บทที่3 ปลุกจิตวิญญาณการต่อสู้

" เอาล่ะ!เป็นชื่อที่ไพเราะมาก"

"ชื่อของพี่สาวสุดสวยก็ดูดีมากเช่นกัน"

หลงเทียนได้ยินเช่นนั้นก็ยกย่องอีกฝ่ายทันที

เขาเดาว่าโม่หยุนหยุนต้องเป็นอัจฉริยะที่มีความสามารถมากและภูมิหลังไม่ธรรมดาอย่างแน่นอนเพราะเธอเป็นจ้าววิญญาณตั้งแต่อายุยังน้อยซึ่งเทียบได้กับพ่อของเขา ดังนั้นหลงเทียนจึงต้องการเป็นเพื่อนที่มีสัมพันธ์ไมตรีที่ดีกับเธอ

เนื่องจากท้ายที่สุดแล้ว หากเขาไม่สามารถเป็นปรมาจารย์วิญญาณได้ เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะอุทิศตัวเองให้กับด้านเทคโนโลยี ซึ่งไม่ว่าทางไหนต่างก็ต้องใช้ทรัพยากรมากมายทั้งนั้น ดังนั้นเป็นการดีที่สุดที่จะมีมิตรภาพกับคนที่แข็งแกร่งและมีอำนาจ

“ฮิฮิ!”

โม่หยุนหยุนได้ยินจึงปิดปากแล้วหัวเราะเบา ๆ

“ดูเหมือนปากของน้องชายจะหวานตั้งแต่ยังเด็ก”

หลงเทียนใช้ดวงตากลมโตที่สดใสจ้องมองโม่หยุนหยุนแล้วพูดอย่างสงสัยว่า

“พี่สาวหยุน ฉันควรทำอย่างไรดี? ในการปลุกจิตวิญญาณการต่อสู้ของฉัน?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้โม่หยุนหยุนรู้สึกเสียใจเล็กน้อย เธอยังอยากคุยกับน้องชายคนนี้อีกสักพัก เธอรู้สึกว่าจิตวิญญาณการต่อสู้ของเธอถูกดึงดูดโดยน้องชายคนนี้ ทำให้อดสงสัยในตัวอีกฝ่ายไม่ได้

โม่หยุนหยุนชี้ไปที่ดาวหกแฉกที่ตั้งอยู่ตรงกลางห้องและยิ้มเบาๆ

"น้องชาย เธอไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย แค่ยืนอยู่ตรงนั้นและผ่อนคลาย!"

“โอ้!”

หลังจากได้ยินสิ่งนี้ หลงเทียนก็มาถึงใจกลางอย่างรวดเร็ว มองไปลวดลายบนผนังและเพดานรอบๆที่สวยงามมากและมาบรรจบกันที่เท้าของเขาจนกลายเป็นรูปดาวหกแฉกล้อมด้วยวงกลม

โม่หยุนหยุนเดินเข้ามาหาหลงเทียนและสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นจริงจัง

ขณะที่ หลงเทียนกำลังมองดูรูปแบบใต้เท้าของเขาอย่างสงสัย ลูกบอลแสงสีขาวก็ถูกปล่อยออกมาจากมือของโม่หยุนหยุนที่อยู่ตรงหน้าเขา

นั่นคือพลังวิญญาณของเธอ

ลูกบอลพลังวิญญาณนี้ถูกโม่หยุนหยุนโยนขึ้นไปบนท้องฟ้า บานสะพรั่งราวกับดอกไม้ไฟและเปิดใช้งานวงกลมดาวหกแฉกในห้องทันที

ลวดลายบนผนังรอบห้องต่างสว่างไสวด้วยแสงแวววาวราวกับว่าพวกมันมีชีวิตขึ้นมา

หลงเทียนรู้สึกถึงพลังงานบางอย่างรวบรวมอยู่ที่เท้าของเขาจากทุกทิศทางและในที่สุดก็ไหลเข้าสู่ร่างกายของเขาทำให้ร่างกายของเขารู้สึกชาราวกับว่าเขากำลังโดนไฟช็อต

 โม่หยุนหยุนจ้องไปที่หลงเทียนโดยไม่กระพริบตา หากมีอะไรไม่คาดคิดเกิดขึ้นกับอีกฝ่าย เธอก็จะหยุดการปลุกโดยเร็วที่สุด!

