Chapter 458 หนีไม่ได้เลย
ร่างของจุนซ่างเซียวที่ลอยอยู่บนอากาศ ฟันกระบี่ออกมาห้าร้อยครั้ง ปราณกระบี่มากมายที่ล่วงหล่นลงมาเกิดระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว!
“ฟู่ ฟู่!”
ปราณกระบี่มากมายที่พุ่งออกมาราวกับห่าฝนนั้น กระแทกฟาดฟันม่านพลังวิญญาณของจวงหยงพังทลายลงอย่างง่ายดาย!
น่าเกรงขาม ทรงพลังอย่างถึงที่สุด!
ตูมมม! ตูมมม! ตูมมม! ตูมมม!
ม่านพลังวิญญาณนั้นรับการโจมตีของปราณกระบี่ได้เพียงแค่สิบครั้งเท่านั้น ก็จะถูกสับขาดพังทลายลงถูกตัดขาดเป็นชิ้น ๆ!
แม้แต่ของวิเศษระดับสูงที่ซ่อนเอาไว้ในอก ยังสั่นไปมา ยากจะต้านเอาไว้ได้ จากการฟาดปะทะอย่างหนักหน่วง
ตูมมม! ตูมมม! ตูมมม!
ปราณกระบี่ที่ร่วงหล่นลงมาราวกับห่าฝน เข้าปะทะม่านพลังอีกชั้นแตกสลาย แม้แต่กระแทกเข้ามายังม่านปกป้องของวิเศษอีกชั้นให้พังไปด้วย!
“พรึด!”
โลหิตทั่วร่างของจวงหยงที่พุ่งกระฉูด.
ม่านพลังของวิเศษที่สร้างม่านพลังซ้อนทับกันก็พังทลายลง ทำให้ร่างกายของเขาถูกเฉือนได้รับบาดเจ็บไปด้วย!
ม่านพลังป้องกันสองชั้น ปรกติสามารถป้องกันการโจมตีได้อย่างง่ายดาย ทว่าปราณกระบี่ที่ทรงพลังนั้นมีมากจนเกินไป ยากจะคงสภาพม่านพลังของเขาต้านเอาไว้ได้.
“ไม่!”
จวงหยงที่ร้องตะโกนโหยหวน!
พรึด ซี่!
พรึด ซี่!
เพียงแค่ปราณกระบี่ 200 เส้นก็เอาชีวิตของเขาแล้ว ในเวลานี้ร่างกายทั่วร่างปรากฏรอยตัดของกระบี่ โลหิตที่พุ่งปุด ๆ ออกมาทันที!
ผู้ฝึกยุทธ์มากมายที่จับจ้อง มุมปากกระตุก!
การโจมตีที่รุนแรง ที่เฉือนร่างของอีกฝ่ายนับไม่ถ้วน.
เพียงไม่นานหลังจากนั้น ปราณกระบี่ ก็ค่อย ๆ สลายหายไปหมด จวงหยงที่ยังคงยืนอยู่กับที่ ร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยกระบี่มากมาย อาบไปด้วยโลหิต บาดแผลที่ลำคอของเขาปรากฏรอยกระบี่ถึงสี่รอย!
แววตาของเขาที่ค่อย ๆ ไร้ประกายไปในที่สุด.
“อาวุโสจวง!”
อำนาจกระบี่ที่ปกคลุมร่างของสุ่ยถิงฟานที่กำลังโกรธเกรี้ยวตะโกนออกมาอย่างยากลำบาก ทว่ากว่าเมื่อตะโกนออกมาแล้ว ร่างของจวงหยงก็พรุนไปแล้ว จากนั้นก็ล้มลงไปกับพื้น.
จุนซ่างเซียวที่สังหารกษัตริย์ยุทธ์ไปอีกคนแล้ว!
และกษัตริย์ยุทธ์คนนี้ ก็มีระดับสามอีกด้วย!
