บทที่ 7: บทฝึกสอน (2-2)
บทที่ 7: บทฝึกสอน (2-2)
ชุดเกราะส่งเสียงดังตามจังหวะที่เธอก้าวย่าง เธอไม่ได้สนใจฉันเลยสักนิดเดียว
[“คุณอยากจะจัดปาร์ตี้กับฮีโร่ที่ถูกอัญเชิญมาไหม? ลากและวางฮีโร่จาก [กล่องฮีโร่] ไปยังช่องจัดปาร์ตี้และสร้างปาร์ตี้ของท่านได้เองเลย นายท่าน!”]
['ฮาน(★)' และ 'เชย์(★★★★)' รวมตัวกันแล้ว!]
หัวของฉันหมุนติ้ว
มันเต็มไปด้วยเหตุการณ์ที่ไม่เข้าใจ แต่ก็มีบางอย่างที่พอจะเข้าใจได้อยู่บ้าง
หน้าต่างที่โผล่มาตรงหน้าฉันตลอดเวลานี้คือข้อความที่ส่งโดยไอเซลล์ นางฟ้าผู้แนะนำบทช่วยสอนในเกมพิกมีอัพ แม้จะเคยเล่นช่วงแรกไปนานแล้ว แต่ฉันก็จำได้ดี ส่วนคนที่ควบคุมในห้องรอและเลือกตัวเลือกทุกอย่างตอนนี้ไม่ใช่ฉัน
การต่อสู้ที่ฉันมีกับก็อบลินต่อสู้กันเป็นการแนะนำการฝึกสอนในพิกมีอัพ แต่ละชั้นของหอคอยเป็นด่านแบบสุ่ม มีเพียงด่านเดียวที่ตายตัว นั่นคือบทช่วยสอน หมู่บ้านที่กำลังลุกไหม้และก็อบลินมักจะปรากฏในบทช่วยสอนเสมอ
แล้วสถานที่แห่งนี้ก็คือ...
ใช่แล้ว
ความเป็นไปได้ที่เลวร้ายที่สุด
[“ก่อตั้งปาร์ตี้เรียบร้อยแล้ว เข้าสู่การต่อสู้กันเถอะ!”]
[ภารกิจที่สอง เริ่มได้!]
เป็นอีกครั้งที่การมองเห็นของฉันเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
เมื่อฉันลืมตาขึ้น ฉากที่คุ้นเคยก็สะท้อนมาในตาของฉัน
หมู่บ้านที่กำลังโดนไฟเผาไหม้ ชาวบ้านที่กำลังหลบหนี ฝูงก็อบลินวิ่งออกมาจากด้านล่างเนินเขาเพื่อไล่ฆ่าชาวบ้าน
เมื่อฉันเอื้อมออกไป ฉันก็สัมผัสกับกำแพงที่มองไม่เห็น ออกไปจากที่นี้ไม่ได้เหมือนกับครั้งที่ผ่านมา
ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือมีอัศวินสาวอยู่ในปาร์ตี้นี้ด้วย
“ไอ้พวกสวะ”
เชย์ชักดาบที่อยู่สะโพกของเธอ ปลายแหลมของดาบส่องแสงแวววาว
ไม่ได้มีก็อบลินเพียงตัวเดียว
"กรรรร!"
ด้านล่างเนินเขา มีก็อบลินห้าตัวกำลังวิ่งเข้ามาใกล้
ดวงตาสีแดงเลือดของพวกมันจับจ้องมาที่ฉันและเชย์สลับกัน ในมือของฉันมีดาบเหล็กที่มันทื่อและชำรุดทรุดโทรม เชย์มีดาบที่คมกริบเงาวับ เชย์สวมชุดเกราะเต็มยศ ส่วนฉันสวมเสื้อเชิ้ตและกางเกงโทรมๆ
เฮ้ ทำไมเธอถึงมีชุดเกราะสุดเท่และดาบที่คมกริบ ส่วนฉันมีแค่ดาบเหล็กเก่าขึ้นสนิมเล่มนี้กันเล่า!
