บทที่ 3 การสร้างตัวละคร(ตอนที่ 2)

บทที่ 3 การสร้างตัวละคร [ตอนที่ 2]

มีคำถามเพิ่มเติมสองสามข้อในรายการ แต่เป็นเพียงคำถามรองเท่านั้น หลังจากตรวจสอบอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าเขาตอบทุกอย่างถูกต้องแล้ว เขาก็มอบแบบฟอร์มให้กับทูตสวรรค์ที่อยู่ข้างหลังเขา

ทูตสวรรค์รับมันมาและมองดูอย่างรวดเร็วเพื่อให้แน่ใจว่าทุกคำถามได้รับคำตอบ

หลังจากเห็นว่าแบบฟอร์มไม่มีอะไรผิดปกติ เธอก็พยักหน้าแล้วบอกให้เด็กชายอ้วนตามหลังเธอไป

ห้านาทีต่อมา พวกเขาก็มาถึงพื้นที่เปิดโล่งที่มองเห็นกาแล็กซีจำนวนนับไม่ถ้วนบนท้องฟ้า

มันเป็นสิ่งอัศจรรย์ที่สุดที่เด็กชายได้เคยเห็นมา เขายืนอยู่ที่นั่นด้วยความตกตะลึง และจ้องมองดูสวรรค์เบื้องบน

“หยุดพูดจาไร้สาระแล้วตามฉันมา” คุณเป็นคนชนชั้นอะไร” ทูตสวรรค์ถามด้วยความหงุดหงิด

“ขอโทษ” ลูเซียนตอบขณะที่เขาวิ่งเข้าหาเธอ เขาคิดเสมอว่านางฟ้าเป็นคนใจดีและมีเมตตา แต่คงไม่มีที่ไหนเหมือนนางฟ้าเลวทรามคนนี้ที่ดูเหมือนจะมีบุคลิกที่น่ากลัว

สิบนาทีต่อมา พวกเขาก็มาถึงกระท่อมเล็กๆ แห่งหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ใจกลางทิวทัศน์อันน่าทึ่ง

“ท่าน ฉันได้นำดวงวิญญาณที่คุณได้ร้องขอมา” ทูตสวรรค์กล่าวขณะเปิดประตู

เมื่อพวกเขาเข้าไปในห้อง เด็กอ้วนก็เห็นชายชราคนหนึ่ง ในขณะที่เขาจ้องมองที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ของเขา

ไม่นานนักคนแก่ก็ตระหนักเมื่อรู้ว่าเขาไม่ได้อยู่คนเดียวในห้องอีกต่อไปแล้ว

สิ่งแรกที่เขาทำคือยืนขึ้นทันทีและใช้ร่างกายของเขาเพื่อปิดกั้นมุมมองของเขาทันที เพื่อไม่ให้เห็นภาพบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ของเขา

แม้ว่าจะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ แต่ลูเซียนก็เห็นภาพของสาวอนิเมะเปลือยกายครึ่งตัวบนคอมพิวเตอร์ของเขาแล้ว

น่าเสียดาย แม้ว่าชายชราจะสามารถป้องกันไม่ให้แขกทั้งสองของเขามองเห็นทุกสิ่งได้ แต่ความพยายามของเขาก็พังทลายลงด้วยเสียงครวญครางที่ดังผ่านลำโพงเซอร์ราวด์ที่แขวนอยู่ทั่วห้องของเขา

...ในขณะนั้นเองที่ชายชราก็คงคิดว่าเขาเป็นคนลามก...

การแสดงออกของทูตสวรรค์เปลี่ยนไปทันที และเธอก็มองชายชราราวกับว่าเขาเป็นเพียงแค่เศษเสี้ยวหนึ่งของอะไรสักอย่าง

ผู้เฒ่าไอเบา ๆ ขณะที่เขาหลบสายตา ชายราไม่สามารถทนต่อการจ้องมองดูถูกเหยียดหยามที่ทูตสวรรค์มอบให้เขาได้

'ฉันจะสบายจริงๆ เหรอ?' ลูเซียนคิดขณะมองดูชายชราที่พยายามทำตัวเหมือนเป็นคนมีศักดิ์ศรีในขณะที่ล้มเหลวอย่างน่าสังเวช

เห็นได้ชัดว่าชายชราไม่ได้คาดหวังว่าจะมีใครเข้ามาในห้องของเขาโดยไม่เคาะก่อนในขณะที่เขากำลังดูบางสิ่งที่ไม่เหมาะสมสำหรับผู้ชมที่อายุน้อย

“เด็กชายคุณชื่ออะไร” ชายชราถามขณะที่เขากดปุ่มเปิดปิดของคอมพิวเตอร์เพื่อปิดเครื่อง

...ในฐานะสมาชิก เด็กชายตัดสินใจเล่นร่วมกับคนแก่ที่พยายามเปลี่ยนเรื่อง ...

