บทที่ 9 : คำเชิญชวน

"เข้ามาได้เลย!"

เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูเฟยหลินจึงคิดว่าองค์กรลึกลับมาหา เขาจัดแจงเสื้อผ้าเพื่อให้ตัวเองดูเป็นมืออาชีพก่อนเชิญอีกฝ่ายเข้ามา

หลังกลับจากสนามซ้อมเขาก็รออย่างใจจดใจจ่อ

แม้แคฟฟี่จะบอกว่าด้วยทักษะนักแม่นปืนของเฟยหลินสามารถดึงดูดความสนใจขององค์กรลึกลับและมีโอกาสได้รับคัดเลือกโดยองค์กรลึกลับแน่นอน แต่เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหม่า

อย่างไรก็ตามแคฟฟี่ไม่ได้เป็นสมาชิกขององค์กรลึกลับ การแสดงทักษะนักแม่นปืนระดับชำนาญพิเศษสามารถดึงดูดองค์กรลึกลับได้เป็นแค่การคาดเดาของแคฟฟี่ ซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นความจริง

เอี๊ยด!

ประตูห้องทดลองถูกผลักออก หญิงสาววัยยี่สิบกว่า ๆ สวมชุดสีดำยาวเดินเข้ามา

ผู้หญิงคนนี้มีผมยาวปานกลางสีน้ำตาลหยิก มีรูปร่างหน้าตาที่สวยงามมาก

เมื่อเห็นใบหน้าของผู้หญิงคนนี้เฟยหลินอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงเล็กน้อย

เขาอยู่บนโลกนี้มา 20 ปีแล้ว เคยเห็นสาวงามในโลกนี้บางคนสวยกว่าดารายุโรปและอเมริกาบางคนในชาติที่แล้วเสียอีก

แต่ไม่มีใครเทียบได้กับรูปลักษณ์ของผู้หญิงตรงหน้าเขาในตอนนี้เลย

ใบหน้าของอีกฝ่ายเปรียบเสมือนผลงานชิ้นเอกของพระเจ้า ซึ่งไม่มีตำหนิแม้แต่น้อย

ไฝใต้ตาข้างซ้ายของอีกฝ่ายยิ่งเพิ่มเสน่ห์มากขึ้นไปอีก

"น่าเสียดายจังที่คงแต่งงานกับผู้หญิงแบบนี้ไม่ได้   "เฟยหลินครุ่นคิดกับตัวเอง

ในฐานะผู้ประเมินวัตถุโบราณ เขาสังเกตเห็นความแพงของชุดสีดำยาวที่อีกฝ่ายสวม

เนื้อผ้าทำจากผ้าไหมสีดำซึ่งมีราคาแพงกว่าทองคำหลายสิบเท่า แถมตัดเย็บโดยช่างตัดเย็บชั้นนำ นอกจากนี้ยังมีเพชรขนาดเท่าหัวแม่มือสามเม็ดปักบนหน้าอกของเสื้อด้วย

ราคาน่าจะประมาณสองถึงสามร้อยปอนด์ทองคำแน่ ๆ สรุปว่าทั้งชุดที่เธอสวมใส่แพงกว่าห้องทดลองเขาอีก

ผู้หญิงแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่เขาจะมีโอกาสได้แต่งงานด้วยเลย

เขาตั้งสมาธิและขอให้หญิงสาวนั่งบนโซฟา ก่อนชงชาดำที่ดีที่สุดให้เธอหนึ่งแก้วแล้วถาม

"สวัสดีครับคุณผู้หญิง ไม่ทราบว่าต้องการจะประเมินราคาเครื่องประดับโบราณหรือเปล่าครับ?"

