บทที่18

“ไม่จำเป็นครับอาจารย์ใหญ่ คุณเป็นคนธรรมดา ไม่เหมาะที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับผี ถ้าเข้าไปพัวพัน คุณจะถูกโรคภัย ไข้เจ็บรุมล้อม บางทีคุณอาจเป็นหนักถึงขั้นเสียชีวิตเลยก็เป็นไปได้” หลิวเฉิงปฏิเสะจางเซว่เฟิง

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าอาจารย์ใหญ่คนนี้ค่อนข้างกล้าหาญ แต่การจับผีเป็นเรื่องที่คนธรรมดาช่วยอะไรไม่ได้จริง ๆ เพราะคนพวกนั้นมองไม่เห็นผี แล้วจะทำอะไรได้อีก?

หลิวเฉิงไม่ต้องการภาระสองสามคนนี้ เพราะแบบนั้นเขาถึงไม่อยากให้เซี่ยว่านชิวต้องแบ่งสมาธิมาห่วงพวกเขา

“เอาล่ะ ก็ได้น้องหลิว ถ้าหากว่านายขึ้นไปบนหอพักแล้วเจออะไรบางอย่างที่ร้ายแรง รีบตะโกนเรียกพวกเราเลยนะ พวกเราจะรอนายอยู่ที่ชั้นล่าง” จางเซว่เฟิงตบไหล่หลิวเฉิงพร้อมกับพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

แม้ว่าผีของเขาจะไม่ได้จับผี แต่กำจัดผีมากกว่า ถึงอย่างนั้น หลิวเฉิงก็รู้ดีว่าการยุ่งเกี่ยวกับผีมันไม่ใช่เรื่องงดี

“ครับ”

หลิวเฉิงพยักหน้าและผลักประตูเข้าไปในหอพัก สองเท้าเดินขึ้นบนบันได

พูดกันจริง ๆ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เข้ามาในหอพักหญิง

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น หลิวเฉิงก็แอบมองซ้าย มองขวาสอดส่องด้วยความตื่นเต้น

ในความเป็นจริงแล้ว หอพักหญิงนั้นคล้ายกับหอพักชาย ทว่าหลิวเฉิงกลับอยากรู้อยากเห็นเสียมากกว่า

มันก็เหมือนกับผู้หญิงที่เข้าไปในห้องของชายหนุ่มเป็นครั้งแรก พวกเธอจะมองทุกอย่างด้วยความอยากรู้อยากเห็นและสอดส่องความชื่นชอบของชายหนุ่ม

“เซี่ยว่านชิว เธอหาได้ไหมว่าผีตัวนั้นอยู่ที่ไหน?”

“ค่ะ มันอยู่บนชั้นที่สาม ในห้องน้ำหญิงน่ะ” เซี่ยว่านชิวเหลือบตามองไปทั่วหอพักหญิงแวบหนึ่ง เพียงแป๊บเดียวเธอก็เห็นเงาสีแดงในห้องน้ำ

ในตอนนี้ ไฟทั้งหอพักถูกปิดไปหมดแล้ว มีเพียงไฟจากป้ายแจ้งเตือนความปลอดภัยอย่างทางหนีไฟหรือห้องน้ำเท่านั้นที่ยังคงเปิดอยู่ มันส่องแสงสีเขียวจาง ๆในความมืด

เซี่ยว่านชิวจัมือของหลิวเฉิงเบา ๆ เพียงกระพริบตาทั้งสองคนก็มาถึงห้องน้ำชั้นสามทันที

ในเวลานี้ หลิวเฉิงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ ทักษะเทเลพอร์ตมันใช้งานได้ดีจริง มันคุ้มค่าสมกับเป็นทักษะที่เขาตั้งเอาไว้และเป็นอย่างที่คาดเดาเอาไว้ตั้งแต่แรกจริง ๆ

“ที่รักคะ คุณต้องการฆ่าเธอเลยไหม?” เซี่ยว่านชิวถามหลิวเฉิงก่อนจะเข้าไปด้านใน

แม้ว่าผีสาวชุดแดงนี้จะแข็งแกร่ง แต่ก็ยังต้องพ่ายแพ้ต่อเซี่ยว่านชิวอยู่ดี

“ไม่ ยังไม่ต้อง เธอซ่อนตัวเอาไว้ก่อน แล้วค่อยลงมือหลังจากที่ฉันบอกแล้วกันนะ” หลิวเฉิงกล่าวพลางเอื้อมมือไปเปิดประตูห้องน้ำหญิง

ในห้องน้ำหญิงยังคงมีไฟเปิดสว่างเอาไว้อยู่ เพราะโดยทั่วไปแล้ว ไฟในห้องน้ำจะไม่ดับแต่วันนี้พอหลิวเฉิงเข้ามาไฟก็ดับลง หลิวเฉิงกดสวิตซ์สองครั้งทว่าไฟก็ยังไม่เปิด

นี่น่าจะเป็นเพราะผีในห้องน้ำตัวนี้

หลิวเฉิงกวาดสายตาไปทั่วห้องน้ำ สายตาจับจ้องไปยังประตูห้องน้ำแล้วพูดขึ้นช้า ๆ

“สาวน้อย ออกมาคุยกันเถอะ”

“………”

“...............”

