Chapter 449 จับเถาหยวน ศัตรูยอมจำนน.

ทัพหมาป่าหนึ่งพัน ไม่เพียงแค่ทำลายการป้องกันของกองกำลังทหารม้าศึก 20,000 คน ยังทะลวงทัพทหารราบอีก 10,000 อีกด้วย เป็นพลังพุ่งโจมตี ที่อีกฝ่ายไม่สามารถโจมตีโต้กลับมาได้เลย.

ง่ายดาย.

ราวกับเดินชมสวน!

จุนซ่างเซียวที่ยืนอยู่บนกำแพงเมือง เขาที่อยู่ ๆ ก็ร้องเพลงออกมา “ไร้เทียมทานแล้วอย่างไร ต้องเหงาแค่ใหน ไร้เทียมทานแล้วอย่างไร ทุกอย่างล้วนว่างเปล่า ♫♫~♬ ♫~♬ ♪♩”

***เพลงประกอบละครเรื่อง "เงือกสาว ปัง ปัง"

https://www.youtube.com/watch?v=2kY7thiLhsc ***

เจ้าเมืองเซี่ยที่มุมปากกระตุก.

สงครามที่หนักหน่วงนอกเมืองยังร้องเพลงได้อีก ทั้งที่บนพื้นเต็มไปด้วยศพมากมาย.

เจ้าสำนักจุนช่างมีจิตใจที่ไร้เทียมทานจริง ๆ!

อยางไรก็ตาม เจ้าเมืองเซี่ยก็รู้สึกตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก!

ศิษย์สำนักไท่กู่เจิ้ง ที่ขี่หมาป่านั้น ทรงพลังแข็งแกร่ง น่าเกรงขามจนถึงขั้นน่ากลัวเลยก็ว่าได้!

บางทีหากสามารถจัดการทัพเหนือพยัคฆ์ของเถาหยวนได้ ทัพหมาป่านี้คงจะสามารถกว้างล้างไปทั่วสิบทิศได้อย่างแน่นอน!

โดยเฉพาะ การที่สามารถจัดรูปขบวนสงครามที่น่าเกรงขามนั่นได้.

การร่วมมือที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน เป็นกองกำลังเคลื่อนที่เร็วที่น่ากลัวเป็นอย่างมาก.

จากนั้นเซี่ยกวนคุนที่จ้องมองไปยังเสวี๋ยเหรินกุยที่คอยให้สัญญาธง แม้แต่ลอบคิดในใจ “คนผู้นี้ต้องมีพรสวรรค์เป็นแม่ทัพใหญ่อย่างแน่นอน!”

“ฆ่า!”

“ฆ่า!”

กองกำลังขี่หมาป่าที่ถือกระบี่หานเฟิง ที่ราวกับเครื่องหั่น สับปาดศัตรูราวกับหั่นผัก.

เจ้าเมืองเซี่ยที่สามารถวางใจได้ เพราะว่ากระแสสงครามหากเป็นเช่นนี้ จะเป็นฝ่ายเมืองชิงหยางที่จะได้ชัย!

“แม่ทัพ!”

รองแม่ทัพอีกคนที่ใบหน้าบิดเบี้ยว “ถอยทัพเถอะ!”

กองกำลังสามหมื่นตายไปครึ่งหนึ่งแล้ว ขวัญกำลังใจของทหารหดหาย หากยังคงสู้ต่อไป เพียงแค่ครึ่งชั่วยามเกรงว่าจะถูกสังหารทั้งหมด!

“น่ารังเกียจ!”

เถาหยวนที่โกรธเกรี้ยว กำหมัดแน่น.

กองกำลังที่เขาฝึกฝนมาด้วยตัวเอง กับถูกกองกำลังเพียงแค่หนึ่งพันทำลายล้าง จะให้เขายอมรับเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร!

กระนั้นถึงยอมรับไม่ได้ก็ต้องยอมรับ หาไม่แล้ว ทหารทั้งหมดจะต้องถูกสังหารเกลี้ยงแน่ เขาที่กล่าวออกมาด้วยความโกรธ.“ถอยทัพ!”

