Chapter 459 จักรพรรดิยุทธ์มาเพื่อสังหาร

ของวิเศษและม่านพลังวิญญาณพังทลายลง ทำให้สุ่ยถิงเฟิงได้รับบาดเจ็บ ไม่มีพลังที่จะหนีอีกต่อไป.

กลุ่มอิทธิพลต่าง ๆ ทั้งมนทลเหอหยางและมนทลฮวยหยาง ต่างก็อยู่ในกำมือพวกเขา ไม่คาดคิดเลยว่าจะมาพังทลายที่มนทลชิงหยาง.

อย่างไรก็ตาม ได้ยินจุนซ่างเซียวเอ่ยคำว่าเปิ่นจั้ว ก็ทำให้สุ่ยถิงเฟิงคาดเดาได้ว่า คนผู้นี้ต้องเป็นประมุขสำนักอย่างงั้นรึ?

โดยเฉพาะหม่าหยุนเถิงก่อนที่จะหมดสติ ได้เอ่ยว่าเจ้าสำนักจุน หรือไม่? ทว่าในเวลานั้น ก็ทำให้เขาตระหนักได้ในทันที ก่อนจะเอ่ยออกมาว่า “เจ้าคือสำนักไท่กู่เจิ้ง จุนซ่างเซียวอย่างงั้นรึ?!”

“ไม่ผิด.”จุนซ่างเซียวเอ่ย.

เขาไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังสถานะของตัวเองแม้แต่น้อย เพราะเขานั้นต้องการที่จะล้างแค้นให้อาวุโสหม่าอยู่แล้ว.

สุ่ยถิงเฟิงที่เผยแววตาไม่อยากเชื่อ เจ้าสำนักไท่กู่เจิ้งที่เขาได้ยินนั้น แม้นว่าจะไม่ธรรมดา ทว่าก็มีพลังบ่มเพาะระดับบรรพชนยุทธ์เท่านั้นไม่ใช่รึ?!

“จุน....เจ้าสำนักจุน.....”

สุ่ยถิงเฟิงเอ่ยกล่าวออกมาอย่างยากลำบาก “ทุกคนต่างก็เป็นคนของยุทธภพ ทำไมถึงได้โหดร้าย......”

ประท้วงอย่างงั้นรึ?

ไม่ใช่ว่าพวกเขาเผยท่าทางอหังการสูงส่งเมื่ออยู่ที่นิกายเขาซ่างซานหรอกรึ?!

ความโหดร้ายที่แท้จริง ไม่ใช่พวกเขาหรอกรึ? ที่ข่มเหงคนที่อ่อนแอกว่า ตอนนี้เปลี่ยนเป็นตัวเองบ้าง กับรับไม่ได้อย่างงั้นรึ?!

“ฟิ้ว!”

จุนซ่างเซียวที่แค่นเสียงก่อนที่จะเอ่ยออกมาเล็กน้อย “เจ้ากระทำอย่างไรบ้างกับอาวุหม่า เจ้าไม่คิดว่าเขาเป็นคนในยุทธ์ภพอย่างงั้นรึ?”

หากเพียงแค่ทำให้หม่าหยุนเถิงได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย เขาก็คงเพียงทำให้คนเหล่านี้ได้รับบาดเจ็บหนัก ไม่ถึงต้องลงมือสังหารอย่างแน่นอน.

สุ่ยถิงเฟิงที่กล่าวออกมาในทันที “การประลองย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเกิดการบาดเจ็บ.”

“เผลี้ยะ!”

ทันทีที่กล่าวจบ เจ้าสำนักจุนที่ตบไปที่ใบหน้าของเขา “เช่นนั้นเปิ่นจั้วก็เพียงแค่บังเอิญทำให้เจ้าบาดเจ็บใช่หรือไม่?.”

รอยฝ่ามือที่ปรากฏขึ้นที่แก้มของสุ่ยถิงเฟิง เขาที่เจ็บปวดโกรธเกรี้ยวแต่ก็ต้องระงับมันเอาไว้ “เป็นเช่นนั้น!”

