บทที่ 161 : ประเภทภารกิจ การปราบปราม (4-1)

บทที่ 161 : ประเภทภารกิจ การปราบปราม (4-1)

กำลังเสริมมาถึงแล้ว

คราวนี้เรามีคันศรยักษ์ที่จะคอยสนับสนุนแล้ว

'แต่ว่า…'

ฉันมองไปยังฝั่งตรงข้ามของหอคอย

[ทหารมนุษย์ Lv.18] X 43

[อัศวินมนุษย์ Lv.20] X 6

ทหารกำลังขึ้นมาจากด้านล่างกำแพงปราสาท พวกเขารีบวิ่งไปที่แท่นบูชา

"ชึ้บ!"

ปลายดาบฟาดแก้มของอีดิส เลือดหยดเล็กๆ กระเซ็น

สีหน้าของอีดิสบิดเบี้ยว ในขณะที่ทหารที่เสียชีวิตตกลงไปใต้กำแพงปราสาททีละคน มีทหารจำนวนมากที่พุ่งไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง

"รีบไปเร็ว!"

ฉันตะโกนบอกปาร์ตี้ที่สามที่วิ่งไปทางหอคอย แล้วจับดาบของฉันไว้แน่น

“ดูเหมือนว่าถึงเวลาเปลี่ยนแล้ว”

"ฉันเห็นด้วย"

ฉันก้าวถอยหลังจากตำแหน่งของฉัน

ทันใดนั้นเองปากของมังกรดำก็พุ่งเข้ามาหาเรา แต่ดาบของเวคิสก็แทงเข้าที่จมูกของมัน

“คู้ว!”

“เสียงไพเราะดีแฮะ”

เวคิสหัวเราะเบา ๆ ขณะที่เขาหยิบดาบออกมา

ถัดจากเขา เนเรสซ่ายืนอยู่ที่นั่นพร้อมกับดาบของเธอที่กางออก พิษหยดลงมาจากปลายดาบอันแวววาวของเธอ

“พิษจะได้ผลไหม?”

“ได้ในระดับหนึ่ง”

ตาซ้ายของมังกรดำถูกโจมตี

ระหว่างเปลือกตาที่ปิดอยู่ มีเลือดสีม่วงไหลลงมา

“มันสูญเสียการรับรู้ไปแล้ว ใช้ประโยนช์จากสิ่งนั้นให้ดี”

“ฉันจะจำไว้”

“กร๊ากกก!”

พวกเราหลบหางที่แกว่งไปมาด้วยการกระโดด

ฉันหันไปหาสมาชิกปาร์ตี้ของเรา ระหว่างทางก็เจอพวกเงาอีกนิดหน่อย ฉันชะลอการเคลื่อนไหวของฉัน หลบแล้วเฉือนคอมัน

เจนน่าซึ่งเล็งศัตรูเสร็จแล้วก็ปล่อยลูกธนูออกไปทันที

ลูกธนูพุ่งเข้าใส่ปีกของมังกรดำ

“เธอมีลูกศรเหลืออยู่กี่ลูก?”

“อืม ประมาณห้า”

“ใช้มันทั้งหมดนั้นแหละ”

"เข้าใจแล้ว!"

ฉันหยิบยาที่เหลือครึ่งหนึ่งออกมาแล้วดื่ม

ฉันประเมินสถานการณ์แล้ว ปาร์ตี้ที่สองกำลังปกป้องแท่นบูชาทางด้านซ้ายของกำแพงปราสาท ทางด้านขวาของกำแพง ปาร์ตี้ที่สามกำลังขึ้นไปบนหอคอยที่ติดตั้งบัลลิสต้า ตามด้วยทหารไล่ตามพวกเขา

“เราไม่มีเวลาแล้ว”

เมื่อแท่นบูชาถูกยึดคืนและพรหายไป สัตว์ประหลาดตัวนี้ก็จะกลับมามีความต้านทานอีกครั้ง

โอกาสในการชนะของเรามีน้อยกว่า 10% เราต้องจัดการมันให้เสร็จก่อนที่การป้องกันของอีกฝ่ายจะพังหมด ฉันโยนขวดแก้วเปล่าแล้วกวาดเงาดำนั้นออกไป

“ฉันมาแล้ว ชาร์ล!”

ฉันเห็นชาร์ลปีนหอคอย

ข้างหลังเธอคือสมาชิกในปาร์ตี้ของเธอ

“ใช้คันศรยักษ์เลย ให้อีกสี่คนจัดการพวกที่เหลือ!”

ฉันตะโกนเพื่อให้ชาร์ลได้ยินชัดเจน

สาวผมสั้นพยักหน้า ในไม่ช้าชาร์ลซึ่งปีนขึ้นไปบนยอดหอคอยและจับคันศรยักษ์ไว้ในมือ

“คือว่าต้องใช้ยังไง…?”

