บทที่ 31 เจ็ดเทพโจรสลัดครอกโคไดล์!
บทที่ 31 เจ็ดเทพโจรสลัดครอกโคไดล์!
ร่างมืดยกมือขึ้นแล้วขว้างโอบิโตะซึ่งหมดสติไว้บนพื้น
“ทำได้ดีมาก”
“เจอปัญหาอะไรหรือเปล่า?”
มาดาระเฒ่ามองดูเซ็ตสึดำตรงหน้า ถามขึ้นเบาๆ
“คาเงะทั้งสามกำลังเจรจาสันติภาพในเต็นท์กลาง การลงมือของผมไม่พบปัญหามากนัก”
“มีปีศาจน้อยเพียงสองตัวโผล่มา หนึ่งในนั้นคือฮาตาเกะคาคาชิ นินจาอัจฉริยะแห่งโคโนฮะในรุ่นนี้”
“ท่านมาดาระ เด็กนั่นเป็นอัจฉริยะจริงๆ หากมาจากกลุ่มอุจิวะ เขาถือว่าเป็นผู้สมัครดีที่สุดสำหรับแผนนี้”
“ไม่มีเวลาเลือกมากมายขนาดนั้น”
มาดาระหัวเราะเยาะ: “แกคือผลงานของฉัน ไม่จำเป็นต้องคิดมาก ร่องรอยได้รับการทำความสะอาดแล้วหรือยัง?”
หลังจากได้ยินคำพูดของมาดาระ ในใจเซ็ตสึดำแอบดูถูก
เนื่องจากการดำรงอยู่ของเขาถูกสร้างขึ้นโดย ‘โอซึซึกิ คางุยะ’ เธอเป็นต้นกำเนิดของทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกนินจา เซ็ตสึดำผู้ได้เห็นการพัฒนาของโลกนินจาทั้งหมดตั้งแต่เริ่มต้นนั้นดูถูกเหยียดหยามมาดาระอย่างยิ่ง
ทรงพลัง เย่อหยิ่ง ภูมิใจในอุดมคติตัวเอง
เช่นเดียวกันกับการกลับชาติมาเกิดของอินดราเกือบทั้งหมด
เพียงเพราะความภาคภูมิใจในตัวเอง มาดาระไม่เคยสงสัยเลยว่าเซ็ตสึดำคือสิ่งที่เขาสร้างขึ้นจริงๆ หรือเปล่า
“ใช่ ท่านมาดาระ…ท่านก็รู้ความสามารถของผมเช่นกัน ไม่มีใครในโลกนินจาสามารถติดตามตำแหน่งของผมได้ แม้ด้วยความช่วยเหลือจากจักระหรือกลิ่น”
“แม้จะเป็นคาเงะทั้งสามก็ทำไม่ได้”
แต่ในภายนอก เขาพูดด้วยความเคารพต่อมาดาระอย่างแน่นอน
“ฮึ่ม! คาเงะจนถึงตอนนี้ พวกมันล้วนแต่เป็นคนอ่อนแอ แม้แต่เจ้าเด็กน้อยโอโนกิยังกลายเป็นคาเงะได้”
มาดาระตะคอก
ไม่ใช่ว่าคนอายุเกือบร้อยปีจะมีอารมณ์ฉุนเฉียวขนาดนั้น
แต่มันคือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้ทำให้เขาหงุดหงิดเล็กน้อย
อันที่จริงแล้ว มาดาระทำงานอย่างหนักในโครงการอ่านจันทรานิรันดร์เมื่อหลายสิบปีก่อน
ด้วยอ่านจันทรานิรันดร์ ให้ทั้งโลกทั่งใบสงบสุขโดยสมบูรณ์ตลอดไป ทำในสิ่งที่แม้แต่ฮาชิรามะไม่สามารถทำได้!
เขาทำนายการเริ่มต้นของสงครามโลกนินจาครั้งที่สามเมื่อไม่กี่ปีก่อน ได้เตรียมการหลายอย่างล่วงหน้า และยังแจกเนตรสังสาระออกไปในที่สุด
อย่างไรก็ตาม ร่างกายของเขาแก่เกินไป
แม้ว่าเขาสามารถเอาชีวิตรอดมาได้จนถึงขนาดนี้ด้วยความช่วยเหลือจากรูปปั้นสิบหางด้านหลังเขา แต่เขายังไม่สามารถทำตามแผนของตัวเองได้
ดังนั้น ทางเลือกเดียวของมาดาระคือการหา ‘ทายาท’ ชั่วคราว
บุคคลนั้นต้องเป็นตระกูลอุจิวะ เพราะมีเพียงกลุ่มนี้เท่านั้นที่สามารถสืบทอดทุกสิ่งจากเขา รวมถึงตัวตนของเขาด้วย
และผู้สมัครเขาได้พบไม่นานมานี้
อุจิวะ โอบิโตะ อุจิวะที่ไม่เหมือนใคร
รักโลกและผู้อื่นด้วยความจริงใจ ปฏิบัติต่อผู้อื่นด้วยน้ำใจอย่างแท้จริง
คนประเภทนี้หาได้ยากในอุจิวะผู้ทะเยอทะยาน ต้องมีคนแบบนี้เกือบทุกสองสามทศวรรษในอุจิวะ หรือที่รู้จักกันทั่วไปในชื่ออุจิวะผู้ไร้เดียงสา!
มาดาระรู้ด้วยว่านี่แหละคือศักยภาพของอุจิวะผู้ทรงพลังที่สุด
ยิ่งมีความรักในใจมากเท่าไหร่ ความมืดที่ปะทุขึ้นเมื่อพวกเขาถูกความเกลียดชังกลืนกินจะยิ่งใหญ่ขึ้นเท่านั้น!