นับตั้งแต่นำทัพ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพ่ายแพ้ ถูกกำราบอย่างสู้ไม่ได้.

“ฟิ้ว!”

รองแม้ทัพที่สะบัดเปลี่ยนธงคำสั่ง ออกคำสั่งให้ถอยทัพ.

กองกำลังเหนือพยัคฆ์ที่สับสนหวาดกลัว เร่งรีบถอยทัพทันที.

กองกำลังอีกฝ่ายนั้นไร้เทียมทาน ทำให้พวกเขาหมดกำลังใจที่จะสู้ เมื่อได้รับคำสั่งถอย พวกเขาที่เร่งรีบหนีด้วยความเร็วเต็มกำลัง.

“เจ้าสำนัก.”

เสวี๋ยเหรินกุยเอ่ย “พวกเขากำลังถอยทัพแล้ว.”

เสวี๋ยกวนคุนที่จ้องมองด้วยท่าทางดีใจเป็นอย่างมาก.

เขาที่คิดว่าเมืองของเขาที่อยู่ในความตายแล้ว คาดว่าคงลำบากที่จะขับไล่ศัตรูออกไปได้ ทว่าท้ายที่สุด ศัตรูที่ไม่แม้แต่โจมตีประตูเมือง เวลานี้ได้ถอยทัพกลับแล้ว!

จุนซ่างเซียวเอ่ย “อยากมาก็มา อยากไปก็ไป คิดว่ามนทลชิงหยางของข้าเป็นตลาดสดรึอย่างไร?”

เขาหยุดและออกคำสั่ง “สังหารให้หมด โดยเฉพาะเถาหยวน จับเป็นมาให้เปิ่นจั้ว!”

“รับทราบ!”

เสวี๋ยเหรินกุยที่ใช้ธงคำสั่งในทันที.

จงอี้ที่ได้รับคำสั่ง นำทัพ เพิ่มความเร็วขึ้นอีก ไล่ล่าสังหารศัตรูที่หนีไปในทันที!

“แม่ทัพ!”

รองแม่ทัพที่ใบหน้าเปลี่ยนสี “พวกเขาเคลื่อนที่เร็วกว่ามาก เกรงว่าพวกเราจะไม่สามารถหนีได้ทัน!”

เถาหยวนที่คำรามด้วยความโกรธ “ใช้หน้าไม้ระเบิดปิศาจขวางพวกเขาเอาไว้!”

“ฟิ้ว! ฟิ้ว!”

กองกำลังเหนือพยัคฆ์ 500 คน ที่นำหน้าไม้ระเบิดปิศาจออกมา ก่อนที่จะขึ้นสายทันที.

“แย่แล้ว!”

เซี่ยกวนคุนที่เอ่ยออกมา “นั่นมันหน้าไม้ระเบิดปิศาจ!”

จุนซ่างเซียวที่เผยยิ้มอย่างเย็นชา “เปิ่นจั้วคิดว่าพวกเขาจะไม่กล้าใช้ซะแล้ว.”

ด้วยเครื่องยิงแกนผลึกถูกทำลายก่อนหน้านี้ ทำให้เถาหยวนไม่กล้าใช้หน้าไม้ระเบิดปิศาจ เพราะรู้ว่าฝ่ายตรงข้ามนั้น มีอาวุธลับที่ยิงโจมตีเข้ามาอย่างแม่นยำ ซึ่งจะเป็นผลให้หน้าไม้ระเบิดปิศาจระเบิดก่อนที่จะยิงออกไป.

ทว่าเขาที่ครุ่นคิดไปเองว่าอาวุธลับที่แข็งแกร่ง จะยิงไกลได้อย่างไร!

เขาไม่เชื่อว่าตอนนี้อยู่ห่างออกมาหลายสิบลี้ จะสามารถยิงมาถึงได้!