"ไม่… ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อประเมินราคาเครื่องประดับโบราณหรืออะไรทั้งนั้น"

ลินดี้จิบชาดำและไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ จึงวางมันลงและพูดว่า

"ขอแนะนำตัวเองก่อน ฉันชื่อลินดี้ ฮาร์โลวินจากสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร"

เมื่อเฟยหลินมองเธอ เธอก็มองเขาด้วย ราวกับสังเกตเห็นความตกตะลึงของเขาที่แสดงออกมา

ซึ่งเธอไม่ว่าอะไรถ้าจะมองแบบนั้น

เธอรู้จักเสน่ห์ของตัวเองเป็นอย่างดีและปฏิกิริยาแบบนี้ ถือเป็นเรื่องปกติหลังจากใครที่ได้เห็นเธอ

"สำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร?"เฟยหลินเกิดความสงสัย

เขาเคยได้ยินเกี่ยวกับสำนักงานสรรพกรแห่งราชอาณาจักร สำนักงานสาธารณสุขแห่งราชอาณาจักร สำนักงานพลเรือนแห่งราชอาณาจักร ฯลฯ แต่เขาไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรมาก่อนเลย

"สำนักงานของเราเป็นหน่วยงานลับของอาณาจักร และคนธรรมดาแทบไม่รู้ถึงการมีอยู่ของเราด้วย"

"ความรับผิดชอบหลักต่อเหตุการณ์ลึกลับอย่างสัตว์ประหลาดที่คุณพบไม่นานมานี้ นั่นก็อยู่ในขอบเขตความรับผิดชอบของเราเหมือนกัน" ลินดี้อธิบาย

"หน่วยงานลับของอาณาจักร… สัตว์ประหลาดที่กลับมาจากความตายเมื่อตอนนั้น?!" เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้เฟยหลินก็รู้สึกตื่นเต้น

อาณาจักรไฮเดลเบิร์กในฐานะ 1 ใน 3 อาณาจักรใหญ่ แน่นอนว่าต้องมีหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ลึกลับซึ่งเข้าใจได้ไม่ยาก แถมเป็นไปตามที่เขาคาดเดาไม่มีผิด

ตอนนี้หน่วยงานลับที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ลึกลับได้มาพบตัวเขาแล้ว เป็นเพราะทักษะนักแม่นปืนระดับชำนาญพิเศษที่เขาแสดงให้เห็น แถมวิธีนี้ยังเป็นไปตามที่แคฟฟี่คาดเดาทุกอย่าง

แต่เมื่อได้ยินคำหลังก็ไม่สบายใจเท่าไหร่

แม้เรื่องศพของอาจารย์จะถูกปกปิด แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะไม่ถูกปกปิด และหน่วยงานลับที่รับผิดชอบเรื่องเหตุการณ์ลึกลับของอาณาจักรยังล่วงรู้อีก

ในแง่หนึ่งเฟยหลินก็กังวลว่าคนที่ตายไปเหมือนอาจารย์จะเป็นแบบเดียวกันไหม

จุดประสงค์ของอีกฝ่านเองก็ยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ในอาณาจักร

เธอมาที่นี่เพื่อออกคำสั่งปิดปากหรือสอบสวนการใช้อาวุธปืนหรือเปล่า? เขาเริ่มไม่แน่ใจ

"ถ้าต้องการฆ่าสัตว์ประหลาดเกรงว่าจะต้องใช้ปืนเท่านั้น แต่ไม่ต้องกังวลหรอก ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อตรวจสอบพฤติกรรมผิดกฎหมายของคุณ ถ้าต้องการสอบสวนคนที่มาคงไม่ใช่ฉัน" ดูเหมือนจะเห็นว่าเฟยหลินกำลังคิดอะไรอยู่ ลินดี้จึงอธิบาย

"แล้วจุดประสงค์ของคุณคืออะไร?"

เฟยหลินถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ไม่นานหัวใจของเขาก็เต้นรัวอีกครั้งด้วยความประหม่า

ไม่ได้มาที่นี่เพื่อตรวจสอบพฤติกรรมผิดกฎหมาย จึงเป็นไปได้มากที่เธอมาเพราะถูกดึงดูดจากเรื่องที่เขาทำ

จะสามารถเข้าสู้เส้นทางลี้ลับได้หรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับตอนนี้

"พูดแบบนี้ละกัน คุณมีทักษะที่ดีและมากพอที่จะเป็นหนึ่งในพวกเรา"

ลินดี้พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังเล็กน้อย

"ในนามของสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร ฉันขอเชิญคุณเข้าร่วมองค์กรของเรา และเป็นหนึ่งในพวกเราต่อจากนี้"

เมื่อได้ยินคำเชิญชวนของลินดี้เฟยหลินก็รู้สึกโล่งใจและในที่สุดก็ได้รับคำเชิญให้เข้าสู่องค์กรที่ว่าแล้ว

การคาดเดาของแคฟฟี่นั้นถูกต้องและเงินที่เขาใช้เพื่อแสดงทักษะนักแม่นปืนก็คุ้มค่า ซึ่งในที่สุดก็ได้รับความสนใจจากองค์กรลึกลับ

แม้เขาจะรอไม่ไหวที่จะเข้าร่วม แต่เขาก็ยังพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อควบคุมตัวเองและพูดว่า

"นี่เป็นการติดต่อครั้งแรกของผมกับองค์กรลึกลับ ก่อนตอบตกลงผมมีคำถามสองสามข้อที่อยากถาม"

สำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรเป็นองค์กรลับที่มีเบื้องหลังอย่างเป็นทางการ ไม่น่าเป็นองค์กรลึกลับที่ชั่วร้าย แต่เขาก็ยังหวังว่าจะได้รู้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับองค์กรนี้ก่อนตัดสินใจ

"ตามสบาย" ลินดี้เห็นด้วย

การตอบสนองของเฟยหลินนั้นเหมือนกับคนปกติ แม้องค์กรพวกเขาจะมีภูมิหลังอย่างเป็นทางการก็ตาม มันเป็นไปไม่ได้ที่ผู้คนจะเข้าร่วมโดยไม่ลังเล

นอกเสียจากว่าจะเป็นคนที่มีความจงรักภักดีต่ออาณาจักร แต่คนเหล่านี้มักปรากฏตัวในกองทัพไม่ใช่ในหมู่คนธรรมดา

"ผมได้อะไรและคุณจะให้อะไร?"

เฟยหลินถามคำถามแรกและมันเป็นคำถามที่เขากังวลมากที่สุด

"คุณจะได้รับเงินเดือนสูงรวมถึง ไม่จำกัดสิทธิพิเศษต่าง ๆ ในการถือปืนด้วย ในทางกลับกันคุณจะต้องจัดการกับเหตุการณ์ลึกลับสำหรับอาณาจักร ซึ่งแน่นอนว่ามันอาจมีอันตรายถึงชีวิต"

"ฉันจะไม่หลอกคุณว่าไม่มีอันตรายเพราะการโกหกแบบนั้นจะพังทลายทันทีที่ถูกสะกิด และสำนักงานไม่ได้จ้างคุณให้ทำงานว่าง ๆ อ่านหนังสือพิมพ์ทั้งวัน" ลินดี้พูดอย่างใจเย็น

"นอกจากสำนักงานความมั่นคงแห่งอาณาจักรแล้วมีองค์กรลึกลับอื่นอีกไหม?"

การได้รับและสิ่งที่ต้องตอบแทนอยู่ในระดับที่คาดเดาไว้เฟยหลินจึงถามต่อไป

"จริงอย่างที่คุณคิด นอกจากสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรแล้วยังมีองค์กรลึกลับอื่นอยู่ แต่พวกเขาทั้งหมดไม่เป็นทางการหรือจะพูดว่าเป็นองค์กรเถื่อนก็ได้"

"พูดตามตรงนะ คุณมาถึงระดับชำนาญพิเศษในเวลาเพียงสองปี และยังมีความสามารถอื่นอีก ไม่แปลกเลยที่ยังมีอีกห้าองค์กรสนใจเชิญคุณเข้าร่วม"