ปรกติแล้วการตอบหน้าอีกฝ่ายนั้นเป็นการหยามเกียรติเป็นอย่างมาก ที่สามารถทำให้อีกฝ่ายสามารถสังหารคืนกลับได้เลย.

จุนซ่างเซียวที่ส่ายหน้าไปมา “ในฐานะผู้ฝึกยุทธ์ เจ้าไม่มีศักดิ์ศรีบ้างรึ?”

“.....”สุ่ยถิงเฟิงที่ได้แต่เงียบ.

จุนซ่างเซียวเอ่ย “นิกายเขาซ่างซานและสำนักไท่กู่เจิงของข้าเป็นพันธมิตรกัน เจ้ารังแกพวกเขา ก็เท่ากับรังแกข้า จุนซ่างเซียว ดังนั้น.....”

กระบี่หานมั่งที่ชักออกจากฝัก.

สุ่ยถิงเฟิงที่ใบหน้าเปลี่ยนสี รับรู้ว่าตัวเองต้องตายแน่ ก็คำรามออกมาด้วยความโกรธออกมา “จุนซ่างเซียว เจ้าสังหารข้า ก็เท่ากับล่วงเกินทั้งมนทลเจิ้นหยาง!”

“เมื่อนั้น มนทลเจิ้นหยางจะต้องส่งทัพหนึ่งล้านคน มาสังหารทุกคน ที่นี่ไม่เหลือแม้แต่คนเดียว!”

จุนซ่างเซียวที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ปล่อยเจ้าไป มนทลชิงหยางของข้าก็ยังถูกโจมตีอยู่ดี สังหารเจ้า อย่างน้อยก็ยังสามารถเอาคืนได้ ไม่ใช่เรื่องยากแม้แต่น้อยที่เปิ่นจั้วจะเลือก.”

สุ่ยถิงเฟิงหวาดผวา.

ก่อนหน้าเขาได้เอ่ยออกมาก่อนแล้วว่า สังหารคนของนิกายหลิงหยวนของข้า เขาจะกวาดกล้างนิกายเขาซ่างซานแม้แต่ทุกคนในมนทลชิงหยางให้ตายไปทั้งหมด.

“จุน....เจ้าสำนักจุน......”

สุ่ยถิงเฟิงที่เร่งรีบกล่าวออกมา “ข้า...ข้าพูดเพราะโกรธ ....ท่านไม่....”

พรึด ซี่----

กระบี่ที่เป็นประกายพุ่งออกไปทันที.

ศีรษะของสุ่ยถิงเฟิงที่ลอยออกไป ล่วงหล่นลงพื้น แววตาที่ค่อย ๆ ไร้ประกายไป.

“โทษที.”

จุนซ่างเซียวที่เก็บกระบี่ “ข้าเอาจริง.”

ปล่อยเขา ยังไงก็ยังถูกโจมตี.

สังหารเขา ก็ยังถูกอีกฝ่ายโจมตีเช่นกัน.

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็สังหารให้หมดซะ.

“พรึด โครม-”

ศพไร้หัวที่ล้มลง โลหิตที่ไหลอาบ.

“ติ๊ง! สำเร็จภารกิจลับ【ฆ่าไม่มีละเว้น】 ได้รับแต้ม 1000.”

“ติ๊ง! คะแนนสนับสนุน : 5642 / 5000.”

“ติ๊ง! คะแนนสนับสนุนเกิน......”

เขาสังหารคนของสองนิกายที่มารุกรานนิกายเขาซ่างซาน ทำให้จุนซ่างเซียวสำเร็จภารกิจลับ.

คาดไม่ถึง น่าประหลาดใจจริง ๆ.

กฎเดิม.

จุนซ่างเซียวที่เก็บแหวนมิติสองวงจากร่างของเขา ก่อนที่จะใช้เพลิงประณีตเผาทำลายไปทันที.

ระบบที่เอ่ยกล่าว “หากเขาไม่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น โฮสน์ก็ยังต้องการสังหารเขาอยู่หรือไม่?”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร.”

