถูกเปิดชัดๆ
“เครื่องดื่มโบราณอะไรกัน มันก็แค่น้ำแร่ลวงโลกธรรมดานั่นแหละ” เจิ้งเหว่ยเม้มริมฝีปากแล้วพูด
น้องสาวสองคนก็ตกตะลึงเช่นกัน น้ำแร่หรอ
เจียงหนานจ้องมองเขา "อะไรนะ คุณไม่เชื่อฉันเหรอ”
ขณะที่เขาพูด เขาก็หยิบอิฐสีแดงขึ้นมาจากข้างถนนและทุบมันลงบนหัวของเขา
น้องสาวคนเล็กกลัวมากจนหน้าซีด "อ๊า!! เขา..." ก่อนที่เธอจะพูดจบเจียงหนานก็ทุบอิฐสีแดงลงใส่หัวด้วยเสียงดัง "ผลั้วะ"
เจิ้งเหว่ย "..."
สาวทั้งสอง "... "
ตอนนี้พ่อค้าขายของเค้าขายกันถึงขั้นนี้แล้วหรอ
"เชื่อฉันหรือยัง"
ขณะที่เขาพูดเจียงหนานก็หยิบอิฐสีแดงอีกก้อนหนึ่ง "ผลั้วะ!"
“ขอบอกไว้ก่อนว่าก่อนหลังจากดื่มแล้ว ฉันสามารถขยี้อิฐแดงได้ด้วยหัว และฉีกฝาท่อระบายน้ำได้ด้วยมือเปล่า ไม่ซื้อไม่เป็นไร”
“แค่ตอบมาว่าคุณเชื่อหรือยัง”
เขาหยิบอิฐสีแดงขึ้นมาทุบบนหัวของเขาขณะที่เขาพูด
เจิ้งเหว่ยรีบหยุดเขา "พี่ชาย พอแล้วๆ..."
“ฉันจะซื้อ… ฉันจะซื้อ ตกลงไหม”
"มันเท่าไหร่หรอ"
เจียงหนานเช็ดฝุ่นออกจากหน้าผากแล้วยิ้ม "ไม่แพง! ขวดละหมื่น!"
เจิ้งเหว่ยแทบสำลักน้ำลาย!
เขาตกใจมาก "หนึ่งหมื่นหรอ น้ำแร่โบราณของคุณแพงมากพี่ชาย!"
เจียงหนานยักไหล่ "เพราะผลลัพธ์มันดีมาก!"
น้องสาวทั้งสองเริ่มสนใจและให้กำลังใจ
“เจิ้งเหว่ย ลองดูสิ! เงิน 10,000 หยวนนั้นไม่มีประโยชน์อะไรสำหรับคุณอยู่แล้วนี่!”
“มันไม่เป็นไรหรอก ไม่เห็นหัวเขาหรอมันยังเงาวับเหมือนเดิมไม่มีแผลแม้แต่นิดเดียวด้วยซ้ำ!”
เจิ้งเหว่ยมองดูใบหน้าคาดหวังของน้องสาวสองคนและทำได้แค่คล้อยตามพวกเธอไป!
เฮ้อ! ถือว่ามันเป็นการใช้เงินเพื่อโชว์หญิงก็แล้วกัน
เขาโอนเงิน 10,000 หยวนผ่านวีแชท
เจียงหนานรีบตะโกนออกมาว่า "เดี๋ยวก่อนพี่ชาย แค่นี้ไม่พอ!"
เจิ้งเหว่ยตกตะลึง “ไหนบอกว่าหมื่นนึงไม่ใช่หรอ ทำไมไม่จะไม่พอเล่า”
เจียงหนานพูดตามความเป็นจริงว่า "อิฐแดงก็เป็นเงินไม่ใช่เหรอ ก้อนละครึ่งหยวน!"
[จากความไม่พอใจของเจิ้งเหว่ย คะแนน +666!]
ต้องจ่ายค่าอิฐเหรอ มันใช่หรอเนี่ย
“ก็ได้ ถ้ามันไม่ได้ผลอย่างที่คุณพูดนะ เราจะได้เห็นดีกัน!”
เจิ้งเหว่ยไม่ได้พูดอะไรสักคำ และภายใต้สายตาคาดหวังของน้องสาวสองคน เขาเปิดขวดแล้วกระดกมันหมดขวดในทันที
“อึก! อึก! อึก!”
ในเสี้ยววินาที คลื่นพลังงานอันมหาศาลพุ่งออกมาจากร่างกายของเขา ทำให้ใบหน้าของเจิ้งเหว่ยเปลี่ยนเป็นสีแดง!
"มันเป็นเรื่องจริง!"
ดวงตาของเจิ้งเหว่ยเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เขาเป็นผู้ปลุกพลังประเภทความแข็งแกร่งระดับบรอนซ์ 2 ดาว
ด้วยความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นสิบเท่า ความแข็งแกร่งของเขากำลังไปถึงระดับที่น่ากลัว
เขากำหมัดเล็กน้อยแล้วสัมผัสได้ถึงพลังในหมัดของเขา
“สุดยอดมาก! น้ำแร่ชาวนาโบราณของคุณมันยอดเยี่ยมมาก!”