ฟิ้ว-----

ขณะที่เถาหยวนครุ่นคิด ริ้วแสงที่พุ่งตัดอากาศด้วยความเร็วสูง และยังแม่นยำ โจมตีไปยังหน้าไม้ระเบิดปิศาจของทหารคนหนึ่งทันที!

ตูมมม!

ตูมม ครืนนนนน!

เสียงระเบิดดังกึกก้อง ดังไปถึงกำแพงเมือง เห็นชัดเจนว่าอยู่ห่างออกไปสิบลี้ เปลวเพลิงที่ลุกโชนราวจะไปถึงสวรรค์ กลุ่มควันที่ม้วนกวาดบิดเบี้ยวกระจายไปทั่วทุกสารทิศ!

“ฮีๆ!”

ระเบิดลูกโซ่ที่เกิดขึ้น ทำให้ทหารม้าหวาดผวาไปตาม ๆกัน!

แม้นว่าเถาหยวนจะอยู่ห่างไกลจากพื้นที่ระเบิดอยู่เหมือนกัน ทว่าม้าศึกของเขาก็ตื่นตกใจ จนแทบทำให้เขาเกือบตกลงจากหลังม้า.

“นี่มัน....”

เขาที่พยายามควบคุมม้าให้สงบ แววตาทีเผยท่าทางเหลือเชื่ออกมา.

“แม่ทัพระวัง!”

ในเวลานั้น รองแม่ทัพที่ร้องตะโกนออกมาทันที.

เถาหยวนที่จ้องมองไปยังทิศทางหนึ่ง เห็นเพียงกลุ่มควัน จงอี้ที่ขี่หมาป่าเฮอริเคนพุ่งเข้ามา!

“แย่แล้ว!”เขาที่เร่งรีบกระโดดออกจากหลังม้า ทว่าไม่มีเวลาพอ.

จงอี้ที่สะบัดกระบี่หานเฟิง พุ่งเข้าหาเถาหยวน มือข้างหนึ่งที่พุ่งออกไปคว้าร่างของเขาไปพร้อม ๆ กัน ดึงร่างของเขาออกมาจากม้าศึก.

“แม่ทัพ!”รองแม้ทัพที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว!

จงอี้ที่ลดความเร็วลง ก่อนที่จะยกร่างของเถาหยวนพร้อมกับกระบี่ที่วางไว้ที่ลำคอ “คิดว่าคมกระบี่ของข้ากับความเร็วของเจ้าอะไรจะเร็วกว่ากัน!”

“น่ารังเกียจ!”

เถาหยวนที่ต้องการขัดขืน ทว่าเวลานี้เขาถูกจับแล้ว ฝ่ายตรงข้ามสามารถสังหารเขาได้ในทันที เวลานี้เขาไร้ซึ่งพลังจะต่อต้านได้.

แม่ทัพถูกจับ และกองกำลังหมาป่ากำลังไล่ล่าพวกเรา.

รองแม่ทัพเหนือพยัคฆ์ที่หมดสิ้นความหวัง เขาที่คิดไม่ออกเลยว่าจะแก้สถานะการณ์อย่างไร สุดท้ายก็ทำได้แค่ต้องทิ้งอาวุธ.

ในเวลานี้ไม่มีทางเลือก ทำได้แค่เพียงยอมจำนน!

“ฟิ้ว!”

“ฟิ้ว!”

กองกำลังเหนือพยัคฆ์ที่เหลือเวลานี้ต่างก็ทิ้งอาวุธ.

กองกำลังขี่หมาป่าก็หยุดไล่ล่าเช่นกัน.

ในเมื่อยอมจำนน คนของหอขี่หมาป่าก็ไม่จำเป็นต้องสังหาร ดังนั้นจึงเข้าล้อบกรอบจับกุมทหารที่ยอมจำนน 6,000 คน.

“ติ้ง! เอาชนะกองกำลังเหนือพยัคฆ์มนทลเจิ้นหยาง ผ่านภารกิจลับ สำเร็จภารกิจมหากาพย์ 30% โฮสน์ได้รับ 1000  แต้ม.”

