ตอนที่แล้วChapter 30 เมื่อดึงดาบหนานโชวออกมาแล้ว ก็ยากจะเก็บกลับคืน.
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 32 เป้าหมายลำดับแรกของสำนัก

Chapter 31 ขจัดมารร้ายที่คุกคามผู้คน


ดาบซึ่งมีความยาว 40 เมตร ต่อให้คนอื่นหนีไป 39 เมตร ก็ไม่มีทางรอด เป็นการกระทำที่แทบจะบอกว่าไร้ปราณี!

โจวเทียนป้าถูกกดทับด้วยแรงกดดันมหาศาล บีบทับลงมา หน้าผากของเขาหลังเหงื่อเย็นเยือบออกมา แววตาเผยความหวาดกลัวอย่างรุนแรง.

“ดูเหมือนว่า...” จุนซ่างเซียวเอ่ย.“หัวหน้าใหญ่จะขี้ขลาดหวาดกลัวในความตายเหมือนกัน.”

โจวเทียนป้าปรกติหาได้ใช่คนหวาดกลัวความตาย ต้องไม่ลืมว่าการจะเป็นภูเขา พวกเขาพบเห็นความตายอยู่ทุก ๆ วัน.

อย่างไรก็ตาม ด้วยกลิ่นอายคุกคามอย่างรุนแรงของดาบหนานโชว ทำให้เขาตระหนักได้ถึงความกลัวอย่างที่สุด เขาเวลานี้ ราวกับว่าอยู่ในนรกก็ไม่ปาน!

โจวเทียนป้าที่หวาดกลัวถึงขีดสุด.

เวลานี้ เขาต้องการมีชีวิต!

จนซ่างเซียวเอ่ย “เพื่อความยุติธรรมขจัดมารร้าย เปิ่นจั้ววันนี้ จะทำเพื่อประชาชนมนทลชิงหยาง ประหารพวกเจ้าทวงความเป็นธรรมให้กับทุกคน.”

“ไม่!”

โจวเทียนป้าเร่งรีบเอ่ย “เจ้าสำนักจุน ข้ายินดีปล่อยตัวศิษย์อันทรงเกียรติของท่าน!”

“ไม่ต้องการเงินแล้วรึ?”

“ไม่ต้องการ ไม่ต้องการแล้ว!”

ดาบยาวสี่สิบเมตรที่คมกริบ ถึงเขาจะมีความกล้ากว่านี้สิบเท่าก็ไม่ต้องการ แม้แต่รู้สึกเสียใจอย่างรุนแรง ในเวลานี้ทำไมเขา ได้ตัดสินใจที่จะลักพาตัวศิษย์ของสำนักไท่กู่เจิ้งกัน เขาได้ท้าทายปิศาจร้ายตนนี้เข้าให้แล้ว!

โจวเทียนป้าไม่สงสัยแม้แต่น้อย หากฝ่ายตรงข้ามลงมือ ไม่เพียงแต่ตัวเขา แม้แต่ผู้ใต้บังคับบัญชากว่าสองร้อยคน คงถูกสับเป็นท่อน ๆ กันทั้งหมด.

จุนซ่างเซียวเอ่ย “หัวหน้าใหญ่ เปิ่นจั้วสงสัยเป็นอย่างมาก ทำไมเจ้าถึงรู้ชื่อของข้ากัน?”

“เรื่องนี้......”

โจวเทียนป้าที่หยุดอยู่ชั่วขณะ ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า “โจวโหมวได้ยินมาจากงานรับศิษย์ร้อยสำนักก่อนหน้านี้.”

“ฟิ้ว!”

จุนซ่างเซียวที่กดดาบลงที่หน้าผากของเขา กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เปิ่นจั้วหวังว่าเจ้าจะพูดความจริง.”

ดาบที่จ่อที่หน้าผาก ห่างอยู่แค่ฝ่ามือเดียว กลิ่นอายอำนาจรุกรานจิตใจโถมกระหน่ำไม่หยุดหย่อน โจวเทียนป้าสั่นสะท้านใบหน้าซีดเซียวไร้โลหิต.

ในเวลาเดียวกัน เขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เอ่ยกล่าวเสียงสั่น “เป็น...สำนักหลิงชวน! เป็นสำนักหลิงชวนจ้างข้าด้วยเงินมหาศาล ให้ข้าลักพาตัวศิษย์ของท่าน โปรดไว้ชีวิต!”

“เริ่มเดินเครื่อง.”

จุนซ่างเซียวที่ได้รับคำตอบที่ต้องการ ดาบของเขาก็เริ่มกวัดแกว่งทันที.

“พรึด ซี่!”

ปากของโจวเทียนป้ายังอ้าค้าง แต่ศีรษะของเขาลอยออกจากร่างไปแล้ว.