“มือใหม่เหรอ ท่าทางพิลึกขัดหูขัดตาไปหมด”
“ก็ครั้งแรกของฉันนิ!”
ไม่มีอะไรที่ฉันทำได้สักอย่างเลย
ท่าที่เชย์ยืนนั้นแตกต่างจากฉันโดยสิ้นเชิง แขนซ้ายเยื้องไปด้านหลังสะโพกเล็กน้อย และเล็งดาบในมือขวาไปที่ก็อบลิน ร่างกายส่วนล่างที่ก็ย่อโค้งลงเล็กน้อยเตรียมพร้อมกับการต่อสู้ ท่วงท่าของเธอเต็มไปด้วยความทรงพลัง มือใหม่แบบฉันได้แค่ยืนมอง
ก็อบลินกระจายกันไปและเริ่มวิ่งเข้ามาใกล้ ทันทีที่อยู่ในระยะประชิด พวกมันก็เหวี่ยงดาบอย่างแรง
ถ้ามีแค่ตัวเดียว ฉันอาจจะจัดการแบบวิธีก่อนหน้านี้ได้ แต่นี้ห้าตัว…ฉันจะทำไงดี? ฉันไม่มีแผนการที่จะจัดการพวกมันได้เลย
“ฟึ้บ!”
ก็อบลินตัวหนึ่งได้วิ่งเข้ามาข้างหน้า ถึงแม้ว่าพวกมันจะหลังค่อม แต่กล้ามแขนของมันก็ใช้งานได้ปกติ ดาบเปื้อนเลือดของมันถูกเหวี่ยงออกไปหาเชย์
เชย์กระโดดไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า หลบดาบมันและจ้วงแทงดาบของเธอไปที่คอของก็อบลิน ทันใดนั้นเลือดสดๆ ก็ไหลออกมาจากแผลจนพุ้งกระฉูดเหมือนน้ำพุ
กลิ่นคาวเลือดทำให้ฉันรู้สึกเวียนหัว
“กรรร!”
"ยังไม่คู่ควร!"
เชย์หลบดาบของก๊อปลินและแทงเข้าไปที่คอของมันด้วยดาบของเธอ เธอจัดการพวกมันทีละตัวแทงเข้าไปที่แขน ขา และลำตัว เธอสะบัดดาบของเธอเข้าไปในช่องว่างแคบๆ ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางน้อยกว่า 5 ซม.อย่างแม่นยำ
ทักษะของเธอช่างน่ากลัวและน่าสะพรึงยิ่ง
เดี๋ยวก่อน มันใช่เวลาที่จะหมกมุ่นกับทักษะเธอขนาดนี้ไหม?
ทันใดนั้นก็อบลินสามตัวก็ล้มลงกับพื้น
แต่ทั้งหมดที่ฉันทำที่นี่คือยืนดู
เมื่อการต่อสู้จบลง...
ให้ตายเถอะ!
ฉันรีบวิ่งไปหาเชย์พร้อมถือดาบ เชย์ที่เพิ่งจัดการก็อบลินตัวที่สี่เสร็จไปก็ก้าวถอยหลัง
“อีกตัวฝากด้วยนะ”
นั้นมันประโยคที่ฉันต้องพูดไหม!
หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้จบลง ขั้นตอนสุดท้ายของด่านฝึกสอนก็กำลังรออยู่
รู้ไหมว่ามีอะไรอยู่ในขั้นตอนสุดท้าย มันคือการหลอมรวมฮีโร่ เป็นกระบวนการหลอมฮีโร่ตัวหนึ่งเพื่อเพิ่มประสบการณ์ให้ฮีโร่ตัวหนึ่งยังไงล่ะ
และตอนนี้ มีเพียงฉันกับเชย์เท่านั้นที่อยู่ในห้องรอ
แค่คิดก็ทำให้ฉันรู้สึกหายใจไม่ออก
กล้ามเนื้อทั่วร่างกายของกรีดร้องทะลุออกมา ผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นต่อไปหลังการต่อสู้นั้นน่ากลัวยิ่งกว่าดาบของก็อบลินที่เหวี่ยงเข้าหน้าฉันตอนนี้ซะอีก
นี่เป็นความฝันเหรอ?
ความฝันที่เป็นจริงงั้นเหรอ?
ขณะที่ฉันก้มตัวลง เส้นผมที่ขาดวิ่นสองสามเส้นปลิวออกมา ฉันกระโจนเข้าหาก็อบลินตัวนั้นและจ้วงดาบของฉันอย่างแรง ฉันสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของเนื้อหนังก็อบลินตอนที่ดาบทะลุทะลวงเข้าไป
กลิ่นเหม็นคาวเลือดคละคลุ้งในจมูกของฉัน
ความร้อนรอบตัวฉันทำให้ใต้ผิวหนังของฉันมันเดือดตุ้บๆ เหมือนมีใครมาต้มน้ำข้างใน
ความรู้สึกสั่นไหวเหนือปลายดาบ การฆ่าก็อบลินตัวสุดท้ายนี้ ยิ่งทำให้สติของฉันไม่อยู่กับเหนือกับตัว
[เคลียร์ด่านแล้ว!]
['เชย์ (★★★★)' เลเวลอัพแล้ว!]
[ได้รับรางวัลแล้ว กรุณาตรวจสอบกล่องจดหมายของท่าน]
[ฮีโร่ยอดเยี่ยมประจำด่าน – ‘เชย์ (★★★★)’]
หลังจากนั้นเราก็กลับมาที่จตุรัส
“นายท่าน ฮีโร่ของท่านทำหน้าที่ได้ดีเยี่ยมในการต่อสู้ บทเรียนสุดท้ายกำลังรออยู่ นั่นวิธีการเสริมความแข็งแกร่งให้กับฮีโร่ การหลอมรวม! ประตูจงเปิดออก!”
“แตะ ‘การหลอมรวม’ ในเมนู”
เสียงดังเอี๊ยด
ประตูห้องหลอมรวมเปิดออก
"มันจบแล้วสินะ"
สถานที่แห่งนี้เหมือนกับโครงสร้างของห้องรอในพิกมีอัพยุคแรกๆ ยกเว้นเพียงภาพที่มีความสมจริง
“เฮ้ นาย!”
เสียงแหลมๆ เล็กๆ ได้ดังเข้ามา
ฉันเงยหน้าขึ้นมอง เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่มีขนาดเท่าฝ่ามือกำลังบินอยู่ในอากาศ ด้านหลังหญิงสาวชุดดำมีปีกสองคู่กำลังกระพือปีกเหมือนผีเสื้อ
“รีบเข้ามาสิ! นายท่านกำลังรออยู่!”
หญิงสาวชี้นิ้วมาที่ฉัน
ฉันเคยเห็นรูปลักษณ์นี้มาก่อน หญิงสาวผมดำแสกข้างทั้งสองข้าง ใบหน้ากลมและแก้มที่อวบอิ่มไร้ตำหนิ ฉันเคยเห็นรูปลักษณ์เช่นนี้ที่ไหนสักแห่งมาก่อน
“…ไอเซลล์?”
“ใช่ ฉันชื่อไอเซลล์… ไม่ เดี๋ยวก่อนสิ แกรู้จักชื่อของฉันได้ไง?”
แน่นอนว่าต้องรู้สิ
เพราะว่าฉันเคยเล่นมาแล้วยังไงล่ะ
“ยังไงก็เถอะ ไปที่ห้องหลอมรวมสิ! นายท่านรอนานแล้วนะ”
“แล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันเข้าไป”
“ก็ทำการหลอมรวมไงเล่า”
เชย์เข้าไปในห้องหลอมรวมก่อนหน้านี้แล้ว ส่วนตอนนี้มีฉันยืนอยู่คนเดียวในจตุรัส
ฉันได้แต่ตะโกนออกมา...
“ไม่ไปหรอกโว้ย!”
