ตอนที่ 25 ประเมินอีกครั้ง (ฟรี)
สั่งเจ้าพ่อไปเป็นไอดอล
ตอนที่ 25 ประเมินอีกครั้ง
กรรมการนั่งที่โต๊ะยาวตัวหนึ่ง หัวเราะกันขณะพูดคุยเกี่ยวกับพฤติกรรมแปลกๆ ของเหล่าเด็กฝึก
“ฉันไม่หวังกับศูนย์ดาวเลย” จีฮยอนกล่าว “รู้สึกเหมือนพวกเขาไม่อยากอยู่ที่นี่ด้วยซ้ำ”
“รู้สึกเหมือนกันกับดาวสองดวง” ฮเยรินถอนหายใจ “ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันสอนพวกเขารอดมาได้ยังไง พวกเขาเอาแต่บ่นเกี่ยวกับความยากของการเต้น”
“เด็กฝึกระดับห้าดาวเป็นเด็กดี” อูจินกล่าว “พวกเขาเรียนรู้ได้เร็วมาก”
“สี่ดาวด้วย” กันกล่าวเสริม “บางคนก็ดีกว่าคนแน่นอน แต่ฉันคิดว่าพวกเขาจะทำงานได้ดี ส่วนดาวสามดวงค่อนข้างคลุมเครือ บางคนก็ดี บางคนก็ไม่ได้”
“ฉันเห็นด้วย” จีฮุนพูด “ฉันเจอเด็กฝึกที่ฉันชอบจริงๆ เด็กคนที่สวมหน้ากากคนนั้นเสียงดีมาก”
กันขมวดคิ้ว “เขาตามการเต้นไม่ได้เลย เขายืนบื้ออยู่อย่างงั้นเกือบตลอดคาบ ฉันไม่สามารถถอดรหัสสีหน้าของเขาได้เพราะหน้ากากของเขา”
“เอ่อ จริงเหรอ?” อูจินถาม “ฉันตั้งหน้าตั้งตารอเขาอยู่แล้ว ฉันเดาว่าคุณคงไม่มีทุกอย่างจริงๆ เสียงดีๆ แบบนี้กลับไม่มีพื้นฐานในการเต้น”
กันพยักหน้า “ก็มาดูกันว่าเขาจะดีขึ้นไหม แต่ผมไม่มีความหวังมากนัก”
“แล้วเราจะเรียกเด็กฝึกคนแรกขึ้นมาเลยไหม?” มินโฮถาม
เมนเทอร์พยักหน้าและแสดงสีหน้าจริงจัง ลำดับการประเมินใหม่จะต้องดำเนินการผ่านการเสมอกัน ดังนั้นจึงไม่มีคำสั่งใดเป็นพิเศษ มินโฮเลือกชื่อแรก - ฮุน
“เด็กฝึกพัคฮุน สองดาว เด็กคนนี้ก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น” ฮเยรินกล่าว “เขาเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ฉันคิดว่าน่าจะได้เลื่อนระดับ”
ฮุนเข้ามาด้วยการแนะนำเล็กน้อยก่อนที่จะเริ่มการประเมินใหม่ เด็กฝึกกำลังดูผ่านหน้าจอ บ้างก็เชียร์เพื่อนเด็กฝึกของพวกเขา จูนเพ่งความสนใจไปที่หน้าจอ อยากรู้ว่าเจ้าเด็กพังก์คนนี้จะเก่งแค่ไหน
เพลงเริ่มต้นขึ้น เขาขยับไปตามจังหวะ การเคลื่อนไหวของเขาไม่ชำนาญนักแต่ก็สมบูรณ์ เขาร้องเพลงเนื้อเพลงแรก และจูนเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจที่อาการดีขึ้นอย่างกะทันหันของเขา เมนเทอร์พยักหน้ายอมรับเมื่อเขาร้องเพลงจบ
"เด็กฝึกพัคฮุน—ได้สามดาว!"