ระบบเอ่ย “จิตสัมผัสของโฮสน์เทียบกับกษัตริย์ยุทธ์ทั่วไป ดูเหมือนว่าจะมากกว่ากษัตริย์ยุทธ์ทั่วไปสองเท่า เขาที่หนีมาไกลแล้วคงไม่คาดคิดว่าเจ้าจะได้ยิน.”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “จิตสัมผัสของข้ามากกว่าคนอื่น เพราะว่ามีแกนวิญญาณสองอันอย่างงั้นรึ?”

“ไม่ผิด.”ระบบเอ่ย.

จุนซ่างเซียวเผยยิ้ม “ดูเหมือนว่ามีเจ้าและร้านค้าระบบคอยช่วยเหลือ ก็เหลือเฟือแล้ว.”

ระบบเอ่ย “โฮสน์ไม่เพียงเป็นกษัตริย์สองวิถี ยังมีแกนวิญญาณสองแกน ไม่จำเป็นต้องให้ข้าช่วย โฮสน์ก็พิชิตทวีปชิงหยุนได้แล้วมั้ง.”

“ใช่แล้ว.”

ระบบที่เอ่ยต่อ “ถึงจะหยุดระบบของข้าไป ทว่าเจ้าที่มาจากต่างโลก อาจจะสามารถหยุดระเบิดเวลาเอาไว้ได้.”

“เงียบไปเลย.”

จุนซ่างเซียวที่คร้านจะโต้เถียงกับระบบ.

ต้องไม่ลืมว่า ที่นี่คือต่างโลก เขาเวลานี้ก็ยังนับว่าอ่อนแออยู่.

เขาที่ต้องทำให้สำนักประสบความสำเร็จ ก็เพื่อปลดชนวนระเบิด เขาจะไม่ใช้ระบบได้อย่างไร.

ระบบเอ่ย “หรือว่าโฮสน์ต้องการฆ่าลาเมื่อเสร็จงานโม่แป้ง”(เสร็จนาฆ่าโคถึก เสร็จศึกฆ่าขุนพล)

“ใช่ ใช่แล้ว.”

จุนซ่างเซียวที่กล่าวยอมรับ “เจ้าคือลาไงล่ะ.”

......

ขณะที่เตรียมจะกลับนิกายเขาซ่างซาน เจ้าสำนักจุนที่ตรวจสอบสมบัติของสุ่ยถิงเฟิง ถึงกับทำให้เขาอ้าปากค้างไปเหมือนกัน.

10,000 ศิลาวิญญาณ!

แกนผลึก แร่และสมุนไพรมากมาย!

แม้แต่ตั๋วเงินที่มีถึง 10 ล้าน!

“เฮ้ย!”

จุนซ่างเซียวที่เผยท่าทางประหลาดใจ “เจ้าคนนี้ร่ำรวยจริง ๆ!”

อาวุโสใหญ่นิกายระดับสี่ มีรึจะไม่รวย?

ระบบที่ราวกับสาดน้ำเย็นเข้าใส่ “ตอนนี้โฮสน์ไม่ควรใส่ใจกับสิ่งทีได้รับตอนนี้ ทว่าควรใส่ใจว่าจะรับมือกับนิกายระดับสี่อย่างไร แม้แต่มนทลระดับหกด้วย.”

“มีเหตุผล.”

จุนซ่างเซียวที่ขมวดคิ้ว.

แม้นว่าจะสังหารคนไปแล้ว ทว่าเวลานี้กับรู้สึกอารมณ์ดีเป็นอย่างมาก.

ทว่ากับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ก็ต้องให้เขาต้องกลับมาคิดอย่างจริงจังเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าสมองของเขามีปัญหาหรอกรึ?.

ระบบเอ่ย “หากทั้งสองนิกายรู้ว่ากษัตริย์ยุทธ์ของพวกเขาถูกสังหาร คงไม่ยอมแพ้แน่ มนทลเจิ้นหยางเองหากรู้ว่าโฮสน์จับเถาหยวนเอาไว้ แน่นอนว่าต้องยกทัพใหญ่บุกมาเป็นแน่.”

“ดูเหมือนจะเป็นปัญหาเหมือนกัน.”

