ตอนที่7 พลังของฮีโร่วัยเกษียณ

----

ขณะที่แม่พาฉันออกจากบ้านเพื่อชื่นชมความงามของสภาพแวดล้อม

ทันใดนั้น มีเงาเหนือท้องฟ้าก็ปรากฏขึ้น เรามองขึ้นไปด้านบนและพบสิ่งที่ดูเหมือนเป็นกิ้งก่าบินขนาดยักษ์ มันไม่มีปีกที่แขนขาหน้าเหมือนนก แต่มีแขนขาคู่ที่สองอยู่เหนือไหล่ มันถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีแดงลักษณะมีความแวววาวเหมือนของโลหะ มันมีกรงเล็บสีดำแหลมคม มีหัวแหลมขนาดมหึมา มีจะงอยปากสีดำแหลมคมอยู่บนจมูก ดวงตาหกดวงที่เป็นสีแดง หางยาวที่มีปลายแหลมคล้ายหอก และรูปลักษณ์ที่ดุร้ายแต่ร้อนแรง

ฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะเป็นลมจากความสยดสยองหลังจากได้เห็นมัน

สิ่งมีชีวิตนี้ปล่อยมานาจำนวนมหาศาลออกมาจนดูเหมือนเป็นไปไม่ได้เลยสำหรับฉัน

เมื่อมันมาถึง ฉันอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าพ่อแม่ของฉันจะจับคู่สิ่งนี้ได้หรือไม่ บางทีพวกเขาอาจซ่อนมานาไว้ตลอดเวลา?

จากนั้นมันก็กระพือปีกพร้อมกับปล่อยพายุที่พัดดอกไม้หลายดอกใกล้ตัวเรากระจายออกไป

โอ้ไม่ ฉันคิดว่าฉันกำลังจะเป็นลม…

"มังกรแดง! ... ซิลฟี่!" เมื่อเห็นสภาพปัจจุบันของฉัน มารดาก็แสดงตนเป็นนักบุญอย่างรวดเร็ว อาณาเขตของเธอก็ครอบคลุมร่างกายของฉันอย่างรวดเร็ว การมีมันมาคลุมฉันทำให้ฉันรู้สึกโล่งใจและปลอดภัย…เอ่อ เกือบแล้ว

"ห้ะ!" เดี๋ยวก่อน…เธอเพิ่งพูดว่ามังกรแดงเหรอ? มังกร… เหมือนกับ… มังกรจากเทพนิยายเหรอ?

ในขณะที่เราอยู่ในโลกของเราเอง สิ่งมีชีวิตขนาดมหึมาที่มีความสูงอย่างน้อย 30 เมตร ก็เริ่มลงมาอย่างช้าๆ ระหว่างนั้นพ่อก็จ้องมองมัน

“อ๊ากกกก! ฮีโร่ในตำนานอยู่ไหน?? ฉันมาปราบเขาแล้ว!”

“โอ้ นั่นต้องเป็นฉันนี่นา-”

“เจ้ากิ้งก่าไร้อารยธรรมโง่เขลา! เจ้ากล้าทำให้สาวน้อยของข้าแทบจะเป็นลมเหรอ! ลูกธนูศักดิ์สิทธิ์!”

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่พ่อจะลงมือ แม่ก็ตัดสินใจลงมือทำก่อน ทันใดนั้นเธอก็โบกมือ ขณะที่ลูกธนูขนาดยักษ์ยาว 20 เมตรที่ทำจากแสงศักดิ์สิทธิ์โผล่ออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ จากนั้นเธอก็ยิงมันออกไปด้วยความเร็วที่แม้แต่ฉันก็ตามไม่ทัน

วืด!! ฉึกๆๆๆ! ลูกธนูอันทรงพลังพุ่งเข้าหามังกรแดงอย่างรวดเร็ว โจมตีเข้าที่หน้าอกของมันก่อนที่จะระเบิดเป็นคลื่นกระแทกร้ายแรง

บูมมม!!!

“อ๊ากกก…! เจ็บ…!”