“ฉันชื่อ… ลูเซียน” ลูเซียนพูดด้วยรอยยิ้มเคร่งเครียดเล็กน้อย

“ลูเซียน? เป็นชื่อที่ดี” ชายชราแสดงความคิดเห็นขณะมองดูลูเซียนตั้งแต่หัวจรดเท้า “เอาล่ะลูเซียน ผู้ช่วยของฉัน อธิบายทุกอย่างให้คุณฟังแล้วหรือยัง?”

"ใช่. เธอบอกว่าฉันได้รับเลือกให้เข้าร่วมในโครงการประตูสวรรค์”

“แล้ว… เธอได้พูดอะไรนอกเหนือจากนั้นหรือเปล่า?”

ลูเซียนส่ายหัวขณะที่เขามองดูนางฟ้าที่โอบแขนไว้เหนือหน้าอกของเธอ

“เธอบอกว่าโครงการนี้เป็นความลับ” ลูเซียนตอบ “สิ่งเดียวที่เธอขอให้ฉันทำคือกรอกแบบฟอร์มสำหรับการเกิดใหม่ของฉัน”

“ฉันเข้าใจแล้ว” ผู้เฒ่าพูดขณะที่เขาเล่นกับหนวดเคราสีขาวบนคาง "ดีมาก. ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวเองก่อนนะครับ ฉันคือเทพเจ้าแห่งนักพนัน มาคิวอิลโซชิตล์ ในเมื่อชื่อของฉันมันเรียกยาก ก็เรียกฉันว่าแม็กซ์ก็แล้วกัน

“โดยส่วนตัวแล้วฉันออกแบบโครงการประตูสวรรค์เป็นการส่วนตัวเพื่อพยายามส่งบุคคลไปยังโลกใดโลกหนึ่ง โดยที่ไม่ถูกค้นพบโดยผู้อาวุโส ฉันหมายถึงเพื่อหลีกเลี่ยงหมอกเก่า ๆ ที่ยึดติดกับกฎเกณฑ์”

“เรากำลังทำอะไรผิดกฎหมายหรือเปล่า?”

“ฮ่าๆๆ! มันไม่แน่นอน มันไม่ใช่อาชญากรรมเว้นแต่จะมีคนรายงานเรื่องนี้ต่อเจ้าหน้าที่ คุณจะไม่เป็นไร…อาจจะ”

“ฮ่าฮ่าฮ่า… ฉันยังสามารถถอยออกมาได้ไหม?” ลูเซียนถามขณะหัวเราะอย่างประหม่า

แม็กซ์เพิกเฉยต่อคำถามของเขา และหยิบแบบฟอร์มอื่นออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเขาทันที แล้วนำเสนอต่อลูเซียน

...มันดูคล้ายกับรูปร่างที่เด็กเพิ่งกำลังเติมเต็ม ดังนั้นเขาจึงเดาว่าอาจเป็นความต่อเนื่องของการตั้งค่าการสร้างตัวละครของเขา...

“ตั้งแต่ฉันเลือกคุณให้เป็นหนูตะเภาของฉัน ฉันหมายถึงฮีโร่ของฉันที่จะเข้าร่วมในโครงการอันรุ่งโรจน์นี้ ซึ่งเป็นเรื่องปกติที่ฉันจะให้ของสมนาคุณแก่คุณ” แม็กซ์พูดพร้อมรอยยิ้มที่จะทำให้ทุกคนต้องอับอาย .