จุนซ่างเซียวที่เริ่มครุ่นคิด ดูเหมือนว่าปัญหานี้จะใหญ่กว่าที่เขาจะคาดคิด.

ล่วงเกินนิกายปิศาจระดับสาม สำนักของเขานั้นมีค่ายกลคุ้มสำนักอยู่ ก็ยังพอเอาตัวรอดได้ ทว่าการล่วงเกินดินแดนระดับหก ถึงเขาจะซ่อนตัวได้ ทว่าประชาชนทั้งมนทลอาจจะได้รับผลกระทบได้.

“ใช่แล้ว!”

ดวงตาที่เป็นประกายเล็กน้อย “ข้ามีธวัชสงบศึก หากสลักมนทลเจิ้นหยางลงไป ไม่ใช่ว่าจะหยุดพวกเขาเอาไว้ได้สามเดือนหรอกรึ?”

ระบบเอ่ย ก็แค่ชั่วคราว แล้วหลังจากสามเดือนล่ะ โฮสน์จะทำอย่างไร? นำศิษย์หลายพันคนออกไปสู้รึ? อย่าลืมว่าสองนิกายและทหารอีกล้านคน คิดว่าจะรับมือได้อย่างงั้นรึ?”

“เป็นไปไม่ได้.”

จุนซ่างเซียวรู้ดี กองกำลังหมาป่ากับกองทัพหนึ่งล้านคน? ถึงแม้นว่าจะเป็นทหาร 200,000-300,000 คน เพียงแค่นี้ก็ย่ำแย่แล้ว.

“หากไม่มีวิธีจัดการหลังจากใช้ธวัชสงบศึกแล้ว ก็เป็นปัญหาเช่นเดิม.”

ขณะที่เจ้าสำนักจุนกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น จิตสัมผัสของเขาที่จับอะไรได้ มีบางอย่างที่เคลื่อนที่เข้ามาด้วยความเร็ว.

ต้องบอกว่า บินมาด้วยความเร็ว!

“จักรพรรดิยุทธ!”

ภายในใจจุนซ่างเซียวที่ตื่นตระหนก.

เขาตระหนักได้ว่า ริ้วแสงดังกล่าวนั้นพุ่งมายังทิศทางของตน!

ระบบเอ่ยกล่าวอย่างเร่งรีบ“กลิ่นอายที่เต็มไปด้วยจิตสังหารเช่นนี้ ต้องเกี่ยวข้องกับสำนักที่พวกเราจัดการไปแน่!”

“!”

จุนซ่างเซียวแทบล้มทั้งยืน “ข้าเพิ่งสังหารคนไป นี่มาล้างแค้น เร็วขนาดนี้เลยรึ?!”

ขณะกล่าว เขาที่ใช้ท่าเท้าเหยียบเมฆา พุ่งตรงเข้าไปในป่าเขาที่ลึกเข้าไป.

ต่อหน้ากษัตริย์ยุทธ์ระดับสูง เขายังมีความมั่นใจที่จะจัดการได้ ทว่าต่อหน้าจักรพรรดิยุทธ์ มีแต่ต้องหนีให้เร็ว!

อย่างไรก็ตาม.

ขณะที่เขาเคลื่อนที่หนี ริ้วแสงดังกล่าวก็ยังไล่หลังมา แม้แต่ได้ยินเสียงที่เย็นชาดุร้ายดังเข้ามาด้วย “สังหารคนของนิกายหลิงหยวนของข้า วันนี้เจ้าจะต้องตาย!”

ฟิ้ว ฟิ้ว---

เสียงที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายคุกคาม แม้แต่ทำให้อากาศบิดเบี้ยวไปมา.

จุนซ่างเซียวที่หนีอย่างบ้าคลั่ง ทว่าภายใต้พลังที่มากล้นจู่ ๆ เขาก็รู้สึกร่างกายเคลื่อนที่ได้ช้าลงเรื่อย ๆ.

นี่มัน สนามพลังวิญญาณจักรพรรดิยุทธ์!

“บัดซบ.....”จุนซ่างเซียวที่หลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบ แม้แต่โอดครวญในใจ “ข้ายังต้องการมีอายุห้าร้อยปีนะ!”