ทุกปีเด็กหลายคนต้องทนทุกข์ทรมานจากปัญหาทางร่างกายต่าง ๆ เนื่องจากไม่สามารถทนต่อจิตวิญญาณการต่อสู้ที่ตื่นขึ้นได้

ดังนั้นเธอจึงปล่อยจิตวิญญาณการต่อสู้ของเธอโดยตรง - มังกรอัคคีโลหิต ดวงตาของเธอกลายเป็นสีแดงเข้มผิวหนังขอเธอคลุมไปด้วยเกล็ดมังกร มือของเธอกลายเป็นกรงเล็บมังกรและด้านบนหัวของเธอมีวิญญาณมังกรสีแดงฉานปรากฎขึ้น ดวงตาที่สว่างไสวของเธอกำลังสังเกตสถานการณ์ของหลงเทียนอย่างตั้งใจ

“??!”

ในไม่ช้าใบหน้างดงามของโม่หยุนหยุนก็ดูประหลาดใจ เพราะเธอสังเกตเห็นสัญลักษณ์แปลก ๆ ปรากฏบนหน้าผากของหลงเทียนมันดูคล้ายงูเล็กน้อย หากมองใกล้ ๆ มันดูเหมือนจะกลายเป็นมังกรและกลายร่างเป็นงูอีกครั้ง โดยมีการสลับไปมาระหว่างสองร่างอยู่ตลอดเวลา...

"อั๊ก!!"

ทันใดนั้นใบหน้าของ หลงเทียนก็ซีดลงและเขาก็อดไม่ได้ที่จะกรีดร้อง ความเจ็บปวดแผ่กระจายไปทั่วทุกส่วนของร่างกายและเลือดภายในร่างกายของเขาร้อนจนดูเหมือนจะไหม้ เขารู้สึกเหมือนจะมีพลังงานบางอย่างที่น่ากลัวในร่างกายของเขากำลังจะตื่นขึ้น พลังงานนี้ปรับปรุงร่างกายที่อ่อนแอของเขาอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ทำให้เขาเจ็บปวดมากเช่นกัน

มีเส้นแสงสีฟ้าสว่างไสวตรงกึ่งกลางหน้าผากของเขาและขยายออกไป จนในไม่ช้าก็ปกคลุมร่างกายทั้งหมดของหลงเทียน ตามด้วยแสงสีขาวสว่างปรากฎตามมา ทำให้ร่างกายของหลงเทียนกระตุกและใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวมากยิ่งขึ้น

เมื่อมองดูฉากนี้โม่หยุนหยุนก็รู้สึกกังวลมากทันที ขณะที่เธอกำลังจะเข้าใกล้หลงเทียน เธอก็รู้สึกถึงความกดดันมหาศาลที่เล็ดลอดออกมาจากร่างกายของหลงเทียนทันที ร่างกายของเธอสั่นเทาและไม่สามารถขยับได้เลย

“นี่เป็นจิตวิญญาณการต่อสู้แบบไหนกัน?”

โม่หยุนหยุนรู้สึกกลัวและประหลาดใจอย่างมากมีเหงื่อไหลออกมาจากหน้าผากของเธอ

ต้องรู้ก่อนว่ามังกรอัคคีโลหิตของเธอเป็นจิตวิญญาณระดับสูงสุด นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกถึงการปราบปรามทางจิตวิญญาณ เป็นไปได้ไหมว่าอีกฝ่ายกำลังปลุกจิตวิญญาณระดับราชา!!

อีกอย่าง แม้เธอจะมีอายุน้อยและนี่เป็นครั้งที่สามที่เธอช่วยปลุกจิตวิญญาณก็ตาม บางทีประสบการณ์ของเธออาจยังน้อย แต่ความรู้ของเธอยังคงดีมาก แต่เธอไม่เคยเห็นหรือรู้เกี่ยวกับสถานการณ์นี้มาก่อน

ในช่วงเวลาต่อมา ความกดดันที่มีต่อโม่หยุนหยุนก็หายไปราวกับว่าไม่เคยปรากฏมาก่อน

 โม่หยุนหยุนสังเกตเห็นว่า หลงเทียนลืมตาขึ้น ดวงตาสีดำเข้มของเขากลายเป็นดวงตาสีทองอ่อนที่ดูน่าหลงไหลและมีงูเกล็ดสีฟ้าอ่อนๆงอกออกมาจากมือสีขาวเล็กๆ ของเขา

“นี่คือจิตวิญญาณการต่อสู้งูหยกน้ำแข็งหรือเปล่า?”