ชีวิตของศิษย์สำนักไท่กู่เจิ้งที่ตายไปไม่ต้องกลัวที่จะไม่ได้ล้างแค้น ศีรษะของโจวเทียนป้าขาดไปแล้ว จุนซ่างเซียวได้ล้างแค้นทวงความยุติธรรมให้แล้ว.

“หัวหน้าใหญ่......”

ศีรษะของโจวเทียนป้าที่กลิ้งไปบนพื้น เหล่าโจรภูเขาเวลานี้หวาดผวาตื่นตะหนกไปตาม ๆ กัน.

“ฟิ้ว!”

จุนซ่างเซียวที่หันหน้ากลับมามอง แววตาที่แผ่จิตสังหารอันรุนแรงออกมา.

หัวหน้าใหญ่และหัวหน้าย่อยทุกคนตายไปหมด ค่ายโจรวายุทมิฬไร้ซึ่งหัวหน้าแล้ว ตอนนี้ถึงคราวพวกเขาแล้ว.

พวกเขาจะรอดอย่างงั้นรึ?

เหล่าคนที่พวกเขาเคยสังหารเคยทรมาน คนไม่น้อยที่ถูกลงแส้จนตาย พวกเขาเคยยอมรึ?

เหล่าศพมากมายที่ถูกแขนเป็นเครื่องประดับ พวกเขาเคยยอมรึ?!

เหล่าคนที่พิการแขนขา ถูกตัดศีรษะ ถูกใช้เป็นตัวแสดง ถูกสังหารกองทับถมเป็นกองภูเขา พวกเขาเคยยอมรึ?

เวลานี้กลายเป็นพวกเขาแล้วที่ต้องขอร้อง แล้วจุนซ่างเซียวจะยอมงั้นรึ?

ไม่มีทาง.

คนเหล่านี้ไม่ต่างจากสัตว์ร้าย การปล่อยพวกเขาไป มีแต่จะสร้างปัญหาไม่หยุดในอนาคต ดังนั้นเขาจะใช้ดาบยาวสี่สิบเมตรเพื่อทวงความยุติธรรมแก่คนที่ตายไป!

“ตาย.”

ใบหน้าที่มืดครึ้มของจุนซ่างเซียวเอ่ยกล่าวเสียงเข้ม.

เวลานี้ ทั่วร่างของเขาเต็มไปด้วยเจตจำนงแห่งการสังหารมากมายไร้ที่สิ้นสุด.

“ไม่ ไม่......”

เหล่าโจรภูเขาทั้งหมดที่หนังหัวชาหนึบ ขนลุกไปทั่วร่าง หวาดผวากับกลิ่นอายแห่งความตายที่กำลังลุกโชน.

“ฟิ้ว!”

“ฟิ้ว!”

เห็นเพียงประกายดาบที่สว่างแสงระยิบระยับ โลหิตสาดกระจายกระเซ็นไปทั่วค่ายโจร.

เหล่าโจรภูเขาสิ้นหวังอย่างที่สุด ไม่คาดคิดเลยว่าจะต้องตกตายเช่นนี้ ใครจะคิดว่าคนที่มาครั้งนี้จะเป็น ปิศาจร้ายที่ตัดสินชีวิตของพวกมัน.

“ฟู่ ฟู่!”

โลหิตที่ไหลเป็นสายน้ำ ศีรษะของโจรภูเขาที่ลอยเคว้งบนอากาศ ศพแล้วศพเล่าตกตายไปเพียงแค่การตวัดครั้งเดียว เพลิงแห่งความตายกำลังลุกโชนไหม้ลามไปทั่ว.

......

บนลานต่อสู้.

จุนซ่างเซียวถือดาบยืนจังก้า ผมสีดำโบกสะบัด.

รอบ ๆ ร่างของเขามีศพกระจัดกระจายอยู่มากมาย โลหิตที่ชุ่มเปื้อนเปรอะอาบแผ่นดิน กลิ่นคาวโลหิตฟุ้งไปทั่วบริเวณ.

จวบจนถึงตอนนี้.

สิบหัวหน้าโจรทั้งสิบ โจรภูเขากว่าสองร้อยคน ถูกสะบั้นด้วยคมดาบ ตกตายไปทั้งหมดอย่างสมบูรณ์.

“เจ้าได้สังหารไปทั้งหมด 226 ชีวิต.”ระบบกล่าว.

จุนซ่างเซียวที่ไม่เคยสังหารคนมาก่อน ตอนนี้กับสังหารคนในคราวเดียวให้ตายในวันเดียวจำนวนมาก.

“จำเป็นต้องฆ่า?”

“หากเป็นโลกเดิมของข้า แม้จะเป็นคนชั่วร้ายสุด ๆ ก็ไม่สามารถลงโทษได้ในทันที จะเป็นต้องสอบสวนจนถูกต้อง ถึงจะสามารถลงโทษตามกฎหมายได้.”

