บทที่ 48: คนโบราณได้พูดออกมา: ถ้าเจ้ามีเพื่อนจากระยะไกล แม้ว่าเจ้าจะอยู่ไกล เจ้าจะถูกลงโทษ!
บทที่ 48: คนโบราณได้พูดออกมา: ถ้าเจ้ามีเพื่อนจากระยะไกล แม้ว่าเจ้าจะอยู่ไกล เจ้าจะถูกลงโทษ!
“เจ้ามาถึงอาณาจักรเทพยุทธ์เพื่อถามข้า เจ้ากล้ามากนัก!”ซูเฉินตะโกนด้วยความโกรธ
เมื่อสิ้นเสียงลง มังกรทองห้ากรงเล็บที่แบกความโกรธของซูเฉินมังกรห้ากรงเล็บก็บินเข้าหาผู้พิทักษ์ราชวงศ์ทั้งสาม
มังกรทองห้าเล็บนี้มีพลังที่น่าสะพรึงกลัวที่สามารถฉีกทุกสิ่งออกจากกัน และมันตบ หลิวเหลา ที่อยู่ด้านหน้าสุดด้วยกรงเล็บเดียวจากบนลงล่าง
เมื่อรู้สึกถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่อยู่ตรงหน้าเขา หัวใจของหลิวเหลาก็ดังขึ้น เขาหายวับออกไปหลายสิบเมตรโดยไม่รู้ตัว และรอดจากการฟาดฟันของมังกรทองห้าเล็บได้อย่างหวุดหวิด
ราชองครักษ์ที่อยู่ข้างหลังเขาโชคไม่ดีนัก!
ด้วยระดับการบ่มเพาะของเขาที่เป็นเพียงนักศิลปะการต่อสู้อาณาจักรที่หนึ่งขั้นที่เจ็ด เขาจะต้านทานการโจมตีอันเกรี้ยวกราดของซูเฉินนักศิลปะการต่อสู้อาณาจักรที่หนึ่งระดับขั้นที่เก้าได้อย่างไร?
มังกรทองห้ากรงเล็บกระแทกเข้าที่หน้าอกของราชองครักษ์ และหน้าอกของราชองครักษ์ก็พร่าไปด้วยเลือดในทันที
ในท้ายที่สุด ผู้พิทักษ์จักรพรรดิของอาณาจักรหยิงอี้ ชนเข้ากับพระราชวังทางด้านหลัง และสลบไปโดยไม่รู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว
“หยูเหวินจัวเจ้ามีหน้าที่จัดการ” ซูเฉินกล่าวเบาๆ
หยูเหวินจัวพยักหน้าก่อนจะพูดออกมาว่า "ขอรับ!"
หลังจากรับคำหยูเหวินจัวถือกระบี่ยาวและบินไปในทิศทางของผู้พิทักษ์ราชวงศ์ที่หมดสติ
"กล้าดียังไง?!" หลิวเหลา จ้องมองด้วยความโกรธ และเขาส่งฝ่ามือออกไป ซึ่งกลายเป็นคลื่นขนาดใหญ่ในทันที และเคลื่อนไปยังหยูเหวินจัวด้านล่างเพื่อปราบปรามเพื่อกำหราบเขา
เมื่อเห็นสิ่งนี้ ซูเฉินเพียงแค่หัวเราะเบา ๆ และโบกมือของเขา เขาควบคุมมังกรทองห้าเล็บเพื่อป้องกันการโจมตี
ฝุ่บ!
ในขณะนี้ จู่ๆ ร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นข้างหลังซูเฉิน
กริชที่คมอย่างหาที่เปรียบมิได้ถูกแทงออกมาโดยเจ้าของร่างด้วยกำลังทั้งหมดของเขา และแทงไปที่หลังของซูเฉิน!
ร่างนี้เป็นผู้พิทักษ์ของอาณาจักรหยิงอี้ ที่หายตัวไปก่อนหน้า!
เขากำลังรอโอกาสโดยไม่คาดคิด เตรียมโจมตีซูเฉิน!
แม้แต่ซูเฉินมันก็ยากสำหรับเขาที่จะตอบสนองในช่วงเวลาสั้น ๆ เช่นนี้ และมองย้อนกลับไปและต่อสู้กลับ!
เมื่อเห็นว่ากริชถูกแทงเข้าที่หลังหัวใจของซูเฉินแววตาแห่งความภาคภูมิใจก็ปรากฏขึ้นในสายตาของผู้พิทักษ์จักรพรรดิแห่งอาณาจักรหยิงอี้แต่ทันใดนั้น สีหน้าของเขาก็แข็งทื่อ
เขาเห็นเกล็ดมังกรทองปรากฏขึ้นบนร่างของซูเฉินเกล็ดมังกรที่แข็งมากปิดกั้นกริชของผู้พิทักษ์ราชวงศ์และเกิดประกายไฟ
“แอบโจมตีข้า เจ้าก็สมควรโดนเหมือนกัน?!” ซูเฉินหัวเราะเยาะ เขาหันกลับมาและตบเขา
พลังแห่งโชคชะตาอันน่าสะพรึงกลัวพุ่งออกไปพร้อมกับฝ่ามือของเขา และทันใดนั้นมันก็กลายเป็นเจตนาฆ่าและหลั่งไหลเข้าสู่ร่างของผู้พิทักษ์ราชวงศ์
บูม!
เสียงระเบิดดังขึ้น และร่างของผู้พิทักษ์ราชวงศ์ผู้ซึ่งมีระดับการบ่มเพาะอยู่ระดับอาณาจักรที่หนึ่งลำดับที่เจ็ดก็ระเบิดขึ้นภายใต้ฝ่ามือของซูเฉินระเบิดออกเป็นก้อนเลือด!
ในความเป็นจริง หากซูเฉินเป็นเพียงนักศิลปะการต่อสู้อาณาจักรที่หนึ่งขั้นที่เก้า เขาจะไม่สามารถบรรลุถึงระดับนี้ได้
ท้ายที่สุดแล้ว ความแตกต่างระหว่างทั้งสองฝ่ายเป็นเพียงสองอาณาจักรเล็กๆ และซูเฉินไม่ได้ใช้พลังชีใดๆ เลย ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องยากที่จะบังเกิดสภาพดังกล่าวแต่อย่าลืมว่าพลังงานในร่างกายของซูเฉินไม่ใช่พลังภายในและพลังสายเลือดของนักสู้ทั่วไป แต่เป็นพลังแห่งโชคชะตาของอาณาจักรเทพยุทธ์!
ระดับพลังงานของพลังแห่งโชคชะตาไม่ใช่สิ่งที่พลังภายในและพลังสายเลือดจะเทียบได้!
ภายใต้การโจมตีสองครั้งของผู้ที่มีฐานการฝึกฝนบ่มเพาะและระดับพลังงานสองชนิด นี่ทำให้ฝ่ามือของซูเฉินนี้สามารถบรรลุผลดังกล่าวได้!
เมื่อซูเฉินสังหารผู้พิทักษ์ราชวงศ์หยูเหวินจัวซึ่งอยู่ไม่ไกล เขาก็ใช้กระบี่ยาวฟันศีรษะของผู้พิทักษ์ราชวงศ์ที่หมดสติ การจัดการเสร็จสิ้น
เมื่อเห็นฉากนี้ ดวงตาของ ชายแก่หลิวเรียกได้ว่าแทบจะไม่เปิดขึ้นมาอีก!
น้องชายที่แสนดีสองคนของเขาที่รู้จักกันมานานหลายสิบปี แท้จริงแล้วเสียชีวิตด้วยน้ำมือของจักรพรรดิแห่งอาณาจักรเทพยุทธ์!
“เจ้าคือผู้บ่มเพาะอาณาจักรที่หนึ่งระดับเก้า!”
ชายแก่หลิวพูดด้วยท่าทางไม่อยากจะเชื่อ
นอาณาจักรหยิงอี้ มีเพียงจักรพรรดิและผู้นำของผู้พิทักษ์ราชวงศ์ของพวกเขาเท่านั้นที่เป็นผู้ชายที่แข็งแกร่งที่มีการฝึกฝนระดับปรมาจารย์ระดับเก้า
อย่างไรก็ตามอาณาจักรเทพยุทธ์ซึ่งพวกเขามองว่าเป็นอาณาจักรเล็ก ๆ นั้นยังมีนักสู้ระดับเก้าอยู่อีก!
สิ่งนี้ทำให้ หลิวเหลา รู้สึกไม่เชื่อ
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซูเฉินก็หัวเราะเบา ๆ อีกครั้งก่อนจะพูดออกมาว่า "ตอนนี้เจ้ารู้แล้ว เตรียมตัวให้พร้อม!"
มังกรทองห้ากรงเล็บสองตัวก็คำรามอีกครั้ง เปิดปากของมัน และกินพวกมันไปทางผู้อาวุโสหลิว
ชายแก่หลิวตกใจมากจนวิญญาณของเขาปลิวไป และเขาพูดอย่างรวดเร็วว่า "เจ้าไม่อยากจะให้สองอาณาจักรต้องก่อสงครามกัน เจ้าจะฆ่าข้าไม่ได้! เจ้าฆ่าข้าไม่ได้!"
"ฮ่าฮ่า คนโบราณได้พูดออกมา: ถ้าเจ้ามีเพื่อนไม่ดีอยู่ที่ไกล ๆ เจ้าจะถูกลงโทษได้แม้ว่าเจ้าจะอยู่ไกลพวกมันก็ตาม!"
ซูเฉินไม่ได้หยุดการโจมตีของเขา แต่ปล่อยให้มังกรทองห้ากรงเล็บสองตัวพุ่งเข้ามา ทำลายล้างร่างของชายแก่หลิวจนหมดสิ้น!
หลังจากตัดหัวผู้พิทักษ์ทั้งสามของอาณาจักรหยิงอี้ อย่างสมบูรณ์แล้ว ซูเฉินก็เปิดมือของเขาและเคลื่อนไหวเพื่อเรียกมังกรทองห้ากรงเล็บสองตัวกลับคืนสู่ร่างของเขา
"อาณาจักรหยิงอี้ ช่างอวดดีนัก!"
“ก่อนที่ข้าจะก่อกวนเจ้า เจ้าอยากประกาศสงครามกับข้าก่อนสินะ!” ซูเฉินกล่าวอย่างเย็นชา
หยูเหวินจัวก้าวไปข้างหน้าและถามออกมา "ฝ่าบาท เราจะทำอย่างไรดี"
ซูเฉินพูดเบา ๆ : "ให้กองทัพชายแดนตะวันออกส่งคน 100,000 คน มายังเมืองหลวงทุกเดือนเพื่อเข้าเรียนในสำนักศิลปะการต่อสู้ ข้าอยากเห็นกองทัพชายแดนตะวันออกในรูปโฉมใหม่ ข้าให้เวลาสี่เดือนเป็นอย่างช้าที่สุด!"
“ขอรับ ข้าจะสั่งให้คนส่งข่าวไปยังนายพลแห่งกองทัพชายแดนตะวันออก!”หยูเหวินจัวพยักหน้าและได้พูดออกมา
นับเวลากองเรือลำแรกของซูเฉินจะเสร็จภายในสามเดือน
ด้วยความสามารถของกองทัพชายแดนใต้ จะสามารถเปลี่ยนแปลงได้อย่างสมบูรณ์และประสบความสำเร็จในเวลาอย่างน้อยหนึ่งเดือน ก่อตัวเป็นกองกำลังรบที่แท้จริง
สี่เดือนนับจากนี้อาณาจักรเทพยุทธ์จะมีความสามารถในการเปิดสงครามเต็มรูปแบบกับอาณาจักรหยิงอี้!
อาณาจักรหนานหลิน จำนวนเมืองในอาณาจักรเทพยุทธ์มีจำนวนถึงสี่สิบเอ็ดเมืองและอาณาจักรหยิงอี้ มีเมืองมากถึงสี่สิบสามเมือง!
ไม่เพียง แต่จักรพรรดิแห่งอาณาจักร หยิงอี้ กู่เป่ยหมิง เท่านั้นที่โลภเมืองแห่งอาณาจักรเทพยุทธ์ซูเฉินยังโลภเมืองแห่งอาณาจักรหยิงอี้ ด้วยเหมือนกัน!
ในความเป็นจริง จากมุมมองในภาพใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นสงครามของอาณาจักรเทพยุทธ์กับอาณาจักรหนานหลิน หรือสงครามกับอาณาจักรหยิงอี้ ที่กำลังจะเริ่มต้น มันเป็นเพียงการผนวกดินแดนเพียงเท่านั้น
ไม่มีความยุติธรรมใดๆ!
อย่างไรก็ตาม หากมองจากมุมมองของอาณาจักรเทพยุทธ์เพียงอย่างเดียว จะเป็นการถูกต้องอย่างยิ่งที่จะต่อสู้กับศัตรูที่พยายามรุกรานอาณาจักรเทพยุทธ์
ในไม่ช้าสามเดือนผ่านไป
ในช่วงสามเดือนนี้อาณาจักรเทพยุทธ์ได้รับการพัฒนาในทุกด้าน
กระทรวงการต่างอาณาจักรซึ่งซูจินซี รับผิดชอบอยู่ ได้คัดเลือกนักการทูตที่มีเจ้าสมบัติเหมาะสมหลายสิบคนในช่วงสามเดือนที่ผ่านมา
ในเดือนที่สอง ซูจินซี ได้ศึกษาเนื้อหาของคู่มือ "วิธีการบ่มเพาะนักการฑูต" แล้ว และได้ช่วยเหลือนักการทูตคนอื่นๆ เพื่อพัฒนาความรู้ของพวกเขา
ปัจจุบัน กระทรวงการต่างอาณาจักรที่ซู จินซี ตั้งอยู่นั้นมีความสามารถด้านการทูตอย่างสมบูรณ์
พระราชวัง, หอตำราจักรพรรดิ
"เสด็จพี่เฉิน ตอนนี้กระทรวงการต่างอาณาจักรได้พัฒนาไปเกือบหมดแล้ว และท่านสามารถปล่อยมือได้ตลอดเวลา!"
ซูจินซี พูดกับซูเฉินด้วยรอยยิ้มที่มั่นใจ
ซูเฉินพยักหน้าและได้พูดออกมา "กระทรวงการต่างอาณาจักรไม่มีงานใหม่ในขณะนี้ เจ้าควรพัฒนาตนเองให้ดี เมื่อมีงานในอนาคต ข้าจะสั่งให้ใครบอกเจ้าเอง"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซูจินซีก็พูดด้วยสีหน้าขมขื่น: "เสด็จพี่เฉิน อาณาจักรทางตอนใต้ของอาณาจักรเทพยุทธ์ถูกเรายึดแล้ว ทางตะวันตกถูกปิดกั้นโดยภูเขาทงเทียน และทางตะวันออกจะต่อสู้กับมันอีกครั้ง ยกเว้น สำหรับจักรพรรดิทางตอนเหนือของอาณาจักรเทพยุทธ์เราไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับมัน แล้วเป้าหมายของนักการทูตอย่างข้าจะทำสิ่งใดกัน "