“ติ๊ง! จับกุมแม่ทัพฝ่ายตรงข้าม ผ่านภารกิจลับ สำเร็จภารกิจมหากาพย์ 50% โฮสน์ได้รับ 1000 แต้ม.”

“ติ๊ง! โฮสน์ปกป้องเมืองชิงหยาง เป็นไปตามเงื่อนไข ภารกิจมหากาพสำเร็จ สมบูรณ์ 120%  โฮสน์ได้รับ 4000 แต้ม!”

“ติ๊ง! คะแนนสนับสนุนสำนัก : 9892 / 5000.”

“ติ๊ง! ภารกิจมหากาพสมบูรณ์ ได้รับยันต์เปิดผนึก 1 น้ำยาเปลี่ยนพรสวรรค์ระดับศักดิ์สิทธิ์ ถูกส่งเข้าไปในแหวนมิติแล้ว!”

เสียงของระบบที่จบลง พลังวิญญาณที่แกนวิญญาณของจุนซ่างเซียว คุณภาพที่เริ่มเปลี่ยนไป แกนพายุหมุนวิญญาณที่กำลังโคจรอย่างรวดเร็วเช่นกัน!

ฟู่ ฟู่---

กลิ่นอายที่มากล้นกำลังแผ่ออกไปทั่วร่าง พลังวิญญาณที่เหนือล้ำ กำลังหมุนวนอย่างรวดเร็ว แรงขึ้นและก็แรงขึ้น!

“หืม?”

ทุกคนที่เพ่งพิศ จ้องมองเป็นสายตาเดียว.

กลิ่นอายที่มาจากร่างจุนซ่างเซียว พลังมากล้นทำให้ทุกคนตื่นตะลึง “เจ้าสำนักกำลังตัดผ่านระดับอย่างงั้นรึ?”

“แปลก.”

เจียงเซี่ยที่เผยความสงสัย ”ทำไมถึงได้รุนแรงขนาดนี้.

เมื่อครั้งที่เขาตัดผ่านระดับไปยังกษัตริย์ยุทธ์ ก็เกิดปรากฏการณ์เช่นนี้เช่นกัน ทว่าเทียบกับเจ้าสำนักแล้ว เห็นชัดเจนว่ามันอยู่คนล่ะระดับกันเลย!

“สัจธรรมกระบี่รุนแรงมาก!”โจวหงที่จ้องมองด้วยความจริงจัง.

ฟิ้ว!

ฟิ้ว!

ในเวลานั้น กลิ่นอายที่ทรงพลังสองสายแผ่ออกมาจากร่างของจุนซ่างเซียว เป็นเหมือนกับลำแสงสองเส้นที่กำลังพุ่งขึ้นไปบนอากาศ ทะลวงหมู่มวลเมฆาเสียงดังหวีดหวิวกึกก้อง!

เจียงเซี่ยที่กลายเป็นโง่งมไปเหมือนกัน.

เมื่อครั้งที่เขาตัดผ่านไปยังระดับกษัตริย์ยุทธ์ ไม่ได้มีเหตุการณ์เช่นนี้!

เย่ซิงเฉินที่จ้องมองแววตาแข็งค้าง “วิถีกระบี่และวิถียุทธ์ นี่มันกษัตริย์สองวิถี นี่คือพลังอำนาจที่ทะลวงเมฆา เป็นการประกาศให้ทุกคนในโลกรู้ว่า กษัตริย์แท้ได้ปรากฏตัวขึ้นแล้ว.”

กึก.

สายตาของเจียงเซี่ยที่ส่ายไปมา ใบหน้าแข็งค้าง.

วิถีกระบี่และวิถียุทธ์ กษัตริย์สองวิถี?

“เป็นไปได้ว่า....”

นอกจากเขา คนอื่น ๆ ก็เผยความประหลาดใจออกมา “เจ้าสำนักสำเร็จเป็นกษัตริย์สองวิถี ยุทธ์และกระบี่!”