“ที่นี่คือโลกที่ต่างออกไป หลักการที่แตกต่างออกไป ไม่ต้องเอ่ยกล่าวว่าทำความชั่วร้ายอะไร เพียงแค่ลักพาตัวและสังหารศิษย์ของข้า พวกมันทุกคนต้องตาย.”

“โฮสน์ได้ปรับตัว กลายเป็นคนของทวีปชิงหยุนเรียบร้อยแล้ว.”

“นี่ไม่ใช่ตัวตนเดิมของข้า ข้าต้องปรับตัวเอง เพื่ออยู่รอดในทวีปชิงหยุน ใครรังแกข้าและทำร้ายคนของข้า จะต้องชดใช้ด้วยราคาที่แพงลิบ รวมทั้ง...สำนักหลิงชวน.”

......

“วูซซซ!”

ดาบหนานโชวที่กระพริบ คมดาบสี่สิบเมตรได้หดลงลงเหลือเพียงครึ่งฟุตทันที กลายเป็นมีดสั้นจู๋อีกครั้ง.

“หากไม่มีมัน ข้าคงยากจะช่วยศิษย์ของข้าได้.”

จุนซ่างเซียวที่เก็บมีดสั้นเข้าฝัก.

“วูซซซ!”

พริบตานั้น ดาบหนานโชวสั่นเล็กน้อย ราวกับว่าพลังทั้งหมดถูกดูดซับคืนกลับเข้าไปในฝักทั้งหมด.

จุนซ่างเซียวที่กล่าวด้วยความตกใจ “ไม่ใช่ว่าดาบนี้ถูกผนึกอีกแล้วรึ?”

“ไม่ผิด.”

ระบบเอ่ย “ดาบหนานโชวนั้นมีพลังที่มากมาย เป็นเหมือนกับดาบสองคม ที่สามารถทำลายฝ่ายตรงข้ามและทำร้ายตัวผู้ใช้ด้วย หลังจากใช้เสร็จต้องผนึกทุกครั้ง หากโฮสน์ต้องการใช้จะต้องใช้ยันต์เปิดผนึกใหม่.”

“......”

จุนซ่างเซียวถึงกับพูดไม่ออก.

อย่างไรก็ตาม คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด ตัวเขาเองก็รู้สึกหวั่นเกรงเล็กน้อย เป็นอาวุธที่แหลมคมระดับเทวะ ที่ร้ายกาจมาก หากไม่ปิดผนึกเอาไว้ คงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะนำเรื่องปวดหัวมาให้กับเขาเป็นแน่.

เดี๋ยวก่อนนะ!

จุนซ่างเซียวที่กล่าวด้วยความตื่นตระหนก “เป็นดาบสองคมอย่างงั้นรึ?ทำลายศัตรูและทำร้ายตัวเองด้วย?”

ระบบเอ่ย “โฮสน์ไม่รู้สึกเหนื่อยล้าอย่างงั้นรึ?”

“เหนื่อยล้า? ไม่......”

เขายังกล่าวไม่จบด้วยซ้ำ ร่างของจุนซ่างเซียวก็อ่อนระทวย ราวกับเป็นอมพาตทรุดลงไปกองบนพื้น.

ระบบกล่าว “หลังจากใช้ดาบหนานโชวแล้ว โฮสน์จะอยู่ในสภาพอ่อนแอ 30 นาที ไม่มีพลังและไม่สามารถป้องกันตัวได้ แม้แต่เด็กสามขวบก็สามารถสังหารโฮสน์ได้ในเวลานี้.”

“การตั้งค่าบัดซบ......”

จุนซ่างเซียนที่นอนราบกับพื้น ใบหน้ามืดครึ้มเอ่ยสบถออกมา “โชคดีหน่อย เพราะว่าข้าตัดสินใจสังหารทุกคนไปหมด ไม่เช่นนั้นคนที่ตาย ต้องเป็นข้าแน่.”

......

30 นาทีผ่านไปอย่างรวดเร็ว.

จุนซ่างเซียวฟื้นคืนสภาพอ่อนแรง ก่อนที่จะสูดหายใจลึก กระโดดขึ้นยืน และก้าวเข้าไปในตำหนักด้านใน ไม่นานหลังจากค้นจนทั่วก็พบกับคุกศิลา.

“เจ้าสำนัก?”

“เจ้าสำนักมา! เจ้าสำนักมาช่วยพวกเราแล้ว!”

ภายในคุกศิลาที่มีศิษย์ของเขากว่า 30 คน ทันทีที่เห็นจุนซ่างเซียวปรากฏ พวกเขาก็กลายเป็นโง่งม ก่อนที่จะระเบิดความดีใจร้องตะโกนลั่น.

