ตอนที่ 95 สัตว์เลี้ยงตัวแรก(อ่านฟรี)
ตอนที่ 95 สัตว์เลี้ยงตัวแรก
พวกเขาเข้าไปในโรงพยาบาลพร้อม ๆ กัน จุดที่รอรับบริการและซักประวัติผู้ป่วยค่อนข้างที่จะเละเทะ มีคราบเลือดแห้งติดทั้งที่พื้นและที่กำแพง โต๊ะกระจัดกระจาย ลอยกรงเล็บจากมอนสเตอร์มีให้เห็นเป็นบางจุด
และบางจุดก็โดนทำลายเชื่อมไปยังห้องด้านใน
“แบ่งกันไปก็แล้วกัน แล้วถ้าเจออะไรค่อยกลับมารวมกันที่นี่ อย่าลืมเปิดวิทยุไว้ด้วย” ลุคกล่าว พวกเขาแต่ละคนพกวิทยุสื่อสารขนาดเล็กมาคนละอันที่ได้มาจากทีมกู้ภัยแจกจ่ายให้ ซึ่งลุคและพวกเลือกช่องสื่อสารส่วนตัวที่ต้องใช้รหัสเข้า ดังนั้นค่อนข้างจะปลอดภัยในระดับหนึ่ง
“ฉันจะไปทางตึกปีกซ้าย” บอสตันบอกพร้อมกับชี้ไปทางเดินด้านซ้ายที่เชื่อมไปตึกฝั่งนั้น
“ฉันไปตึกด้านขวา” ไอกะคิดและเลือกที่จะไป
“ฉันจะไปอาคารด้านหลัง” นิโคลกล่าวอย่างแน่วแน่ เธอตัดสินใจมาก่อนแล้ว
“ถ้าอย่างนั้นตึกหลักก็เป็นของฉัน” ลุคพึมพำมองสมาชิกทีมจากไป ตึกหลักค่อนข้างใหญ่ แต่ก็อยู่ใกล้สุด ถ้ามีอะไรคนอื่น ๆ สามารถมาช่วยได้ตลอดเวลา
เส้นทางค่อนข้างมืดแต่นั่นไม่ใช่ปัญหาทุกคนมีหินตาแดงอยู่กับตัวจึงมองเห็นเส้นทางและพื้นที่รอบ ๆ ได้ราวกับกลางวัน แถมการที่ไม่ส่องไฟไปมั่วซั่วก็เป็นการหลบเลี่ยงพวกมอนสเตอร์ที่อ่อนไหวกับแสงไฟด้วย
นี่คือประโยชน์ของหินตาแดง
ลุคเริ่มจากชั้นแรก เขากวาดสัมผัสพลังไปทั่วตัว แต่ยังไม่มีร่องรอยถึงคลื่นพลังที่มาจากตัวมอนสเตอร์ ดังนั้นทางเดียวคือการเดินสำรวจมันทีละชั้น
“เริ่มคิดถึงชุดเกราะหมาป่าขนเหล็กแล้วสิ” ลุคคิดกับตัวเอง แม้ชุดเกราะด้วงทมิฬจะทรงพลัง แต่มันเป็นด้านความแข็งแกร่ง การบินและการป้องกันเป็นหลัก ไม่มีความสามารถอย่างประสาทสัมผัสของหมาป่า แบบที่ชุดเกราะหมาป่าขนเหล็กมี
แต่ละชั้นค่อนข้างที่จะกว้าง แต่ก็ยังไม่เกินกำลัง เขาเปิดไปในห้องหนึ่งกลิ่นคาวและเหม็นก็พุ่งเข้าจมูกทันที ก่อนจะมีเสียงกรีดร้องจี๊ด ๆ จากหนูตาแดงตัวหนึ่งที่ติดอยู่ในห้องร้องออกมา
มันกระโจนเข้าใส่ลุค แต่ก็โดนเข้ายื่นมือออกไปคว้าและบีบแหลกคามือได้อย่างง่ายดาย
ซากมอนสเตอร์หนูตาแดงสลายเข้ามาในร่างกายเป็นไอเทม
“คุณได้รับไอเทมหินตาแดงระดับ F เกรดสีฟ้า จำนวน 1 ชิ้น”
ลุคไม่สนใจเสียงแจ้งของเสียงสะท้อนแห่งพลังเขากำลังมองดูซากกองกระดูกที่โดนแทะจนเหลือแต่กระดูกและมีแอ่งเลือดแห้งอยู่ที่บนพื้น
นั้นคือที่มาของกลิ่น
เขาปิดประตูและขึ้นไปยังชั้นต่อไป ชั้นบน ๆ ส่วนใหญ่ไม่มีอะไรเหรอ ทุกอย่างแหลกและมีแต่ร่องรอยการต่อสู้ จนในที่สุดลุคก็ไปถึงที่ชั้นซึ่งน้องสาวเขาเคยรักษาตัวอยู่
“กลิ่นเลือด” ลุคสูดลมหายใจ เปิดประตูเข้าไปก็พบกับกองเลือดและเศษเสื้อผ้า แต่สิ่งที่ทำให้เขาต้องขมวดคิ้วนั้นก็คือในเศษผ้าพวกนั้นมีบัตรและชื่อของคุณหมอที่ติดอยู่กับเศษเสื้อผ้าด้วย
