บทที่ 118 กระดูกหัก
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 118 กระดูกหัก
ณ ตึกฟิสก์ ย่านแมนฮัตตัน
แดนนี่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืด เฝ้าดูทุกอย่างในอาคารอย่างเงียบๆ
ด้วยความที่เป็นชนชั้นระดับสูงในนิวยอร์ก เขาย่อมรู้ไ้อย่างชัดเจนว่าคุกไม่อาจกักขังคิงพินได้ คิงพินนั้นมีเส้นสายอยู่มากมาย เขาสามารถออกจากคุกได้ในเวลาไม่กี่เดือน
แน่นอนว่าเหตุผลที่แดนนี่มาที่นี่ไม่ใช่เพื่อจับคิงพินกลับเข้าคุก
ตรงกันข้ามเลย ด้วยเส้นสายของเขา แดนนี่ได้รับเบาะแสมาว่าคิงพินได้ติดต่อกับองค์กรลึกลับที่เขาไม่สามารถระบุได้
การปรากฏตัวของชายลึกลับในคุกนั้นทำให้แดนนี่นึกถึงตัวตนลึกลับที่เทพเมฆาอัคคีกล่าวถึง ผู้นี้สามารถทำให้เขาบาดเจ็บสาหัสได้ ลางสังหรณ์นี้เองที่กระตุ้นให้เขาเริ่มติดตามคิงพินมา ถ้าชายลึกลับกำลังทำบางสิ่งกับคิงพิน มันคงจะเป็นอันตรายอย่างยิ่งสำหรับย่านเฮลคิทเช่นและนิวยอร์ก
แดนนี่ยังไม่ลืมพลังที่เทพเมฆาอัคคีได้แสดงในการต่อสู้ครั้งก่อนที่ย่านไชน่าทาวน์ ตัวตนที่น่าสะพรึงแบบนั้นกลับได้รับบาดเจ็บจากชายลึกลับ มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน
'ฉันต้องหยุดพวกเขาก่อนที่จะเกิดอะไรขึ้น'
แดนนี่ตัดสินใจอย่างเงียบๆ ในใจแล้วหันกลับไปมองที่ด้านนอกของอาคาร
ยามราตรีได้มาเยือนแล้ว ทว่าตึกฟิสก์เบื้องหน้าเขายังคงเงียบเชียบเช่นเคย
แดนนี่ถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้
ดูเหมือนเขาจะคิดเยอะเกินไป
ทว่าในทันใด ร่างสูงร่างหนึ่งในเสื้อโค้ทก็ออกมาจากอาคารของคิงพิน
เมื่อมองไปยังร่างสูงที่จู่ๆ ก็ปรากฏ สายตาของแดนนี่พลันเปลี่ยนไป ร่างที่โผล่ออกมาจากอาคารนั้นแปลกมาก ไม่ใช่คนที่เขาเคยพบเห็นมาก่อน
'บางทีนี่อาจเป็นเบาะแสที่ฉันกำลังตามหาก็ได้'
ด้วยเหตุนี้ แดนนี่จึงหยุดลังเลและมองไปที่อาคารของคิงพิน จากนั้นจึงเดินตามร่างนั้นไปในทิศทางที่เขาหายตัวไป
...
"ออกมา ฉันรู้ว่าแกอยู่ที่นี่"
เมื่อเดินผ่านตรอกสกปรกในย่านเฮลคิดเช่น ร่างสูงก็หยุดเดินและอ้าปากตะโกนไปยังถนนที่ดูว่างเปล่าด้านหลังของเขา
“แกเป็นใครกัน?”
แดนนี่โผล่ออกมาจากเงามืด มองไปที่ชายในตรอกและถามกลับด้วยเสียงทุ้มต่ำ
"ฉันเป็นใครงั้นเหรอ?" เมื่อได้ยินคำถามของแดนนี่ ร่างลึกลับก็หันไปมองไอรอนฟิสต์ที่ปรากฏตัวที่ทางเข้าตรอกพร้อมกับเผยรอยยิ้มเหยียดหยามบนมุมปากของร่างนั้น เขากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา "อุตส่าห์หาเบาะแสเรื่องของเราพบ แต่กลับไม่รู้เหรอว่าเราเป็นใครงั้นหรือ?”
เมื่อชายคนนั้นหันกลับมา แดนนี่ก็เห็นชุดเกราะสีทองห่ออยู่ใต้เสื้อโค้ทของอีกฝ่ายอย่างชัดเจน เขาเคยเห็นชุดเกราะแบบนี้ในคุนหลุนมาก่อน
พอได้ยินคำถามจากชายในชุดเกราะ สีหน้าของแดนนี่ก็เปลี่ยนแข็งค้างกลายเป็นหิน
เห็นได้ชัดว่าจากคำพูดของอีกฝ่าย อีกฝ่ายก็รู้จักบุคคลลึกลับที่ต่อสู้กับเทพเมฆาอัคคี หรือมันอาจจะเป็นเขาเองด้วยซ้ำ
ถ้าเป็นอย่างหลัง นี่ย่อมต้องกลายเป็นปัญหาที่ใหญ่ยิ่งกว่า
เมื่อนึกถึงความเป็นไปได้นี้ แดนนี่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียใจกับการเคลื่อนไหวที่บ้าบิ่นของเขา ตัวตนของอีกฝ่ายสามารถทำร้ายเทพเมฆาอัคคีได้ มันย่อมไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถต่อสู้ด้วยได้เลย
...
