ตอนที่ 22 เหตุไม่คาดคิด

　　"ในระหว่างการสำรวจ มีการตรวจพบคำสาประดับสอง และฝูงวิญญาณคำสาประดับต่ำในโรงภาพยนต์แห่งนี้ จึงอยากขอให้ผู้ใช้คุณไสยทั้งสองช่วยปัดเป่าคำสาปครับ"

　　เมื่อพระอาทิตย์กำลังตกดิน อิจิจิซึ่งถือแทบเล็ตอยู่ก็อ่านรายงานของภารกิจนี้ให้โกโจ คาเอเดะและฟุชิงุโระ เมงุมิฟัง

　　“ครับ”

　　โกโจ คาเอเดะตอบแบบเรียบๆ จากนั้นจึงเดินข้ามรั้วกั้นที่เป็นเชือกสีเหลืองเข้าไป

　　ส่วนฟุชิงุโระ เมงุมิตามเข้าไปติดๆ

　　อิจิจิมองไปที่ด้านหลังของทั้งสองคนแล้วพูดเงียบๆ

　　"ขอให้ทั้งคู่โชคดีนะครับ"

　　หลังจากพูดอย่างนั้น อิจิจิก็กางม่านทันที

　　เมื่อโกโจ คาเอเดะก้าวเท้าเข้าสู่โรงภาพยนต์ เสียงของระบบก็ดังขึ้น

　　"ติ๊ง - พบสถานที่เช็คอินใหม่แล้ว ต้องการเช็คอินไหม?"

　　"เช็คอิน!"

　　"ติ๊ง - ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่เช็คอินสำเร็จ รางวัลคือทักษะ 'หัตถ์คู่ผันแปร' " (แอดคิดได้แค่นี้แหละ)

　　หลังจากได้ยินรางวัลที่ได้รับจากระบบแล้ว โกโจ คาเอเดะก็ตกตะลึงไปในทันที

　　หัตถ์คู่ผันแปรเป็นหนึ่งในแปดทักษะวิเศษของการ์ตูนเรื่องนึง มือสีน้ำเงินมีความสามารถในการปรับความทรงจำหรือควบคุมวิญญาณได้ มือสีแดงปรับเปลี่ยนร่างกายซึ่งเป็นทักษะที่โคตรจะทรงพลัง ซึ่งแข็งแกร่งกว่าพลังของมาฮิโตะอีก

　　แต่หลังจากรู้ว่าได้ทักษะแบบนี้มา โกโจ คาเอเดะก็รีบเปิดใช้ฮาคิสังเกตจนถึงขีดสุดทันที

　　เพราะถ้ารางวัลมันดีขนาดนี้ แสดงว่าสถานที่แห่งนี้นั้นไม่ธรรมดา

　　หรือถ้าดวงดีจริงๆ เขาคงใช้ดวงของตัวเองหมดไปแล้ว

　　แต่ยังไงภารกิจนี้ก็คงไม่ธรรมดาแล้ว มีบางอย่างผิดปกติ

　　โกโจ คาเอเดะใช้ฮาคิสังเกตในการสำรวจไปเรื่อยๆ

　　ทันใดนั้น เขาก็ตรวจพบเกะโท สุงุรุที่อยู่ใต้ดิน แถมยังมีนิ้วของสุคุนะด้วย

　　อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้อยู่บริเวณโรงภาพยนต์

　　หลังจากค้นพบเกะโท สุงุรุแล้ว โกโจ คาเอเดะก็ถอนฮาคิสังเกตออกไป

　　ประสาทสัมผัสของผู้แข็งแกร่งค่อนข้างดี ถ้ายังเอาแต่ใช้ฮาคิสังเกตในการสอดส่อง จะถูกค้นพบได้ง่าย

　　“รุ่นพี่โกโจ มีอะไรรึเปล่าครับ?”

　　ฟุชิงุโระ เมงุมิ ถามด้วยสีหน้าแปลกๆ เมื่อเห็นโกโจ คาเอเดะยืนนิ่งอยู่

　　“ห๊ะ อ๋อ ไม่มีอะไรหรอก”

　　โกโจ คาเอเดะตอบด้วยรอยยิ้มแล้วพูดต่อ

　　“เหมือนคำสาปจะไม่ได้แข็งแกร่งอะไรนะ แยกกันก่อนแล้วกัน งานจะได้ไวขึ้น”

　　ฟุชิงุโระรู้อยู่แล้วว่าคำสาปที่แข็งแกร่งที่สุดของที่นี่เป็นแค่วิญญาณคำสาประดับสอง เพราะงั้นเขาจึงพยักหน้ารับโดยไม่ลังเล

　　"ได้ครับ"

　　หลังจากได้ยินคำตอบของฟุชิงุโระแล้ว โกโจ คาเอเดะก็เดินไปที่ประตูหลังของโรงภาพยนตร์ทันที

　　ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ข้างๆแล้ว เขาจึงทำมือประสานอิน

　　“คาถาแยกเงา”

　　ปัง!