เหล่าคนของนิกายเขาซางซานทุกคน แม้แต่ยอดฝีมือจากมนทลเจิ้นหยางถึงกับหวาดผวา!
ยอดฝีมือระดับบนของจังหวัดซีเหนียนหยาง ถูกสังหารไปสองคนแล้ว น่าหวาดกลัว เหลือเชื่อจริง ๆ !
อย่างไรก็ตาม.
หลังจากจัดการจวงหยงแล้ว แววตาของจุนซ่างเซียวที่จ้องมองไปยังสุ่ยถิงเฟิง ก่อนที่จะแค่นเสียงเย็นชา.“ต่อไป เป็นตาของเจ้าแล้ว.”
เขายังต้องการสังหารอีก.
จุนซ่างเซียวต้องการประกาศออกไปให้ถึงมนทลเจิ้นหยาง บอกไปทั่วทวีปชิงหยุน ใครทำร้ายสหายของข้า ข้าจะเอาชีวิตของมัน.
ลู่เชียนเชียนที่ลอบคิดในใจ “เจ้าสำนักสังหารคนเหล่านี้ ไม่กลัวที่จะเป็นการล่วงเกินนิกายระดับสี่สองแห่งอย่างงั้นรึ?”
ทว่าเมื่อคิดถึงนิกายระดับสามสองแห่งก่อนหน้านี้ นางก็ตระหนักได้ว่า ไม่มีอะไรที่น่าหวาดกลัวถึงเพียงนั้น.
จุนซ่างเซียวไม่กลัว ทว่าสุ่ยถิงเฟิงนั้นกลัว.
ในเวลานี้ ภายในใจของเขาที่เต้นไปมาระส่ำไม่เป็นจังหวะ!
กษัตริย์สองวิถีที่เป็นยอดฝีมือระดับสูง ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับเขาเลย หนำซ้ำอีกฝ่ายยังสามารถใช้สนามพลังวิญญาณออกมาได้อีกด้วย!
อย่างไรก็ตาม หากเขาถอยไปตอนนี้ ทั้งหน้าตาชื่อเสียงของตัวเองและนิกายหลิงหยวนจะเอาไปไว้ที่ใหน?
“ฟิ้ว!”
สุ่ยถิงเฟิงที่ใช้ท่าเท้าที่รวดเร็ว พุ่งหนีออกไปราวกับลูกศร พริบตาเดียวก็ออกมาด้านนอกแล้ว.
หน้าตาชื่อเสียงนะรึ?
ตอนนี้มีชีวิตสำคัญกว่าไม่ใช่รึไง?!
ในเวลานี้ กษัตริย์ยุทธ์ที่หนีเต็มกำลัง ความเร็วที่ไม่ลดลงเลยแม้แต่น้อย.
ในเวลาเดียวกัน ขณะสุ่ยถิงเฟิงหนีออกไป เขาก็พุ่งเข้าไปในป่าทึบหายไปอย่างไร้ร่องร่อย.
จุนซ่างเซียวที่ไม่ได้ไล่ตามเขาไป เวลานี้ เขากวาดตามองคนของสองนิกายจากมนทลเจิ้นหยาง กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา “จำเอาไว้ ไม่มีพลัง อย่าได้มาท้าประลองหาเรื่องคนอื่น.”
“จำแล้ว จำเอาไว้แล้ว!”ทุกคนที่เร่งรีบเอ่ยกล่าวออกมา.
ฟิ้ว!
ฟิ้ว!
กระบี่ที่เปล่งประกายขึ้นมาทันที!
“เคร้ง!”
จุนซ่างเซียวที่เก็บกระบี่เข้าฝัก.
เหล่าผู้ฝึกยุทธ์จาะสองนิกายมนทลเจิ้นหยางที่ล้มลงกระจัดกระจาย บนคอของพวกเขาที่มีรอยกระบี่เล็ก ๆปรากฏอยู่.