ความเกลียดชังนี้เป็นที่มาความแข็งแกร่งของอุจิวะ
มาดาระได้ออกแบบโครงเรื่องต่อไปแล้ว
ตราบใดการพัฒนาเป็นไปได้ด้วยดี อุจิวะโอบิโตะผู้แสนดีจะ ‘ตาย’ และผู้บงการคนใหม่จะถือกำเนิดขึ้น!
แต่เมื่อทุกอย่างกำลังเป็นไปได้ด้วยดี องค์กรทั้งสองได้ปรากฏตัวขึ้น
“สิบสามหน่วยพิทักษ์กับ เจ็ดเทพโจรสลัด…”
เมื่อพึมพำชื่อของทั้งสององค์กรด้วยเสียงต่ำ หัวใจของมาดาระหดหู่อย่างยิ่ง
องค์กรอันทรงพลังทั้งสองนี้ซึ่งแม้แต่เขายังไม่เคยได้ยินมาก่อน โผล่ขึ้นมาขัดขวางแผนการของเขา!
สิบสามหน่วยพิทักษ์คว้าร่างของไรคาเงะรุ่นสามนั่นไม่เป็นไร
ท้ายที่สุดแล้ว องค์กรนี้ยังไม่ปรากฏตัวอีกเลยนับตั้งแต่นั้นมา และเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นก่อนการเริ่มสงครามโลกนินจาครั้งที่สาม มันยังอยู่ในช่วงยอมรับได้ของมาดาระ
แต่แล้วเจ็ดเทพโจรสลัดทำให้สถานการณ์ปั่นป่วนโดยสิ้นเชิง
อีกฝ่ายยึดหนึ่งหางของซึนะ นำไปสู่การยุติสงครามโลกนินจาครั้งที่สามโดยตรง
ทั้งหมดนี้ทำให้มาดาระยอมรับไม่ได้
หนึ่งหางเป็นหนึ่งในอุปกรณ์ประกอบฉากสำคัญของแผน ‘อ่านจันทรานิรันดร์’ และการสิ้นสุดของสงครามโลกนินจาครั้งที่สามในช่วงต้นทำให้เขาไม่มีโอกาสปล่อยให้โอบิโตะดำคล้ำ!
ดังนั้นมาดาระจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปล่อยให้เซ็ตสึดำลงมือคว้าโอบิโตะโดยตรง
แม้ว่าจะมีช่องโหว่ในแผน แต่มาดาระไม่สามารถดูแลมันได้ขนาดนั้นอีก
“แกไปเฝ้าด้านนอก อย่าให้ใครรู้ถึงที่นี่”
มาดาระมั่นใจมากในการปกปิดที่อยู่ของตัวเอง
จากนั้นเขายกมือขึ้นเล็กน้อย เซ็ตสึสีขาวเดินออกมาจากใต้รูปปั้นสิบหาง โดยอุ้มโอบิโตะไปยังส่วนลึกของถ้ำ
มาดาระลุกขึ้นยืน ตัวสั่นเล็กน้อย เตรียมตามไป
ตอนนี้มันสายเกินไปแล้ว เขาพร้อมจะปรับแต่งด้วยตัวเอง ปล่อยให้โอบิโตะ ‘เข้าสู่ด้านมืด’!
แต่ในเวลานั้น…
“เปรี้ยง!”
“บูม!”
เสียงฟ้าผ่าดังสนั่นตามมาด้วยการระเบิด พังประตูตรงทางเข้าถ้ำขนาดใหญ่เพียงแห่งเดียวออก
และการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันนี้ทำให้ร่างของมาดาระแข็งทื่อ ใบหน้าอันดำมืดของเซ็ตสึดำแสดงท่าทางหวาดกลัวเช่นกัน
“ไม่! มันเป็นไปไม่ได้!”
เขามั่นใจความสามารถของตัวเองในการซ่อน เพราะมันเป็นของขวัญที่ ‘แม่’ ของเขามอบให้
แน่นอนว่าเขาไม่อยากเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้
“...”
กลับกัน เมื่อเปรียบเทียบกับมาดาระผู้เผชิญลมและคลื่นอันรุนแรงมาทั้งชีวิต ศีรษะของเขาหันไปอย่างเงียบๆ
จากนั้นเขาเห็นทางออกเดียวจากถ้ำไม่ไกล มีร่างสองร่างกำลังเดินออกมาจากเถ้าถ่านของกลุ่มควัน
“อุจิวะมาดาระผู้โด่งดัง อาศัยอยู่ในสถานที่แบบนี้ตลอดหลายปีผ่านมาหรือเปล่า?”
ทั้งสองร่างสูง ร่างทางด้านซ้ายมีกลองไทโกะสี่อันห้อยอยู่ด้านหลังนั้น มาดาระจำได้โดยธรรมชาติเมื่อมองแวบเดียว
ท้ายที่สุดอีกฝ่ายคือบุคคลสำคัญผู้ทำให้แผนของเขาหยุดชะงักโดยตรง แน่นอนว่าเขาได้เรียนรู้ตัวตนของอีกฝ่ายผ่านเซ็ตสึแล้ว
“เอเนล หนึ่งในเจ็ดเทพโจรสลัด?”
หลังจากกระซิบชื่อของเอเนล ดวงตาของมาดาระค่อยๆ หันไปยังด้านข้าง
อีกฝ่ายสามารถปรากฏตัวพร้อมกับเอเนลได้ แสดงถึงตัวตนชัดเจน
เมื่อเผชิญหน้ากับการจ้องมองของมาดาระ ชายคนนั้นค่อยๆ หยิบซิก้าร์ออกจากปาก พ่นควันออกมาแล้วพูดขึ้น
“เจ็ดเทพโจรสลัด ครอกโคไดล์”
…………………….
