บทที่ 18: มังกรทอง 5 กรงเล็บ

บทที่ 18: มังกรทอง 5 กรงเล็บ

สองชั่วโมงต่อมา ณ ที่ราบจูลู่

บนที่ราบที่ไม่มีที่สิ้นสุดนี้ กองทัพของซูเฉินแห่งอาณาจักรเทพยุทธ์ได้เผชิญหน้ากับกลุ่มกบฏของ ซูเทียนหยิน และ ซูเทียนหยู อย่างเป็นทางการ

เมื่อกองทัพทั้งสองพบกัน มันก็เหมือนการพบกันของศัตรูด้วยดวงตาสีแดงฉาน

ทหาร 150,000 นายของกองทัพของอาณาจักรเทพยุทธ์มุ่งตรงเข้าสู่ขบวนกบฏ ในเวลาเดียวกัน ทหารชายแดนใต้ 50,000 นายที่อยู่ด้านหน้าของขบวนกบฏก็แปรพักตร์โดยไม่คาดคิดและหันปืนมาสังหารทหารกบฏที่อยู่ข้างหลัง!

หลังจากที่ทหารชายแดนใต้เหล่านี้หันกระบอกปืนมาเผชิญหน้ากับกลุ่มกบฏ พวกเขาดูเหมือนจะเป็นศัตรูคู่อาฆาตด้วยการล้างแค้นที่ฆ่าพ่อของพวกเขา และพวกเขาก็เริ่มฆ่าด้วยดวงตาสีแดงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเคียดแค้น

ด้วยการเพิ่มทหาร 50,000 นายจากชายแดนใต้ จำนวนทหารทั้งสองฝ่ายโดยพื้นฐานแล้วเท่ากัน

นี่เป็นเพียงการทำให้จำนวนคนเท่ากันเท่านั้น!

กองกำลังของจักรพรรดิหวู่เซิน จำนวน 150,000 นายพุ่งเข้าสู่ขบวนกบฏราวกับเสือที่เข้าฝูงแกะ

พวกเขาร่วมกับทหารของกองกำลังชายแดนใต้ พวกเขามีกลิ่นอายแห่งการฆ่าประดุจดั่งพยัคฆ์ขาว และพวกเขาทุบตีเค่นฆ่ากบฏทั้งหมดเหมือนท่อนไม้ไผ่ ฉีกมันเป็นชิ้นๆ และแบ่งออกเป็นสองซีก!

"เป็นไปได้อย่างไร?! กองทัพของอาณาจักรเทพยุทธ์ทรงพลังขนาดนี้ได้อย่างไร! เรามีกำลังพล 200,000 นายเท่ากับพวกมันเลยนะ!"

ซูเทียนหยิน คำรามด้วยท่าทางไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน

หลังจากที่เขายกทัพไปก่อการกบฏในเมืองเจิ้นหนาน เขาก็ขาดการติดต่อกับเมืองหลวงทั้งหมด ดังนั้นเขาจึงไม่ทราบถึงการมีอยู่ของ เมืองหลวง สำนักศิลปะการต่อสู้

สำหรับข้อเท็จจริงที่ว่านักรบ 150,000 นายของอาณาจักรเทพยุทธ์ได้ทะลวงไปสู่นักรบที่แข็งแกร่งดพลังงานมืดและเหนือกว่าในสำนักศิลปะการต่อสู้โดยรวมแล้ว ซูเทียนหยิน และคนอื่นๆ ก็ยิ่งไม่น่าจะรู้เข้าไปใหญ่

ข่าวเหล่านี้ที่ ซูเทียนหยิน ไม่สามารถรู้ได้ แต่หลังจากการต่อสู้เริ่มต้นขึ้น ทำให้เขา "ประหลาดใจ" อย่างมาก!

ในเวลานี้ ใบหน้าของ ซูเทียนหยู ก็น่าเกลียดมากเช่นกัน และเขาพูดอย่างเย็นชา: "ข้าไม่คาดคิดว่ากองทัพชายแดนใต้จะหันหลังให้กับน้ำชั่วคราว! ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่สนใจ หนางกงยี่ จริงๆ ช่างชั่วช้านัก!"

"ใช่ หนางกงยี่! มาเลย นำ หนางกงยี่ มาให้ข้า!" ซูเทียนหยินที่นิ่งอึ้ง ได้ออกคำสั่งให้กับทหารที่อยู่ข้างๆ เขา

ในขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกัน กองทัพกบฏก็อยู่ข้างหลัง

ลำแสงสีทองตกลงมาจากท้องฟ้าและยิงผ่านรถม้าที่เปิดโล่งซึ่ง หนางกงยี่ อยู่

รถม้าเปิดประทุนแตกเป็นเสี่ยงๆ สะท้านฟ้า

ทันทีหลังจากนั้น ร่างที่เหมือนสายลมได้พัดผ่านรถม้าเปิดประทุนอย่างรวดเร็วและปรากฏขึ้นในอากาศพร้อมกับร่างของ หนางกงยี่

“ใครมันทำลายรถม้าของข้า เอาชีวิตของเจ้ามาให้ข้าผู้นี้ซะ!”