“เฮ้อ...ไม่คิดว่าหมอจะมาตายที่นี่” ลุคแสดงความไว้อาลัยอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเริ่มตรวจสอบชั้นต่อ ๆ ไป ลุคเจอกับพวกค้างคาวปีศาจสองสามตัวจัดการไม่ยาก
แต่ว่าพอขึ้นไปยังชั้นบน ลุคกลับเจอกับลอยเมือกลากยาว ซึ่งทำให้เขาต้องหยุดชะงักและระวังตัวมากขึ้น ลุคเดินตามรอยเมืองไป ก่อนจะเห็นว่ามันหายไปในห้องหนึ่ง
“เงียบสิ”
“ไม่ ๆ เรามาคุยกันก่อน”
“เหมือนจะมีคนมาที่นี่นะ”
“เห็นอยู่หลายคนเลย”
“อยากได้หญิงสาวคนนั้นจัง”
“ขอชายหนุ่มดีกว่า”
“ไม่กินกันก่อนเดี๋ยวจะหมดแล้ว”
“อ้าที่นี่ดีจริง ๆ”
เสียงพูดคุยเล็ดลอดรอยออกมาจากในห้อง ลุคที่กำลังเปิดเข้าไปถึงกับต้องหยุดชะงัก เพราะไม่คิดว่าจะมีคนรอดชีวิต แต่การสนทนาของพวกเขาค่อนข้างแปลก ๆ
ในมือของลุคลังเลว่าจะเปิดเข้าไปดีหรือเปล่า แต่สุดท้ายเข้าก็เลือกจะเปิดเข้าไป ถ้าเป็นผู้รอดชีวิตจะได้สอบถามถึงสถานการณ์ของคนอื่น ๆ ได้และพาพวกเขากลับไปที่ศูนย์
แต่ทันทีที่ลุคเปิดเข้าไปภาพตรงหน้ากลับทำให้ลุคต้องผงะ เพราะในห้องกลับไม่ใช่มนุษย์ที่กำลังพูดกัน แต่เป็นมอนสเตอร์ที่เหมือนกับหอยทากขนาด 2 เมตรจำนวน 5 ตัวกำลังคุยกัน
ถ้าเป็นมอนสเตอร์รูปร่างหอยทากธรรมดาก็ไม่ทำให้ลุคตกใจแบบนี้ แต่ว่ารูปลักษณ์ของมันบิดเบี้ยวเกินกว่าจะรับได้
พวกมันมีตัวเป็นหอยทาก แต่ตาที่ยื่นออกมากลับมีหัวมนุษย์เชื่อมต่ออยู่สองหัวในหนึ่งตัว และตามลำตัวยังมีแขนขาที่เคลื่อนไหวได้เชื่อมตามผิวหนังที่เป็นเมือก ๆ ของมัน
ทั้ง 5 ตัวมีชิ้นส่วนของมนุษย์ที่เชื่อมต่อต่างกันไป แต่โดยรวมคือมีหัวที่ยืนออกมาตรงตาสองหัวเหมือนกัน
มีใบหน้าหนึ่งที่ลุคพอจดจำได้ เป็นพยาบาลสาวที่เคยมากับหมอ แต่ตอนนี้ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของหอยทากพวกนี้แล้ว
“เอ๋ มนุษย์เป็น ๆ ละ” หัวของพยาบาลสาวเปิดปากพูดและแสดงสีหน้าไม่ต่างจากคนปกติ แต่มันช่างน่าสยองมากเมื่อรวมเข้ากับบรรยากาศที่มืดมิดรอบตัว
“นี่เหมือนจะเป็นมนุษย์ที่มาพวกนั้น” หัวอีกอันหันกลับมาสนทนา
“กินก่อนไหมหิวแล้ว” อีกตัวก้มลงไปที่ศพเน่า ๆ กำลังขึ้นอืดของคนไข้สองสามคนที่กองอยู่บนพื้น ดูเหมือนพวกมันจะชอบกินอะไรเน่า ๆ ส่วนที่ยังสด ๆ จะเอามาเชื่อมกับร่างกายใช้งาน
“มันบ้าอะไรวะ!” ลุคสบถออกมา เมื่อต้องมาตกอยู่กลางวงล้อมการสนทนาของพวกหอยทากวิปริตเหล่านี้
“อยากได้หัวเขา จัดการมนุษย์ก่อน” หอยทากตัวหนึ่งค่อนข้างสนใจในศีรษะของลุค มันหันมาเพื่อเตรียมตัวโจมตีลุค มันคลานเข้ามาหาลุคอย่างช้า ๆ
ลุคค่อนข้างขนลุคจึงหยิบเคียวออกมาและฟันเข้าไปที่หัวมนุษย์ทั้งสองคนขาด
ตุบ!
หัวกลิ้งไปกับพื้น ก่อนที่พวกมันจะแน่นิ่งไป ดูเหมือนหัวจะเป็นเพียงหุ่นเชิดเท่านั้น แต่การกระทำของลุคกลับทำให้หอยทากตัวที่โดนตัดหัวมนุษย์ไปดิ้นไปมาราวกับเจ็บปวด
บู.....
ปากที่อยู่ด้านล่างของมันคำรามในเสียงที่แปลก ๆ พร้อมกับมีเมือกกระเด็นออกมา ลุคจึงจัดการใช้เคียวยมทูตสับไปที่หัวของมันอีกที
ฉับ!
เลือกสีม่วงไหลออกมาและตายลงไปทั้งแบบนั้น ร่างของมันสลายและดูดเข้ามาในตัวของลุค
“ง่ายแบบนี้เลยเหรอ” ลุคค่อนข้างงุนงงกับความสามารถในการต่อสู้ของพวกมัน ที่ช้าและไม่คิดจะตอบโต้เลย
แต่ดูลุคเหมือนจะสรุปเร็วเกินไป ทันทีที่ตัวแรกตายอีก 4 ตัวก็เริ่มเคลื่อนไหวในรูปแบบที่จริงจังมากขึ้น เพราะพวกมันรู้ว่ามนุษย์คนนี้ไม่ง่าย
แขนขาที่มาจากชิ้นส่วนมนุษย์บนร่างกายของหอยทากทั้ง 4 ตัวเคลื่อนไหวไปตามร่างของมันอย่างแปลกประหลาด ขาเคลื่อนไหวอยู่ข้างใต้ มืออยู่บ้างลำตัว ก่อนที่ขาเหล่านั้นจะยกตัวของหอยทากยืนขึ้น
“เชี่ย...” กลับกลายเป็นว่าพวกมันเอาอวัยวะมนุษย์มาเป็นอวัยวะเทียม
“ฆ่ามันเร็ว”
“ใช่ มันฆ่าสหายเรา”
“ขอหัว”
หอยทากทั้ง 4 ตัวใช้ขามนุษย์วิ่งเข้ามาหาลุค ส่วนมือก็พยายามจะเข้ามาจับเขา
ลุคขมวดคิ้ว ก่อนจะถอยออกมาที่ทางเดินเพื่อให้มีพื้นที่มากขึ้น ก่อนจะจัดการฆ่าพวกมันทีละตัว ตอนแรกนึกว่าพอเป็นร่างใหม่จะแข็งแกร่งขึ้น แต่กลับกันพวกมันอ่อนแอไม่ต่างจากเดิม
พวกมันเข้ามาโจมตีโดยไม่ใช้กลยุทธ์อะไรนอกจากวิ่งเข้าใส่ด้วยมือเปล่า
สุดท้ายหอยทากทั้ง 5 ตัวก็โดนลุคเชือดตายจนหมด
“ตัวบ้าอะไร” ขนาดฆ่าไปแล้วลุคยังไม่รู้เลยว่าพวกมันเป็นตัวอะไร เขาเปิดสารานุกรมตรวจสอบศพพวกมันก็พบว่าเป็น มอนสเตอร์หอยทากเชื่อมอวัยวะ
หอยทากเชื่อมอวัยวะ เป็นมอนสเตอร์ที่ใช้ชิ้นส่วนของสิ่งมีชีวิตที่ตายแล้วมาต่อเป็นอวัยวะของตัวเอง มีสติปัญญาในระดับหนึ่ง พบเห็นได้น้อย การโจมตีคือการจับ ถ้าโดนกอดมันจะเชื่อมเนื้อของตัวเองกับร่างกายเหยื่อทั้งเป็น
พออ่านมาถึงตรงนี้ลุคก็พอเข้าใจแล้วว่าทำไมพวกมันถึงพยายามเข้ามากอดเขา ที่แท้มันจะใช้วิธีการหลอมเนื้อเยื่อเป็นการโจมตี และต้องการรวมเขาเข้ากับมันทั้งเป็น
ลุคนิยามให้กับมันได้เพียงแปลกประหลาด
ศพทั้ง 4 ตัวรวมเข้ามาในร่างของมนุษย์เปลี่ยนไปเป็นไอเทม
“คุณได้รับไอเทมยาเชื่อมต่ออวัยวะระดับ E เกรดสีขาว จำนวน 5 เม็ด”
“ยาเชื่อมต่ออวัยวะผล พิเศษใช้ในการเชื่อมต่ออวัยวะที่ขาดจากร่างกายได้ในระดับหนึ่ง”
หลังจากตรวจสอบชั้นบน ๆ แล้วลุคก็ลงไปยังชั้นใต้ดินของตึก มันอยู่ทางด้านหลัง ซึ่งใช้เป็นห้องเก็บพวกยาและเชื้อบางอย่างที่ใช้ตรวจสอบในนักวิจัย ยังมีห้องดับจิตที่ใช้เก็บศพอยู่ด้วย ซึ่งอีลิกเคยแนะนำให้หมอและพยาบาลมาหาที่หลบกันแถวนี้
ทางเดินด้านล่างไม่ได้มืดอย่างที่ลุคคิด เพราะว่ามันยังมีไฟจากเครื่องปั่นไฟที่ป้อนเข้าสู่ระบบ เนื่องจากของที่เก็บไว้ที่นี่ต้องมีระบบไฟฟ้าหล่อเลี้ยงตลอดเวลา
ลุคคาดหวังว่าจะมีคนรอดชีวิต แต่เมื่อค้นหาจนทั่วก็พบเพียงคราบเลือดเท่านั้น ส่วนทั้งศพและมอนสเตอร์หายไปแล้ว
สุดท้ายทั้งโรงพยาบาลก็ไม่มีคนรอดชีวิต ลุคกลับขึ้นไปด้านบนและวิทยุสอบถามสถานการณ์คนอื่น ๆ ก็เจอกับแบบเดียวกับลุค ไม่มีใครรอดชีวิต ศพส่วนใหญ่โดนมอนสเตอร์กินไปแล้ว
พวกเขากำลังจะกลับมารวมกัน
พอมารวมตัวกันได้ก็แลกเปลี่ยนข้อมูล ทางด้านนิโคลและไอกะไม่พบอะไรมาก แต่ว่าบอสตันเจอกับห้องวิจัย เขาพบว่าที่นั่นยังมีสัตว์จำพวกหนูและนกรอดอยู่บางตัว
“นกเหรอ พาฉันไปที่นั่นหน่อยได้ไหม” ลุคค่อนข้างสนใจนกที่บอสตันพูดถึง
พอไปถึงก็เห็นว่ามีรอยเลือดอยู่บ้าง ข้าวของโดนทำลาย ประตูหลายบานมีรอยกรงเล็บที่พังประตูเข้าไปด้านใน
หน้าห้องวิจัยที่บอสตันพามามีซากมอนสเตอร์ที่พึ่งโดนฆ่าตายอยู่ตัวหนึ่ง มันเป็นมอนสเตอร์งูเยือกแข็งตัวหนึ่ง
“ไม่รู้ว่าพวกเขาเอาสัตว์เหล่านี้มาทดลองอะไร แต่นักวิจัยยังไม่ได้ทดลองกับพวกมันก็โดน โดนฆ่าตายไปซะก่อน ฉันมาเจอตอนที่งูเยือกแข็งตัวนั้นพยายามเข้าไปกินพวกมันพอดี” บอสตันบอกกับพวกเขา
ลุคเดินเข้าไปดูในนี้มีหนูและนก รวมกันอยู่ประมาณ 10 ตัว
“นายมีแผนยังไงกับพวกมัน” นิโคลถาม เพราะเขาเห็นว่าลุคสนใจในสัตว์พวกนี้
“ฉันมีแผนอยู่ เอาพวกมันไปก่อน”
ลุคขนพวกนก 5 ตัวและหนู 5 ตัวกลับไปด้วย ไม่ใช่เพราะเขาสงสารสัตว์พวกนี้ที่โดนขังและอดอาหารมาหลายวัน แต่เพราะเขามีแผนจะทำบางสิ่งกับพวกมันจริง ๆ
หลังจากนั้นพวกเขาก็เลือกหนึ่งในชั้นที่กว้างที่สุดของโรงพยาบาล เพื่อใช้เป็นพื้นที่พักผ่อนกันในคืนนี้ มีของไม่กี่อย่างที่ถูกขนขึ้นมา ส่วนใหญ่เป็นน้ำและอาหาร