"อย่างไรก็ตามฉันรับรองได้ว่าด้วยความสามารถของสำนักงาน เรานั้นใจกว้างที่สุดอย่างแน่นอน สุดท้ายเราได้รับการสนับสนุนจากอาณาจักรไฮเดลเบิร์กทั้งหมด ค่าตอบแทนไม่น้อยอยู่แล้ว" ลินดี้พูดด้วยความภาคภูมิใจ

ได้รับการสนับสนุนจากอาณาจักรและมีอาณาจักรเป็นประกัน ซึ่งทำให้เธอมั่นใจพอที่จะรับประกันผลประโยชน์ข้อนี้

"เข้าใจแล้ว"

เฟยหลินพยักหน้าหลังจากถามไปสองคำถาม ในตอนนี้เขามีความเข้าใจทั่วไปเกี่ยวกับข้อดีและข้อเสียของการเข้าร่วมสำนักงานนี้แล้ว

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเขาก็ตัดสินใจได้

"ผมยินดีเข้าร่วมกับสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร"

ได้รับการสนับสนุนโดยสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร สามารถเดาได้โดยไม่ต้องคิดเลยว่า นี่คือหนึ่งในองค์กรที่ใหญ่ที่สุดในบรรดาองค์กรลึกลับ

ถ้าต้องการเข้าสู่โลกแห่งความลึกลับและไม่ถูกรังแกจากองค์กรอื่น มีแต่ต้องเข้าร่วมองค์กรขนาดใหญ่นี้เท่านั้น

สำหรับการเผชิญเหตุการณ์ลึกลับ หลังจากเข้าร่วมแล้วคนอื่นอาจไม่เต็มใจแต่เขาเต็มใจ ท้ายที่สุดถ้าต้องการแต้มพลังเล้นลับก็ต้องเผชิญหน้ากับเหตุการณ์ลึกลับ

เหตุผลที่เขาต้องการเข้าสู่เส้นทางนี้ก็เพื่อสัมผัสกับเหตุการณ์ลึกลับ

"ยินดีต้อนรับเจ้าเด็กใหม่"

เมื่อได้ยินว่าเฟยหลินตอบตกลงที่จะเข้าร่วม นี่คือการประสบความสำเร็จในการเชื้อเชิญผู้มีทักษะเข้าสู่สำนักงาน ลินดี้แสดงรอยยิ้มบนใบหน้าโดยไม่ปกปิด

ด้วยรอยยิ้มเธอซึ่งแต่เดิมค่อนข้างมีเสน่ห์กลับมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น รูปร่างที่มีเสน่ห์และริมฝีปากสีแดงน่าเย้ายวน

เปรียบเสมือนดอกกุหลาบสีดำที่ผลิบานเต็มไปด้วยเสน่ห์ จนใคร ๆ ก็อดไม่ได้ที่จะหลงอยู่ภายใต้คารมณ์ของเธอ

เฟยหลินอดไม่ได้ที่จะจ้องมองอีกครั้ง และรีบมองไปทางอื่นเพื่อสงบสติอารมณ์

"จากนี้คุณว่างไหม? ถ้าว่างฉันจะพาคุณไปฐานที่มั่นเพื่อลงทะเบียนให้เสร็จสิ้น และนำคุณก้าวเข้าสู่ด้านลึกลับอย่างแท้จริง" ลินดี้กลั้นยิ้มของเธอ

"พร้อมเสมอครับ"

เฟยหลินตอบตกลงอย่างรวดเร็ว แม้จะไม่มีเวลาก็ต้องมีเวลา

นับตั้งแต่เขาได้พบกับสัตว์ประหลาดที่ฟื้นคืนชีพ เขาก็เฝ้ารอช่วงเวลานี้ที่จะมาถึง เมื่อเทียบกับเรื่องนี้อย่างอื่นต้องถูกพักไว้ก่อน

เอี๊ยด!