“เด็กฝึกคนต่อไป จีซอง สามดาว”
จีซองเดินเข้ามาในห้องอย่างเขินอาย ทำให้กรรมการยิ้มแย้ม
“เธอหล่อมากแม้จะแต่งหน้าเพียงเบาๆ ก็ตาม” โบนชม "ฉันรอคอยการแสดงของเธอนะ"
ขณะที่โน้ตตัวแรกเล่น จีซองก็เต้นอย่างสง่างาม ช่วงอินโทรค่อนข้างยาว ดังนั้นเมนเทอร์จึงสามารถบอกได้ว่าทักษะการเต้นของเด็กฝึกนั้นเป็นไงขึ้นอยู่กับท่อนแรกของเพลงอย่างไร
จีซองไม่ทำให้ผิดหวังแน่นอน เขาเคลื่อนไหวด้วยความสง่างาม พลัง และความแม่นยำ เด็กฝึกมองดูด้วยความตกตะลึงขณะที่เขาควบคุมบนสเตจ เด็กชายขี้อายกลายเป็นสัตว์ประหลาดที่เต้นได้ภายในไม่กี่วินาที! เขาร้องเพลงโน้ตตัวแรกและพัฒนาการของเขาก็ไร้ที่ติ แม้ว่าเขาจะร้องเพลงประสานเสียงด้วยระดับเสียงที่ต่ำกว่า แต่ก็ไม่ได้ทำให้โชว์แย่ลงเลย จีซองรู้สึกขอบคุณสำหรับคำแนะนำของจูน เมื่อวานเขาประทับใจมากจนเขายังคงสอนพี่เขาแม้จะเหนื่อยก็ตาม เขาจบเพลงและกลับไปเป็นคนขี้อายตามปกติ
กรรมการก็ยิ้มอย่างพอใจ พวกเขาพูดคุยกันเล็กน้อยก่อนจะประเมินเขาให้ใหม่
"ยินดีด้วย คุณได้เลื่อนขั้นเป็นสี่ดาว"
หลังจากจีซอง เด็กฝึกคนอื่นๆ ไม่ค่อยน่าจดจำนัก พวกเขาได้รับการจัดอันดับสองดาวหรือสามดาว เมื่อเวลาผ่านไป เมนเทอร์ก็ผ่านหลุมกระต่ายของกลุ่มเด็กฝึกศูนย์ดาวเช่นกัน จูนคิดว่าตอนนี้น่าจะเป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุดที่จะถูกเรียกแล้ว
มินโฮถอนหายใจยาว ทำให้เมนเทอร์คนอื่นๆ หัวเราะเบา ๆ
“เรายังมาไม่ถึงครึ่งทางด้วยซ้ำ” กันกล่าว “ฉันก็เริ่มปวดหัวแล้ว”
“ศูนย์ดาวจริงๆ…ฉันจะไม่พูดจบประโยคด้วยซ้ำ” ฮเยรินกล่าว
อูจินคร่ำครวญ “ฉันหวังว่าตอนนี้เราจะมีเด็กฝึกระดับ 5 ดาวแล้ว ฉันจินตนาการไม่ออกเลยด้วยซ้ำว่าวิดีโอการแสดงของศูนย์ดาวจะเป็นอย่างไร”
มินโฮเลือกชื่ออื่นและถอนหายใจด้วยความโล่งอก
“เด็กฝึกหยวนเร็น ห้าดาว”
เร็นเข้ามาในห้อง ทำให้บรรยากาศสดใสขึ้นทันที เขาไม่เสียเวลา เปิดเพลงทันที
แตกต่าง มันช่างแตกต่างเสียนี่กระไร เด็กฝึกระดับห้าดาวได้แสดงให้เด็กฝึกคนอื่นๆ เห็นว่าเพลงประจำรายการควรจะทำได้อย่างไร
“เอ่อ ฉันตามเขาไม่ทันแฮะ”
“อย่างคาด ระดับห้าดาวนั้นแตกต่างออกไปจริงๆ”
“มันควรจะเป็นอย่างนั้น ฉันลืมไปเพราะการแสดงระดับศูนย์ดาวทั้งหมด”
“นั่นเพื่อนฉัน” เซธพูดโอ้อวด “แต่ฉันก็ยังเก่งกว่าเขาอยู่ดี”
เด็กฝึกระดับห้าดาวคนอื่นๆ หัวเราะเบาๆ จูนเหลือบมองพวกเขาและพบว่ารัศมีของพวกเขาไม่อาจแตะต้องได้ ค่าสถานะของพวกนี้มีแต่ A เต็มพรืด ซึ่งเป็นสิ่งที่จูนทำได้เพียงฝันถึงในเวลานี้
“เด็กฝึกเร็น—คุณได้รับห้าดาว!”
หลังจากเร็น มีเด็กฝึกระดับห้าดาวคนอื่นๆ ที่ถูกเรียก อย่างกับเป็นโชคชะตา เซธตามเขามาติดๆ และเขาได้แสดงให้เห็นอีกครั้งว่าเขาสมควรได้รับตำแหน่งในวงเมื่อถึงตอนจบ เช่นเดียวกับจีซอง เขาร้องเพลงในคีย์ต่ำ จีซองกับเขามีทักษะการเต้นที่คล้ายคลึงกัน แต่เสียงร้องของเซธมีพัฒนาการมากกว่า
“เด็กฝึกเซธ—คุณได้รับห้าดาว”
"เด็กฝึกแคสเปอร์—ห้าดาว!"
