บทที่ 19 วงแหวนที่สอง

"สัตว์ประหลาดเจ้าเล่ห์มาก!"

  เฟยหลินถือปืนลึกลับรู้สึกประหลาดใจ แต่เขาไม่คิดว่าสัตว์ประหลาดจะแสร้งทำเป็นตาย

  โชคดีที่แม้ว่าเขาไม่ได้ตั้งใจที่จะเข้าร่วมการต่อสู้ แต่เขาก็ไม่ได้ขาดความระมัดระวัง ดังนั้นเขาจึงเรียกปืนลึกลับออกมาและถือมันไว้ในมือ

  ด้วยเหตุนี้ เขาจึงสามารถตอบสนองได้ทันเวลาและฆ่าผู้หญิงไร้ตาที่ต้องการจะหลบหนีด้วยปืนลึกลับ

  “…”

   เมื่อมองไปที่หญิงไร้ตาที่ล้มลงอีกครั้งและรอยกระสุนปืนสามนัดบนหัวของหญิงไร้ตา ไอวี่เข้าใจโดยธรรมชาติว่าเป็นเฟยหลินที่ฆ่าหญิงไร้ตาและป้องกันไม่ให้หญิงไร้ตาหลบหนี

   เธอมองกลับไปที่เฟยหลินด้วยท่าทางที่ซับซ้อน

   ถ้าไม่ใช่เพราะการยิงของเฟยหลินไอวี่เกรงว่าคืนนี้จะไร้ประโยชน์ เมื่อคิดถึงสิ่งที่เธอพูดกับเฟยหลินก่อนหน้านี้ เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกซับซ้อนเล็กน้อย

   หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เธอกล่าว

   “คุณอารักขาที่นี่ ฉันจะไปที่สำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักรในบริเวณใกล้เคียง แล้วเรียกเจ้าหน้าที่ตำรวจมาขนศพไป”

"เอาตามนั้น" เฟยหลินไม่ได้นิ่งนอนใจกับการฆ่าสัตว์ประหลาด

   ในแง่ของความแข็งแกร่ง ความแข็งแกร่งของไอวี่จะต้องสูงกว่าเขา แต่เขาเพียงบังเอิญพบกับผู้หญิงไร้ตาที่โกงความตาย และมีโอกาสที่จะเคลื่อนไหว จนยิงมันตายเท่านั้น

   ภายใต้สถานการณ์ปกติไอวี่จะต้องสามารถฆ่า Eyeless Girl ได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นจึงไม่มีอะไรต้องพึงพอใจหรือแสดงตัวเพื่อขอรับความดีความชอบ

   กว่าสิบนาทีต่อมา รถม้าที่มีสัญลักษณ์ของกระทรวงทหารรักษาพระองค์ก็มาถึง ไอวี่และเจ้าหน้าที่ตำรวจสามคนลงจากรถ ตำรวจสามคนนี้น่าจะเป็นยามกลางคืนของสำนักงานยามในบริเวณใกล้เคียง

  หากแผนกรักษาความปลอดภัยเป็นเหมือนสำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักรสาธารณะในชีวิตที่แล้วของเฟยหลินแผนกรักษาความปลอดภัยก็เหมือนสถานีตำรวจที่กระจายอยู่ในเขตอำนาจศาลต่างๆ

   “ท่านครับ นี่คือศพหรือครับ”  เจ้าหน้าที่ตำรวจชายที่ปฏิบัติหน้าที่ถามไอวี่ด้วยความเคารพ

   เมื่อเร็วๆ นี้ ไอวี่แสดง ID ของสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรให้เขาดู และเขาเคยได้ยินเกี่ยวกับแผนกนี้มาอย่างคลุมเครือ แต่ไม่มีใครคิดว่ามันจะมีอยู่จริง

   “ใช่ ศพนี้แหละ” ไอวี่พยักหน้า

   “เยี่ยมเลย”

   ตำรวจชายหัวหน้าคนงานออกคำสั่ง

   ทันใดนั้น เจ้าหน้าที่ตำรวจอีก 2 นายก็มาถึงศพของหญิงไร้ตา นำศพของหญิงไร้ตาใส่ถุงเก็บศพ และอุ้มไปที่รถม้า จากนั้น ทุกคนขึ้นรถ รวมทั้งรูตินที่เพิ่งรอดชีวิตจากภัยพิบัติ