ขณะนี้ประตูห้องทดลองถูกผลักออกอย่างกระทันหัน

พร้อมกับประตูที่เปิดออกผู้คนจำนวนมากหลั่งไหลเข้ามาในห้องทดลอง จากเดิมที่ห้องกว้างขวางตอนนี้เต็มไปด้วยผู้คน

คนเหล่านี้เป็นชายหญิงวัยชราและหนุ่มสาว ทั้งหมดมีบุคลิกที่ชัดเจน

"พวกคุณมาสายแล้วเฟยหลินซุกส์ตกลงเข้าร่วมสำนักงานของเราแล้ว" เมื่อเห็นคนที่ผลักประตูเข้ามา ลินดี้พูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย

"หึ ถ้าไม่ใช่เพราะกลอุบายของสำนักงานเธอ เราคงมาถึงที่นี่นานแล้ว"

ชายชราที่ถือไม้เท้าฝังอัญมณีพูดอย่างเย็นชา จากนั้นมองไปที่เฟยหลินแล้วถาม

"ที่เธอพูดจริงหรือเปล่า?"

"เป็นความจริง ผมสัญญาว่าจะเข้าร่วมสำนักงานนี้"

เฟยหลินพยักหน้า

ถ้าเขาเดาไม่ผิด คนเหล่านี้น่าจะเป็นคนจากองค์กรลึกลับอื่น ๆ ซึ่งมาที่นี่เพื่อรับสมัครเขาด้วย

อย่างไรก็ตามเขาตกลงที่จะเข้าร่วมสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรไปแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้นในความคิดของเขา เมื่อเทียบกับองค์กรลึกลับเหล่านี้แล้ว การจัดการกับเหตุการณ์ลึกลับของอาณาจักรและการติดต่อกับสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรได้บ่อยครั้ง จะต้องเหมาะสมกับเขามากกว่าองค์กรอื่นที่ทำงานอย่างลับ ๆ แน่นอน

"คุณยังไม่ได้เข้าร่วมอย่างเป็นทางการใช่ไหมล่ะ ฉันเป็นสมาชิกของสมาคมทองคำ เป็นหนึ่งในองค์กรขนาดใหญ่ คุณสนใจเข้าร่วมกับเราไหม?" ชายผู้มีฟันสีทองยิ้มให้เฟยหลิน

"ในเมื่อเฟยหลินตอบตกลงแล้ว พวกคุณกล้าขัดขวางสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรเหรอ?"

เมื่อได้ยินคำพูดของชายฟันทอง ใบหน้าของลินดี้ก็เย็นชาลงและดวงตาดำสนิทบ่งบอกว่าหล่อนกำลังหงุดหงิด

"นี่ยังไม่ใช่การรับเข้าทำงานอย่างเป็นทางการนี่ ถือว่าไม่นับเป็นการเข้าร่วม ยังไงเราก็มีสิทธิ์ขัดขวาง"

เมื่อเห็นลินดี้ที่มีดวงตาสีดำลึก ชายฟันทองจำข่าวลือเกี่ยวกับรองผู้อำนวยการสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรเมืองคอนสแตนตินได้ จึงเริ่มรู้สึกหวาดกลัวและหยุดชะงัก

"ถึงผมจะยังไม่เข้าร่วมอย่างเป็นทางการ แต่ก็ต้องรักษาคำพูดกับเธอครับ"เฟยหลินพูดอย่างรวดเร็ว

ไม่ต้องพูดถึงสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรซึ่งเป็นองค์กรลึกลับที่เหมาะสมสำหรับเขา

แม้จะไม่เป็นเช่นนั้นเขาจะไม่มีวันเสียใจเลยในเวลานี้ เพราะกลัวจะทำให้อีกฝ่ายโกรธเขาเปล่า ๆ และอาจถูกลินดี้หมายหัวเอาได้เมื่อผิดคำพูด

เมื่อได้ยินคำกล่าวของเฟยหลินองค์กรลึกลับอื่นจึงรู้ว่าการเชิญชวนนั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะประสบความสำเร็จ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องล้มเลิก

หลังจากนั้นไม่นานหลายคนก็ออกไปเฟยหลินและลินดี้เดินออกจากห้องทดลองเตรียมไปที่สาขาของสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร