บทที่ 15 การตอบโต้ของลุกซ์
บทที่ 15 การตอบโต้ของลุกซ์
...ลุกซ์จ้องมองไปที่ลิง และลิงก็จ้องมองกลับมาที่เขา...
หลังจากจ้องมองกันเป็นเวลาหลายนาที ลิงก็เริ่มพูดคุยกันเองในขณะที่จ้องมองไปที่เด็กชายผมแดงที่คอยจับตาดูทุกการเคลื่อนไหวของพวกเขาจากระยะที่ปลอดภัย
“เด็กคนนั้นก็ดูเหมือนลิงเหมือนกันไม่ใช่เหรอ?”
“บางทีเขาอาจจะเป็นญาติห่าง ๆ ของเรา?”
“ฉันไม่คิดอย่างนั้น เขาไม่มีหาง”
"อา! เขาดูคล้ายกับลิงบาบูนก้นแดงจากตะวันออก!”
“พอเจ้าพูดถึงมันแล้ว ลิงบาบูนมันไม่มีหาง นอกจากนี้ใบหน้าของบาบูก็ยังแดงพอๆ กับพวกเขาอีกด้วย เขาอาจจะมาจากเผ่าอื่นก็ได้”
“ไอ้บ้า! เขามาที่นี่เพื่อโชว์ก้นแดงเหรอ?! ไร้ยางอาย! มาเอาชนะเขากันเถอะ!”
"ฉันเห็นด้วย!"
"ไปกันเถอะ!"
หากลุกซ์รู้ว่าลิงที่เขาสังเกตเห็นเขาถูกตราหน้าว่าเป็นลิงบาบูนก้นแดง เขาคงจะโกรธจนตายอย่างแน่นอน และยกนิ้วกลางให้พวกมันทั้งหมด โชคดีที่เขาพูดภาษาลิงไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงสามารถสังเกตลิงต่อไปได้โดยไม่ถูกล้อเลียนด้วยคำพูดของพวกมัน
หลังจากติดอาวุธแล้ว จู่ๆฝูงลิงก็เริ่มกรีดร้องขณะที่พวกมันก้าวไปหาลุกซ์ด้วยความมุ่งมั่น พวกมันทั้งหมดถือผลไม้ หิน และแท่งไม้ติดตัวไปด้วยเพื่อใช้ขว้างใส่ลิงบาบูนที่เข้ามาในเขตแดนของพวกมัน
เมื่อเห็นว่าในที่สุดพวกลิงก็เริ่มเคลื่อนไหวต่อต้านเขา ลุกซ์ก็ทำในสิ่งที่เขาต้องทำและนั่นก็คือ... วิ่งไล่กลับ!-
หลังจากไล่ตามไม่กี่นาที พวกลิงก็ยอมแพ้และกลับไปยังดินแดนของตน
ในทางกลับกัน ลุกซ์ก็กลับมาเฝ้าดูพวกมันจากระยะไกล
เด็กชายผมแดงพยายามจดจำการเคลื่อนไหวและรูปแบบพฤติกรรมของลิงหางหนาม
กลยุทธ์นี้ได้รับการสอนโดยผู้อาวุโสในฐานที่มั่น ไวล์การ์ด เมื่อเขาอายุครบสิบสองปี
ลุกซ์สามารถจำบทเรียนเหล่านี้ได้ด้วยใจ และตอนนี้มีโอกาสที่จะนำความรู้นี้ไปประยุกต์ใช้กับสถานการณ์ปัจจุบันของเขา
...จากการสังเกตุลิงตัวตลกหางหนามมันจะกระโดดจากต้นไม้หนึ่งไปอีกต้นไม้หนึ่งโดยใช้มือ เท้า และหาง ในโอกาสปกติ แต่เมื่อพวกมันกำลังจะต่อสู้ มือทั้งสองข้างของพวกมันจะถือผลไม้ กิ่งไม้ หรือหิน ซึ่งทำให้ไม่สามารถใช้ประโยชน์จากมือในการปีนต้นไม้ได้
ถึงกระนั้น ลิงก็ยังเดินทางได้อย่างรวดเร็วเพราะขาที่แข็งแรงของพวกมันจึงช่วยให้พวกมันกระโดดจากต้นไม้หนึ่งไปอีกต้นไม้หนึ่งได้อย่างง่ายดาย บางครั้ง หางของพวกมันจะพันรอบกิ่งก้านและช่วยให้ลิงเคลื่อนตัวผ่านยอดไม้ได้ ในขณะที่ยังสามารถโจมตีจากระยะไกลได้อย่างแม่นยำและอาจถึงตายได้
'ดังนั้นพวกมันจึงสามารถบรรทุกสิ่งของได้มากที่สุดเพียงสองถึงสามชิ้นเท่านั้น เมื่อพวกมันเริ่มโจมตีจากยอดไม้' ลุกซ์คิดในขณะที่เขาสังเกตเห็นลิงจากระยะไกล...
'อย่างไรก็ตาม บทสรุปบอกว่าพวกมันยังสามารถมีส่วนร่วมในการต่อสู้ระยะประชิดได้ โดยใช้เขี้ยว กรงเล็บ และหางของพวกมันราวกับแส้เหวี่ยงไปเหวี่ยงมาเพื่อทำให้ศัตรูบาดเจ็บ'
หลังจากไตร่ตรองอยู่พักหนึ่ง ลุกซ์ก็คิดแผนการที่จะเอาชนะพวกลิงเพื่อที่จะผ่านการทดสอบของยายเวร่าได้
เวร่า และ เอริค ซึ่งเฝ้าดูลุกซ์จากระยะไกล พวกเขายิ้มเมื่อเห็นว่าเด็กชายผมแดงกำลังเก็บหินจากพื้นดินและวางไว้ในวงแหวนเก็บของของเขา
วันรุ่งขึ้นหลังอาหารเช้า ลุกซ์ตัดสินใจดำเนินการตามแผน เขาได้เตรียมการไว้เรียบร้อยแล้วและเขามั่นใจว่าเขาจะสามารถล่อพวกมันออกมาได้ ตราบใดที่ไม่มีอะไรผิดปกติเกิดขึ้น
“คุณยาย ฉันไปก่อนน๊ะ”
"ขอให้โชคดี."
เอริคเพียงพยักหน้าให้กำลังใจสั้นๆ แล้วลุกซ์ก็ยกนิ้วให้กับเทพเจ้าแห่งเกม เอริค
—-
"ดู. เขากลับมาอีกครั้ง”
“ลิงบาบูนก้นแดงตัวนี้ยังไม่ได้รับบทเรียนอีกเหรอ?”
“ยกแขน!”
"เตรียมต่อสู้!"
“...เข้ามา...อ๊าก....!”
...ลิงตัวหนึ่งร่วงหล่นจากกิ่งไม้เมื่อไม่สามารถหลบก้อนหินอันน่าประหลาดใจของลุกซ์ที่ขว้างออกมาจากระยะไกลได้...
ลิงตัวอื่นๆ โกรธกับการกระทำนี้ และพวกมันทั้งหมดก็เริ่มกรีดร้องขณะกระโดดจากต้นไม้หนึ่งไปอีกต้นไม้หนึ่ง เพื่อล้อมเด็กชายผมแดงที่กล้าทำร้ายเพื่อนของพวกมัน
—–
< ภารกิจพิเศษ: บททดสอบของเวร่า >
ลิงพ่ายแพ้: 1/10
—-
'ฉันรู้แล้ว!' ลุกซ์หัวเราะในใจเมื่อการแจ้งเตือนปรากฏขึ้นมาในอากาศ 'ฉันไม่จำเป็นต้องฆ่าพวกเขา การทำให้พวกมันไร้ความสามารถก็ถือเป็นความพ่ายแพ้เช่นกัน'
ลุกซ์หลบการโจมตีที่เขาทำได้ และใช้ต้นไม้เป็นโล่ป้องกันการโจมตีที่เขาไม่สามารถหลบมันได้
ลุกซ์ได้ซ้อนหินขนาดเท่ากำปั้นจำนวนมากไว้ในวงแหวนเก็บของของเขา และเขาก็โยนมันทีละก้อนทุกครั้งที่มีโอกาสมาถึง พวกลิงอาจจะเชี่ยวชาญศิลปะการขว้างสิ่งของ แต่ ลุกซ์ก็ไม่ใช่คนไร้ความสามรถเช่นกัน
...หลังจากไม่สามารถฝึกฝนการใช้อาวุธได้เนื่องจากอาการเป็นลม เด็กชายผมแดงจึงใช้เวลาว่างขว้างก้อนหินใส่เป้าหมายไม้เพื่อฆ่าเวลา...
ในฐานะลูกครึ่งเทพ เขาได้รับพรที่มีความสัมพันธ์โดยธรรมชาติเมื่อใช้อาวุธระยะไกลและลูกปืน หลังจากฝึกฝนการขว้างก้อนหินมาเกือบสี่ปี ความเชี่ยวชาญของลุกซ์ในการขว้างสิ่งของก็เหนือกว่าลิงตัวตลกหางหนามเสียด้วยซ้ำ!
...ใช้เวลาไม่นานก่อนที่พวกลิงจะตระหนักว่าเด็กชายที่พวกมันรังแกเมื่อวานนี้ได้กลายเปลี่ยนไปในชั่วข้ามคืน สมาชิกหกตัวตกเป็นเหยื่อของการขว้างหินของเขา และตอนนี้กำลังดิ้นอยู่บนพื้นด้วยความเจ็บปวด...
ในขณะที่ลุกซ์กำลังปกป้องตัวเองจากการโจมตีจากระยะไกลที่มาจากด้านหน้า ลิงสามตัวก็แอบซ่อนอยู่ด้านหลังของเขาด้วยดวงตาที่แดงก่ำ
โดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า พวกมันพุ่งเข้าใส่เด็กชายจากด้านหลังพร้อมเขี้ยวและกรงเล็บที่ยื่นออกมาเพื่อสังหาร
...ทันใดนั้นเอง ก็มีภาพเบลอสองภาพปรากฏขึ้นในสายตาของเขา...
ก่อนที่ลิงทั้งสามจะสามารถตอบโต้ได้ หนึ่งในนั้นก็ถูกดาบกระดูกกระเด็นออกไป ในขณะที่อีกตัวหนึ่งก็ใช้การปัดป้องกันจากกรงเล็บของหมาป่าอย่างเจ็บปวด
มันเป็นเพียงการแลกเปลี่ยนสั้นๆ แต่ลิงทั้งสองตัวได้รับบาดเจ็บสาหัส ลิงตัวที่สามนั้นโชคร้ายที่สุด เพราะมันพบว่าตัวเองเผชิญหน้ากันกับครึ่งเทพอย่างจัง ซึ่งเขาใช้ดาบที่หุ้มด้านแบนของเขาเหมือนไม้เบสบอลเพื่อตีลิงจนพุ่งกระเด็นออกไปหลายเมตร
เสียงกรีดร้องอันเจ็บปวดของลิงแผ่กระจายไปทั่วป่าก่อนที่มันจะชนเข้ากับต้นไม้จนทำให้มันหมดสติไป
หลังจากที่เห็นว่าการโจมตีของพวกมันล้มเหลว พวกลิงก็ตื่นตระหนกและวิ่งหนีด้วยความหวาดกลัว
ลุกซ์เฝ้าดูพวกมันที่กำลังกระโดดหนีไปแต่ไม่เคลื่อนไหวใดๆที่จะไล่ตามพวกมัน
เป้าหมายของเขาคือเพียงเคลียร์การทดลองของยายเวร่าเท่านั้น และไม่ทำลายล้างกองกำลังของพวกมัน หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจของเขา ก็มีเสียงกริ่งดังขึ้นในหัวของเขาอีกครั้ง และมีข้อความหลายชุดปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา
—-
< ภารกิจพิเศษ: บททดสอบของเวร่าเสร็จสมบูรณ์! >
< รางวัล >
– 5 คะแนนสถิติฟรี
– 10 คะแนนความแข็งแกร่ง
– 10 แต้มทักษะ
< รางวัลโบนัส >
ทักษะ: การขว้างที่แม่นยำ < การโยนที่แม่นยำ >
– เพิ่มความแม่นยำของทักษะการขว้าง 10% และความเสียหาย 10%
< วิวัฒนาการทักษะ... ตรวจพบทักษะใหม่ >
…การโยนที่แม่นยำจะได้รับการอัปเกรด เมื่อมีคุณสมบัติตรงตามข้อกำหนด…
– เพิ่มความแม่นยำของทักษะการขว้าง 30% และความเสียหาย 30%
—–
ลุกซ์รู้สึกประหลาดใจมากเมื่อเขาได้รับรางวัลโบนัสอย่างไม่คาดคิด เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะได้เรียนรู้ทักษะในลักษณะนี้ แต่เขาค่อนข้างพอใจกับมัน สิ่งที่น่าสนใจก็คือความสามารถพิเศษของเขา วิวัฒนาการของทักษะ ที่ได้อัปเกรดทักษะทั่วไปให้เป็นทักษะที่ทรงพลังยิ่งขึ้น
...ครึ่งเทพมั่นใจว่าเขาสามารถตอบสนองข้อกำหนดสำหรับการวิวัฒนาการของทักษะการขว้างได้อย่างง่ายดาย...
หลังจากสงบสติอารมณ์แล้ว เขาก็กลับไปที่ค่ายที่ เวร่า และ เอริค รอเขาอยู่ เขาสามารถบอกได้หลังจากเห็นรอยยิ้มผ่อนคลายบนใบหน้าของคุณยายว่าเธอค่อนข้างพอใจกับการแสดงของเขา
...หลังจากรอคอยมานานหลายปี ในที่สุด ลุกซ์ก็ได้เห็นสีหน้าคุณยายของเขาที่เห็นดีเห็นด้วยกับเขา ซึ่งเขารู้ว่าหลังจากที่เขากลับไปยังฐานที่มั่นไวล์การ์ดแล้ว สิ่งต่างๆ ก็จะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นในที่สุด...
...0...00...000...///