  แม้ว่าเขาจะตกเป็นเหยื่อ แต่ในฐานะบุคคลที่เคยมีประสบการณ์ลึกลับ เขาจำต้องถูกนำตัวออกไปเพื่อเข้ารับการสัมภาษณ์ ลงนามในข้อตกลงไม่เปิดเผยข้อมูล และจะต้องไม่เปิดเผยสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนี้

  ท้ายที่สุดหากประชาชนทั่วไปรับรู้ถึงการมีอยู่ของสัตว์ประหลาดและการมีอยู่ของสัตว์ประหลาดที่มีพลังพิเศษที่สามารถทำลายล้างขนาดใหญ่ในโลกนี้ได้ ย่อมจะก่อให้เกิดความตื่นตระหนกและเป็นอันตรายต่อความมั่นคงของสังคมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

  รถม้าหยุดที่แผนกรักษาความปลอดภัย และ รูติน ถูกนำตัวไปที่แผนกรักษาความปลอดภัยเพื่อพูดคุย หลังจากที่ร่างของหญิงสาวไร้ดวงตาถูกย้ายไปยังแผนกรักษาความปลอดภัยแล้ว เธอก็ถูกส่งไปยังสำนักงานรักษาความมั่นคงอย่างลับๆโดยรถม้าพิเศษ

  ศพของหญิงไร้ตามีบรรยากาศลึกลับปนเปื้อน หากไม่ได้รับการจัดการอย่างถูกต้อง มีแนวโน้มที่จะทำให้เกิดภัยพิบัติลึกลับตามมา ดังนั้น จึงต้องจัดการเป็นพิเศษ

   “กลับบ้านคืนนี้ โอนเงินที่สำนักงานรองผู้อำนวยการ พรุ่งนี้ 9 โมง แล้วรายงานประสบการณ์ภารกิจนี้ให้รองผู้อำนวยการ ทราบพร้อมกัน”

  ไอวี่ มองไปที่เฟยหลินและกล่าวออกมา

"ตกลง"เฟยหลินพยักหน้า ในที่สุดก็นอนหลับฝันดีในคืนนี้

   ให้รถม้าของฝ่ายรักษาความปลอดภัยไปส่งเขา และในที่สุดฟยหลินก็ได้กลับบ้าน  เขานอนลงบนเตียงอยากจะหลับให้สบายแต่กลับพบว่าตอนนี้เขานอนไม่หลับเลย

   หลังจากพบหญิงสาวที่ไร้ดวงตา ตอนนี้เขาอยู่ในอาการตื่นเต้นและไม่มีอาการง่วงนอนแม้แต่น้อย

   นี่เป็นเพียงการเผชิญหน้าสัตว์ประหลาดครั้งที่สองของเขา จะสามารถสงบสติอารมณ์จากการเผชิญหน้าครั้งก่อนได้อย่างไร?

   "แผงระบบ" เนื่องจากไม่มีความง่วงนอนเฟยหลินจึงเรียกแผงควบคุมออกมา

   การเผชิญหน้ากับหญิงสาวที่ไร้ดวงตาจะได้รับคะแนนลึกลับ 1.5 แต้ม บวกกับ 0.5 แต้มก่อนหน้า แต้มลึกลับถึง 2 แต้ม

   ฉันไม่รู้ว่า แต้มลึกลับ 2 แต้มนี้สามารถตรงตามเงื่อนไขการอัพเกรดของ ความลึกลับได้หรือไม่

   ชื่อ:เฟยหลิน

   วิเคราะห์วัตถุโบราณ: ความชำนาญ (อัพเกรดได้)

   ความสามารถด้านปืน: วงแหวน (อัพเกรดได้)

   คะแนนลึกลับ: 2

   "อัพเกรดได้แล้ว!"

  ดวงตาของเฟยหลินหันไปที่ทักษะปืนลึกลับอย่างรวดเร็ว และในวินาทีต่อมา สีหน้าประหลาดใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

   เขาเห็นที่ส่วนท้ายสุดของคอลัมน์ของปืนลึกลับ คำว่า "อัปเกรดไม่ได้" เดิมถูกแทนที่ด้วย “อัปเกรดได้”

   กล่าวอีกนัยหนึ่ง ปืนลึกลับสามารถอัพเกรดได้แล้ว

"อัพเกรด!"

  เฟยหลินเลือกอย่างเด็ดขาดที่จะอัพเกรดปืนลึกลับ และกำจัดระดับที่อ่อนแอที่สุด ของสำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักรออกไปในคืนนี้

  ชู่!

   ความทรงจำจำนวนมากเกี่ยวกับการเป็นนักแม่นปืนอาร์คปรากฏขึ้นในจิตใจของเขา ในความทรงจำของเขา เขาฝึกฝนนักแม่นปืนอาร์คครั้งแล้วครั้งเล่าโดยไม่หยุดชะงักทุกวัน

   ด้วยการฝึกฝน ความสำเร็จในการเป็นนักแม่นปืนอาร์คของเขาเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว

  กระสุนเริ่มโค้ง

   กระสุนเริ่มที่จะหลีกเลี่ยงสิ่งกีดขวางและโจมตีเป้าหมายที่อยู่ข้างหลัง

และหลังจากนั้นกระสุนอาร์คที่สมบูรณ์แบบ

  …

   ในที่สุด เขาก็เชี่ยวชาญการเป็นนักแม่นปืนอาร์คอย่างสมบูรณ์

   แม้แต่นักแม่นปืนส่วนโค้งก็สามารถเหมือนกับนักแม่นปืนแบบตรงได้

ในเวลาเดียวกัน

  ชู่—

   รอยสักปืนพกสีเงินที่หลังมือซ้ายของเขาเริ่มร้อนขึ้น

   ไม่ใช่ความร้อนที่แผดเผาเล็กน้อยเมื่อถูกเรียก แต่เป็นความร้อนที่แผดเผาราวกับว่ามันสัมผัสกับบางสิ่งที่ร้อนจัด

   พร้อมกับความร้อนที่แผดเผานี้เอง ปืนลึกลับก็โผล่ออกมาจากรอยสักโดยอัตโนมัติ  ราวกับว่าไม่ได้รับผลกระทบจากแรงโน้มถ่วง เขาลอยขึ้นลอยอยู่เหนือร่างกายของเขา  เริ่มที่จะซึมซับความทรงจำของการเป็นนักแม่นปืนอาร์คไว้ในใจของเขาโดยอัตโนมัติ

ความจำหรือความเข้าใจในการเป็นนักแม่นปืนอาร์คคือสารอาหารที่ดีที่สุดสำหรับการส่งเสริมวิวัฒนาการของปืนลึกลับ

  โอม—

  เมื่อความทรงจำถูกดูดซับ ร่างกายสีเงินของปืนลึกลับก็เปลี่ยนเป็นสีแดงและร้อนขึ้น  และรูปร่างก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยราวกับกำลังหล่อหลอมขึ้นมาใหม่

   ใช้เวลาสักครู่ก่อนที่การเปลี่ยนแปลงนี้จะสิ้นสุดลง และปืนลึกลับก็กลับมาเป็นสีเงินอีกครั้ง  เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ ตัวปืนได้รับการปรับในระดับหนึ่ง และเหมาะสมกับฝ่ามือของเขามากขึ้น จับกระชับไม่มีหลุด

   ไม่ใช่ปืนลูกโม่มาตรฐานอีกต่อไป แต่เป็นปืนลูกโม่ที่ปรับแต่งเป็นพิเศษตามลักษณะฝ่ามือของเฟยหลิน

  ชู่!

   พร้อมกับความเจ็บปวดจากการเผาไหม้ ปืนลูกโม่กลายเป็นรอยสักอีกครั้งและปรากฏขึ้นที่หลังมือซ้ายของเขา

   มีความร้อนแผดเผาเล็กน้อยเริ่มจากบริเวณรอยสัก เรื่อยไปทางมือซ้าย จนกระทั่งลามไปทั้งตัว ภายใต้ความร้อนที่แผดเผาเล็กน้อยนี้ สมรรถภาพทางกายของเขาดีขึ้นทันที

   การปรับปรุงไม่ได้ใหญ่โตนัก สิ่งที่เขาฝึกฝนคือปืนลึกลับ และวัตถุเสริมความแข็งแกร่งหลักคือปืนลึกลับ

   ถึงกระนั้นสมรรถภาพทางกายของเขาก็เทียบได้กับทหารที่ออกกำลังกายมาเป็นเวลานาน

หลังจากนี้เขาจะก็สามารถวิ่งไปบนถนนสองสาย โดยไม่หมดลมหายใจไปก่อน เหมือนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้อีกแล้ว

   “เข้าใกล้กระสุนไร้ขอบเขตเข้าไปอีกก้าว!”เฟยหลินสัมผัสได้ถึงสถานะของปืนลึกลับผ่านรอยสัก

   เขาพบว่าพลังลึกลับที่ปืนลึกลับสามารถเก็บได้นั้นเพิ่มขึ้นอย่างมาก และเพิ่มขึ้นถึงสามเท่าของจำนวนก่อนหน้านี้

พลังลึกลับที่สามารถเก็บได้เพิ่มขึ้นประมาณสามเท่า กล่าวคือ จำนวนกระสุนที่สามารถควบแน่นโดยปืนลึกลับในปัจจุบันมีถึงประมาณสามสิบ

สำหรับเขาแล้ว จำนวน 30 นั้นเพียงพอสำหรับการต่อสู้ และเขาไม่สามารถใช้มันจนหมด  ท้ายที่สุดเขาเป็นนักแม่นปืนและกระสุนของเขาแทบจะไม่เสียเลย

   โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อนักแม่นปืนอาร์คเชี่ยวชาญแล้ว วิถีกระสุนที่ยิงออกไปก็ยิ่งยากต่อการตรวจจับโดยศัตรู

  …

   เช้าวันรุ่งขึ้นเฟยหลินมาที่สำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักร เนื่องจากติดภารกิจไม่ได้มาที่สำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักรหลายวัน

ร้านอาหารของสำนักงานเปิดให้บริการอาหารเช้าด้วย เขาสั่งเบคอนหมูดำระดับพรีเมียม ไข่เจียวไก่ดอกคามิเลียปรุงสุก ขนมปังขาวหนานุ่มพร้อมแยม และเห็ดย่างราดซอส

  เนื่องจากส่วนผสมทั้งหมดเป็นส่วนผสมระดับไฮเอนด์ อาหารเช้าเช่นนี้อาจมีราคาหลายชิลลิงเป็นอย่างต่ำในร้านอาหารข้างนอก แต่สามารถรับประทานได้ฟรีที่สำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักร

   เขามีความสุขอีกครั้งสำหรับสวัสดิการเช่นนี้ การเลือกเข้าร่วมสำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักรแทนที่จะเป็นองค์กรที่ไม่เป็นทางการอื่น ๆ เป็นทางเลือกที่ถูกต้อง

เวลาที่นัดกับไอวี่เพื่อไปรายงานตัวต่อลินดี้ในสำนักงานรองผู้อำนวยการคือเวลาเก้านาฬิกา และยังมีเวลาอีกพอสมควรก่อนที่เฟยหลินจะมาถึงห้องยิงปืนใต้ดิน

   เอาเป้าปืนออกมา 12 อัน และวางเป้าปืนทั้ง 12 อันทับกัน

  จากนั้น เขาก็ก้าวถอยหลังและหยิบปืนลูกโม่ธรรมดาออกจากซองหนัง

บูม!

   เสียงปืนดังขึ้น และกระสุนสีทองเหลืองก็พุ่งออกมาจากปืนลูกโม่

   ไม่ใช่การบินตรง แต่เป็นวิถีโค้ง

  เป้ง-

  กระสุนทะลุเป้าแรกไปโดนเป้าที่สองโดยไม่โดนเป้าแรก ทิ้งช่องไว้ที่เป้าที่สอง

  ปัง ปัง ปัง!