ภายในร้านขายของเก่า ไรอันมองดูแดนนี่
พูดตามตรง การโผล่มาของไอรอนฟิสต์นี้ค่อนข้างเป็นเรื่องคาดไม่ถึง แต่มันก็ช่วยไรอันที่กังวลเรื่องการกระจายข่าวของจิ่วโยวได้พอดี
ขณะที่คิดถึงเรื่องนั้น ไรอันก็เลิกคิ้วและเริ่มขยับร่างแยกในตรอก "เพื่อเป็นรางวัลแก่ช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต ฉันจะบอกอะไรสักอย่างก่อนไปลงนรกแล้วกัน ผู้ที่ฆ่าแกลงไปคือพิฆาตไร้เทพ"
ถูกต้อง พิฆาตไร้เทพที่ว่าคือชื่อของไรอันที่ให้แก่ซันวะผู้มีความสามารถ [คงกระพัน] หากจู่ๆ เขาปรากฏตัวมาบอกว่าเป็นเจ้าหนูน้ำเต้าทั้งเจ็ด มันก็คงออกจะแปลกๆ ไปหน่อย ดังนั้นพอคิดไปสักพัก ไรอันจึงยกชื่อหนึ่งในนวนิยายกำลังภายในขึ้นมาแทนตัวตนร่างแยกนี้
เพราะทั้งสองเองต่างก็มีความสามารถ [คงกระพัน]
ส่วนเรื่องอื่นเขาก็ไม่จำเป็นต้องกังวลเลย เพราะคิงพินหรือแดนนี่ย่อมไม่รู้จักตัวตนต้นฉบับของพิฆาตไร้เทพอยู่แล้ว ไม่มีทางเลยพวกเขาจะรู้จักมันกัน
"พิฆาตไร้เทพ..."
แดนนี่พูดชื่อที่ร่างแยกเอ่ยซ้ำอย่างเงียบๆ จากนั้นจึงรวมพลังจากคุนหลุนไว้ในตัวเขา ก่อให้เกิดแสงสีทองส่องประกายในหมัดทั้งสองข้าง
การที่อีกฝ่ายผู้เรียกตนเองว่าพิฆาตไร้เทพปรากฏต่อหน้านั้น มันทำให้เขาเกิดความรู้สึกตึงเครียดอย่างมาก ทำให้เขาได้เปิดฉากโจมตีก่อนด้วยการใช้พลังของไอรอนฟิสต์
เมื่อรวบรวมพลังหมัดเหล็กที่เขาได้รับจากคุนหลุนแล้ว แดนนี่ก็ตะโกนและเหวี่ยงหมัดไปที่พิฆาตไร้เทพที่เป็นเพียงร่างแยก
ถึงแม้ว่าแดนนี่จะโจมตีอย่างรุนแรง แต่พิฆาตไร้เทพกลับไม่คิดที่จะหลบมันเลย แทนที่จะหลบหนี เขากลับเดินเข้าใส่กำปั้นเหล็กของแดนนี่
ปัง--
แดนนี่ใช้ความสามารถของกำปั้นเหล็กของเขาโจมตีใส่เกราะของพิฆาตไร้เทพอย่างรุนแรง ทว่าพลังที่สามารถทำลายก้อนหินยักษ์ได้กลับไม่สามารถทำให้อีกฝ่ายถอยได้สักครึ่งก้าวเดียวด้วยซ้ำ เมื่อไม่เห็นรอยบุบอะไรบนเกราะเลย สีหน้าของแดนนี่พลันเปลี่ยนไป
เขาถอยหลังไปหลายก้าว ก่อนที่จะยืนหยัดอย่างมั่นคง
“นี่คือการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของแกแล้วหรือ?”
พอมองสบตากับแดนนี่ที่หน้าขาวซีดอย่างมาก พิฆาตไร้เทพก็ยกมือขึ้นและปัดฝุ่นออกจากชุดเกราะของเขาที่โดนหมัดเหล็กโจมตีเข้าใส่ "มันไม่เห็นเจ็บเลยสักนิดเดียว"
ขณะที่ร่างแยกพูด เขาก็ก้าวไปหาแดนนี่
พิฆาตไร้เทพไม่ได้เดินเร็วมาก แต่เห็นได้ชัดว่ามันทำให้แดนนี่ตื่นตระหนกอย่างยิ่งยวด
หมัดเหล็กที่เขาพึ่งพามาตลอดกลับไม่สามารถสร้างความเสียหายให้กับคนผู้นี้ได้ ทำให้ความมั่นใจของแดนนี่ลดลงไปพอสมควร
เมื่อมองไปที่พิฆาตไร้เทพ แดนนี่ก็กัดฟันแน่นและใช้พลังหมัดเหล็กในร่างกายของเขาอีกครั้ง เหวี่ยงหมัดใส่อีกฝ่าย
“อย่างที่ฉันบอกไป การโจมตีของแกไม่สามารถสร้างความเสียหายให้กับฉันได้หรอก”
พลังของซันวะนั้นเหนือกว่าลุคเคจอย่างเห็นได้ชัด กระทั่งแดนนี่ที่เชี่ยวชาญพลังหมัดเหล็กก็ไม่สามารถทำร้ายเขาได้สักครั้งเดียว แต่ส่วนหนึ่งก็อาจจะเพราะไอรอนฟิสต์หรือแดนนี่ยังไม่อาจควบคุมพลังได้ดีพอนัก
ขณะที่พิฆาตไร้เทพพูด เขาก็ยกมืออีกข้างขึ้นและวางมันลงบนแขนของแดนนี่ไว้แน่น
“อ๊าาาาาาาก!!”
เสียงกระดูกแตกหักได้ดังขึ้นมาอย่างแจ่มชัด แดนนี่ส่งเสียงกรีดร้องออกมาอย่างน่าเวทนา
[คะแนนชื่อเสียงจากแดนนี่ แรนด์ +950]