เธอมองไปที่เกล็ดที่ปกคลุมบนมือของของหลิงเทียนอย่างไม่แน่ใจ

ก่อนหน้านี้โม่หยุนหยุนสัมผัสได้ถึงพลังมังกรที่แข็งแกร่งจากอีกฝ่ายอย่างชัดเจน แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นงูหยกน้ำแข็งไปแล้ว น่าเหลือเชื่อจริงๆ!

โม่หยุนหยุนไม่เข้าใจ!

เป็นไปได้ไหมที่การกลายพันธุ์ของจิตวิญญาณการต่อสู้ล้มเหลว?

หลงเทียนเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากของเขาและลมหายใจของเขาก็สงบลง แต่เขาก็ยังอดไม่ได้ที่จะหายใจแรงๆอีกครั้ง

เมื่อเขาตื่นขึ้นมาครั้งแรกดูเหมือนเขาจะเห็นมังกรยักษ์ที่กำลังจะกลืนกินเขาและบดขยี้เขาทั้งเป็น ความเจ็บปวดนั้นแทบทนไม่ได้แม้เขาจะมีความทรงจำชีวิตก่อนก็ตาม

โชคดีที่ทุกอย่างจบลงแล้ว!

ตอนนี้เขารู้สึกถึงพลังวิญญาณที่ปรากฏขึ้นในร่างกายของเขาอย่างชัดเจนและยังสังเกตุเห็นงูสีฟ้าตัวเล็ก ๆ อยู่ในตันเถียนของเขา

ดูเหมือนจิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาจะเป็นงูหยกน้ำแข็งแต่มีความแปลกจากปกติคือมีเขาสีฟ้าคู่หนึ่งอยู่บนหัว สิ่งที่น่าแปลกไปกว่านั้นคืองูหยกน้ำแข็งตัวนี้มีเส้นสีขาวซีดทั่วตัวตามเกล็ดสีฟ้าและตาของมันมีสีทองอ่อน

หลงเทียนรู้สึกได้ว่าจิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาดูเหมือนจะค่อนข้างพิเศษกว่าปกติ

แน่นอนว่าสิ่งที่เขาตื่นเต้นยิ่งกว่านั้นก็คือเขามีพลังวิญญาณอยู่ในร่างกาย ซึ่งหมายความว่าเขาสามารถฝึกฝนเป็นปรมาจารย์วิญญาณได้แล้ว

หลงเทียนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเขามองไปที่โม่หยุนหยุนซึ่งกำลังใช้งานจิตวิญญาณการต่อสู้ของเธออยู่ และถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีแดงฉาน

จิตวิญญาณของเธอดูเหมือนจะเป็นระดับสูงสุด?

นี่คืออัจฉริยะอย่างแท้จริง!

มีความคิดมากมายในใจของหลงเทียนแต่เขาไม่ได้แสดงอะไรออกมา

"พี่สาว! การปลุกจิตวิญญาณการต่อสู้ของฉันเสร็จแล้วใช่ไหม?"

“ใช่!”

หลังจากได้ยินคำพูดของหลงเทียนแล้วโม่หยุนหยุนก็พยักหน้าและมองเขา ขึ้น ๆ ลง ๆ ด้วยดวงตาที่สวยงามของเธอ

“การปลุกจิตวิญญาณการต่อสู้ของเธอเสร็จสมบูรณ์แล้ว แต่มีปัญหาเล็กน้อย ตรงที่ฉันสงสัยว่าจิตวิญญาณการต่อสู้ของคเธอดูเหมือนจะเกิดการกลายพันธุ์ขึ้นในระหว่างการปลุก น่าเสียดายที่การกลายพันธุ์นี้ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ แต่ดูเหมือนจิตวิญญาณการต่อสู้ของเธอยังคงแข็งแกร่งขึ้นในระดับหนึ่ง!”