สามกษัตริย์ยุทธ์และ 20 บรรพชนยุทธ์ ที่มารุกรานนิกายเขาซ่างซาน นอกจากสุ่ยถิงเฟิง คนอื่น ๆ ตายทั้งหมด.
“ข้าบอกแล้ว.”
จุนซ่างเซียวที่เอ่ยกล่าวต่อ “ทุกคนต้องตายที่นี่.”
คนของนิกายเขาซ่างซานที่กลายเป็นเงียบงัน.
พริบตาเดียว สังหารสองกษัตริย์ยุทธ์และบรรพชนยุทธ์อีกหลายคน เจ้าสำนักจุนน่ากลัว น่ากลัวเกินไปแล้ว!
“จุน.....”
เจ้านิกายยวีที่ถอนสายตากลับมาจากศพ ขณะจะเอ่ยออกมา ทว่ากับพบว่าจุนซ่างเซียวได้หายไปพร้อมกับราชาหมาป่าเฮอริเคนแล้ว!
......
ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!
ในป่าทึบ สุ่ยถึงเฟิงที่ใช้ท่าเท้าขั้นสุด พุ่งตรงไปยังทิศทางของมนทลเจิ้นหยางอย่างรีบเร่ง.
ภารกิจที่เขาได้รับมาให้จัดการนิกายเขาซ่างซาน เขากำลังได้เฉิดฉาย คาดไม่ถึงเลยว่าความฝันดังกล่าวจะแตกสลายไปเรียบร้อยแล้ว!
“ไอ้คนน่ารังเกียจ!”
เขาที่จำอาวุโสจวงที่ถูกสังหาร สุ่ยถิงเฟิงที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ “สังหารคนของนิกายหลิงหยวน เหล่าฟู่จะกลับมาทำให้นิกายเขาซ่างซาน แม้แต่ทุกคนในมนทลชิงหยางถูกฝังไปทั้งหมด!”
ตั้งแต่ต้นจนจบ เขาไม่รู้ว่า ชายหนุ่มคนนั้นเป็นใคร แต่ในเมื่อมาช่วยนิกายเขาซ่างซาน แน่นอนว่าต้องเป็นคนของมนทลชิงหยางแน่.
ดังนั้น ความแค้นของเขาที่มี ไม่เพียงแค่ต้องจัดการนิกายเขาซ่างซาน ทว่าเขายังต้องการทำลายทั้งมนทลชิงหยางไปด้วย.
ต้องแก้แค้น ต้องเอาคืนให้ถึงที่สุด.
เขาที่ต้องการสังหารทุกคนไม่เว้นแม้แต่ผู้บริสุทธิ์ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ต่างจากสำนักปิศาจไปแล้ว.
เหล่าผู้คนที่คิดจะครองโลก ก็ไม่ได้ต่างจากฝั่งปิศาจกระทำการด้วยเหตุผลเข้าข้างตัวเอง สังหารผู้คนราวกับปิศาจ แต่กับสร้างภาพเป็นนิกายธรรมะ.
เป็นความจริง การกระทำมือถือสากปากถือศีลนี้ แม้แต่นิกายปิศาจยังรู้สึกละอายต่อการกระทำดังกล่าว.
ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!
สุ่ยถิงเฟิงที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็ว หนีมาแล้ว 500-600 ลี้ ทำให้เขาเริ่มผ่อนคลายลง.
“โบ้ว-”
ทว่าในเวลานั้น เสียงของหมาป่าที่ดังขึ้น.
จิตสัมผัสของสุ่ยถิงเฟิงที่กวาดออกไปด้านหลัง ในเวลานั้นห่างออกไปสิบลี้ ผู้เยาวคนหนึ่งที่ขี่ราชาหมาป่าเฮอริเคนเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงไล่ล่ามา!
ทำให้เขาถึงกับต้องโอดครวญร้องโหยหวน พุ่งไปด้านหน้าไม่หยุด.
น่าสงสาร อาวุโสใหญ่นิกายหลิงหยวนถึงแม้นว่าจะมีพลังบ่มเพาะสูง ทว่าความเร็วกับไม่ได้สูงเมื่อเทียบกับราชาหมาป่าเฮอริเคนเลย ระยะห่างที่ลดลงเรื่อย ๆ.
“ฟิ้ว!”
ในเวลานั้นระยะห่างกันอยู่ที่ไม่กี่ร้อยเมตร จุนซ่างเซียวที่วาดมือประสานกัน ก่อนที่จะรวมพลังเอาไว้....แสงเจ็ดสีทำลายล้าง!
วูซซ!วูซซ!
ขณะเคลื่อนที่ เขาที่รวบรวมพลังวิญญาณเอาไว้ เวลานี้แสงในฝ่ามือของเขาที่ส่องประกายแสงสว่างจ้า.
เจ้าสำนักจุนที่ไม่ปล่อยออกไปในทันที ทว่าเขายังคงรวบรวมพลัง จนกระทั่งอยู่ในระดับที่เขาพึงพอใจ จึงได้ผลักออกไปด้านหน้า “แสงเจ็ดสีทำลายล้าง!”
ซูมมมมมมม
ลำแสงสีแดงที่พุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง!
ในเวลานั้นราชาหมาป่าเฮอริเคนถึงกับหยุดชงัก แม้แต่ถูกดีดลากถอยหลังออกมา 3-5 เมตร!
“แย่แล้ว!”
สุ่ยถิงเฟิงที่พบว่าลำแสงพุ่งไล่หลังมาใบหน้าเขาถึงกับเปลี่ยนสี.
ลำแสงที่สว่างเจ้าเคลื่อนที่เร็วมาก จนไม่มีเวลาให้หลบ!
“วูซซซซ!”
พริบตานั้น เขาที่สร้างม่านพลังป้องกันขึ้นมา แม้แต่นำของวิเศษป้องกันรูปเจดีย์ออกมาเพื่อเสริมม่านพลังป้องกันถึงสามชั้น!
เจดีย์ ที่แผ่พลังปกคลุมร่างของเขา เป็นของวิเศษระดับสูงขั้นต้น เป็นของวิเศษที่ใช้เพื่อป้องกัน ซึ่งเหนือกว่าของวิเศษของจวงหยงก่อนหน้านี้มาก.
ม่านพลังระดับกษัตริย์ยุทธ์ และยังมีม่านพลังจากของวิเศษอีก.
ของวิเศษป้องกันของเจ้าสำนักจุนนะรึ? เขายังไม่เคยรีเฟรชได้เลย ในร้านนั้นเขารีเฟรซได้แค่เพียงทักษะยุทธ์และอุปกรณ์เท่านั้น.
ลำแสงของจุนซ่างเซียวที่พุ่งตรงไปยังสุ่ยถิงเฟิงด้วยความเร็วสูง!
ตูมมม!
ลำแสงที่ทำลายม่านพลังวิญญาณทะลวงผ่านอย่างง่ายดาย.
ชั้นแล้วชั้นเล่า ผ่านม่านพลังป้องกันทั้งหมด พุ่งกระแทกหลังของอาวุโสนิกายหลิงหยวน ร่างของเขาที่ลอยกระเด็นราวกับว่าวสายป่านขาด กระแทกเข้ากับผนังภูเขาที่อยู่ไกลออกไป.
“อั๊ก!”
เขาที่พ่นโลหิตออกมาคำโต ทั่วร่างที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส!
จุนซ่างเซียวที่ขี่ราชาหมาป่าเฮอริเคนเข้าไปหา กระโดดลงยืนอยู่ด้านหน้าของเขา จดจ้องมองอีกฝ่ายที่ไร้ซึ่งพลังต่อต้านแล้ว “เปิ่นจั้วบอกแล้ว ในเมื่อมาแล้ว ก็ไม่ต้องกลับ.”