“คุณสามารถเลือกได้เพียงอย่างเดียว ดังนั้นใช้เวลาของคุณและเลือกอย่างชาญฉลาด”

ลูเซียนถือแบบฟอร์มที่เทพเจ้าแห่งนักพนันมอบให้เขาและอ่านเนื้อหาโดยไม่ต้องคาดหวังใดๆ

อย่างไรก็ตาม ครึ่งนาทีต่อมา ดวงตาของลูเซียนก็เบิกกว้างด้วยความประหลาดใจในขณะที่เขาอ่าน “ของสมนาคุณ” อันน่าทึ่งที่เขียนไว้ในแบบฟอร์มที่เขาถืออยู่

—-

< ส่วนเสริมพิเศษ! คุณสามารถเลือกได้เพียงอย่างใดอย่างหนึ่ง >

( ระบบ )

– คุณจะได้รับระบบสุ่มเมื่อกลับชาติมาเกิด โปรดทราบว่าระบบที่คุณจะได้รับไม่สามารถแลกเปลี่ยนหรือยกเลิกได้ หากคุณเคยได้รับระบบขันที ก็ให้ถือว่าตัวเองดวงซวยไปตลอดชีวิต

( ทักษะระดับสูงแบบสุ่ม )

– คุณจะได้รับทักษะระดับสูงแบบสุ่มเมื่อกลับชาติมาเกิด ทักษะนี้จะมีไว้สำหรับคุณโดยเฉพาะและจะผูกพันกับจิตวิญญาณของคุณ

(กำไรจากประสบการณ์ 20 เท่า)

– หากคุณกลับชาติมาเกิดในโลกที่คุณได้รับคะแนนประสบการณ์ คุณจะสามารถเติบโตได้เร็วกว่าคนทั่วไปถึง 20 เท่า

(เสน่ห์)

– เสน่ห์เริ่มต้นของคุณจะอยู่ที่ค่าสูงสุด แม้แต่ก้อนหินก็ยังตกหลุมรักคุณถ้าคุณจ้องมองมันนานพอ

( สถานะ ภูมิคุ้มกันโรค )

– คุณจะได้รับภูมิคุ้มกันต่อพิษ, เสน่ห์, การนอนหลับ, กลายเป็นหิน, เป็นอัมพาต และความสามารถอื่น ๆ ที่จะส่งผลร้ายต่อร่างกายและจิตวิญญาณของคุณ

(เวทย์มนตร์ไม่มีที่สิ้นสุด)

– ไม่ว่าคุณจะร่ายเวทย์มนตร์ใดก็ตาม อนุภาพของคุณจะไม่มีวันหมด

(ความแข็งแกร่งอันไม่มีที่สิ้นสุด)

– ไม่ว่าจะทำกับคนรักกี่รอบ คุณก็จะทำต่อไป ต่อไป และไป… และไปเรื่อยๆ…

(พลังเฉพาะตัว)

– คุณจะได้รับโครงสร้างร่างกายพิเศษที่ทั้งมนุษย์อมตะต้องอิจฉา

“อ้าว!” ลูเซียน ไม่สามารถหยุดตัวเองจากการสาปแช่งต่างๆได้ หลังจากอ่านตัวเลือกที่มีอยู่สำหรับเขาแล้ว

'ไม่ว่าฉันจะเลือกอะไร ฉันรู้ว่าฉันจะได้รับผลประโยชน์มหาศาลอย่างแน่นอน เมื่อฉันกลับชาติมาเกิดในชีวิตหน้า' ลูเซียนคิด 'ถ้าเป็นไปได้ ฉันต้องการทั้งหมด แต่เนื่องจาก ฯพณฯ แม็กซ์บอกฉันว่าฉันสามารถเลือกได้เพียงอย่างเดียว ฉันจึงต้องให้ความสำคัญกับเรื่องนี้อย่างจริงจัง'

“เอาล่ะ คุณได้ตัดสินใจแล้วว่าจะเลือกตัวเลือกใด?” แม็กซ์ถามเด็กชายที่ยังคงพิจารณาทางเลือกของเขาอย่างจริงจังหลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง

"ใช่." ลูเซียนพยักหน้า เขาได้ชั่งน้ำหนักข้อดีและข้อเสียของการตัดสินใจของเขาแล้ว ดังนั้นเขาจึงเผชิญหน้ากับเทพเจ้าแห่งนักพนันด้วยความมุ่งมั่น “ท่าน ฯพณฯ ฉันเลือก…”

..0..00.000//