เงียบกริบ ไม่มีเสียงอะไรตอบกลับมาทั้งนั้น

ไม่มีแม้แต่เสียงน้ำหยด

“สาวน้อย ฉันรู้ว่าเธออยู่ในห้องน้ำ ออกมาเถอะ ไม่ต้องซ่อนแล้ว!”

“สาวน้อย เธอมีกลิ่นแรงขนาดนี้ ยังจะซ่อนอยู่อีกเหรอ ออกมาคุยกันหน่อยได้ไหม?”

“น้องสาว ถ้าไม่ออกมาอีก ฉันจะไม่คุยแบบใจดีด้วยแล้วนะ”

“………….”

ผู้ชายคนนี้โง่หรือเปล่า?

เธอเคยได้ยินแค่ผีหลอกคน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเคยเห็นคนขู่ผีแบบนี้

เธออาศัยอยู่ในมหาวิทยาลัยนี้มานานแล้วและหลิวเฉิงยังเป็นผู้ชายคนแรกที่กล้าเรียกเธอออกมา แถมยังพูดคุกคามเธอด้วย ซึ่งทำให้เธอมีสีหน้าบูดบึ้ง

เธอตัดสินใจแล้วว่าต้องทำให้หลิวเฉิงกลัวอย่างหนักเลยทีเดียว!

ผีเด็กสาวคนนี้โบกมือเพียงเล็กน้อย พลังจิตของเธอพุ่งไปยังประตูห้องน้ำ ประตูห้องน้ำปิดเสียงดังโดยที่ไม่มีใครอยู่

จากนั้นพลังของเธอก็พุ่งขึ้นไปยังหลอดไฟด้านบนเพดาน

หลอดไฟสีขาวกระพริบติด ๆดับ ๆ

ทุกอย่างสั่นอย่างรุนแรงน่ากลัว หลอกไฟกระพริบ ประตูห้องน้ำปิดเปิดเอง ทุกอย่างอยู่เหนือปรากฎการณ์ธรรมชาติ มันลามไปเรื่อย ๆ แม้แระทั่งไฟริมทางเดิน

และแสงสีขาวบนหลอดไฟก็กลายเป็นสีแดงเลือด

“มีผีแน่นอนแล้ว!”

อาจารย์ใหญ่จางเซว่เฟิงและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนที่อยู่ด้านล่างหอมองทุกอย่างจากด้านนอกด้วยสายตาจริงจังและเหลือเชื่อ

“หวังว่าน้องชายหลิวจะไม่เป็นอะไรไปนะ” จางเซว่เฟิงเริ่มเกิดความเป็นห่วง

หากหลิวเฉิงเป็นอะไรไป เขาเกรงว่าทั้งมหาวิทยาลัยเจียงไห่จะต้องปิดไปพักใหญ่

‘หวังว่าผีตัวนี้จะไม่ได้ทรงพลังเป็นพิเศษนะ’

ทางด้านห้องน้ำชั้นบน ผีเด็กสาวยังคงไม่หยุดพลังของเธอ

แสงสีแดงเลือดยังคคงกระพริบไม่หยุด แล้วผีสาวก็มองหลิวเฉิงผ่านประตูห้องน้ำอย่างภาคภูมิ เธออยากเห็นสีหน้าหวาดกลัวของเขา

ในอดีต ผีสาวตนนี้ใช้วิธีนี้เพื่อให้เด็กสาวนักศึกษาหลายสิบคนร้องไห้ตกใจ จนพวกเธอไม่กล้าที่จะเข้าห้องน้ำคนเดียวที่กลางดึกอีกเลย

ปกติแล้ว หากคนธรรมดาเห็นสิ่งเหนือธรรมชาติเหล่านี้ พวกเขาจะต้องตกใจ โดยเฉพาะเงาสีแดงที่มา ๆหาย ๆบนอากาศซึ่งมันน่ากลัวมาก

แต่หลิวเฉิง...

เขาลมตาขึ้นมาเล็กน้อย คอยดูการลงมือของผีสาวตนนี้แล้วอดหัวเราะออกมาไม่ได้

ในสายตาของหลิวเฉิง เขาเห็นผีชุดแดงมีชุดคลุมไหล่ลอยอยู่บนอากาศ เธอบีบมือตัวเองตลอดเวลาพร้อมกับมีไอสีแดงกระเพื่อมเล็กน้อยรอบตัว

มันเหมือนกับดาราที่ใส่เอฟเฟ็กต์ในติ๊กต็อกที่เขาเคยเห็นเมื่อนานมาแล้วมาก

คิดแล้วหลิวเฉิงก็หยิบมือถือออกมา เปิด QQ Music แล้วค้นหาเพลงของดีเจชื่อดัง จากนั้นเพิ่มระดับเสียงให้สูงสุดแล้วกดเล่นเพลง

ทันใดนั้นเสียงเพลงโหมโรงก็ได้เริ่มขึ้น...