“ห้าดาวสำหรับลีโอ”
“ยูริ ยินดีด้วย คุณจะยังอยู่ในระดับห้าดาว”
จูนถอนหายใจขณะที่การแสดงที่ยอดเยี่ยมยังคงดำเนินต่อไป เมื่อไม่นานมานี้เขาอยากจะขึ้นแสดง อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาหวังว่าชื่อของเขาจะถูกเรียกหลังจากนี้อีกสักหน่อย การต้องไปขึ้นแสดงตามหลังสัตว์ประหลาดพวกนี้มีแต่จะทำให้เขาดูมีความสามารถต่ำลงมาก
อย่างไรก็ตาม จูนเคยโชคดีระหว่างการแข่งขันตั้งแต่ตอนไหนกัน?
“ต่อไป—เด็กฝึกจูน กรุณาเข้าห้องด้วย”
เด็กฝึกเหลือบมองทางของเขาและอดไม่ได้ที่จะมองเขาด้วยความสงสาร บางคนก็หัวเราะในขณะที่เขาลุกขึ้นยืน
“โชคดีนะเจ้าแมว!” เซธส่งเสียงเชียร์ ทำให้เด็กฝึกคนอื่นหัวเราะออกมา จูนหน้าบึ้งและหันมาทางเขา ใบหน้าของแมวยิ้มมองตรงไปยังดวงตาของเซธ
เซธหัวเราะเบาๆ "ฉันสนุกกับการดูคลิปนาย นายน่ารักมากจริงๆ!"
จูนถอนหายใจและเดินเข้าไปในห้อง โดยไม่สนใจเสียงหัวเราะอึกทึกของพวกเขา
[ตอนนี้ชุดภารกิจถูกรีเซ็ตแล้ว นี่คือภารกิจใหม่ของคุณ:
1. บริจาคเงินเพื่อการกุศล
2. เพิ่มความสูงอย่างน้อยหนึ่งเซนติเมตร
3. รับลายเซ็นจากบุคคลที่มีชื่อเสียง]
กล่องภารกิจของเขาถูกรีเซ็ตแล้วหลังจากทำภารกิจล่าสุดสำเร็จ ตอนนี้รู้สึกเหมือนว่าภารกิจมันเริ่มไร้สาระมากขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป
บริจาคเพื่อการกุศล? แต่จูนไม่มีเงิน!
เพิ่มความสูง? ร่างกายนี้ก็อายุ 21 ปีแล้ว จูนค่อนข้างมั่นใจว่าฮอร์โมนการเจริญเติบโตของร่างกายเขามันน่าจะหมดแล้ว!
อย่างน้อยการขอลายเซ็นก็เป็นเรื่องง่าย เขาสามารถขอจากเมนเทอร์คนใดคนหนึ่งหรืออะไรประมาณนั้น
จากนั้นเขาก็ดูค่าสถานะของเขาในขณะที่รอเด็กฝึกคนสุดท้ายที่จะออกจากห้องประเมิน
[สถานะทักษะปัจจุบัน:
- เสียงร้อง : A-
- การเต้น: D
- รูปลักษณ์: C+
- การแร็พ: E-
- เสน่ห์: E+]
เมื่อคืนเขาต้องประหลาดใจเมื่อพบว่าเขาทำภารกิจทั้งสองสำเร็จ อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาตื่นขึ้นมา เขาก็กลายเป็นคนที่โดนคนทั้งหอพักหัวเราะเยาะ เห็นได้ชัดว่าวิดีโอของเขาบนรถทัวร์ที่มีเด็กหญิงตัวน้อยมากอดขาของเขาถูกอัปโหลดทางออนไลน์และมีชื่อว่า "นักเลงคอสเพลย์เยอร์แมวตัวประหลาดจริงๆ แล้วเป็นสายแบ๋ว"
มียอดดู 100,000 ครั้งใน 24 ชั่วโมงและขึ้นเทรนด์อันดับที่ 11 บน Navel ดูเหมือนเด็กๆ จะชอบวิดีโอนี้เหมือนกัน และพวกเขาก็อยากซื้อหน้ากากแมวตามเขาที่สวมในวิดีโอด้วย อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่ได้แย่เกินไปเพราะเขาต้องอัพเกรดสองระดับ เขาตัดสินใจอัพเกรดการเต้นและรูปลักษณ์ของเขา
ขณะที่สตีลซึ่งดูผิดหวังที่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นสี่ดาวเพียงก้าวเดียวก็ออกจากห้อง จูนก็รีบเข้ามาแทน
เมนเทอร์มีปฏิกิริยาที่แตกต่างกันในขณะที่เขาก้มศีรษะ เมนเทอร์ด้านเสียงตื่นเต้น ในขณะที่เมนเทอร์ด้านการเต้นดูผิดหวัง มินโฮกับโบนมีการแสดงออกที่เป็นกลาง ทำให้อ่านท่าทางยาก
“เด็กฝึกจูน เริ่มได้เลย”
_____________________________