โอ้ว้าว… มังกรคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดทันทีที่มันล้มลงกับพื้นอย่างรวดเร็ว ตอนนี้มันมีแผลใหญ่ตรงกลางหน้าอกและมีเลือดออก ร่างกายของมันเต็มไปด้วยเลือด

“เป็นไปตามคาดสำหรับภรรยาของฉัน” พ่อของฉันพูด พร้อมยกนิ้วให้แม่เพื่อชื่นชมการโจมตีของเธอ

“เลิกทำอย่างนั้นซะ” แม่ของฉันตอบอย่างเฉยเมย ความโกรธของเธอเริ่มชัดเจนขึ้นทุกวินาที พ่อของฉันยิ้มอย่างขมขื่นเป็นการตอบรับ

เดี๋ยวก่อน… ฉันเพิ่งสัมผัสได้ถึงความสั่นสะท้านผ่านกระดูกสันหลังของเขา…?

“อ๊ากกก…! อ๊าก…!

พ..พลังเวทย์มนตร์…และความเร็ว…! ลูกธนูเวทย์มนตร์ลูกเดียวมีความรุนแรงถึงขนาดเจาะทะลุเกล็ดต้านทานเวทย์ของฉันได้เหรอ?!" มังกรแดงคำราม ค่อยๆ ลุกขึ้นยืนขณะที่พ่อเดินมาหาเขา

“เอาล่ะเพื่อน นี่เป็นคำเตือนแรกและครั้งสุดท้ายของคุณจากฉัน หากคุณต้องการออกไปจากที่นี่อย่างมีชีวิตก็รีบไปและอย่ากลับมาที่นี่อีก แต่ถ้าไม่… เตรียมตัวเป็นมื้อเย็นของเราได้เลย” พ่อพูดกับมังกรด้วยสีหน้าจริงจัง

ใบหน้าพ่อของฉันดูน่ากลัวมาก! เขาเดินนิ่งๆไปยังสัตว์ร้ายที่น่ากลัวและขนาดมหึมาเช่นนี้!

ไม่นานหลังจากนั้น เขาก็ได้สร้างดินแดนศักดิ์สิทธ์ของตัวเองขึ้นมา

ดินแดนของเขาเป็นเปลวไฟนรกที่แพร่กระจายอย่างรวดเร็วทั่วบริเวณโดยรอบของเขา ดูเหมือนทุกสิ่งรอบตัวเขากลายเป็นภาพคล้ายของนรก ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยเปลวไฟสีส้มและสีแดงเพลิง แม้แต่ผมของเขาก็ยาวขึ้นและปลิวไปมา

นอกจากนี้… กล้ามของเขาใหญ่ขึ้นเหรอ?!

พลังมหาศาลเช่นนี้… ในสถานะปัจจุบันของเขา เขาแข็งแกร่งเกินกว่ามังกรอย่างมาก แต่ตลอดเวลาเขาซ่อนมันไว้?!

อย่างไรก็ตาม มังกรกลับเผชิญหน้าเขาด้วยรอยยิ้ม มันแทบจะไม่ลุกขึ้นยืนขณะที่แม่ของฉันหรี่ตาเพื่อตอบสนองต่อการเคลื่อนไหวของมัน

“กิ้งก่าที่แข็งแกร่ง…” เธอพึมพำ

ในขณะนี้ บุคลิกที่น่ารักที่ฉันรู้จักจากแม่ถูกแทนที่ด้วยบุคลิกที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

ว้าว คุณแม่ น่ากลัวจังเลย

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! นี่แหละ! ในที่สุดทั้งชีวิตฉันตามหา  และในที่สุด…ฉันก็พบมันแล้ว! เอาล่ะ ฮีโร่ ผู้ปราบปีศาจ คิง เตรียมตัวต่อสู้กับลูกชายคนที่สี่ของราชามังกร อิกนาเทียส ดรากาเฟียร์!”

น่าแปลกที่มังกรยังมีพลังพอที่จะแนะนำตัวเองได้ และในขณะที่มันพูดก็มีออร่ามังกรและไฟของมันออกมาจากร่างกายของมันราวกับเปลวไฟ

แต่ถึงอย่างนั้น เปลวไฟของพ่อฉันนั้นยิ่งใหญ่และแข็งแกร่งกว่า ในช่วงเวลาสั้นๆ พ่อฉันโบกมือไปในอากาศ ดาบสีแดงสลับสีส้มขนาดมหึมาก็ปรากฏขึ้นจากไฟของเขาก่อนที่จะจับมันด้วยมือเดียว… ดาบนี้ยาวกว่า 5 เมตรและหนาอย่างไม่น่าเชื่อ มันดูเหมือนแผ่นโลหะ… อันที่จริง มันดูเหมือนแผ่นโลหะที่มีรูปร่างคล้ายดาบมากกว่า