“ฉันต้องอธิบายเรื่องนั้นด้วยเหรอ?”

"ฉันจะพยายาม! พวกคุณที่เหลือช่วยปกป้องพวกเราด้วย!”

"ได้!"

น้ำเสียงของอีดิสกังวล

ปาร์ตี้ที่สองถอยออกไปด้านหลัง แต่พวกเขาก็เข้าใกล้ขีดจำกัดแล้ว ออลก้าดื่มยาสองขวดหมดแล้ว เขาจึงรีบพูดว่า

“ฉันขอลองใช้มันอีกครั้งได้ไหม? ถ้าเกิดว่าฉันคิดถูก…”

เปลวไฟสีแดงผุดขึ้นจากมือของออลก้า

มันแตกต่างจากเปลวไฟที่เธอเคยใช้มาก่อน ฉันฟันเงาด้วยดาบแล้วพูด

“มันยังไม่ถึงเวลา รอก่อน”

"เข้าใจแล้ว"

ชึ้บ

ลูกศรสุดท้ายของเจนน่าพุ่งเข้าใส่ร่างของสิ่งมีชีวิตนั้น

มีลูกศรทั้งหมดเจ็ดดอกฝังอยู่ในร่างของมังกรดำ อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้สนใจและยังคงขยับร่างกายของมันต่อไปอย่างไม่ลดละ

'ดูเหมือนว่ามันจะไม่เพียงพอ'

ไอ้บอสบ้านี้จัดการยากอย่างเหลือเชื่อ

ฉันขมวดคิ้ว

“ฉันเพิ่งใช้ลูกธนูสุดท้ายของฉันไป!”

“งั้นก็หยิบมีดสั้นออกมา จัดการกับเงาและปกป้องออลก้า”

"เข้าใจแล้ว  แล้วนายล่ะ?"

“ฉันจะไปเข้าร่วมแนวหน้า”

ที่ด้านบนสุดของหอคอย ชาร์ลกำลังแผยสีหน้างุนงง

เคล้ง

ด้วยเสียงโลหะปะทะกัน ตัวคันศรยักษ์ก็ค่อยๆ หมุนไป ชาร์ลที่มีสีหน้างุนงงกำลังเล็งมันไปที่มังกรดำ

“ไอ้นี้! มันขยับเร็วเกินไปแล้ว!”

“ฉันจะเข้าไปเสริมด้วย”

ฉันพึมพำและยกดาบขึ้น

มังกรดำสลับการโจมตีระหว่างเวคิสและเนเรสซา ตอนที่ฉันเข้าร่วมกับพวกเขา มันก็ใช้หางกวาดพื้น ฉันเตะมันออกไปด้วยเท้าและฟันมันด้วยดาบของฉัน เลือดสีดำกระเซ็นและฉันก็พูดกับพวกเขาสองคนว่า

“มีคันศรยักษ์ยู่ข้างหลังเรา เราจำเป็นต้องทำให้ลูกคันศรยักษ์โดนมัน”

"เข้าใจแล้ว"

ทุกคนพยักหน้า

เนเรสซ่ายื่นดาบออกมาข้างหน้า

ฉันวางดาบของฉันลงบนดาบของเนเรสซ่าแล้วดึงออกมา ดาบของฉันเต็มไปด้วยพิษ

"กร๊าาาก!"

มังกรดำที่เหลือเพียงตาขวาก็คำราม ปีกของมันพับลงจนบดบังการมองเห็น เวคิสจัดการปีกซ้ายของมัน และเนเรสซ่าจัดการปีกขวาของมัน ฉันพุ่งไปข้างหน้าและแทงดาบที่เคลือบพิษลึกเข้าไปในขาขวา

"ตอนนี้! จัดการเลย!"

บูม!

เสียงที่เหมือนระเบิดดังขึ้น

ลูกศรขนาดใหญ่ได้ถูกยิงจากมาจากตัวคันศรยักษ์ มันฝังตัวอยู่ด้านข้างของมังกรดำ คันศรนั้นยาวกว่า 2 เมตร เลือดพุ่งออกมาราวกับน้ำตก และร่างของมังกรก็โน้มตัวไปด้านข้างอย่างแรง

“อีกแค่ครั้งเดียว”

แค่นี้มันยังไม่พอ

หากเราสามารถยิงได้อีกครั้งหนึ่ง ออลก้าก็จะสามารถเตรียมเวทย์มนตร์ของเธอได้พอดี และเราก็สามารถจัดการมันได้เลย ฉันจึงตะโกนไปทางหอคอย

“อีกที!”

ในขณะนั้นก็มีข้อความปรากฏขึ้น

['ชาร์ล(★★)' กลับมาสู่อ้อมกอดของเทพธิดาแล้ว! ความมุ่งมั่นของเธอจะถูกจดจำตลอดไป]