เสียงโกรธของเย่อู๋เฉินดังขึ้น แสงกระบี่พุ่งออกมาจากฝุ่นในท้องฟ้า ทำลายล้างฝุ่นในท้องฟ้าทันที

เย่อู๋เฉินเงยหน้าขึ้นและมองดูร่างของซูเฉินในอากาศ น้ำเสียงของเขาเย็นชา: "ไอ้หนู ไม่ว่าเจ้าจะเป็นใคร ข้าจะทำให้เจ้าไม่รอดชีวิตไปจากที่นี่!"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซูเฉินก็ยิ้มกว้าง: "ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็คงจะต้องมีความสามารถมากกว่านี้นะ! เจ้าเป็นนักศิลปะการต่อสู้ระดับปรมาจารย์งั้นรึ? มันยังอ่อนด้อยไปหน่อยนา!"

ในขณะที่ซูเฉินกำลังพูด การเคลื่อนไหวในมือของเขาไม่ได้นิ่งเฉย เขาคลายเชือกให้แก่ หนางกงยี่ อย่างรวดเร็ว หยิบผ้าฝ้ายออกจากปากของ หนางกงยี่ และปลดผนึกชี่และพลังสายเลือดในร่างกายของ หนางกงยี่ ที่ เย่อู๋เฉิน ผนึกไว้ออก

"ชายชราผู้นี้ ขอบคุณพ่อหนุ่มที่ช่วยชีวิตของข้า!"

หลังจากที่ หนางกงยี่ ฟื้นคืนความคล่องตัว เขาก็คำนับซูเฉิน

หนางกงยี่ ปกป้องชายแดนของจักรพรรดิมาตลอดชีวิต แม้เมื่อซูเฉินขึ้นครองบัลลังก์ เขาก็ไม่ได้กลับไปยังเมืองหลวง ดังนั้นเขาจึงไม่รู้จักตัวตนของซูเฉิน

ซูเฉินพยักหน้าก่อนจะพูดออกมาว่า "ข้า ขอให้นายพลหนานกงร่วมสังหารคนทรยศคนนี้ด้วย!" หลังจากพูดจบ ซูเฉินก็หยิบกระบี่ที่หลอมสร้างโดยปรมาจารย์ที่มีชื่อเสียงออกมาจากกระเป๋าเป้สะพายหลังของระบบและโยนมันให้กับหนานกงยี่

เมื่อเสียงของซูเฉินลดลง หนางกงยี่ ก็เริ่มโดยไม่ลังเล

หนางกงยี่ โบกกระบี่คมในมือของเขา แสงกระบี่จำนวนนับไม่ถ้วนระเบิดออกมาสังหาร เย่อู๋เฉิน

“ไอ้แก่ ถ้าข้าปราบเจ้าได้ครั้งหนึ่ง ข้าก็สามารถปราบเจ้าเป็นครั้งที่สองได้!”

เมื่อเผชิญการโจมตีของหนานกงยี่ เย่อู๋เฉินไม่สนใจ

สายตาของเย่อู๋เฉินจับจ้องไปที่ซูเฉินในอากาศอย่างไม่วางตา เขาเข้าใจว่าหากซูเฉินสามารถลอยอยู่กลางอากาศได้ อย่างน้อยความแข็งแกร่งของซูเฉินก็ต้องเป็นนักรบระดับปรมาจารย์ และซูเฉินยังดูหนุ่มแน่นเสียยิ่งกว่าเขาเสียอีก!

ในสายตาของเย่อู๋เฉิน ซูเฉินเป็นภัยคุกคามต่อเขามากกว่าหนานกงยี่!

เย่อู๋เฉินระเบิดแสงกระบี่ออกมา ต้านทานการโจมตีของหนานกงยี่

หลังจากนั้น เย่อู๋เฉินก้าวไปข้างหน้าทันที และภายใต้อิทธิพลของพลังภายในและพลังสายเลือด ร่างของเขาก็ลอยขึ้นไปในอากาศในทันใด

แสงสีเงินวูบวาบ และกระบี่สีเงินในมือของเย่อู๋เฉินก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าเหนือเขาโดยไม่คาดคิด  พร้อมกับแสงกระบี่นับพันและยิงไปทางซูเฉินด้วยความเร็วเทียบเท่ากับตัวเขาที่กำลังพุ่งตรงไป !

เมื่อเห็นเช่นนี้ ซูเฉินก็ยิ้มอย่างเหยียดหยาม

การต่อสู้ของจักรพรรดิเก้ามังกร!

ซูเฉินลอบกระตุ้นคลื่นพลังภายในภายในล่าง พร้อมกับที่พลังแห่งโชคชะตาก็ไหลเวียนในร่างกายของเขาทันที

ซูเฉินยกมือขวาขึ้น

คำราม!

ทันใดนั้นเสียงคำรามของมังกรก็ดังขึ้น และปีศาจมังกรทองห้ากรงเล็บสีทองก็เจาะออกมาจากฝ่ามือของซูเฉินกลายเป็นมังกรทองขนาดใหญ่ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางหลายสิบเมตรในทันใด!

มังกรทองห้ากรงเล็บนี้ส่องแสงสีทองมากพอที่จะทำให้คนธรรมดาตาบอด มันบรรจุพลังแห่งโชคชะตาอันไร้ขอบเขต ทำให้มันกลายเป็นพลังที่สามารถทำลายล้างทุกสิ่ง และกลืนกินมันไปยังเย่อู๋เฉินเบื้องล่าง!

ร่างกายของมังกรทองห้ากรงเล็บเต็มไปด้วยพลังงานที่แปลกประหลาดนั้น พลังงานนี้ไม่เพียง แต่รวบรวมพลังแห่งโชคชะตามากมาย แต่ยังรวมถึงพลังแห่งศรัทธาที่เขาได้รับมาจากผู้คนในอาณาจักรเทพยุทธ์!

ความจริงแล้ว พลังแห่งโชคชะตาและพลังแห่งศรัทธาเป็นพลังงานสองประเภทที่สามารถอยู่ร่วมกันได้ และพลังแห่งศรัทธายังสามารถเปลี่ยนเป็นพลังแห่งโชคชะตาได้ภายใต้เงื่อนไขบางประการ

ภายใต้อิทธิพลของศาสตร์แห่งจักรพรรดิเก้ามังกรของซูเฉินพลังแห่งโชคชะตาและความศรัทธาได้เปลี่ยนไปเป็นการบ่มเพาะของซูเฉินในเวลาเดียวกัน ทำให้ซูเฉินมีความแข็งแกร่งเหนือกว่านักสู้ระดับสองในปัจจุบัน

เมื่อมองดูฉากที่ราวกับการมาของทวยเทพ เย่อู๋เฉินรู้สึกหวาดกลัวจนวิญญาณของเขาบินไป เขาบังคับให้หยุดร่างของเขาในอากาศและกำลังจะถอยหลัง

แต่ก็สายไปเสียแล้ว!

มังกรทองห้ากรงเล็บเปิดปากของมันและกลืนเย่อู๋เฉินโดยตรง ภายใต้เงาของแสงสีทอง เจตนาสังหารทั้งหมดที่มีอยู่ในมังกรทองห้าเล็บปรากฏขึ้น

ร่างของเย่อู๋เฉินแตกเป็นเสี่ยงๆ อย่างรวดเร็วภายใต้การโจมตีของมังกรทองห้าเล็บ

เพียงสองหรือสามลมหายใจ ร่างของเย่อู๋เฉินก็หายไปอย่างสมบูรณ์ เหลือเพียงเถ้าลอยที่ฟุ้งกระจายอยู่ในอากาศ

หลังจากสังหารนักศิลปะการต่อสู้ระดับปรมาจารย์ได้อย่างง่ายดาย ซูเฉินยิ้มเล็กน้อยและยกมือขึ้นเพื่อเรียกมังกรทองห้ากรงเล็บ

แม้ว่าฐานการบ่มเพาะของเขาในปัจจุบัน เขาสามารถปล่อยมังกรทองห้ากรงเล็บสองตัวเพื่อต่อสู้ในเวลาเดียวกันได้เพียงเท่านั้นก็ตาม

แต่เพื่อฆ่าเย่อู๋เฉิน ซูเฉินไม่จำเป็นต้องเรียกมังกรทองห้ากรงเล็บตัวที่สองสักหน่อย!

“ชายหนุ่มผู้กล้าหาญมีพลังอันยิ่งใหญ่ แล้วผู้เยาว์ผู้กล้าหาญผู้นี้คือใคร?”

หนางกงยี่ ลอยเข้ามาและใบหน้าของเขายังคงดูตกใจจนทำอะไรไม่ถูก

ในความรู้ของเขา นักศิลปะการต่อสู้ระดับปรมาจารย์เป็นเพดานของระดับศิลปะการต่อสู้อยู่แล้ว และชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขาสามารถฆ่านักศิลปะการต่อสู้ระดับปรมาจารย์ได้เหมือนมด!

ช่างน่าเหลือเชื่ออะไรเช่นนี้!