　　ร่างเงาที่เหมือนกับตัวเขาทุกประการปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเขา

　　“นายทำหน้าที่แทนฉันไปก่อน เดี๋ยวฉันมา”

　　“เข้าใจแล้ว”

　　หลังจากที่โกโจ คาเอเดะสั่ง เขาก็ใช้ทักษะหัตถ์เมื่อครู่ทำให้ตัวเขาเล็กลง เขามองไปที่กระจก พยายามปรับรูปร่างหน้าตาของเขาให้ดูคล้ายกับฮิซึกายะ โทชิโร่ (หัวหน้าหน่วยที่10ในบลีช เจ้าของดาบเฮียวรินมารุนั่นแหละ)

　　เมื่อรู้สึกว่ามีความคล้ายกันประมาณ80-90เปอร์เซ็นต์แล้ว เขาก็ใช้ชุนโปออกจากบริเวณโรงภาพยนต์ทันที

　　หลังออกจากโรงภาพยนต์แล้ว โกโจ คาเอเดะก็รีบลงท่อระบายน้ำ และไปทางที่เขาพึ่งตรวจพบเกะโททันที

　　ตอนนี้เขาปลดปล่อยฮาคิสังเกตออกมาอีกครั้ง

　　ในเวลานี้ เกะโท สุุงุรุที่พึ่งออกมาจากท่อระบายน้ำก็หันกลับมามองด้วยความงุนงง

　　“รู้สึกเหมือนจะมีคนสอดแนมฉันอยู่ ถึงจะแค่ชั่วขณะ แต่ก็ไม่ผิดแน่”

　　เคนจาคุซึ่งควบคุมร่างเกะโท สุงุรุอยู่มีความมั่นใจในการรับรู้ของตัวเองอย่างมาก

　　เขาจึงมั่นใจมากว่าความรู้สึกที่ตัวเองถูกจับตาอยู่นั้นเขาไม่ได้คิดไปเองแน่นอน

　　“ดูเหมือนว่าคราวหน้าจะต้องระมัดระวังให้มากกว่านี้แล้วสิ”

　　เคนจาคุไม่ต้องการให้ตัวตนของเขาถูกเปิดเผยเร็วเกินไป

　　เขายังต้องรอให้พวกวิญญาณคำสาปโง่ๆพวกนั้นช่วยเขาปิดผนึกโกโจ ซาโตรุ

　　ไม่อย่างนั้นถ้ายังมีตัวแปรอย่างโกโจ ซาโตรุอยู่ ต่อให้แผนอะไรก็คงดำเนินได้ยาก

　　โกโจ คาเอเดะไม่รู้ว่าเกะโท สุงุรุนั้นระแวงมาก เมื่อรู้ว่าถูกพบแล้วเขาจึงรีบเปลี่ยนตำแหน่งทันที

　　ส่งผลให้เมื่อคาเอเดะไปถึง เคนจาคุก็ไม่อยู่แล้ว

　　“ให้ตายเถอะ เจ้านั้นหนีเร็วจริงๆ”

　　โกโจ คาเอเดะทำหน้าหงุดหงิดเมื่อมาถึงแล้วไม่เห็นเจ้าเคนจาคุนั่น

　　ที่เขาเลือกมาหาเคนจาคุไม่ใช่เพราะเขาอยากจะหาเรื่องสู้

　　แค่อยากรู้ว่าฐานของพวกนี้อยู่ที่ไหนก็แค่นั้น

　　เพราะถ้าเขาสามารถเช็คอินที่ฐานของเจ้าพวกนี้ได้ รางวัลจะต้องสุดติ่งกระดิ่งตู่อย่างแน่นอน

　　แน่นอนว่าถ้าไม่มีความมั่นใจมากพอ เขาคงไม่กล้าคิดจะทำอะไรแบบนี้

　　ส่วนหนึ่งก็เพราะทักษะที่เขามีอย่างหัตถ์คู่ผันแปร ฟื้นฟูสามระดับ และผนึกเบียคุโก

　　เพราะงั้นเขาจึงมั่นใจมากว่าต่อให้เขาสู้คนพวกนี้ไม่ได้ เขาก็ยังหนีได้อยู่ดี

　　โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทักษะอย่างหัตถ์คู่ผันแปร ทำให้เขาไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับพลังของมาฮโตะเลยแม้แต่น้อย

　　เพราะพลังของมาฮิโตะจะไม่สามารถต่อกรกับพลังหัตถ์ของเขาได้อย่างแน่นอน

　　ยิ่งถ้าเขาได้ทักษะอื่นในซีรีย์แปดทักษะวิเศษอย่าง ‘นายพลวิญญาณ’ หรือ ‘หกอมตะกรรโชก’ (กราบ คิดชื่อไม่เป็นจริงๆ55555555555)

　　แต่ของดีแบบนั้น ตอนนี้ได้แค่หวังไปก่อน

　　“ดูเหมือนจะมีแค่การใช้นิ้วของสุคุนะเท่านั้นแล้วล่ะ”

　　โกโจ คาเอเดะถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ แล้วเดินคอตกกลับไปที่โณงภาพยนต์

　　ไม่นานหลังจากที่โกโจ คาเอเดะจากไป

　　มาฮิโตะที่ไม่ได้ได้สวมเสื้อ มีผมสีฟ้าและมีรอยเย็บตามร่างกาย ก็ปรากฏตัวและเดินผ่านฝูงชน

　　“น่าสนใจ มันน่าสนใจจริงๆ”

　　ขณะที่เขาเดิน มาฮิโตะก็มองไปที่ตุ๊กตาที่หน้าตาบิดเบี้ยวในมือของเขา และเผยรอยยิ้มออกมา (เดาว่าคงเขียนบรรยายว่ามาฮิโตะพึ่งเกิดนะ)