“เคร้ง!”

โซ่เหล็กที่ผูกกรงอยู่ถูกฟันขาด ประตูเปิดออก.

จุนซ่างเซียวเก็บกระบี่หานเฟิง พร้อมกับกล่าวด้วยรอยยิ้ม “อ้าว เด็ก ๆ พวกเจ้ามาผิดทางแล้ว.”

เหล่าเจ้าสำนักส่วนใหญ่ที่มักจะเรียกเหล่าศิษย์ว่าเด็ก ๆ เป็นการเรียกที่แสดงถึงความเอ็นดูนั่นเอง.

เหล่าศิษย์กว่าสามสิบคนที่ออกมาจากห้องขังศิลา โดยมีเจ้าสำนักที่มาช่วยพวกเขาด้วยตัวเอง ทำให้พวกเขาน้ำตาไหลด้วยความซาบซึ้ง.

......

ลานยุทธ์.

เหล่าศิษย์ที่ถูกช่วยออกมาได้เห็นศพมากมายกระจัดกระจายขาแขนขาดไม่สมส่วน โลหิตที่กลายเป็นแม่น้ำใบหน้าถึงกับกระตุก บางคนอดไม่ได้ถึงกับอาเจียนออกมา.

“ศิษย์พี่......”

ศิษย์คนหนึ่งที่ชี้ไปยังศีรษะของโจวเทียนป้า เอ่ยออกมาด้วยความตกใจ “นั่นมันหัวหน้าใหญ่โจรภูเขา หัวขาดอยู่ตรงนั้น!”

สายตาของทุกคนที่มองตาม ถึงกับหายใจ เย็นเยือบเข้ามา.

โจรภูเขาเทือกเขาทมิฬที่เป็นเหมือนกับหายนะคุกคามมนทลชิงหยางมาช้านาน แม้แต่ทางการและสำนักใหญ่ยังไม่สามารถทำอะไรได้ ตอนนี้กับถูกกำจัดจนเกลี้ยง เป็นอะไรที่เหลือเชื่อมาก!

“พวกมัน...ถูกเจ้าสำนักสังหารคนเดียวหมดเลยอย่างงั้นรึ?”

“ภายในค่ายโจร มีเพียงเจ้าสำนักคนเดียว ไม่มีคนอื่นอีกแล้ว จะเป็นใครไปได้อีกล่ะ!”

“โอ้วสวรรค์ น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว!”

แทบจะในทันที ศิษย์กว่าสามสิบคน ต่างก็เคารพเทิดทูนเจ้าสำนักเป็นอย่างมาก เป็นความชื่นชมที่มากมายจนล้น!

จุนซ่างเซียวหาได้สนใจความชื่นชมของเหล่าศิษย์ ในเวลานี้เขาได้ค้นไปทั่ว ลงไปยังห้องใต้ดินที่อยู่ในห้องของโจวเทียนป้า.

ทันทีที่เขาก้าวลงไป ก็พบกับกรงที่ปิดกั้นอยู่ เขาได้ใช้กระบี่ตัดโซ่ และก้าวเข้าไปด้านใน และภายในห้องนั้นมีทอง เงินและอัญมณีมากมายเต็มไปหมด.

“รวย รวยแล้ว!”

จุนซ่างเซียวที่ดวงตาเป็นประกาย ไม่เกรงใจกวาดทุกอย่างทั้งหมดในห้องดังกล่าวไปในทันที.

การเก็บเกี่ยวครั้งนี้มากมายมหาศาล ไม่เพียงแต่ได้ดาบชิงหลงไท่มา เขายังเก็บโต๊ะเก้าอี้เครื่องเรือนที่หรูหราไปด้วย ก่อนที่จะนำเหล่าศิษย์จากไป.

“ฟู่ ฟู่!”

ค่ายวายุทมิฬที่เป็นเหมือนกับค่ายทหาร เวลานี้เกิดเปลวเพลิงลุกโชติช่วง ยิ่งสิ่งก่อสร้างที่สร้างขึ้นจากไม้เป็นส่วนใหญ่ ทำให้การเผาไหม้ดียิ่งขึ้น เวลานี้แทบทุกอย่างได้กลายเป็นขี้เถ้าไปทั้งหมด.

“ติ้ง!”

“ยินดีกับโฮสน์ที่ทำภารกิจลับสำเร็จ【 ขจัดมารร้ายที่คุกคามผู้คน 】ได้รับ 50 คะแนนสนับสนุน!”

“ติ้ง!”

“คะแนนสนับสนุน : 50 / 100.”

“เฮ้ย!”

ระหว่างทางนั้น จุนซ่างเซียวที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา “ทำลายค่ายวายุทมิฬ เดิมทีเป็นภารกิจลับ คะแนนที่ได้ สูงขนาดนี้เลย!”

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด