บทที่ 47: คำถามซูเฉิน

บทที่ 47: คำถามซูเฉิน

เสียงของ กู่เป่ยหมิง ลดลงและผู้พิทักษ์สามคนที่อยู่ถัดจากเขานำโดย คนที่ชื่อหลิวในเวลาเดียวกันได้ออกจากวังไป

เมื่อมองไปที่ร่างของผู้พิทักษ์ทั้งสามที่จากไป กู่เป่ยหมิง ก็หัวเราะอย่างชั่วร้าย

ฮึ่ม เจ้าทะลวงขั้นบ่มเพาะเจ้าสู่อาณาจักรที่หนึ่งงั้นรึ?

ถ้าอย่างนั้น ข้าอยากจะดูว่าอาณาจักรเทพยุทธ์ของเจ้าจะสงบได้อย่างไรเมื่อเผชิญกับการมาถึงของนักรบอาณาจักรที่หนึ่งระดับเจ็ดสองคนและระดับแปดหนึ่งคน !

…

สามวันต่อมา

อาณาจักรเทพยุทธ์สำนักงานใหญ่ของ เครือข่ายน้ำแข็งทมิฬ

ในเวลานี้ อินทรีเหล็กสามร้อยตัว รวมทั้งซูเสี่ยวจิว ต่างก็นั่งอยู่ในบริเวณลานฝึกเล็กๆ จ้องมองไปยังร่างที่อยู่ตรงกลาง

สายลมแรงพัดผ่านอากาศอย่างรวดเร็วทำให้เกิดระลอกคลื่น

ทันทีหลังจากนั้น คลื่นพลังที่น่าสะพรึงกลัวก็ระเบิดออกมาจากใจกลางสนามของลานฝึก และลมที่รุนแรงเหมือนสัตว์ร้ายก็พัดใบไม้รอบๆ

"ขอแสดงความยินดีกับท่านผู้นำที่ก้าวข้ามการบ่มเพาะของนักรบระดับปรมาจารย์!"

ทุกคนพูดพร้อมกัน

ใช่ ร่างที่อยู่ตรงกลางลานฝึกคือ เย่อิง ผู้นำของ เครือข่ายน้ำแข็งทมิฬ หลังจากฝนตกไม่กี่เดือน เขาก็ทะลวงไปสู่ระดับการบ่มเพาะของนักรบระดับปรมาจารย์ได้สำเร็จ

เมื่อเห็นฉากนี้ ซูเสี่ยวจิวรู้สึกว่าเธอเพิ่งเข้าสู่ช่วงกลางของการเปลี่ยนแปลง และดวงตาของเธอก็แสดงความอิจฉาไม่หยุด

นักศิลปะการต่อสู้ระดับปรมาจารย์... ข้าก็ควรจะทะลวงให้เร็วเหมือนกัน!

เมื่อ ซูเสี่ยวจิว กลับมาจากภารกิจในอาณาจักรหนานหลิน เธอบังเอิญพบกับซูเฉินเขาสั่งให้ผู้ฝึกตนอินทรีเหล็ก ทั้งหมดเข้าสำนักศิลปะการต่อสู้เพื่อฝึกฝน ซึ่งทำให้การบ่มเพาะของเธอก้าวกระโดดอีกครั้ง

ยิ่งกว่านั้น ไม่เพียงแต่เธอเท่านั้น ความแข็งแกร่งของผู้ฝึกตนอินทรีเหล็ก ทั้งหมดได้รับการปรับปรุงในเชิงเจ้าภาพในสำนักศิลปะการต่อสู้

ผู้ฝึกตนอินทรีเหล็กแต่เดิมก็มีฐานการบ่มเพาะเกือบจะทะลวงผ่านไปยังระดับพลังงานมืดอยู่ก่อนแล้ว และ แต่ก็ยังมีผู้ที่ไปถึงจุดสูงสุดของ พลังงานมืด เพียงก้าวเดียว เช่นเดียวกับเฮยหยิงที่อีกเพียงก้าวก็ทะลวงไปสู่การบ่มเพาะของนักศิลปะการต่อสู้ระดับปรมาจารย์ได้แล้ว!

ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของอินทรีเหล็กสามร้อยตัวนี้ แม้แต่การฆ่ากองทัพ 10,000 คนก็ไม่ใช่เรื่องยาก!

เย่อิง ยืนขึ้นอย่างช้าๆ

หลังจากทะลวงไปสู่ขอบเขตการบ่มเพาะของนักศิลปะการต่อสู้ระดับปรมาจารย์ ใบหน้าของเขาที่เคยดูราวกับคนเป็นอัมพาต ก็มีอารมณ์แปรปรวนบนใบหน้าของเขา

“พี่น้อง ตอนนี้ข้าได้ทะลวงไปสู่นักศิลปะการต่อสู้ระดับปรมาจารย์ขั้นสูงสุดก่อนเจ้าหนึ่งก้าว และเจ้าจะเป็นรายต่อไป!”เย่อิง กล่าวกับทุกคนด้วยความยินดี

อาศัยศิลปะการต่อสู้ที่ได้รับจาก สำนักศิลปะการต่อสู้ ตราบใดที่ความสามารถของพวกเขาเพียงพอ การฝึกฝนบ่มเพาะของพวกเขาจะไม่มีขีดจำกัด!

ในตอนที่ผู้ฝึกตนอินทรีเหล็กตอบเย่อิงด้วยรอยยิ้ม

ทันใดนั้น ร่างที่เคร่งขรึมสามร่างซึ่งเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าฟันก็พุ่งผ่านพวกเขาและบินตรงไปยังพระราชวัง!

"ไม่ มีศัตรู! ทุกคน ตามข้าไปที่พระราชวังเพื่อฆ่ามันให้ข้า!"

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ผิวของ เย่อิง ก็เปลี่ยนไป เขาคว้ากระบี่เหล็กสีดำและรีบไปที่พระราชวัง

ซูเสี่ยวจิว และ ผู้ฝึกตนอินทรีเหล็ก คนอื่น ๆ ก็เข้าใจถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้เช่นกัน พวกเขาไม่รอช้าแม้แต่น้อย คว้าอาวุธของพวกเขาและทิ้ง เย่อิง ไว้ข้างหลัง

ในเวลานี้ในพระราชวัง

หยูเหวินจัวถามซูเฉินในหอตำราของจักรพรรดิ และพูดคุยกับซูเฉินความรู้บางอย่างเกี่ยวกับศาสตร์แห่งการสงครามแต่ในขณะนี้ ทั้งสองลุกขึ้นยืนทันที ดวงตาของซูเฉินและหยูเหวินจัวเคร่งขรึมทั้งคู่

ร่างของพวกเขาสั่นไหวสองครั้งในความว่างเปล่า และพวกเขาก็ปรากฏตัวเหนือพระราชวังแล้ว

ห่างจากซูเฉินไปหลายร้อยเมตร มีร่างสามร่างที่มีคลื่นพลังที่น่าสะพรึงกลัวยืนอยู่ในอากาศ

ทั้งสามคนนี้คือราชองครักษ์ทั้งสามจากจักรพรรดิหยิงอี้ ด้วยการบ่มเพาะระดับปรมาจารย์ของพวกเขา พวกเขามาถึงเมืองใหญ่ของอาณาจักรเทพยุทธ์ในเวลาเพียงสามวัน!

“พวกเจ้าทั้งสามมาจากแดนไกล พวกเจ้ามีสิ่งใดก็ว่าออกมา” ซูเฉินกล่าวอย่างเย็นชา

หลิวเหลา หนึ่งในสามผู้พิทักษ์ราชวงศ์ก้าวไปข้างหน้า เขาพูดเสียงดังว่า "ข้าเป็นผู้พิทักษ์จักรพรรดิของจักรพรรดิ หยิงอี้ ฝ่าบาททรงขอให้ข้าถามเจ้า ทำไมเจ้าถึงฆ่าข้า ราชาแห่งจักรพรรดิ หยิงอี้กัน"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซูเฉินก็ยิ้มเยาะก่อนจะพูดออกมาว่า "เขาขัดขวางไม่ให้กองทัพของข้าโจมตีเมือง และยังต้องการที่จะฆ่าเจ้าชายแห่งอาณาจักรเทพยุทธ์ของข้า ถ้าข้าไม่ฆ่าเขา เจ้าจะให้ข้าปล่อยเขาออกไปอย่างปลอดภัยงั้นเรอะ!"

"เจ้าชายของอาณาจักรเล็ก ๆ สามารถเทียบได้กับราชาแห่งอาณาจักรหยิงอี้ ของข้าได้ยังไง?! จักรพรรดิแห่งอาณาจักรเทพยุทธ์เจ้ารู้ถึงความผิดหรือไม่!"

ดวงตาของผู้เฒ่าหลิวหรี่ลงเล็กน้อย ปลดปล่อยการบ่มเพาะของนักศิลปะการต่อสู้อาณาจักรที่หนึ่งลำดับที่แปดของเขา

ในเวลาเดียวกัน ผู้พิทักษ์ราชวงศ์อีกสองคนก็ก้าวไปข้างหน้า และการฝึกฝนบ่มเพาะของพวกเขาก็เป็นนักสู้อาณาจักรที่หนึ่งระดับเจ็ด!