ด้วยวิธีนี้ การเดินทางของทีมสู่ซากปรักหักพังวิญญาณในวันพรุ่งนี้มันจะง่ายมากยิ่งขึ้นแล้ว!
เจียงหนานยิ้มอย่างเชื่องช้าและพูดว่า "ใช่แล้ว ถ้าฉันบอกว่าได้ผล มันก็ต้องได้ผล ฉันจะหลอกคุณไปทำไม"
แต่ในอีกด้านน้องสาวทั้งสองกลับอ้าปากค้าง!
“เจิ้ง... เจิ้งเหว่ย หัว..!”
“หัวล้าน ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ฉันทนไม่ไหวแล้ว หัวช่างสดใสเหลือเกิน!”
"สว่างจ้ายิ่งกว่าหลอดไฟอีก!"
สาวทั้งสองคนหัวเราะอย่างหนักจนต้องกุมท้อง เธอหัวเราะจนน้ำตาไหลออกมาด้วยซ้ำ
เจิ้งเหว่ยลูบหัวตัวเอง
อะไรกันวะ
ลมยามค่ำคืนพัดมาและมันหนาวมาก!
เขาหัวล้านแล้วจริงๆ หรอ...
[จากความแค้นของเจิ้งเหว่ย คะแนน +999!]
[จากความแค้นของเจิ้งเหว่ย... ]
ค่าความไม่พอใจของระบบแจ้งเตือนอย่างบ้าคลั่งและทะลุ 10,000 คะแนนในเวลาเพียงชั่วครู่...
เจิ้งเหว่ยโกรธมาก “นี่พี่ชาย คุณล้อเล่นฉันเหรอ ผมของฉันอยู่ไหน”
เจียงหนานตบไหล่เจิ้งเหว่ย "อั้ยหยา พี่ชาย อย่าสนใจรายละเอียดเล็กๆ น้อยแบบนี้เลย!"
ฮ่าๆๆ!
สวรรค์ไม่มีความเมตตา
แม้แต่หัวล้านก็ไม่เว้น
“รายละเอียดงั้นหรอ ต้องตายกันไปข้างแหละวันนี้!” ดวงตาของเจิ้งเหว่ยเป็นสีแดง แต่น้องสาวสองคนก็หยุดเขาไว้ทันที
“นี่ หัวล้านก็ดูดีเหมือนกันนะ!”
“อีกอย่าง ฉันไม่ได้โกหกคุณ เครื่องดื่มชาวนาโบราณได้ผลจริงๆ…”
“แต่ ฮ่าๆๆๆ... ขอหัวเราะอีกหน่อยเถอะ ทนไม่ไหวแล้ว!”
เจียงหนานขยิบตาให้น้องสาวสองคนแล้วยิ้ม “ตอนนี้ดูเหมือนว่าฉันจะหล่อกว่าแล้วใช่ไหม?”
"ชะ..ใช่ เธอหล่อกว่าเยอะ!"
"ถ้างั้นเพิ่มฉันในวีแชท.."
"ตกลง!"
พวกเขาทั้งสามจากไป และแผ่นหลังอันโดดเดี่ยวของเจิ้งเหว่ยก็ดูเยือกเย็นมาก
หัวโล้นเป็นประกายของเขาสะท้อนแสงจากโคมไฟถนน และสาวสองคนยังคงหัวเราะไม่หยุด...
..ในขณะนี้เมอซิเดสเบนซ์จีคลาสเร่งความเร็วมาจนสุดทางและหยุดที่สี่แยกตลาดกลางคืน
มีหญิงสาวสวมชุดสีขาวและหมวกกันแดดลงมาจากที่นั่งผู้โดยสาร
เธอมีความสวยงามมากจนทำให้ผู้คนตื่นตระหนกราวกับดอกบัวหิมะที่บานสะพรั่งในท้องฟ้ายามค่ำคืน และดวงตาที่สวยงามของเธอก็มีความรู้สึกประหม่า
คนที่ขับก็ลงมา เธอสวมแจ็กเก็ตและกางเกงขายาวเผยให้เห็นขาอันเรียวยาวของเธอ
“เสี่ยวเสวี่ย ไม่ต้องกังวล คุณได้ดูวิดีโอของชายหัวโล้นคนนั้นมาทั้งวันแล้ว คนๆ นั้นคือน้องชายที่คุณรู้จักตอนอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจริงหรอ”
จงหยิงเสวี่ยพูดอย่างจริงจังว่า "ต้องเป็นเขาแน่ๆ ฉันจำไม่ผิดแน่นอน"
“งั้นก็ไปกันเถอะ เขาต้องอยู่ที่นี่แน่ ฉันจะไปตามหาเขา!”
เธอพูดและเดินเข้าไปในตลาดกลางคืนแห่งนี้..