ฉันมองไปที่ดาบอีกครั้ง มันส่องแสงเจิดจ้าจนสามารถทะลุท้องฟ้าได้ด้วยซ้ำ…

พ่อของฉันเผยรอยยิ้มอย่างมั่นใจในขณะที่เขาฟังเจ้ามังกรพูด ในไม่ช้า ความรู้สึกอยากฆ่าก็ปรากฏออกมาจากดวงตาที่ลุกเป็นไฟของเขา ราวกับว่าเขาเปลี่ยนจากนิสัยซุ่มซ่ามและน่ารักของเขาที่มีกับฉันให้กลายเป็นเครื่องจักรสังหารที่บริสุทธิ์

“ดูใกล้ๆ นะที่รัก นี่คือพลังของพ่อเธอ…” แม่พูดกับฉัน รอยยิ้มอันชั่วร้ายปรากฏบนริมฝีปากของเธอ ซึ่งตรงกันข้ามกับรูปลักษณ์ของเอลฟ์ผู้บริสุทธิ์ของเธออย่างสิ้นเชิง

“ฮ่าฮ่า อันที่จริงฉันไม่ได้สู้มาสักพักแล้ว อาจจะเป็นสนิมนิดหน่อยก็ได้นะ” เขาพูดแล้วกระโดดไปหามังกร

ทันใดนั้น ทั้งสองปะทะกัน ในขณะที่เสียงฟ้าร้องเริ่มดังก้องไปทั่วทุกแห่ง พายุเปลวเพลิงจำนวนนับไม่ถ้วนเริ่มแผ่ขยายไปทั่วท้องฟ้า เมฆสลายไปอย่างรวดเร็วเมื่อเปลวไฟเปลี่ยนท้องฟ้าเป็นสีแดง…

บูม! บูม! บูม! อั่ก!!  บู้ม!  กรรซ์!

บู้ม!

ฉันไม่เห็นด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น จากตรงนี้แต่ฉันได้ยินเพียงเสียงคำรามของมังกร การโจมตีของพวกเขา และจากนั้นก็เสียงผ่าอันทรงพลังเพียงครั้งเดียว เสียงที่จะดังออกมาเมื่อคุณฟันผ่านบางสิ่งที่ยากมากเท่านั้น

ฟึ่บบบบบบบบบ!

“อ๊ากกกกกกกก…!” มังกรคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดเมื่อการต่อสู้สิ้นสุดลง

ในที่สุดท้องฟ้ากลับคืนสู่สภาพเดิมอย่างรวดเร็วเมื่อฉันเห็นหัวมังกรร่วงหล่นลงมาเหนือทุ่งหญ้า ทำให้บริเวณโดยรอบกลายเป็นสีแดง ในไม่ช้าพ่อก็ลงมาข้างๆ ศพ กระโดดข้ามมันขณะที่เขาจับดาบขนาดยักษ์พาดไหล่เขา

“เห้ออออ.. นั่นเป็นการออกกำลังกายที่ดี มาทานเนื้อมังกรเป็นมื้อเย็นกันเถอะ!

ฉันเดาว่าซิลฟี่จะต้องชอบมัน!” พ่อพูด

นี่มันบ้าอะไรเนี่ย! พ่อของฉันเพิ่งฆ่าสัตว์ในตำนานอย่างมังกรราวกับว่ามันไม่มีอะไรเลยเหรอ?

“อ๊า… พ่อ… แข็งแกร่ง…” ฉันพึมพำ

“ใช่มั้ยพ่อแข็งแกร่งมาก! ฉันคงไม่เลือกเขาถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องนั้น” แม่พูดตอบฉัน

เอ๊ะ? งั้น… เธอเลือกเขาเพราะเขาแข็งแกร่งเหรอ?

ฉันเดาว่าโลกนี้ดำเนินไปอย่างไร หากคุณเห็นมังกรบินผ่านท้องฟ้าอย่างไม่ตั้งใจ ความเข้มแข็งคือทุกสิ่งเพื่อความอยู่รอดที่นี่...

เมื่อการต่อสู้เสร็จสิ้น แม่ก็มุ่งหน้าไปหาพ่อโดยวาปเข้ามาใกล้เขาพร้อมกับฉัน แล้วจูบหน้าเขา

"ทำได้ดีมาก! มาหั่นมันเป็นชิ้นเล็กๆ กันเถอะ ฉันอยากจะมอบหัวใจมังกรให้กับซิลฟี่ ยิ่งสด ยิ่งดี~"

" โอ้ เป็นความคิดที่ดี!"