“เจ้ามีความผิด”

ผู้พิทักษ์ทั้งสองของจักรพรรดิ หยิงอี้ พูดพร้อมกัน

“บังอาจ!” เมื่อเห็นสิ่งนี้หยูเหวินจัวตะโกนด้วยความโกรธและปลดปล่อยการฝึกฝนบ่มเพาะของเขาเอง

แม้ว่าเขาซึ่งเป็นเพียงผู้ฝีกฝนบ่มเพาะศิลปะการต่อสู้อาณาจักรที่หนึ่ง แต่เขาก็ยังดูไร้อำนาจต่อหน้าคนทั้งสามนี้

ภายใต้แรงกดดันของ หลิวเหลา และอีกสองคน ผิวของหยูเหวินจัวก็ซีดลง

ผู้เฒ่าหลิวมองไปที่ซูเฉินด้วยความประหลาดใจ

เขาเห็นว่าการแสดงออกของซูเฉินยังคงไม่เปลี่ยนแปลงภายใต้การบีบบังคับของทั้งสามคน ราวกับว่าเขาไม่รู้สึกอะไรเลย

เกี่ยวกับฉากนี้ หลิวเหลา และทั้งสองคนไม่ได้คิดว่าความแข็งแกร่งของซูเฉินนั้นเหนือกว่าพวกเขา พวกเขาคิดว่าพลังแห่งโชคชะตาในตัวของซูเฉินเพียงพอที่จะหักล้างการบีบบังคับของพวกเขาได้

"จักรพรรดิแห่งอาณาจักรเทพยุทธ์หากเจ้าไม่ทราบความผิดของตน ก็อย่ามาตำหนิข้าที่ไร้ความปรานี และตัดสินใจเปลี่ยนจักรพรรดิคนใหม่แทนอาณาจักรเทพยุทธ์!"

เมื่อเห็นความไม่แยแสของซูเฉินผู้เฒ่าหลิวก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความดุร้ายบนใบหน้าของเขา และพลังงานที่น่าสะพรึงกลัวก็รวมตัวกันที่ฝ่ามือของเขาด้วย

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ดวงตาของซูเฉินฉายแววอันตราย

“ฝ่าบาท ข้ามาช้าปล่อยให้ไอ้พวกเวรตะไลนี่มาถึง!”

“ฝ่าบาท ข้ามาแล้ว!”

ในขณะนี้ อินทรีเหล็ก 300 คน(ตัว) จากเครือข่ายน้ำแข็งทมิฬพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วจากระยะไกลและล้อมรอบหลิวเหลาทั้งสาม

เย่อิง ขึ้นไปบนท้องฟ้าพร้อมกับฐานการบ่มเพาะของนักศิลปะการต่อสู้ระดับปรมาจารย์ของเขา และยืนอยู่ข้างหน้าซูเฉิน

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ซูเฉินยิ้มเบา ๆ และได้พูดออกมา "ไปซะ การต่อสู้ระหว่างผู้ล่มเพาะระดับอาณาจักรไม่ใช่สิ่งที่เจ้าจะมาผสมโรงด้วยได้!"

เย่อิง ลังเลอยู่พักหนึ่ง แต่เขาก็ยังเชื่อฟังเพราะหน้าที่ของเขาที่ต้องปฏิบัติตามคำสั่ง และสั่งให้ ผู้ฝึกตนอินทรีเหล็กที่เหลืออีกสามร้อยคนยืนอยู่ข้างๆ

“คนของอาณาจักรหยิงอี้ เจ้าคิดว่าข้ารับมือง่ายขนาดนั้นเลยหรือ?”

ซูเฉินมองไปที่ หลิวเหลา และอีกสองคนอีกครั้ง แสงอันตรายในดวงตาของเขาแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ

การต่อสู้ของจักรพรรดิเก้ามังกร!

ซูเฉินเริ่มออกกำลังกายในร่างกายของเขา ด้วยมือข้างเดียว มังกรเก้ากรงเล็บห้าเล็บที่น่าสะพรึงกลัวสองตัวปรากฏขึ้นจากฝ่ามือของเขา และบินขึ้นไปในอากาศพร้อมกับเสียงคำรามของมังกร

ดวงตาของซูเฉินเต็มไปด้วยแสงสีทองที่เป็นของพลังแห่งโชคชะตา และแม้แต่ร่างกายของเขาก็ดูเหมือนจะถูกห่อหุ้มด้วยเกราะสีทองอีกชั้นหนึ่ง

พลังแห่งโชคชะตากลายเป็นลมที่น่าสะพรึงกลัวที่ระเบิดไปทุกทิศทุกทาง ไม่ว่าจะเป็นหยูเหวินจัวผู้ซึ่งเป็นผู้บ่มเพาะอาณาจักรที่หนึ่ง หรืออินทรีเหล็กสามร้อยตัว พวกเขาทั้งหมดถูกพัดถอยหลังและต้องล่าถอย .

แม้แต่นักศิลปะการต่อสู้อาณาจักรที่ที่หนึ่งระดับที่แปด อย่างหลิวเหลา และปรมาจารย์การต่อสู้ระดับเจ็ดอีกสองคน ผู้พิทักษ์จักรพรรดิของอาณาจักรหยิงอี้ ก็ยังต้านทานรัศมีที่น่าสะพรึงกลัวและอดไม่ได้ที่จะถอยหลังไปสองก้าว

มังกรทองสองหัวห้ากรงเล็บบินวนอยู่ข้างหลังซูเฉินปลดปล่อยพลังอันแข็งแกร่งนั้น

ดวงตาสีแดงทองของซูเฉินเผยให้เห็นถึงเจตนาฆ่าที่ไม่รู้จบ

เห็นได้ชัดว่าซูเฉินกำลังโกรธแล้วจริงๆ!