น้ำในโรงพยาบาลยังไหลอยู่ และห้องน้ำก็ใช้งานได้ พวกเขาจึงมีน้ำให้อาบและทำธุระส่วนตัวได้อย่างสะดวก
ไอกะรับหน้าที่จัดการอาหารมื้อคำ มีอาหารกระป๋องจำพวกผักดองและซุปเนื้อ แต่เพราะเหนือมนุษย์กินอาหารเยอะ เพราะต้องการพลังงานที่มาก ไอกะเลยได้ใช้เนื้องูเยือกแข็งมาทำเนื้อย่าง เนื้อของงูเยือกแข็งค่อนข้างพิเศษมันไม่มีกลิ่นคาวเลย แถมก็เหมือนกับเหนือปลา แต่ก็ไม่และมากนัก
เหมาะเอามาต้มหรือย่างได้อย่างไม่มีปัญหา งูเยือกแข็งตัวใหญ่พอให้พวกเขากินได้กันจนอิ่ม
ขณะที่รออาหารลุคก็เอาพวกนกและหนูออกมา หนูพวกนี้เป็นหนูสีขาวในห้องทดลอง ถูกเรียกว่าหนูแรท ขนาดตัวของมันพอ ๆ กับกำปั้นของเขา
ส่วนนกเป็นนกขนาดเล็กจำพวกนกกระจิบ
“มาทดลองดูกัน”
ในมือของลุคปรากฏคัมภีร์ตราประทับทาส คัมภีร์ตราประทับทาสที่อยู่ในมือของลุคเป็นไอเทมระดับ F เท่านั้น เขามีไอเทมแบบนี้อยู่ทั้งหมด 200 อัน แต่ด้วยความที่ว่ามันเป็นแค่ของระดับ F จึงสามารถสร้างตราทาสได้กับสิ่งมีชีวิตที่ต่ำกว่าระดับ F เท่านั้น
ก็หมายถึงคนธรรมดา หรือสัตว์ที่ไม่ใช่มอนสเตอร์ ในตอนแรกคิดว่ามันจะไร้ประโยชน์ แต่ลุคมีความบางอย่างอยู่ เขาอยากจะลองใช้พวกคัมภีร์ตราประทับทาสกับหนูและนกทั้ง 10 ตัวนี้ดู
ลุคเอาขอแบ่งเนื้อมอนสเตอร์จากไอกะมาส่วนหนึ่ง เพื่อเอามาหลอกล่อนกและหนู ให้พวกมันเชื่อง เพราะการจะทำให้พวกมันเป็นทาสต้องได้รับการยอมรับก่อน
ลุคเคยใช้กับเจนมาครั้งหนึ่ง แม้เจนจะไม่ได้พูดตอบรับตรง ๆ แต่ถ้าใจยอมรับ มันก็ใช้ได้เหมือนกัน
“ถ้าพวกแกยอมกินก็แสดงว่ายอมให้ฉันประทับตราทาสนะ” ลุควางอาหารล่อและพูดออกมาอย่างหน้าไม่อาย
หนูและนกพวกนี้หิวมาก พอเห็นอาหารไม่ว่าลุคจะพูดอะไรพวกมันไม่ได้สนใจด้วยซ้ำ รู้เพียงแค่คนนี้ให้อาหารมัน รีบเข้ามากินกันอย่างหิวกระหายในทันที
“น่าจะได้มั้ง” ลุคเดา ก่อนจะใช้คัมภีร์ตราประทับทาส โดยเริ่มจากหนูแรทตัวหนึ่งก่อน
ทันทีที่คัมภีร์ตราประทับทาสเผาไหม้หายไปตราขนาดเล็กก็ไปปรากฏที่ใต้ท้องของหนูแรทสีขาวตัวหนึ่ง ลุคสัมผัสได้ถึงการเชื่อมต่อกับเขาและหนูตัวนี้ในทันที
หนูสั่นไหวอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะนิ่งมองมาที่ลุค
“สำเร็จ ฉันได้สัตว์เลี้ยงตัวแรกแล้ว”