   เขาไม่หยุดและยังคงยิงนัดที่สอง นัดที่สาม

กระสุนที่เหลืออีก 5 นัดในปืนลูกโม่ก็พุ่งออกไปทีละนัด พุ่งเข้าหาเป้าหมายตามลำดับในแนวโค้ง

   ไม่มีข้อยกเว้น เป้าปืนอีกห้ากระบอกภายใต้การบดบังก็ถูกโจมตีเช่นกัน แต่เป้าปืนที่ถูกบดบังไม่ได้รับความเสียหายเลย

"ไม่เลว!"

  เฟยหลินก้าวไปข้างหน้าและมองไปที่เป้าหมายทั้งหกที่โดนโจมตี  เมื่อเห็นว่ารูกระสุนของเป้าหมายทั้งหกอยู่ในเป้าสีแดง เขาก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

   ด้วยเป้ายิงที่อยู่ข้างหน้า เขามองไม่เห็นเป้ายิงที่อยู่ข้างหลัง  แต่ด้วยความเป็นนักแม่นปืนในปัจจุบัน เขาสามารถยิงได้อย่างสุ่มสี่สุ่มห้า

   แม้ว่าคุณจะมองไม่เห็นเป้าปืนที่อยู่ข้างหลังคุณ แต่คุณก็สามารถยิงกระสุนเข้าเป้าของเป้าปืนที่อยู่ด้านหลังคุณได้ผ่านการหักมุม

   "เวลานัดกับไอวี่ใกล้จะมาถึงแล้ว!" หยิบนาฬิกาพกออกมาและเฟยหลินตรวจสอบเวลา

   เมื่อเห็นว่าเวลาที่ตกลงกับไอวี่ใกล้เข้ามาแล้ว เขาจึงออกจากห้องถ่ายภาพและเดินไปที่สำนักงานรองผู้อำนวยการของลินดี้ เขาและไอวี่ตกลงที่จะพบกันนอกสำนักงานรองผู้อำนวยการของลินดี้

   ทันทีที่เฟยหลินออกไป พนักงานที่ทราบว่ามีการใช้ห้องฝึกซ้อมแล้วเข้าไปในห้องทันทีและเตรียมทำความสะอาด

   อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเห็นตำแหน่งของเป้าปืนและรูกระสุนในห้องยิง เจ้าหน้าที่ก็หดม่านตาลงทันที

   เมื่อสามารถในการทำงานในสำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักร เขาไม่ใช่คนธรรมดาโดยธรรมชาติ

  แม้ว่าเขาจะไม่ใช่นักเล่นไสยศาสตร์ แต่เขาก็เป็นทหารเกษียณที่ผ่านการทดลองทางการเมืองหลายครั้ง

   สถานที่ที่ปรมาจารย์นักแม่นปืนถือกำเนิดมากที่สุดคือกองทัพอย่างไม่ต้องสงสัย เนื่องจากสถานะของเขาในฐานะทหารเกษียณ ครั้งหนึ่งเขาเคยติดต่อกับนักเล่นไสยศาสตร์ ผู้ฝึกฝนเทคนิคลึกลับของปืนลึกลับ และเขามีความเข้าใจเกี่ยวกับเทคนิคลึกลับของปืนลึกลับ

   เมื่อเห็นเป้าหมายทั้งหกนี้ เขาก็เข้าใจในทันทีว่าเฟยหลินเชี่ยวชาญในการเป็นนักแม่นปืนอาร์ค

   "เชี่ยวชาญการเป็นนักแม่นปืนอาร์คในเวลาเพียงหนึ่งเดือน?!"

   ในฐานะเจ้าหน้าที่ เขาเป็นส่วนหนึ่งของกลไกการกำกับดูแลของสำนักความมั่นคงแห่งอาณาจักร และเขาเคยรายงานต่อจูลี่เกี่ยวกับสถานการณ์ของเฟยหลินมาก่อน

  ผู้ดูแลรู้ว่ามันหมายถึงอะไรในการฝึกฝนนักแม่นปืนอาร์ค เขาจึงไม่ใส่ใจที่จะทำความสะอาด และรีบไปรายงานจูลี่ผู้รับผิดชอบพื้นที่นี้ทันที